Ένα βήμα προς το… γαλανόλευκο

Εκείνη η γαλανόλευκη απόχρωση που τα τελευταία χρόνια περιβάλλεται από τις στάχτες των ανεπιτυχών προσπαθειών της Εθνικής μας στις μεγάλες διοργανώσεις. Εκείνη την μαυρίλα κοιτάει η ομοσπονδία να καθαρίσει σαν σκουριά από την επιχρυσωμένη τροπαιοθήκη της.

Η πρόσληψη του Νίκου Ζήση στη θέση του GM αποτελεί την πλέον κατάλληλη επιλογή για την αναγέννηση της Εθνικής με φόντο το μέλλον. Ο Θεσσαλονικιός γκαρντ είναι η ζωντανή απόδειξη πως ο αθλητές δε ταυτίζονται μονάχα με συλλόγους, διατέλεσε πιστός στρατιώτης της γαλανόλευκης και πάντοτε λειτουργούσε προς όφελος της. Παρών στα σημαντικότερα τουρνουά, ακόμα και αν το κορμάκι του αναζητούσε λίγες πολύτιμες μέρες ξεκούρασης, πριν την έναρξη μίας ακόμα εξουθενωτικής σεζόν.

Έζησε μαζί με τα άλλα παιδιά της γενιάς του κάθε επιτυχία, γιόρτασε με το γνωστό συρτάκι νίκες που άφησαν ιστορία και χόρτασε από το νέκταρ της δόξας. Ο τέταρτος Άγιος της χρυσής εποχής των γκαρντ στην ελληνική σχολή, ο οποίος πραγματικά θυσίασε μεγάλο μέρος του ατομικού ταλέντου του για την επίτευξη των στόχων.

Και τι στόχους; Τα παιδιά εκείνης της γενιάς ήταν ευλογημένα, τους παρακολουθούσαμε συγκλονισμένοι να πράττουν τα αδύνατα. Ηχηρές ανατροπές, ιστορικές νίκες… πνεύμα μαχητή έως την ύστατη στιγμή. Ακόμα και την στιγμή της αλήθειας, εκεί που οι προσωπικότητες βγαίνουν μπροστά, δε μπορούμε να παραπονιόμαστε… είχαμε και από δαύτες!

Παπαλουκάς, Σπανούλης, Κακιούζης, Διαμαντίδης, Τσαρτσαρής…. τόσοι πολλοί, και φυσικά ο υποφαινόμενος!

Το παλικάρι από την Θεσσαλονίκη που βρήκε το κισμέτ του…

Αν μπορούσα να του «κολλήσω» μία λέξη, θα ήταν ανιδιοτελής… ανιδιοτελής επειδή, τοποθετούσε την ομάδα πρώτη, μοχθούσε για το αποτέλεσμα, και όχι για την προσωπική καταξίωση. Το μεγαλύτερο παράσημο!

Ελάχιστοι θυμούνται ότι στις μικρότερες κατηγορίες ο Νίκος Ζήσης υπήρξε σκόρερ ολκής! Όχι, τίποτα αστεία με 15 και 20 πόντους ανά βράδυ, αλλά κάτι ξεγυρισμένες 30αρες και 35αρες, τρομοκρατώντας τις αντίπαλες άμυνες με το αδίστακτο εκτελεστικό στυλ.

Όταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον πλησίασε όντας αμούστακο παιδί και του εξήγησε πως σημασία δεν έχει μόνο να σκοράρεις, αλλά η πληρότητα και η συνεισφορά σε πολλαπλούς τομείς… τότε συνειδητοποίησε ότι ο δρόμος της μπασκετικής αιωνιότητας επιτυγχάνεται με πολλούς τρόπους,

«Αν μπρε παιδί, εσύ πιστεύεις ότι θα γίνεις παίκτης επειδή βάζεις τριάντα πόντους, κάνεις μεγάλο λάθος»

Εντούτοις, ο Ζήσης εντόπισε τον δικό του…

Ο ρόλος της ΕΟΚ και το πλάνο… με ένδοξες προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ

Η γαλανόλευκη έχει ανάγκη από άτομα που νιώθουν τον πόνο της, άτομα που την καταλαβαίνουν εκ των έσω και γνωρίζουν απέξω και ανακατωτά τα θέματα που την βαραίνουν. Άτομα που την έχουν ζήσει και τιμήσει. Άτομα που την έχουν δει στην κορυφή, που συνειδητοποιούν την πίεση και η κάθε κίνηση του κρύβει από πίσω μπασκετική εξήγηση.

