F1 2022 recap: Η νέα εποχή μπήκε comme ci comme ca…

Το comme ci comme ca είναι μία γνωστή γαλλική έκφραση που χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει κάτι που δεν είναι ούτε καλό, αλλά ούτε και κακό. Επίσης μπορεί να ταυτιστεί στις συνειδήσεις των φίλων της μουσικής με την φωνή της Ευριδίκης και το ομώνυμο κομμάτι της. Μιας εκ των πιο εγκληματικά αδικημένων συμμετοχών στη σύγχρονη ιστορία της Eurovision. Όμως δεν βρίσκομαι στο κατάλληλο μέρος για να αναλύσω την τελευταία (και σίγουρα) οχι υποκειμενική πεποίθηση…

Πίσω από αυτό το comme ci comme ca, κρύβεται ίσως και η κατάλληλη περιγραφή της εικόνας που μας άφησε το πρωτάθλημα του 2022 στην Formula 1. Mία σεζόν, την οποία περιμέναμε -ακόμα και μετά το συγκλονιστικό 2021– και έμοιαζε πολλά υποσχόμενη. Τουλάχιστον μέχρι αυτή να εξελιχθεί σε μία “παρέλαση” για τους Μαξ Φερστάπεν και Red Bull Racing. Ο Ολλανδός παγκόσμιος πρωταθλητής του 2021, δεν υπερασπίστηκε απλά τα κεκτημένα του. Το έκανε και με επιβλητικό τρόπο. Συνθέτωντας με τις ατομικές επιδόσεις του μία από τις πιο κυρίαρχες σεζόν που έζησαν οι φίλοι του σπορ.

Βεβαίως, η χρονιά δεν μπορεί να χαρακηριστεί αδιάφορη. Το θέαμα ήταν ομολογουμένως καλύτερο εκείνου πολλών “βαρετών” σεζόν κατά το παρελθόν. Όμως, η αλλαγή των κανονισμών και τα νέα μονοθέσια που θα “ανακάτευαν” την τράπουλα τποτίθεται δεν άλλαξαν τις ισορροπίες όπως θα θέλαμε. Με το 2022 λοιπόν να έχει περάσει πια στα αρχεία ιστορίας και της Formula 1, έφτασε η ώρα για την καθιερωμένη πια ανασκόπηση και εκείνης της σεζόν από το Debut.gr.

Mαξ Φερστάπεν και Red Bull: Από την αναξιοπιστία στο επιχείρηση κυριαρχία εξετελέσθη

Μετά το πέρας του GP Αυστραλίας, ο Μαξ Φερστάπεν βρισκόταν στο -46 από τον Σαρλ Λεκλέρ στην βαθμολογία των οδηγών. Η Red Bull στο -49 από την καλπάζουσα στo ξεκίνημα του 2022, Ferrari. Οι “Ταύροι” παράλληλα μετρούσαν και τις συνέπειες της προσωρινής όπως αποδείχθηκε αναξιοπιστίας της RB18. Mε εγκαταλείψεις στους δύο από τους τρεις πρώτους αγώνες. Σε εκείνο το χρονικό σημείο (σχεδόν) ουδείς μπορούσε να φανταστεί το πόσο θα γύριζε ο διακόπτης υπερ της Red Bull.

Tα προβλήματα επιλύθηκαν. Από το pit wall πάρθηκαν όλες οι σωστές αποφάσεις. Τα pit stop ήταν ως συνήθως εξαιρετικά. Φερστάπεν και Πέρεζ δεν άφησαν το πόδι από το γκάζι και σε συνδυασμό με το ρεσιτάλ “γκέλας” της Scuderia, η Red Bull έκανε ανάκαμψη για σεμινάριο. Μία υποδειγματική ομαδική λειτουργία, η οποία δικαιολογεί και με το παραπάνω το νταμπλ του 2022. Το οποίο θα συνοδεύεται για πάντα με στατιστικές οι οποίες απλά τρομάζουν: 17 νίκες σε 22 αγώνες (όλες δια χειρός Φερστάπεν πλην δύο), 759 βαθμοί (δεύτερη μεγαλύτερη συγκομιδή πρωταθλητή κατασκευαστών μετά την Mercedes το 2016 – 765β.)!

