Παρακολουθήσαμε το GP Σαουδικής Αραβίας και σας παρουσιάζουμε 10 στοιχεία τα οποία μας έμειναν και θα μας απασχολήσουν μέσα στην χρονιά.

Ήδη από τις δοκιμές εξέλιξης σε Βαρκελώνη και Μπαχρέιν, γνώριζα πως η φετινή χρονιά θα προκαλέσει συζητήσεις. Θα προσφέρει υλικό, για γράψιμο και ανάλυση. Διότι, με τις ριζικές αλλαγές κανονισμών για το 2022, αν δεν υπήρχαν ανακατατάξεις, εκπλήξεις, σασπένς και απογοητεύσεις από οδηγούς και ομάδες, τις συζητήσεις θα οδηγούσε το «Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν». Φυσικά, οι πρώτοι 2 αγώνες δεν έδειξαν επουδενί τέτοια δείγματα, και ως εκ τούτου, μας προσφέρουν άπλετο υλικό προς σχολιασμό και συζήτηση. Ακολουθούν 10 πράγματα που θα μας μείνουν από το Grand Prix Σαουδικής Αραβίας

Η Ferrari επέστρεψε αλλά δεν πρέπει να…επαναπαυτεί

Η Scuderia Ferrari μετράει ήδη 4 βάθρα σε 2 αγώνες, μετά το 1-2 στο Μπαχρέιν και το 2-3 στην Τζέντα.  Για να εντοπίσουμε αντίστοιχο ξεκίνημα για την Ιταλική ομάδα πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο 21 (!) χρόνια πίσω, στην σεζόν του 2001. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως η Ferrari θα συνεχίσει να διεκδικεί νίκες. Ειδικότερα μάλιστα από την στιγμή που αυτή την στιγμή η Mercedes είναι κατά κάποιο τρόπο μόνη τρίτη από άποψη ανταγωνιστικότητας, χωρίς να μπορεί να απειλήσει για τις μπροστά θέσεις. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως η Ferrari μπορεί να επαναπαυτεί. Μέχρι στιγμής οι αγώνες έχουν κριθεί στις λεπτομέρειες μεταξύ αυτής και της Red Bull, κάτι που θα μπορούσε να συνεχιστεί σε όλη την σεζόν. Το Ιταλικό εργοστάσιο πρέπει να μην σταματήσει την σκληρή και προσηλωμένη δουλειά που κάνει (σε όλους τους τομείς) και να μην παρασυρθεί. Ο τίτλος απέχει αρκετά, και δεν θα έρθει εύκολα.

Τα group δυναμικότητας εντός των Red Bull – Ferrari

Παρότι το δείγμα είναι ακόμη…φτωχό, τα δεδομένα από τα στρατόπεδα των δύο ομάδων δείχνουν πως τα οδηγικά τους δίδυμα κινούνται σε δύο ταχύτητες, με τους Verstappen – Leclerc μπροστά και τους Sainz – Perez λίγο πιο πίσω. Αυτό θα μου πείτε είναι εύκολο συμπέρασμα αφού τις νίκες μέχρι στιγμής έχουν μοιραστεί μόνο οι δύο πρώτοι, όμως η διαπίστωση έρχεται μελετώντας συνολική την απόδοση  των 4 οδηγών το εκάστοτε αγωνιστικό 3ημερο. Σε ότι αφορά το δίδυμο της Αυστριακής ομάδας, είναι πασιφανές πως ο Μεξικανός βρίσκεται ένα σκαλί κάτω από τον Ολλανδό. Η Red Bull δεν θα τον επέλεγε σε διαφορετική περίπτωση.

Όπως γράφαμε «Γιατί όμως η Red Bull τον επέλεξε; Σίγουρα όχι για να εκθρονίσει τον Verstappen. Αλλά, για να τον ανταγωνιστεί, να τον παρακινήσει, να τον πάει ένα βήμα μπροστά. Αλλά και για να κάνει την ομάδα συνολικά δυνατότερη.» Τον ρόλο αυτόν τον φέρνει εις πέρας και με το παραπάνω. Βέβαια, δεν θέλω να είμαι και άδικος με τον Μεξικανό, ο οποίος αφενός πήρε στον συγκεκριμένο αγώνα την πρώτη Pole Position της καριέρας του, αφετέρου στάθηκε άτυχος κάνοντας αλλαγή ελαστικών έναν γύρο πριν μπει αυτοκίνητο ασφαλείας στην πίστα και εξαλείψει τις διαφορές. Το μετά, απλώς, γέρνει την πλάστιγγα «κατά» του  αφού ο συμπαθής Perez κόλλησε πίσω από τον Sainz, χωρίς μάλιστα να τον απειλήσει σε κανένα σημείο του αγώνα και τελικά κατέκτησε μόλις την 4η θέση.

