NBA: Τα πιο ιστορικά come back της αντίπερας όχθης

I’ll be back. Η φράση αυτή ταιριάζει ταμάμ στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Το NBA. Ουκ ολίγες φορές έχει ακουστεί από παίκτες-θρύλους του πρωταθλήματος. Οι περιπτώσεις παικτών δηλαδή που ενώ είχαν αποσυρθεί από την ενεργό δράση εν τέλει το πάθος τους για τη πορτοκαλί θέα υπερίσχυσε και επέστρεψαν. Πάμε να δούμε λοιπόν τη λίστα των ηχηρών αυτών επιστροφών στο πρωτάθλημα του NBA.

Μάτζικ Τζόνσον

Ο θρύλος του LA έκανε κάτι το ασσύληπτο. Επέστρεψε τέσσερις φορές στην ενεργό δράση. Τέσσερις μήνες αφότου ανακοίνωσε ότι είχε προσβληθεί από τον ιό του HIV (Οκτώβριος 1991), έλαβε μέρος στο All-Star Game του 1992, το οποίο διεξήχθη στην Ορλάντο Αρίνα. Περισσότεροι από 14.000 θεατές έγιναν μάρτυρες της πιο εντυπωσιακής επιστροφής που συνέβη ποτέ. Ο Μάτζικ στην 11η συνεχόμενη παρουσία του σ’ αυτό το θεσμό ανακηρύχτηκε MVP, έχοντας σε 29 λεπτά 25 πόντους (9/12 δίπ., 4/4 βολές), 5 ριμπάουντ και 9 ασίστ. Στην τρίτη του επιστροφή αγωνίστηκε σε 32 ματς με τη φανέλα των Λέικερς τη σεζόν 1995-’96.  Στο βιογραφικό του Τζόνσον υπάρχουν και επτά ματς που έδωσε στη Σουηδία τον Ιανουάριο του 2000 με την «Μάτζικ Μ7» σε ηλικία 40 ετών. Μαγικό, όπως δηλώνει και το ονομά του.

Μάικλ Τζόρνταν

Δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε ασφαλώς τις επιστροφές του M.J. στην αγωνιστική δράση. Η πρώτη σημειώθηκε τον Μάρτιο του 1995. Το «I’ m back» του M.J. ηχούσε στα αυτιά ολόκληρου του αθλητικού κόσμου αφού ένα χρόνο πριν αποφάσισε να ασχοληθεί με το μπέιζμπολ. πρώτη επιστροφή συνοδεύτηκε από ένα δεύτερο «3-peat» και ένα ασύλληπτο -και ακατάρριπτο μέχρι σήμερα- ρεκόρ (72-10) για την ομάδα του Σικάγο (1996). Τον Ιανουάριο του 1999 ο Τζόρνταν ανακοινώνει ξανά την αποχώρησή του από την αγωνιστική δράση. Ωστόσο, ούτε εκείνη έμελλε να είναι η οριστική. Με τη φανέλα των Ουάσιγκτον Ουίζαρντς πια, δίνει τις τελευταίες του παραστάσεις στα παρκέ του ΝΒΑ για δύο ακόμα σεζόν (2001-02, 2002-03), μέχρι που στις 13/3/2003, στη Φιλαντέλφια, είπε το τελευταίο «αντίο».

Σκότι Πίπεν

Το alter ego του Μάικλ Τζόρνταν στη χρυσή εποχή των Σικάγο Μπουλς  ανήκει σε αυτή τη λίστα. Στα 42 του χρόνια ο Σκότι Πίπεν ξαναφόρεσε τα μπασκετικά του παπούτσια για να μετακομίσει στη Σκαδιναβία. Συγκεκριμένα, έπαιξε από ένα ματς με τη φινλανδική Torpan Pojat και τη σουηδική Sundsvall. Φρόντισε πάντως να θυμίσει κάτι από το ένδοξο παρελθόν του, αφού είχε 21 πόντους, 12 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 2 κλεψίματα με τη σουηδική ομάδα.

Ντένις Ρόντμαν

Θέλοντας προφανώς να δικαιολογήσει το προσωνύμιο «Rodzilla», το οποίο τον συνοδεύει από τα χρόνια των «κακών παιδιών» του Ντιτρόιτ, ο Ρόντμαν αποφάσισε να επιστρέψει το 2003 σε ηλικία 40 ετών στην ενεργό δράση στο αμερικανικό πρωτάθλημα του ABA. Αργότερα, μετείχε σε κάποια ματς του φινλανδικού πρωταθλήματος έναντι 15.000 δολαρίων, ενώ στη συνέχεια έδωσε το «παρών» στη βρετανική λίγκα.

Αρβίντας Σαμπόνις

Και κλείνουμε με έναν ευρωπαίο θρύλο. Πήγε στο ΝΒΑ σε ηλικία 31 ετών και γρήγορα ο Σαμπόνις έδωσαν απαντήσεις σε όσους αμφισβητούσαν την προχωρημένη ηλικία για την οποία πήγε στο NBA. Ο Λιθουανός δεν είχε μόνο εξαιρετική παρουσία επί επτά χρόνια με την φανέλα των Μπλέιζερς. Αλλά ανάγκασε ουσιαστικά την ομάδα του Πόρτλαντ να τον ξαναφέρει κοντά της τον Σεπτέμβριο του 2002. Και αυτό για να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό που ο ίδιος άφησε ένα χρόνο πριν. Δυό χρόνια αργότερα, στην τελευταία σεζόν της καριέρας του, ο Λιθουανός γίγαντας λίγο έλειψε να στείλει τη Ζαλγκίρις στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα.

Σίγουρα δεν είναι μόνο αυτή η θρυλική πεντάδα. Τα ονόματα είναι πολλά. Οι περιπτώσεις που η αγάπη για το μπάσκετ ξεπερνά την ανάγκη για απόσυρση είναι πολλές. Είμαι βέβαιος πως και στο μέλλον, όχι μόνο στο NBA αλλά και στην Ευρώπη θα έχουμε και άλλα παρόμοια περιστατικά.