Φυσικά χώρις να υποτιμάμε και την πολύτιμη βοήθεια του Σέρχιο Πέρεζ, τίποtα δεν θα συνέβαινε χωρίς την ατομική παράσταση του πρωταθλητή Μαξ Φερστάπεν. Ο Ολλανδός στην κατα τεκμήριο καλύτερη του χρονιά στο σπορ, ήταν απλά ασταμάτητος σπάζοντας κάθε ρεκόρ. Περισσότερες νίκες σε μία σεζόν (15), περισσότεροι βαθμοί ενός πρωταθλητή σε μία σεζόν (454β.), περισσότερες νίκες εκτός pole position (9), μεγαλύτερη διαφορά από τον δεύτερο της βαθμολογίας των οδηγών στην υβριδική εποχή (146β. από τον Σαρλ Λεκλέρ) και όχι μόνο.

Μια σπουδαία σεζόν σε μία χρονιά συναισθηματικά φορτισμένη για τον οργανισμό Red Bull. Μετά και την απώλεια του σπουδαίου ιδρυτή και ιδιοκτήτη της Ντίτριχ Μάτεσιτς. Μια σεζόν που θα αποτελεί ένα λαμπρό παράσημο για την Αυστριακή ομάδα. Ακόμα και με τους ελάχιστους λεκέδες του. Όπως η κάκιστη συμπεριφορά του Φερστάπεν απέναντι στον μεξικανό ομόσταβλό του στην Βραζιλία και την αποδεδειγμένη τελικά παραβίαση του salary cap του 2021 από πλευράς Red Bull.

Οι νέοι κανονισμοί δεν προσέφεραν ανταγωνισμό, αλλά θέαμα

Οι μεγάλες σχεδιαστικές και τεχνολογικές αλλαγές στα μονοθέσια του 2022, έγιναν με έναν και μοναδικό σκοπό. Τον εκμηδενισμό του ανταγωνισμού και την βελτίωση του θεάματος. Πιθανότα, ο πραγματικός τους αντίκτυπος σε συνδυασμό και με το budget cap που όλο και θα μειώνεται, θα φανεί αν οχι από το 2023 μέσα στην πενταετία. Με τα μέχρι στιγμής δείγματα πάντως και έχοντας σχηματίσει μία άποψη δεν μπορούμε να πουμε οτι αυτός ο στόχος επετεύχθη. Τουλάχιστον για φέτος και στο 100%.

Ενδεικτικό αυτού η πορεία της Red Bull, η οποία δεν ανακόπηκε ουτε με την αντιμετώπιση του προβλήματος του porpoising κατά το β’ μισό της σεζόν, μια αγωνιστική ταλαιπωρία για αρκετές ομάδες και σωματική για πολλούς οδηγούς, αλλά και το γεγονός οτι μόλις τέσσερις από τις δέκα ομάδες του πρωταθλήματος είδαν τουλάχιστον έναν οδηγό τους στο βάθρο (Red Bull, Ferrari, Mercedes, Mclaren). Τελευταία φορά που συνέβη κάτι ανάλογο ήταν το 2018. Μία χρονιά πολύ διαφορετική τότε, σίγουρα οχι υπερβολικά θεαματική όπως εκείνες του (μισού) 2019, του 2020 και σαφώς του 2021, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της πιο ανταγωνιστική και με ενδιαφέρον για τον τίτλο.

Ταυτόχονα όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το πόσο χορταστική και ελκυστική έγινε η δράση. Τα μονοθέσια πλέον πλησιάζουν ευκολότερα το ένα με το άλλο. Οι μονομαχίες των οδηγών αυξήθηκαν κατακόρυφα, το ίδιο και οι προσπεράσεις. Δεν το λέμε εμείς αυτό, αλλά ειδικοί και στατιστικές. Και αν μέχρι και για αυτό ακόμα υπάρχουν ενστάσεις ή αμφιβολίες, εικόνες σαν εκείνη στον κύριο αγώνα του Αυστριακού GP, όταν είδαμε πέντε(!) μονοθέσια να μάχονται στην ίδια ευθεία και χωρίς το παραμικρό απρόοπτο αρκούν για να πειστεί μέχρι και ο τελευταίος άπιστος Θωμάς, οτι τουλάχιστον στο αγωνιστικό καθαρά σκέλος κάτι αλλάζει προς το καλύτερο στην F1.

