H προϊστορία που καλείται να βελτιώσει ο Βεζένκοφ στο NBA

Ο Σάσα Βεζένκοφ έκανε τα πρώτα του βήματα του στο NBA στα πρώτα παιχνίδια με την φανέλα των Κινγκς, χωρίς να πάρει τον χρόνο συμμετοχής που πολλοί θα περίμεναν. Ο προπονητής της ομάδας Μάικ Μπράουν δήλωσε ότι ο Βούλγαρος forward θα πρέπει να κερδίσει τον χρόνο του στο rotation των Kings και ότι η θέση του ακόμα δεν είναι σίγουρη στο ρόστερ. Θα αναλογιζόταν κάποιος ότι οι Kings θα περίμεναν τον περσινό MVP της Euroleague με “ανοιχτές αγκάλες” και ίσως και με μία θέση στη βασική πεντάδα. Δεδομένου ότι η Euroleague θεωρείται το δεύτερο καλύτερο πρωτάθλημα στο κόσμο βάση δυναμικότητας. Πίσω φυσικά από το NBA.

Οι Αμερικάνοι είναι όμως αλλιώς. Είναι πολύ διστακτικοί απέναντι στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ και δείχνουν να μην τους κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το βραβείο του MVP της κανονικής διάρκειας. Και δεν τους κατηγορώ. Έχουν υπάρξει συνολικά 16 MVP στην Euroleague από την αρχή της ιστορίας της, με την μορφή που ξέρουμε σήμερα. Από αυτούς τους 16,  οι 12 δοκίμασαν την τύχη τους στο NBA και μόνο 7 πρώην MVP της Euroleague θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχαν μια επίσης επιτυχημένη καριέρα στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Ο Βεζένκοφ έχει μία προϊστορία μπροστά του, που δεν είναι και η χειρότερη αλλά δεν είναι και η ευνοϊκότερη για τους αθλητές που βρέθηκαν στη θέση του και στο NBA. Αυτή την προϊστορία καλείται να βελτιώσει ο πρώην forward του Ολυμπιακού.

Αυτός που το έκανε καλύτερα

Αυτός που το έκανε καλύτερα από όλους και δεν τίθεται καν ζήτημα είναι ο Λούκα Ντόντσιτς. Ο Σλοβένος είναι πιθανότατα ο μόνος που κατάφερε να σημειώσει ανάλογη επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Την σεζόν 2017-2018, ο Ντόντσιτς έκανε τον αδιανόητο κατακτώντας την Euroleague αλλά και το βραβείο του MVP της κανονικής διάρκειας με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης σε ηλικία μόλις 19 ετών. Από όποια οπτική και να το δει κανείς είναι εντυπωσιακό. Και μοιάζει να είναι κάτι που δύσκολα κάποιος 19χρονός ξανά θα φτάσει έστω και κοντά.

Παρά το αδιανόητο αυτό επίτευγμα, οι Αμερικάνοι δεν συγκινήθηκαν και πάλι ιδιαίτερα. Όπως είπαμε και πιο πάνω τα επιτεύγματα στην Ευρώπη δεν λένε και πολλά για αυτούς. Για αυτό και είδαμε τον Σλοβένο στην 3η επιλογή του ντραφτ του 2018 που ανταλλάχθηκε κατευθείαν με την 5η επιλογή του Ντραφτ που είχαν οι Mavericks. Το ταλέντο του Doncic και η αγωνιστική του συνέχεια ήταν για την πρώτη επιλογή του Ντραφτ. Και το απέδειξε από τα πρώτα του βήματα στο NBA. Έπειτα από 5 σεζόν στο NBA, πλέον θεωρείται από τους βασικούς υποψηφίους κάθε χρόνο για το βραβείο του MVP της κανονικής διάρκειας. Συγχρόνως πρόσθεσε στη συλλογή του το βραβείο του Rookie of the Year, ενώ με τους Μάβερικς κατάφερε να φτάσει και μία φορά στους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας.

Οι υπόλοιποι επιτυχημένοι

Ο Άντονυ Πάρκερ είναι ο μοναδικός Αμερικανός που έχει κάνει δικό του το βραβείο του MVP της Euroleague. Όπως και ο μοναδικός που κατάφερε να το κάνει δύο φορές δικό του. Διαδοχικά μάλιστα. Ακολούθησε μία επιτυχημένη καριέρα στο κόσμο του NBA. Ο πρώην forward της Μακάμπι αγωνίστηκε 6 συναπτά έτη στο καλύτερο πρωτάθλημα, αφού τα σήκωσε όλα στη Γηραιά Ήπειρο. Μία τριετία με τους Τορόντο  Ράπτορς και μία τριετία με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς δίπλα στον Λεμπρόν Τζέιμς. Αποκορύφωμα του, η χρονιά 2007-2008. Όπου και ξεκίνησε βασικός και στα 82 παιχνίδια με τους Ράπτορς και τελείωσε με 12.5 πόντους ανά αναμέτρηση.

