Τι μπορεί να συνδέει τους Άντριου και Μίτσελ Γουίγκινς με τους Σέλτικς; Δύο σειρές τελικών. Και τον «Maple Jordan» να παίρνει... εκδίκηση για τον πατέρα του έπειτα από 36 ολόκληρα χρόνια.

Ο αθλητισμός μάς έχει προσφέρει ουκ ολίγες φορές όμορφες ιστορίες. Ιστορίες που μόνο η ζωή, με τον δικό της μοναδικό τρόπο, μπορεί να σκαρφιστεί και να μας τις παρουσιάσει. Μία από αυτές είναι το πρωτάθλημα που κατέκτησε ο Άντριου Γουίγκινς με τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς κόντρα στους Μπόστον Σέλτικς.

Που είναι η σύμπτωση θα πείτε; Στο ότι πριν 36 ολόκληρα χρόνια ο πατέρας του «Maple Jordan», Μίτσελ, είχε φτάσει μια ανάσα από την κατάκτηση του «Larry O’ Brien». Η εντυπωσιακή σύμπτωση είναι πως είχε αντιμετωπίσει τους Μπόστον Σέλτικς το 1986. Τότε όμως οι Χιούστον Ρόκετς, στους οποίους αγωνιζόταν, δεν μπόρεσαν να φτάσουν στο πολυπόθητο πρωτάθλημα.

Έτσι, 36 χρόνια αργότερα, ο γιος θα κατάφερνε να πάρει μια άτυπη… εκδίκηση για την ήττα του πατέρα του. Όντας μάλιστα ένας από τους κορυφαίους παίκτες του παρκέ. Καθώς αν δεν υπήρχε ο «εξωγήινος» Στεφ Κάρι, θα ήταν από τα φαβορί για το MVP των τελικών.

Το Debut.gr σας παρουσιάζει, λοιπόν, την ενδιαφέρουσα ιστορία του Μίτσελ Γουίγκινς. Από το ΝΒΑ και τους τελικούς, στην αποβολή λόγω ναρκωτικών, μέχρι την περιπέτειά του στην Ελλάδα.

Από τους τελικούς του ΝΒΑ, στα ναρκωτικά

O Μίτσελ Γουίγκινς αγωνιζόταν στη θέση του σούτινγκ γκαρντ και είχε γίνει draft το 1983, όταν οι Πέισερς τον επέλεξαν στο νούμερο 23. Δεν έπαιξε ποτέ στην Ιντιάνα και έφυγε κατευθείαν για τους Σικάγο Μπουλς. Εκεί έπαιξε και τα 82 παιχνίδια της κανονικής περιόδου, αποχωρώντας το καλοκαίρι.

Δεν άργησε να βρει τον επόμενο σταθμό του, που ήταν οι Χιούστον Ρόκετς. Η ομάδα του Χακίμ Ολάζουον και του Ραλφ Σάμπσον ή αλλιώς των «Twin Towers». Στην πρώτη του σεζόν έπαιξε ξανά και στα 82 ματς της regular season, παίρνοντας μάλιστα και μερικές συμμετοχές ως βασικός. Η επόμενη χρονιά (1985-86) θα ήταν εξαιρετική για την ομάδα του Τέξας.

Οι Ρόκετς τερμάτισαν 2οι στη Δύση με ρεκόρ 51-31. Ο Γουίγκινς έπαιξε 78 φορές, όλες από τον πάγκο αντί του φίλου του Λιούις Λόιντ. Οι Τεξανοί τα πήγαν εξαιρετικά στα play-offs και έτσι μπόρεσαν να φτάσουν στους τελικούς του ΝΒΑ. Εκεί περίμεναν οι Μπόστον Σέλτικς του Λάρι Μπέρντ. Οι «Κέλτες» εμφανίστηκαν ανυπέρβλητο εμπόδιο και με 4-2 νίκες κατέκτησαν τον τίτλο.

Ο Γουίγκινς ήταν μια ανάσα από το πρωτάθλημα όμως δεν έφτασε σε αυτό. Τα πράγματα όμως άλλαξαν δραματικά στην καριέρα του την επόμενη σεζόν. Τον Γενάρη του 1987 για την ακρίβεια. Όταν και μαζί με τον Λιούις Λόιντ βρέθηκαν θετικοί στην κοκαΐνη. Το ΝΒΑ είχε αυστηροποιήσει τους κανόνες για τα ναρκωτικά από το 1983 και η τιμωρία δεν προβλεπόταν μικρή. Έτσι κι έγινε καθώς του επιβλήθηκε ποινή αποκλεισμού 2,5 ετών.

Φυσικά δεν θα το έβαζε κάτω και επέστρεψε πιο δυνατός. Άλλωστε είχε συμβόλαιο ακόμα με τους Ρόκετς και θα το τιμούσε. Στην επιστροφή τη σεζόν 1989-90 έκανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του. Καταγράφοντας 15,5 πόντους, 4,3 ριμπάουντ, 1,6 ασίστ και 1,3 κλεψίματα. Όμως το Χιούστον δεν είχε σκοπό να τον κρατήσει και έτσι έμεινε ελεύθερος. Δεν βρήκε ποτέ ομάδα την περίοδο 1990-91, ενώ «έκλεισε» την καριέρα του στο ΝΒΑ στους Σίξερς για μια χρονιά.

Η Ελλάδα και οι εξαιρετικές επιδόσεις

Το 1993 αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό Ωκεανό και να βρεθεί στην Ευρώπη. Επόμενος σταθμός η Ελλάδα και ο Μίλων, στα 34 του! Στη χώρα μας έμεινε για πέντε χρόνια και αποτέλεσε σημείο αναφοράς. Από την πρώτη κιόλας χρονιά έδειξε το ταλέντο του, στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Γηραιάς Ηπείρου τη δεκαετία του ’90, βγαίνοντας πρώτος σκόρερ (1994) στην Α1 με 784 πόντους.

Στη συνέχεια πέρασε δύο σεζόν παίζοντας για λογαριασμό του Σπόρτινγκ. Το 1995 τερμάτισε 4ος στη λίστα με τους πρώτους σκόρερ, ενώ το 1996 αναδείχθηκε για δεύτερη φορά κορυφαίος «μπομπέρ» της διοργάνωσης με 782 πόντους. Έκανε ένα… διάλειμμα από τον Σπόρτινγκ για να φορέσει τη φανέλα του Πανιωνίου, ενώ έκλεισε την καριέρα του στην Ελλάδα με την ομάδα των Άνω Πατησίων το 1998. Πριν πάει στη Λιμόζ το 1998 για το κύκνειο άσμα.

Μπορεί εκείνος να μην μπόρεσε να βρεθεί ξανά σε τελικούς του ΝΒΑ, το έκανε όμως ο γιος του. Ο Άντριου κατάφερε να πάρει μια μικρή… εκδίκηση για τον πατέρα του απέναντι στην ομάδα που του στέρησε τον τίτλο και να φέρει το πρώτο πρωτάθλημα στην οικογένεια Γουίγκινς.

Μάλιστα στα Game 5 των τελικών τους είχαν και παρόμοιες εμφανίσεις εντός έδρας, κόντρα στους Σέλτικς. Συγκεκριμένα, σούταραν και οι δύο με πάνω από 50% στα εντός πεδιάς. Κατέβασαν πάνω από 7 ριμπάουντ, είχαν 2 κλεψίματα και 1 μπλοκ. Παίρνοντας φυσικά και τη νίκη. Σε ένα από τα περίεργα, αλλά όμορφά σκηνικά που μας προσέφερε ο αθλητισμός…