Μιλώντας για θέαμα υπήρξαν και συναρπαστικοί αγώνες. Βεβαίως οχι στην… αφθονία του 2021, αλλά και η περασμένη πλέον σεζόν είχε τα αξιομνημόνευτα της. Όπως η πρεμιέρα του Μπαχρέιν και ο αγώνας της Σαουδικής Αραβίας με τις μάχες διαρκείας Λεκλέρ και Φερστάπεν. Η Ισπανία, παρότι Βαρκελώνη και Μονμελό δεν φημίζονται παραδοσιακά για το θέαμα τους. Η Αυστρία, η Σιγκαπούρη, οι ΗΠΑ (Όστιν), η Βραζιλία (όλο το τριήμερο συμπεριλαμβανομένου και του sprint εξαιρετικό). Όμως εάν ένας αγώνας αξίζει να είναι το highlight του 2022, νομίζω πρέπει να είναι εκείνος της Μεγάλης Βρετανίας. Το θέαμα του από την αρχή ως το τέλος, ακόμα και με το τρομακτικό, αλλά ευτυχώς οχι μοιραίο ατύχημα του Ζου κατά την πρώτη εκκίνηση, τον καθιστά all-time classic από τώρα.

Οδηγός της χρονιάς, εκπλήξεις και απογοητεύσεις

Περνάμε στα της αξιολόγησης, ξεκινώντας αρχικά με τους οδηγούς. Αρχικά νομίζω δεν τίθεται καμία ένσταση, γιατί ο πρωταθλητής Μαξ Φερστάπεν ήταν ο καλύτερος οδηγός για φέτος. Οι λόγοι αυτονοήτοι, αναφέρθηκαν και προηγουμένως. Είπαμε στην περίπτωση του 24χρονου Ολλανδού, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. Ακόμα και στο… μονοδιάστατο 2022 ωστόσο, υπήρξαν αρκετοί που εντυπωσίασαν με την απόδοσή τους.

Ο Σέρχιο Πέρεζ παρότι ξεκάθαρο νο.2 της Red Bull έκανε την καλύτερή του χρονιά. Οι Σαρλ Λεκλέρ και Κάρλος Σάινθ με τα σωστά και λάθη τους κατέθεσαν εαυτόν για την Ferrari, όχι όμως και η ομάδα του Μαρανέλο για εκείνους… Ο ανέκαθεν αρεστός Τζόρτζ Ράσελ, αναβαθμίστηκε από “Mr. Saturday” σε “Mr. Consistency” και στην πρώτη του σεζόν με την Mercedes απέδειξε γιατί είναι το μέλλον της γερμανικής ομάδας και του σπορ. Ο Λάντο Νόρις έκανε πάλι υπερβάσεις, σε μία επιεικώς μέτρια Mclaren. Ο “γερόλυκος” Φερνάντο Αλόνσο παρά τα χρόνια, τις ατυχίες και τον πόλεμο από την ίδια την ομάδα που άλλοτε δόξασε, επιβεβαίωσε ότι τον πρωταθλητισμό τον αντέχει ακόμα. Ο Γκουανγκίου Ζου, ξεγέλασε αρκετούς με την εθνικότητα του, καθώς μόνο τον… Κινέζο δεν έκανε και ο Αλεξάντερ Άλμπον μετά την μονοετή αποχή του, απέδειξε δια της οδού Williams, πως αξίζει να είναι στο σπορ.

Δικαιωματικά όμως, η θετική έκπληξη της σεζόν εντοπίζεται στο πρόσωπο του Κέβιν Μάγκνουσεν. Ο 30χρονος Δανός πιλότος της Haas, επέστρεψε στην κορωνίδα των motorsports πιο ώριμος από ποτέ. Νίκησε στην πίστα τον Μικ Σουμάχερ και με εμφανίσεις σαν εκείνη στο GP Mπαχρέιν και ιδίως της ιστορικής pole position – έκπληξη που κέρδισε στην Βραζιλία, έδειξε πόσο μεγάλο λάθος ήταν που αντικαταστάθηκε από τον Νικίτα Μαζέπιν το 2021. Τιμητική αναφορά και στον Νικ ντε Βρις. Η εντυπωσιακή έκτακτη εμφάνιση του στο Ιταλικό GP, κέντρισε τα βλέμματα και αποδείχθηκε αρκετή για τον 27χρονο Ολλανδό πρωταθλητή της Formula E και εφεδρικό οδηγό της Mercedes, ώστε να κερδίσει δίκαια μια θέση στο grid του 2023 στο τιμόνι της Alpha Tauri (πρώην Toro Rosso).