Στην Ferrari τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα, διότι μην ξεχνάμε πως ο Sainz στην παρθενική του σεζόν με την Ιταλική ομάδα κέρδισε τον ταλαντούχο Leclerc, δείχνοντας μια πιο συγκροτημένη εικόνα. Ο Ισπανός έχει δουλέψει πολύ για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, δεν είχε το έμφυτο ταλέντο άλλων οδηγών, όμως με μεθοδικότητα, πείσμα και υπομονή έχει φτάσει να κατέχει την πιο πολυπόθητη αγωνιστική θέση. Στο φετινό του ξεκίνημα όμως φαίνεται να δυσκολεύεται με την διαχείριση του μονοθέσιου, και βρίσκεται σταθερά πίσω από τον team mate του, χωρίς να μπορεί να τον συναγωνιστεί.

Το ότι έχει τερματίσει πίσω από τον Μονεγάσκο σε αμφότερους τους αγώνες δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η διαφορά δυναμικότητας -αυτή την στιγμή- μεταξύ των δύο πιλότων. Ο Ισπανός δεν πρέπει να χάσει το τρένο της πρώτης θέσης στο πρωτάθλημα. Διότι η Ferrari προς το παρόν κρατάει τις ισορροπίες, αλλά κάποια στιγμή θα χρειαστεί να ποντάρει σε ένα μόνο «άλογο» για το πρωτάθλημα. Και αν το άλλο το «πουλέν», το αγαπημένο, ηγείται της βαθμολογίας, η απόφαση της θα έρθει αβίαστα…

Πες μου τι μοτέρ φοράς, να σου πω τι θα πετύχεις

Στον πρώτο αγώνα της σεζόν, είχαμε 5 μονοθέσια με κινητήρα Ferrari εντός της βαθμολογούμενης 10αδας. Να θυμίσω, ποιες ομάδες φοράνε μοτέρ Ferrari πλην της ίδιας της Ιταλικής ομάδας; Η Alfa Romeo και η Haas! Οι δύο αυτές ομάδες που μέχρι πέρσι βολόδερναν στο βάθος του grid, η Haas στο βάθος βάθος μάλιστα, φέτος διεκδικούν τα ηνία του midfield, το οποίο ουσιαστικά φέτος θα (; ) δημιουργηθεί από την 4η ομάδα και κάτω. Είναι συγκλονιστική η εξέλιξη τους, η οποία κακά τα ψέματα δεν έχει να κάνει μόνο με το Ιταλικό μοτέρ, αλλά με την συνολική σχεδίαση των μονοθέσιων τους και την κατανόηση των νέων κανονισμών. Είναι μια πραγματική έκπληξη, ειδικά η Αμερικάνικη Haas, η οποία έχασε χορηγό και οδηγό λίγο πριν τις δεύτερες δοκιμές στο Bahrain, και με τον αντικαταστάτη του Mazepin, Kevin Magnussen, μετράει μέχρι στιγμής μια 5η και μια 9η θέση! Όχι και άσχημα…

Στα των ομάδων με μοτέρ Mercedes, η ίδια η Γερμανική εταιρεία είναι προφανώς πιο αποδυναμωμένη από πέρσι. Γεγονός που (θα) οφείλεται και στο μοτέρ. Παράλληλα, και οι πελατειακές της ομάδες κινούνται στα ίδια ή σε χειρότερα νερά από πέρσι, με πιο τρανταχτό παράδειγμα εκείνο της McLaren. Η Βρετανική ομάδα δυστυχώς αντί να κάνει 2 βήματα μπροστά και να διεκδικεί νίκες μαζί με την Ferrari ( πέρσι υπενθυμίζω είχαν μάχη καθόλη την διάρκεια της σεζόν) έκανε 2 βήματα πίσω, και βρίσκεται πολύ χαμηλά στην κατάταξη. Ελπίζουμε να λύσουν γρήγορα τα προβλήματα τους. Διότι το σπορ, χρειάζεται μια δυνατή McLaren, όπως και μια δυνατή Williams, η οποία όμως έμεινε …στάσιμη, χωρίς να δείχνει μέχρι στιγμής πως μπορεί να σκαρφαλώσει έστω, στο μέσο του grid.

