Μια Έφες προορισμένη να… τρομάζει και με στόχο ένα «στοιχειωμένο» ρεκόρ

Ανά καιρούς, έχουμε δει στη Euroleague να χτίζονται «φανταχτερές» ομάδες με σκοπό φυσικά να φτάσουν την κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου. Κάποιες τα κατάφεραν, ενώ κάποιες όχι. Και έχουμε και την Αναντολού Έφες.

Ένας σύλλογος που έχει φτάσει ήδη στο σημείο να βρεθεί δύο φορές, και μάλιστα συνεχόμενες, στην κορυφή της διοργάνωσης. Όμως απ’ ότι φαίνεται δεν της αρκεί αυτό. Οι Τούρκοι έχουν βαλθεί να τρελάνουν την Ευρώπη, φτιάχνοντας μια τρομερή ομάδα. Πλήρης σε όλες τις γραμμές. Κι ενώ θα περιμέναμε μετά από δύο κατακτήσεις η… αυτοκρατορία να καταρρέει, βλέπουμε πως αντιθέτως μοιάζει πάρα πολύ ισχυρή.

Το κερασάκι στην τούρτα ήρθε με την παραμονή του Βασίλιε Μίσιτς. Ο Σέρβος θα μείνει στην Τουρκία και θα ηγηθεί σε ακόμη μία σεζόν. Ο Εργκίν Αταμάν θα έχει τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης στα χέρια του, μαζί με ένα ρόστερ που αφήνει πολλές υποσχέσεις. Ένα ρόστερ που μοιάζει προορισμένο να… τρομοκρατήσει τους αντιπάλους του. Και γιατί όχι, να κυνηγήσει το στοιχειωμένο ρεκόρ των τριών σερί κατακτήσεων.

Η παραμονή του Μίσιτς

Αν η Έφες είχε να λύσει ένα θέμα το φετινό καλοκαίρι, αυτό ήταν τι θα απογίνει ο Σέρβος. Πέρυσι είχε φτάσει κοντά στο ΝΒΑ και φέτος -έπειτα από δύο Euroleague- ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή για να φύγει. Όχι τελικά. Ο έμπειρος γκαρντ δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. Οι Θάντερ (που έχουν τα δικαιώματά του) δεν είχαν και πολλή όρεξη να ασχοληθούν, οπότε ο 28χρονος δεν ήθελε και πολύ.

Πήρε την απόφαση να μείνει στην Κωνσταντινούπολη. Κάτι που φυσικά κάνει τον Αταμάν να… τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Ποιός δεν θα ήθελε άλλωστε να έχει υπό τις οδηγίες του τον καλύτερο παίκτης Ευρώπης τα τελευταία χρόνια; Ακόμα λοιπόν κι αν έχει πετύχει τα πάντα ο Σέρβος, δεν θα έλεγε όχι για ακόμη μια προσωπική (MVP κανονικής περιόδου και F4), αλλά και ομαδική διάκριση.

Το ρόστερ της Έφες απλά… τρομάζει

Πριν καν ολοκληρωθεί η περσινή σεζόν, ήταν κοινό μυστικό πως η Αναντολού θα προχωρούσε σε ανανέωση του ρόστερ. Υπήρχαν όμως εκείνοι που την ήθελαν να είναι μετρημένη στις κινήσεις της, λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στην Τουρκία. Αμ δε. Αντιθέτως, ο Αταμάν πέρασε ένα… φρεσκάρισμα την ομάδα, χωρίς όμως να την αποδυναμώσει.

Μάλιστα φαίνεται πάρα πολύ δυνατή. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα πιο… φανταχτερό ρόστερ. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως θα πιάσει τα στάνταρ των δύο προηγούμενων σεζόν. Κι αυτό γιατί εκείνη η Έφες ήταν ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Ωστόσο, με αυτά που βλέπουμε προς το παρόν, μπορούμε να εικάζουμε πως υπάρχει η πιθανότητα να δημιουργηθεί ένα εξαιρετικό σύνολο.

