ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός έριξαν αυλαία στη φετινή Super League σε ένα ματς που και οι δύο πήραν αυτό που ήθελαν.

ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός έκλεισαν την αυλαία τους για τα φετινά playoffs σε έναν αγώνα που είχε διαδικαστικό χαρακτήρα λίγες ημέρες πριν τον τελικό Κυπέλλου. Το ματς, δηλαδή, που αυτή τη στιγμή, ενδιαφέρει και τις δύο ομάδες.

Ο ΠΑΟΚ επέλεξε να παραταχθεί με… ενδεκαδάτους παίκτες σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που προτίμησε να αγωνιστεί με αναπληρωματικούς για λόγους ξεκούρασης.

Και φυσικά, γεννάται το ίδιο ερώτημα σε όλους. Γιατί ο ΠΑΟΚ ρίσκαρε τραυματισμούς, αγωνιστική πίεση την ώρα που δεν είχε να κερδίσει τίποτα; Τίποτα; Όχι και τίποτα. Το αγωνιστικό είναι ένα κομμάτι σε μία ομάδα. Ένα άλλο κομμάτι – και πολλές φορές μεγαλύτερης σημασίας – είναι το ψυχολογικό. Ο ΠΑΟΚ το τελευταίο διάστημα δεν πραγματοποιεί τις καλύτερες δυνατές εμφανίσεις και υφίσταται ήττες που πονάνε. Πονάνε όχι τόσο βαθμολογικά αλλά ψυχολογικά. Άρης, Ολυμπιακός, Γιάννενα. Και όταν υπάρχει ψυχολογική ανισορροπία πριν έναν τελικό, δεν είναι και ευτύχημα.

Ο Λουτσέσκου, επί της ουσίας, προτίμησε να κάνει μία ψυχολογική ένεση τόνωσης παρά να ξεκουράσει παίκτες ενόψει Σαββάτου. Ρίσκο. Μεγάλο. Αλλά δικαιολογημένο.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, δεν είχε ανάγκη την ψυχολογική τόνωση. Η ομάδα είναι σε πολύ καλό φεγγάρι και η ήττα από τον ΠΑΟΚ δεν τον ενδιέφερε πολύ. Η χθεσινή τουλάχιστον. Το ματς του Σαββάτου είναι διαφορετικό. Και εκεί ποντάρει το «τριφύλλι». Να πάρει την κούπα που θα αποτελέσει εφαλτήριο για να συνεχίσει η ομάδα στο ίδιο μοτίβο. Να δει ότι υπάρχει επιβράβευση.

Το ματς στην Τούμπα ήταν win win situation πριν το μεγάλο ραντεβού που περιμένουν και οι δύο ομάδες. Ο ΠΑΟΚ πήρε ψυχολογία, ο Παναθηναϊκός ξεκούραση. Ό,τι χρειαζόταν, δηλαδή, η κάθε ομάδα. Σωστή μοιρασιά και ικανοποίησε και τους δύο αντιπάλους.