Μία ακόμα πετυχημένη περίπτωση είναι αυτή του Νεμάνια Μπιέλιτσα, o οποίος κέρδισε το τρόπαιο του MVP της Euroleague την σεζόν 2014-2015. Ίδια θέση με τον Βεζένκοφ και ένα καλό παράδειγμα που θα μπορούσε να δει όσο αφορά την πορεία του στο NBA. Ο Μπιέλιτσα μετά την θητεία στη Φενέρμπαχτσε, αγωνίστηκε 7 “γεμάτες” σεζόν στην αμερικανική όχθη του Ατλαντικού. Φτάνοντας μάλιστα να έχει 11,5 πόντους ανά παιχνίδι ερχόμενος από τον πάγκο στους Kings, την χρονιά 2019-2020. Όμως πιθανότατα η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τους Warriors το 2022. Μπορεί να μην είχε σημαντικό ρόλο σε εκείνη την ομάδα. Ωστόσο είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία που έχει στη συλλογή του και το βραβείο MVP της Euroleague αλλά και το δαχτυλίδι του πρωταθλητή στο NBA.

Οι επιτυχημένοι στο NBA πριν βγουν MVP στη Euroleague

Ο Νίκολα Μίροτιτς είχε μια πολύ γεμάτη καριέρα στο NBA, προτού η Μπαρτσελόνα κάνει την οικονομική υπέρβαση και το φέρει πίσω στη Γηραιά Ήπειρο. Από το 2014 μέχρι και το 2019 αγωνίστηκε στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη. Όντας μάλιστα κομβικός παίκτης στις περισσότερες ομάδες που υπήρξε μέλος. Φτάνοντας να έχει μέχρι και 16,8 πόντους ανά παιχνίδι με τους Σικάγο Μπουλς. Στην επιστροφή του στη Μπαρτσελόνα κατέκτησε τον τίτλο του MVP της κανονικής διάρκειας της Euroleague το 2022. Με την σκιά όμως της χαμηλής του απόδοσης στα κρίσιμα παιχνίδια να τον στοιχειώνει ακόμα.

Ο Άντρει Κιριλένκο είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. O Ρώσος αγωνίστηκε μόλις 2 έτη στη Euroleague με την ΤΣΣΚΑ, όντας MVP της κανονικής διάρκειας το πρώτο του έτος. Το 2011, το NBA οδηγήθηκε σε lock-out με την σεζόν να ξεκινάει τον Δεκέμβριο. Με αρκετούς παίκτες να παίζουν με Ευρωπαϊκές ομάδες μέχρι το NBA να “βάλει μπρος”. Ένας από αυτούς ήταν και ο Άντρει Κιριλένκο που γύρισε στην αγαπημένη του ΤΣΣΚΑ Μόσχας αλλά παρέμεινε για όλη την σεζόν. Κερδίζοντας και το βραβείο του MVP της κανονικής διάρκειας. Στο NBA αγωνίστηκε 11 έτη συνολικά, περνώντας τα 8 από αυτά στους Γιούτα Τζαζ. Επιλέχθηκε μία φορά all star στο NBA. Μόνο ο Ντόντσιτς και ο Kirilenko έχουν καταφέρει να γίνουν all star στο NBA αλλά και να πάρουν σπίτι τους το MVP της κανονικής διάρκειας της Euroleague. Ενώ το 2005, o πρώην σταρ της ΤΣΣΚΑ ήταν και πρώτος σε μπλοκ σε όλο το NBA.

Το διπλό πέρασμα

Ο Σέρχι Ροντρίγκεζ είναι ο μοναδικός παίκτης που στη τροπαιοθήκη του σπιτιού του υπάρχει το βραβείο του MVP της Euroleague αλλά συγχρονώς έχει και δύο διαφορετικές θητείες στο NBA. Ο Ισπανός γκαρντ πριν αγωνιστεί για πρώτη φορά στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση είχε ήδη συμπληρώσει μια 5ετία στο NBA. Έπειτα από αυτή την πενταετία η Ρεάλ Μαδρίτης τον ενέταξε στο ρόστερ της και με την φανέλα της κατέκτησε το MVP της κανονικής διάρκειας το 2014. Ο βραχύσωμος γκαρντ όμως δεν είχε τελειώσει με το NBA ακόμη. 6 χρόνια μετά την πρώτη θητεία του, επιστρέφει στην Αμερική με τα χρώματα των Φιλαδέλφια Σίξερς όπου και σημειώνει την πιο παραγωγική του χρονιά. Με 7.8 πόντους ανά παιχνίδι και συνολικά 30 φορές βασικός. Πριν ξαναπάρει τον δρόμο της επιστροφής για την Ευρώπη.