Χρειαζόμαστε τεχνοτροπία και ένα συνδετικό πρόσωπο με τα απαραίτητα γαλόνια στην γαλανόλευκη!

Ποιος καταλληλότερος; Ο Αρχηγός με κεφαλαίο «Α», σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο πιο ταλαντούχος παίκτης, όμως η αγάπη του για την Εθνική δε χωρά σύνορα και όρια για να την καθορίσουμε.

Η Ομοσπονδία φέρεται να μπαίνει σε έναν πιο σύγχρονο δρόμο, αυτόν που ακολούθησαν πριν από εμάς πολλές «μπασκετομάνες», εμπιστευόμενοι σε καίριες θέσεις αθλητές που έγραψαν την δική τους ιστορία στα γυαλιστερά παρκέ.

Ο Βαγγέλης Λιόλιος δίνει νέα αύρα στο εγχείρημα, με επιλογές που δε προκαλούν κανέναν προβληματισμό… τουναντίον είναι η δικαίωση για όσους τους είχε «βγει» ο λαιμός από τις φωνές τα περασμένα χρόνια. Η φρέσκια πινελιά που αναζητούσε απεγνωσμένα η Εθνική προς τέρψη πολλών κατέφθασε.

Συν τοις άλλοις, ο Δήμος Ντικούδης αποδέχθηκε την πρόταση της ΕΟΚ και αναλαμβάνει το πόστο του υπευθύνου των Εθνικών Ομάδων, ένας ρόλος με τεράστιες απαιτήσεις και μία αείμνηστη προσωπικότητα που καλείται να σταθεί αντάξια της. Ο λόγος φυσικά για τον Γιώργο Κολοκυθά, ενός ανθρώπου που άλλαξε το τρόπο αντίληψης μας για το άθλημα και εννοείται η απώλεια του τον Μάιο του 2013 μας πλήγωσε…

Ο πρόεδρος της ΕΟΚ αντιλαμβάνεται τον παλμό της κατάστασης και προσπαθεί εξ αρχής να εκσυγχρονίσει μία εγκατάσταση που μέχρι πρότινος λειτουργούσε με κομμένα καλώδια. Προς Θεού, δεν υποβαθμίζω την αμέτρητη συνεισφορά του Γιώργου Βασιλακόπουλου στα δρώμενα της Εθνικής, μολονότι τα τελευταία χρόνια η στάση του και ιδιαιτέρως τα λεγόμενά του προκαλούσαν δυσφορία.

Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος και η ανεκπλήρωτη, όσο και κρυφή… ιστορία με τον Ρικ Πιτίνο

Πακέτο για το αντίο και μία ιστορία που θα μείνει εσκεμμένα ανεκπλήρωτη ή ορθότερα… θα ολοκληρωθεί σύντομα!

Αλλαγή σκυτάλης στα παράθυρα για την γαλανόλευκη. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος με κάθε επισημότητα λαμβάνει το δύσκολο έργο να καθοδηγήσει την Εθνική στα παράθυρα, καθώς η ασχετοσύνη που περιβάλλει τις αρμόδιες αρχές του ευρωπαϊκού μπάσκετ φτάνει για να μοιραστεί σε όλους μας.

Μπορεί ο Ρικ Πιτίνο να αποτελεί παρελθόν από τις τάξεις της Εθνικής, όμως αφήνει πίσω του τον συνεχιστή των ιδεών του επί ελληνικού εδάφους!

Ποια σύνδεση έχει ο Hall of Famer προπονητής με τον Σωτήρη Μανωλόπουλο; Ιστορία που θα εξιστορήσω σε επόμενα άρθρα!