Ο Leclerc δεν είναι Verstappen και ο Verstappen δεν είναι Leclerc

Γράφαμε το 2018 για την διαφορά ήθους μεταξύ των δύο πιλότων. Για τον Μονεγάσκο  «Είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα πράγματα και τις καταστάσεις. Διαβάζεις δηλώσεις του και βλέπεις έναν άνθρωπο που παρότι είναι 20 χρονών φαίνεται πολύ ώριμος και συνεσταλμένος. Βγάζει μια ηρεμία και φυσικά δεν είναι τυχαίο που ήδη οι περισσότεροι οδηγοί έχουν να πουν τα καλύτερα για αυτόν. Δείχνει πως ξέρει που βρίσκεται, το εκμεταλλεύεται στο έπακρον, δεν γκρινιάζει, προσπαθεί να βελτιώνεται αγώνα με τον αγώνα.»
«Ξέρει πως να κινείται στην πίστα, που μπορεί να επιτεθεί, που και πως  μπορεί και πρέπει να αμυνθεί. Σέβεται κάθε αντίπαλο. Μάχεται σκληρά, αλλά δεν αποτελεί τον οδηγό που θα σε στείλει εκτός πίστας.»  Ενώ για τον Verstappen πως «Ο Max έχει την ταχύτητα ενός παγκόσμιου πρωταθλητή. Δεν ξέρω όμως αν διαθέτει και το πακέτο ενός τέτοιου. Την υπομονή, την σταθερότητα, την ωριμότητα, το βήμα πίσω που θα σου διαφυλάξει όσα έχεις εκείνη την στιγμή.»

Για τον Leclerc, απλά συνεχίζουμε να επιβεβαιωνόμαστε, 4 χρόνια μετά. Αυτή είναι ίσως και η καλύτερη «αμοιβή» ενός αρθρογράφου. Η διαχρονικότητα του λόγου του. Για τον Verstappen, φαίνεται πως τα περισσότερα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά ήρθαν «κατόπιν εορτής». Ο Ολλανδός μετά την κατάκτηση του πρώτου παγκόσμιου πρωταθλήματος του, είναι σίγουρα πιο υπομονετικός. Δεν ρισκάρει το ίδιο. Δεν είναι το ίδιο επιθετικός. Είναι σίγουρα πιο σταθερός, τουλάχιστον προς στιγμής, τόσο με την απόδοση του εντός πίστας (ουσιαστικά χωρίς την εγκατάλειψη στο Μπαχρέιν θα είχε μια 2η και μια 1η θέση) όμως του λείπει η κάποια σχετική χαλαρότητα που αντιμετωπίζει τις καταστάσεις.

Ο ηττημένος Leclerc το πρώτο πράγμα που είπε μετά το τέλος του αγώνα ήταν πως «Μου άρεσε πολύ αυτός ο αγώνας, ήταν πολύ σκληρός αλλά δίκαιος και νομίζω ότι όλοι οι άλλοι θα έπρεπε να είναι παρόμοιοι». Ο Verstappen παραπονιόταν λίγο πριν την καρό σημαία λέγοντας πως είναι «τόσο άδικο» το ότι ο Leclerc μπορεί να τον πλησιάσει με τόση ευκολία…
Τουλάχιστον οι μάχες τους εντός πίστας είναι μεν στο όριο, αλλά καθαρές, με περίσσιο σεβασμό και από τους δύο οδηγούς. Αυτό που αλλάζει είναι η προσέγγιση τους γύρω από τις καταστάσεις.

Και άλλο σιρκουί πόλης; Ευχαριστώ, δεν θα πάρω

Μην αδικήσω τον αγώνα στην Τζέντα. Δεν ήταν βαρετός. Απεναντίας. Είχε δράσει σε όλα τα μήκη και πλάτη της πίστας. Να ναι καλά βέβαια οι νέοι κανονισμοί και οι ομάδες που έκαναν το βήμα παραπάνω. Και κυρίως, οι ορέξεις των Verstappen και Leclerc για την πρώτη θέση. Όμως, στον αντίποδα, είχαμε αρκετές εξόδους, με σημαντικότερη και πιο επικίνδυνη εκείνη του Mick Schumacher, ο οποίος έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του στις κατατακτήριες του Σαββάτου, δεχόμενος πιέσεις άνω των 30g. Η πίστα φάνηκε να είναι κάπως επικίνδυνη, και σίγουρα όχι το κάτι ιδιαίτερο από άποψη χάραξης.

Βέβαια… «Οι κινήσεις είναι στρατηγικές. Και τα συμφέροντα μεγάλα. Και, ξεχνώντας το καθαρό χρήμα από τα συμβόλαια, η σχέση της Formula 1 με τέτοιους προορισμούς είναι αμφίδρομη: Και η F1 κερδίζει σε κύρος, σε προβολή, σε ανάπτυξη, σε διάδοση, σε εδραίωση. Διότι οι προορισμοί αυτοί, μπορεί να μην έχουν την αύρα του Monaco, και ούτε να πλησιάζουν την ιστορία του και την κουλτούρα του, όμως έχουν συνεχώς τα φώτα στραμμένα πάνω τους, και ανθρώπους με τσέπες φαρδιές, γεμάτες ζεστό χρήμα, το οποίο φυσικά, ανοίγει την όρεξη..»
Κάτι που μας οδηγεί κατευθείαν στο νούμερο 6.

