ΠΑΟΚ: Έσπασε καρδιές και την μεγάλη κατάρα

Ο ΠΑΟΚ κατάφερε έστω και με άγχος να προκριθεί στους «16» του Europa Conference League με νίκη επί της Μίντιλαντ στην Τούμπα. Οι Θεσσαλονικείς επικράτησαν με 2-1 στην κανονική διάρκεια και εν συνεχεία με 5-3 στα πέναλτι. Μία διαδικασία που ήρθε να αδικήσει την προσπάθεια των παικτών του Λουτσέσκου.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε τι ήθελε, το κρατούσε στα χέρια του αλλά το άφησε να πέσει

Ο ΠΑΟΚ ήταν σαφής. Από την αρχή του παιχνιδιού μάλιστα. Μπήκε στο χορτάρι για να αποδείξει ότι το σκορ της Δανίας ήταν λάθος. Ότι είναι το απόλυτο φαβορί και αυτός που πρέπει να συνεχίσει στη διοργάνωση.

Και αυτό πήρε. Πριν συμπληρωθεί μισή ώρα αγώνα, οι γηπεδούχοι είχαν αποκτήσει σκορ πρόκρισης με τα γκολ των Ζίφκοβιτς (20′) και Βιερίνια (26′). Τα πράγματα έγιναν όπως ακριβώς φανταζόταν ο ΠΑΟΚ ότι έπρεπε να γίνουν. Απλά και αποτελεσματικά. Το μόνο που είχε να κάνει ο ΠΑΟΚ από εκεί και πέρα ήταν ΕΝΑ πράγμα. Ένα και εξίσου σαφές και απλό. Να διατηρήσει -αν όχι διευρύνει- το σκορ ως είχε.

Και εκεί ήταν που μπήκε ο παράγοντας της πίεσης. Της πίεσης όχι από τη Μίντιλαντ. Σαφώς και υπήρχε και αυτή αλλά ο ΠΑΟΚ έχει αντέξει την πίεση μεγαλύτερων και σπουδαιότερων ομάδων. Αναφερόμαστε στην πίεση της… κατάρας. Μίας κατάρας που σε δύο χρόνια θα… πενηντάριζε. 48 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που έπαιξε ευρωπαϊκό αγώνα Μάρτη μήνα. Πολλά χρόνια. Πάρα πολλά. Αυτή η κατάρα, λοιπόν, πίεζε τον ΠΑΟΚ. Και δέκα λεπτά πριν λυτρωθεί και την «σπάσει» δέχθηκε το γκολ. Ένα γκολ άδικο και κόντρα στη ροή του αγώνα.

Ο ΠΑΟΚ έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει

Δέχθηκε το γκολ στο χειρότερο σημείο. Λίγο πριν το τέλος. Λίγο πριν τους πανηγυρισμούς. Ένα γκολ που του επέβαλε μισή ώρα περισσότερου άγχους. Πίεσης. Αγωνίας και λαχτάρας. Αλλά ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα. Ομάδα από εκείνες που καταφέρνουν ό,τι βάλουν στο μυαλό τους. Τα παραδείγματα, άλλωστε, είναι πολλά και πρόσφατα. Παναθηναϊκός, ΑΕΚ. Ντέρμπι φανέλας. Ντέρμπι που τα πήρε… κοχονάτα. Με ανατροπή.

Μπορεί χθες να μην έβαλε τρίτο γκολ αλλά μίλησε η πάστα της μεγαλύτερης ομάδας στα πέναλτι. Εκεί δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί. Ήταν στο σπίτι του. Μία έδρα κολαστήριο για κάθε αντίπαλο. Ήταν ζήτημα χρόνου να αστοχήσει κάποιος παίκτης της Μίντιλαντ. Και συνέβη από το πρώτο κιόλας πέναλτι. Τα πόδια των παικτών του ΠΑΟΚ ελάφρυναν. Αυτά των παικτών της Μίντιλαντ ζύγιζαν εκατό κιλά έκαστος. Η πρόκριση είχε κριθεί. Η κατάρα είχε σπάσει. Ραντεβού τον Μάρτιο λοιπόν.