Οι απώλειες εννοείται πως ήταν σημαντικές. Έφυγαν οι Σιμόν, Σίνγκλετον, Μοερμάν, Άντερσον, Πετρούσεφ. Οι τρεις πρώτοι ήταν ένα ισχυρό χτύπημα, με τον Αμερικανό φόργουορντ να μετρούσε λίγα λεπτά συμμετοχή όντας ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Και φυσικά ο Σέρβος ψηλός είχε χάσει τη θέση του έπειτα από ένα διάστημα.

Εκείνοι που ήρθαν όμως μπορούν να καλύψουν επάξια τα κενά. Πρώτος και καλύτερος φυσικά ο Γουίλ Κλάιμπερν. Ο πρώην παίκτης της ΤΣΣΚΑ δεν χρειάζεται συστάσεις για το τι μπορεί να κάνει. Είναι εκ των καλυτέρων στη Γηραιά Ήπειρο. Παράλληλα, αποκτήθηκαν οι Αμάτ Εμπαγιέ για να προσθέσει εμπειρία, Ακίλε Πολονάρα, Άντε Ζίζιτς για να συμπληρώσει Ντάνστον και Πλάις, αλλά και ο Εγκεχάν Αρνά από την Μπεσικτάς για συμπληρωματικό ρόλο.

Με λίγα λόγια λοιπόν, ο Αταμάν φρόντισε να καλύψει επάξια τα κενά όσων έφυγαν και να ενισχύσει ακόμα περισσότερο την γραμμή των ψηλών. Με αποκορύφωμα φυσικά την απόκτηση του Κλάιμπερν που με την ποιότητά του κάνει το ρόστερ απλά… τρομακτικό. Και κυρίως την αρχική πεντάδα, η οποία αναμένεται να αποτελείται από τους Μίσιτς, Λάρκιν, Κλάιμπερν, Πολονάρα και Ζίζιτς. Τους λες και καλούς…

Το στοιχειωμένο ρεκόρ που θα κυνηγήσει η Έφες

Μετά την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τίτλου, ο Εργκίν Αταμάν δεν έκρυψε την επιθυμία του για το «three peat». Κάτι που φυσικά μόνο εύκολο δεν είναι. Όμως ο Τούρκος τεχνικός έχει κάθε δικαίωμα να το πιστεύει και να το ονειρεύεται. Έχει το ρόστερ, έχει την τεχνογνωσία και φυσικά το κίνητρο.

Η Έφες λοιπόν θα κυνηγήσει ένα στοιχειωμένο ρεκόρ. Κάτι που έχει συμβεί μόλις δύο φορές στην ιστορία της διοργάνωσης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και καμία φορά από τότε που δημιουργήθηκε η Euroleague. Οι μόνες ομάδες που είχαν την ευκαιρία να το πετύχουν ήταν η Μακάμπι Τελ Αβίβ και ο Ολυμπιακός. Χωρίς όμως επιτυχία.

Φυσικά και θα το προσπαθήσουν οι Τούρκοι. Θα προσπαθήσουν να κάνουν ό,τι έκανε η Ρίγα στις τρεις πρώτες σεζόν του θεσμού (1958, 1959, 1960). Ό,τι έκανε η φοβερή και τρομερή Γιουγκοπλάστικα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 (1989, 1990, 1991)! Αν μια ομάδα έχει δείξει, τα τελευταία χρόνια, πως μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο αυτή είναι η Αναντολού Έφες. Ένα σύνολο που έτσι κι αλλιώς θα μείνει στην ιστορία της Euroleague, έχοντας συνδυάσει τίτλους και καλό μπάσκετ. Έχει όμως μια τελευταία αποστολή. Και ποιος ξέρει, ίσως τον ερχόμενο Μάιο να γραφτεί ιστορία…