Ο Ρόναλντ Κούμαν θα παραμείνει στον πάγκο της Μπαρτσελόνα και τη νέα σεζόν και το debut.gr γράφει λίγα λόγια για αυτή την απόφαση.

Κούμαν η παραμονή! Ο Ολλανδός τεχνικός θα συνεχίσει στο «τιμόνι» της Μπάρσα και την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο, όπως ανακοίνωσε επίσημα πριν λίγα εικοσιτετράωρα η ομάδα. Ο Κούμαν του οποίου η θέση ήταν «στον αέρα» από την εκλογή Λαπόρτα (Μάρτιος), φαίνεται πως κέρδισε το δικαίωμα.

Το δικαίωμα να συνεχίσει, να ολοκληρώσει ή όπως θέλετε πείτε το, αυτό που άρχισε φέτος…

Αναγκαιότητα ή επιλογή;

Φυσικά, το πρώτο ερώτημα που μας έρχεται στο μυαλό είναι «ήθελαν να τον κρατήσουν ή απλά δε βρήκαν άλλον;» Μια πολύ σωστή απορία, αν αναλογιστεί κανείς πως μόλις την προηγούμενη εβδομάδα, ο πρόεδρος Λαπόρτα του είχε πει στο μεταξύ τους μίτινγκ πως «Θέλω χρόνο, μιλάω και με άλλους προπονητές. Αν δε βρω κάτι, τότε θα μείνεις!» Μια..ατάκα που δεν έμεινε στα ψιλά, καθώς καυτηριάστηκε από το γραφείο τύπου που εκπροσωπεί τον Ολλανδό, αλλά και από σύσσωμη την ποδοσφαιρική κοινότητα.

Ο Κούμαν μένει, και όπως ο Λαπόρτα αφήνει να εννοηθεί, μένει επειδή τον θέλουν. Όχι επειδή δεν βρέθηκε αντικαταστάτης. Ήδη από την περασμένη Δευτέρα (31/5) και κατά την παρουσίαση του Σέρχιο Αγούερο, ο Λαπόρτα εξηγούσε στα μίντια πως «Οι συζητήσεις με τον Κούμαν πάνε καλά, πλέον νιώθω καλύτερα μαζί του!». Ενδεχομένως ο νέος πρόεδρος της Μπαρτσελόνα να πείστηκε πως «οφείλει» να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον Κούμαν. Να τον αφήσει να χτίσει ο ίδιος το ρόστερ όπως επιθυμεί, και να συνεχίσει το έργο του.

Κούμαν, η πίεση πάνω σου!

Βέβαια, η παραμονή του Κούμαν ταυτόχρονα συνοδεύεται από επιπλέον προσδοκίες. Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες, οι «μπλαουγκράνα» κατόρθωσαν να κατακτήσουν μονάχα το κύπελλο Ισπανίας. Κατέλαβαν την 3η θέση στο πρωτάθλημα -παρά το γεγονός πως τις τελευταίες αγωνιστικές είχαν την τύχη στα χέρια τους- και αποκλείστηκαν νωρίς («16») από το Τσάμπιονς Λίγκ.

Η…ξινίλα του Λαπόρτα για την κατάληξη της σεζόν μας προδιαθέτει για το τι περιμένει την επόμενη. Οι κινήσεις που έχει κάνει ως τώρα (Αγούερο, Γκαρθία, Έμερσον) αλλά και εκείνες που…έπονται (Βαινάλντουμ, Ντεπάι) ανεβάζουν ( ; ) επίπεδο τη Μπαρτσελόνα. Κινήσεις τις οποίες επιθυμούσε από τον περασμένο Σεπτέμβρη ο Κούμαν! Πλέον και ενώ θα έχει στην πλάτη του ήδη μια σεζόν, οι ήδη υψηλές προσδοκίες της ομάδας μετατρέπονται σε απαιτήσεις. Όπως λένε και στη Βαρκελώνη, «η Μπαρτσελόνα δε γίνεται να έχει μεταβατική περίοδο, κάθε χρόνο πρέπει να διεκδικεί τα πάντα!». Κάτι λιγότερο από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και μια αρκετά καλή πορεία στην Ευρώπη, κατά πάσα πιθανότητα θα στείλει τον Κούμαν…σπίτι! Και σίγουρα ήδη το γνωρίζει…

Ανασταλτική λειτουργία, η «αχίλλειος πτέρνα»!

Μπορεί η Μπαρτσελόνα να είχε την καλύτερη επίθεση της Λα Λίγκα (85 γκολ), αλλά η άμυνά της ήταν που εν τελει την πρόδωσε. Το επιθετικό σχέδιο του Κούμαν μπορούμε να πούμε πως λειτούργησε, αν σκεφτεί κανείς πως από την αρχή της σεζόν έχασε ένα βασικό γρανάζι (Άνσου Φάτι). Στο σήμερα και με την προσθήκη Αγουέρο, ο Ολλανδός έχει στα χέρια του έναν καθαρό φορ. Αυτό μπορεί να αποτελέσει «ευχή και κατάρα» σχετικά με την επιλογή συστήματος.