Αυτοί που δεν κατάφεραν να δείξουν το ταλέντο τους στο NBA

Τον Μίλος Τεόντοσιτς, μπορεί να μην τον θυμούνται με μεγάλη νοσταλγία στον Ολυμπιακό, ωστόσο το 2010 κατέκτησε με την ερυθρόλευκη φανέλα, το βραβείο του MVP της Euroleague της κανονικής διάρκειας. Φτάνοντας μάλιστα στο βραβείο αυτό έχοντας τρομερό ανταγωνισμό μέσα στην ίδια του την ομάδα. Σε ένα ερυθρόλευκο ρόστερ που υπήρχαν ο Τζος Τσίλντρες, ο Λίνας Κλέιζα. Αλλά και ο Θεοδωρής Παπαλουκάς στην ίδια θέση με τον Σέρβο γκαρντ. Που κάνει την κατάκτηση του βραβείο του, ως MVP της κανονικής διάρκειας ακόμα πιο εντυπωσιακή. Παρότι παραγωγικά ήταν η καλύτερη του σεζόν, δεν έκανε την μετάβαση στο NBA που πολλοί θα πίστευαν και ξόδεψε, 6 χρόνια στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας με την οποία κατέκτησε τα πάντα έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του.

Σε ηλικία 30 χρονών μετακόμισε στο NBA που δεν κατάφερε όμως να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Φτάνοντας στους Λος Άντζελες Κλίπερς το 2017, θεωρήθηκε από πολλούς ο άμεσος αντικαταστάτης του Κρις Πολ. Ποτέ όμως δεν κατάφερε να μπει στα παπούτσια του. Ο Teodosic ταλαιπωρήθηκε από νωρίς από τραυματισμούς και εν τέλει επέστεψε πίσω στην Ευρώπη μετά από μια θητεία μόλις δύο χρόνων και μόλις 60 παιχνιδιών συνολικά.

Πολύ διαφορετική περίπτωση είναι ο Γιαν Βέσελι. Ο Τσέχος center έπαιξε στο NBA. Δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Και μετέπειτα γύρισε στην Euroleague όπου το 2019 κατέκτησε το βραβείο του MVP της κανονικής διάρκειας. Παρότι ο Βέσελι είχε όλες τις περγαμηνές και επιλέχθηκε στο νούμερο 6 του ντραφτ του 2011, δεν κατάφερε ποτέ να εκπληρώσει τις προσδοκίες. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, γιατί στην Ευρώπη θεωρείται ένας από τους καλύτερους ψηλούς που έχουν περάσει. Στο NBA πέρασε 4 αγωνιστικές σεζόν, κατά κύριο λόγο με την φανέλα των Γουίζαρντς. Παρά τις αρκετές ευκαιρίες που του δόθηκαν ποτέ δεν κατάφερε να περάσει τους 5 πόντους μέσο όρο ανά παιχνίδι.

Το σύντομο αλλά πετυχημένο πέρασμα

Λίγοι το ξέρουν αλλά ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο έπαιξε στο NBA. Όλοι μας τον θυμόμαστε από τα χρόνια του στη Μπαρτσελόνα αλλά ο εμβληματικός αρχηγός των Ισπανών πέρασε και ένα έτος στους Μέμφις Γκρίζλς. Στη παρθενική του σεζόν στο NBA, τελείωσε την σεζόν με 10,9 πόντους μέσο όρο ανά παιχνίδι. Και προς καμία έκπληξη κανενός ήταν πρώτος σε τρίποντα για λογαριασμό της ομάδας του σουτάροντας με 36%. Με το πέρας της σεζόν γύρισε στην πολυαγαπημένη του Μπαρτσελόνα. Με την οποία έφτασε στο τρόπαιο του MVP της κανονικής διάρκειας της Euroleague, το 2009.

Οι περιπτώσεις που μας απογοήτευσαν

Ο Νάντο Ντε Κολό είναι από τους θρύλους του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η απόπειρα του στο NBA δεν είχε όμως την ίδια τύχη με την πορεία του στην Ευρώπη. Από το 2012 μέχρι και το 2014, δοκίμασε την τύχη του σε Σαν Αντόνιο Σπερς και Τορόντο Ράπτορς. Ποτέ όμως δεν κατάφερε να ξεπεράσει τους 5 πόντους ανά παιχνίδι. Όντας ένας σκόρερ ολκής στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μάλιστα οι Σπερς, τον έστειλαν στη ομάδα τους στη βελτιωτική λίγκα πριν μετακομίσει στο Τορόντο για τους Ράπτορς. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη για λογαριασμό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, κατέκτησε το βραβείο του MVP της Euroleague, το 2016, μαζί με το βαρύτιμο τρόπαιο. Ένα από τα καλύτερα γκαρντ της γενεάς του που όμως απογοήτευσε με τις επιδόσεις του στο NBA.