Στην κορυφή της λίστας των απογοητεύσεων, δυστυχώς για δέυτερη σερί χρονιά βρίσκουμε τον Ντάνιελ Ρικιάρντο. Τον περιμέναμε όλοι δυνατό το 2022. Όμως, ο έμπειρος Αυστραλός ανεξήγητα δεν φάνηκε ποτέ ουτε στην δεύτερη χρονιά του στη Mclaren. Επομένως ήρθε ως φυσιολογικό επακόλουθο, η απομάκρυνση του “Honey Badger” από την ομάδα του Ουόκινγκ. Γεγονός που τον αφήνει εκτός τουλάχιστον για την επόμενη σεζόν. Απογοήτευσαν επίσης οι δύο οδηγοί της Alpha Tauri (Πιερ Γκασλί και Γιούκι Τσουνόντα) ενώ από τους δύο Καναδούς του πρωταθλήματος, η μπίλια πέφτει κυρίως στον Νίκολας Λατίφι (Williams). Οι λόγοι όπως περίπου και για τον Μαζέπιν πέρσι αυτονόητοι…

Αξιολόγηση ομάδων

Και φτάνουμε στην αξιολόγηση των κατασκευαστών. Η Red Bull πανάξια πρωταθλήτρια και νταμπλούχος για το 2022. Με την Ferrari στην 2η θέση να καταφέρνει για ακόμη μια χρονιά ελέω αναξιοπιστίας, στρατηγικών και απίθανων λαθών να γκρεμίσει τις ομολογουμένως μεγάλες προσδοκίες που δημιούργησε. Την πρώτη τριάδα συμπλήρωσε η Mercedes. Η οποία παρότι βελτιώθηκε σημαντικά προς τους τελευταίους αγώνες, έδειξε στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν πολύ κακό πρόσωπο. Μην θυμίζοντας την ομάδα των 8 σερί πρωταθλημάτων κατασκευαστών που κυριάρχησε στην υβριδική εποχή.

Στην 4η θέση και την άτυπη κορυφή του midfield, η Alpine-Renault. Ομολογουμένως υπέρβαση για την γαλλική ομάδα. Η οποία παρά τα εσωτερικά της προβλήματα και το στίγμα της υπόθεσης Πιάστρι που έκανε τεράστιο κακό στη δημόσια εικόνα της, επικράτησε στη σχετική μάχη έναντι της μέτριας Μclaren. Η οποία θα πρέπει να κολακεύεται για το οτι έχασε μόλις μία θέση συγκριτικά με το 2021.

Στην 6η θέση, η Alfa Romeo. Με την άλλοτε Sauber, παρότι δυναμική στο πρώτο μισό της σεζόν, εκμεταλλευόμενη και τους κινητήρες Ferrari, να υστερεί στην εξέλιξη του μονοθεσίου της μετά την καλοκαιρινή διακοπή. Τόσο που χρειάστηκε την ισοβαθμία(!) για να κερδίσει στο… photo finish την Aston Martin, την απροσδόκητα θετική έκπληξη του πρωταθλήματος.

Η ογδοη Haas, δεν εντυπωσίασε, αλλά η εικόνα της ήταν αισθητά καλύτερη εκείνης του καταστροφικού 2021. Όπως (και) αναμενόταν. Αντιθέτως, απογοήτευσε η Alpha Tauri. Το 2022 θα είναι μία χρονιά που θα θέλει να ξεχάσει η αναπτυξιακή ομάδα της Red Bull από την Φαέντζα. Δεν δίκαιωσε ποτέ τις όποιες προσδοκίες που δημιούργησε στα pre-season δοκιμαστικά και δεν κατάφερε τίποτα καλύτερο από το τερματίσει πάνω από την δέκατη και τελευταία Williams. H θρυλική βρετανική ομάδα συνέχισε την αργή και σταθερή της πρόοδο. Απέχει ακόμα όμως από το να φτάσει ξανά σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο…

Σεμπάστιαν Φέτελ, ο τελευταίος χορός

Φυσικά το 2022 δεν θα μνημονεύεται μόνο ως η απαρχή μιας (ελπίζουμε) συναρπαστικής εποχής για την κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά και ως η τελευταία χρονιά που ζήσαμε εν δράση έναν από τους ανθρώπους που μας έκανε να αγαπήσουμε το σπορ.

Ο Σεμπάστιαν Φέτελ, έπειτα απο 15 χρόνια ανελλειπούς παρουσίας στο grid (2007 – 2022), στα οποία μέτρησε 4 παγκόσμια πρωταθλήματα, 53 νίκες, 122 βάθρα και 299 συμμετοχές, αποφάσισε να κρεμάσει τα γάντια του μετά το φινάλε του Άμπου Ντάμπι. Κερδίζοντας το χειροκρότημα και την καθολική αποδοχή όλων. Βεβαίως μια απλή αναφορά δεν αρκεί και δεσμευόμαστε εντός της νέας χρονιάς να γίνει μία εκτενέστερη αναφορά, άξιας εκείνου και της καριέρας του. #DankeSeb

Καλή χρονιά σε όλους σας με υγεία και ο,τι καλύτερο γενικώς!