Ας δούμε όμως το βασικό ζήτημα των Καταλανών, την άμυνα. Η Μπαρτσελόνα σε πολλά παιχνίδια της χρονιάς παρουσίασε σημαντικά προβλήματα τόσο στο αμυντικό transition, όσο και στη γενικότερη ανασταλτική λειτουργία. Η συμπεριφορά της ομάδας όταν έχανε τη μπάλα από τον αντίπαλο ήταν..κάκιστη πολλές φορές. Παράλληλα, ο κορονοϊός και οι τραυματισμοί «δεν άφησαν» τον Κούμαν να σχηματίσει ένα σταθερό αμυντικό δίδυμο. Ο Πικέ μεγάλωσε, έχει τεράστια εμπειρία και κλάση αλλά πλέον του λείπουν άλλα στοιχεία (πχ ταχύτητα). Ο Κλεμάν Λανγκλέ ήταν με διαφορά ο χειρότερος αμυντικός της Μπάρσα για φέτος. Πολλά δικά του λάθη κόστισαν βαθμό ή βαθμούς από την ομάδα. Αραούχο και Μινγκέθα ήταν καλοί αν σκεφτούμε πως ήταν η πρώτη τους φορά με την ανδρική ομάδα, ενώ ο Ουμτιτί -σχεδόν- αποτελεί «ξένο σώμα». Που καταλήγουμε; Ναι ο Λαπόρτα έφερε πίσω τον Έρικ Γκαρθία (προέρχεται από τη Μασία), μόλις στα 20 του χρόνια και με την..εμπειρία της Πρέμιερ Λιγκ.

Αυτό που χρειάζεται η Μπαρτσελόνα όμως είναι ένας κεντρικός αμυντικός «πρώτης κλάσης». Ένας που θα εμπνέει εμπιστοσύνη και που στο πλάι του θα…μεγαλώσουν οι υπόλοιποι (Αραούχο, Μινγκέθα, Γκαρθία). Τουλάχιστον (σχετικά με τα του άξονα) και με βάση τα όσα μας έδειξε τα χρόνια του στη Λίβερπουλ, ο Βαινάλντουμ θα βοηθήσει πολύ στη μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα. Ένας εξαιρετικός «κόφτης» που παράλληλα μπορεί να παίξει και πιο ψηλά στο τερέν. Ας επισημοποιηθεί πρώτα όμως ….

Είναι τελικά σωστή η απόφαση Λαπόρτα;

Απάντηση χωρίς αμφιβολία δεν υπάρχει. Από τη μια, ο Κούμαν έδειξε κάποια καλά στοιχεία. Πήρε μια ομάδα σε κάκιστη κατάσταση, που είχε χάσει το πρωτάθλημα. Είχε διαλυθεί από τη Μπάγερν στο Τσάμπιονς Λίγκ και είχε τον ηγέτη της ξενερωμένο και έτοιμο να φύγει. Μήνες μετά το θετικό κλίμα επέστρεψε στα αποδυτήρια (και τον κόσμο) της ομάδας. Όχι γιατί κατακτήθηκε το κύπελλο, αλλά γιατί ανά διαστήματα η ομάδα θύμισε κάτι από τις «παλιές» καλές εποχές.

Από την άλλη πλευρά, μπορεί κάποιος να πει πως ο Ολλανδός κόουτς τα είχε …χαμένα στα μεγάλα ματς της σεζόν! Δε θα έχει άδικο! Πέρα από τον επαναληπτικό με τη Σεβίλλη για το κύπελλο, τον τελικό κυπέλλου και το ισόπαλο 1-1 στο Παρίσι, η Μπάρσα ήταν από κακή έως μέτρια σε όλα τα «σπουδαία» παιχνίδια. Συν τοις άλλοις, προς το φινάλε, είχε 2 φορές την τύχη στα χέρια της σχετικά με την άνοδο στην κορυφή της βαθμολογίας και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και τις δυο απέτυχε. Ζαλίστηκε; Δεν ήταν έτοιμη; Κανείς δε ξέρει. Ούτε ο ίδιος ο προπονητής μάλλον (ατάκα που έχει πει σε αρκετές συνεντεύξεις φέτος!).

Στο δια ταύτα. Με όλα τα δεδομένα (προσθέστε και το..κώλυμα Τσάβι να αναλάβει την ομάδα της καρδιάς του) φαίνεται πως αυτή τη στιγμή η απόφαση του Λαπόρτα δείχνει σωστή. Όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, και στον αθλητισμό, ο καλύτερος κριτής είναι ο χρόνος…!