Για την άλλη περίπτωση που μας απογοήτευσε δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Το 2013 ήταν ο MVP της κανονικής διάρκειας της Euroleague, και ο βασικός πρωταγωνιστής του Ολυμπιακού στη πορεία προς το τρόπαιο. Ο Βασίλης Σπανούλης στέκεται στο “πάνθεο των ηρώων του μπασκετικού Ολυμπιακού”. Ωστόσο είχαν προηγηθεί 6 έτη πριν ένα απογοητευτικό πέρασμα από το NBA, την χρονιά 2006-2007. Για πολλούς ο κορυφαίος γκαρντ στην Ευρώπη την προηγούμενη δεκαετία έπαιξε μόλις 31 ματς στο NBA, και παρότι υπήρξαν συμπαίκτες με τον Βεζένκοφ, δεν θα ήταν το καλύτερο παράδειγμα που θα μπορούσε να πάρει ο Βούγλαρος forward, τουλάχιστον σε ότι αφορά την θητεία στο NBA.

Αυτοί που δεν δοκίμασαν καν

Υπήρξαν και αθλητές που κέρδισαν τα πάντα στην Ευρώπη αλλά ποτέ δεν έκαναν το βήμα παραπάνω στο κορυφαίο επίπεδο. Ο Σέρχιο Γιουλ ήταν ο MVP της Euroleague το 2017. Βρέθηκε πολύ κοντά στους Rockets, αλλά ποτέ δεν άφησε την Ρεάλ που υπηρετεί από το 2007 μέχρι και σήμερα. Ο Θεοδωρής Παπαλουκάς ήταν και αυτός ένα από τα guard που σημάδεψε πριν από περίπου 15 χρόνια το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ήταν ο MVP της κανονικής διάρκειας το 2007 με τα χρώματα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Παρόλα αυτά, δεν τόλμησε ποτέ το βήμα στο NBA. Βίοι παράλληλοι και για τον Δημήτρη Διαμαντίδη που κατέκτησε τα πάντα με τον Παναθηναϊκό. Αλλά ποτέ δεν θέλησε να αφήσει την πράσινη φανέλα για κάποια ομάδα του ΝΒΑ. Είχε κατακτήσει το βραβείο του MVP της Euroleague το 2011.

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Ραμούνας Σισκάουσκας. Ο Λιθουανός αποτέλεσε στα 2000s πιθανότατα το καλύτερο 3αρι στην κορυφαία διοργάνωση στην Ευρώπη. Το 2008 και αυτός με τα χρώματα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας ανακηρύχθηκε MVP της κανονικής διάρκειας. Ούτε αυτός τόλμησε το βήμα παραπάνω στο NBA, κλείνοντας την καριέρα του στην Ευρώπη. Ο Βασα Μίσιτς από την άλλη έκανε το ντεμπούτο του πριν λίγες μέρες με τους Οκλαχόμα Σϊτυ Θάντερ. Όντας μαζί με τον Βεζένκοφ, οι δύο MVP της Euroleague που θα κάνουν τον ντεμπούτο τους φέτος στο NBA. Με το περιβάλλον για τον Σέρβο να μην δείχνει και το καλύτερο στην Οκλαχόμα για να αποδείξει τις δεξιότητες του. Καθώς δεν υπάρχει και πολύ χώρος στις θέσεις των γκαρντ με το ταλέντο να περισσεύει στην ομάδα Γκίλτζιους Αλεξάντερ.

Η δύσκολη αποστολή του Βεζένκοφ στο NBA

Ο Βεζένκοφ παρά το γεμάτο βιογραφικό του, έχει μπροστά του να “ανέβει ένα βουνό” στο NBA. Και το έργο του είναι ακόμα πιο δύσκολο σε μία ομάδα που έχει στόχο τις πρώτες θέσεις της πολύ ανταγωνιστικής Δυτικής περιφέρειας. Και έχουμε δει ότι όταν τα περιθώρια στενεύουν, οι προπονητές τείνουν να επιλέγουν τους παίκτες που εμπιστεύονται και ξέρουν. Και τον Βεζένκοφ ακόμα δεν τον γνωρίζουν και δεν τον εμπιστεύονται στο NBA. Και η αντίδραση του Στιβ Κερ έρχεται να μας το επιβεβαιώσει. Και ο Βούλγαρος καλείται να βελτιώσει μια παράδοση που αυτή την στιγμή δεν είναι μαζί του.