Τι και αν ρίχνει βόμβες, εμείς «νιώθουμε» ασφαλείς

Δεν ξέρω αν χρειάζεται ανάλυση το παραπάνω. Συζητούσα με έναν καλό μου φίλο, ο οποίος ένιωσε «προδομένος» από την αντίδραση της F1, όταν βομβαρδίστηκαν οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου της Aramco στη Τζέντα, 20 χιλιόμετρα μακριά από την πίστα. Ένιωσε απογοητευμένος από την επιλεκτική ευαισθησία του θεσμού, και των παραγόντων. Όμως, η F1 ήδη εκτέθηκε κατά το περσινό GP στο Βέλγιο. Το φιάσκο, ενός αγώνα που… έγινε, αλλά δεν έγινε, ξεγύμνωσε τους ιθύνοντες της F1. Έδειξε, αν κάποιος δεν το είχε ήδη συλλάβει πως όταν το χρήμα μιλάει, οι υπόλοιποι σιωπούν. Και πλέον το χρήμα, επειδή είναι πολύ, και φουσκώνει σημαντικές τσέπες, μιλάει με υψηλότερο τόνο και πολύ συχνότερα. Σημεία των καιρών.

Στην πραγματικότητα, στον αγώνα της Τζέντα, οι οδηγοί, οι παράγοντες, το προσωπικό, οι ομάδες και φυσικά , δεν είχαν επιλογή. Έπρεπε να συνεχίσουν. Διότι τα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, τις χορηγίες στα μονοθέσια, στην πίστα, στα γραφικά κτλ, δεν θα έβγαιναν αλλιώς. Ποιος θα «λουζόταν» την χασούρα; Οπότε, ομόφωνα οι ομάδες δήλωσαν πως θα συμμετάσχουν, το ίδιο και όλοι οι οδηγοί! Πήραν λέει, εγγυήσεις…εγγυημένο ήταν και το γεγονός πως έτρεξαν σε μια χώρα που έπεφταν βόμβες, και μάλιστα σε απόσταση αναπνοής..

Υπάρχουν Pay Drivers και Pay Drivers

Ο Guanyu Zhou φαίνεται να ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Ακόμη και στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν ήταν μαχητικός, το πάλεψε, έδωσε μάχες και τελικά βαθμολογήθηκε. Στον δεύτερο αγώνα στην Τζέντα δυσκολεύτηκε, είχε αργά pit stops και μια ποινή που τον «βάραινε». Παρόλα αυτά βρέθηκε οριακά εκτός βαθμών (11ος). Ο Κινέζος δεν πήρε την θέση του στην Alfa Romeo μόνο με οδηγικά κριτήρια. Όμως, φαίνεται ικανός να κάνει τουλάχιστον, αξιοπρεπείς αγώνες. Είναι μόλις ο 2ος αγώνας του, και όσο προχωράει η σεζόν, θα εξοικειώνεται περισσότερο με το περιβάλλον, και την οδήγηση ενός μονοθεσίου F1.  Θα χρειαστεί σίγουρα βελτίωση στο κομμάτι των εκκινήσεων, όσο και των αρχικών του πλασαρισμάτων στην κατάταξη.

Ποιος θα χάριζε θέαμα σαν τον Fernando Alonso;

Για τον Ισπανό, τα έχουμε γράψει: Είναι σαν το παλιό κρασί. Όσο γερνάει, γίνεται καλύτερος. Όπως είχε δηλώσει και ο ίδιος, αυτή τη στιγμή θεωρεί τον εαυτό του πιο γρήγορο από ότι όταν ήταν στην δεκαετία των 20. Αληθές ή μη, ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής τα δίνει όλα εντός πίστας. Παλεύει με όρεξη και ζήλο για την κάθε διαθέσιμη ευκαιρία. Στον αγώνα της Τζέντα μας χάρισε μια εξαιρετική μάχη με τον team mate του Esteban Ocon. Μάχη από εκείνες που κάνουν τους αγωνιστικούς διευθυντές να ιδρώνουν, τους χορηγούς να σφίγγονται, και τους τηλεθεατές να ζητωκραυγάζουν.
Για όσους δεν ήταν σίγουροι για την επιστροφή του πολύπειρου Ισπανού, εκείνος φροντίζει με κάθε εμφάνιση του να τους πείθει για το αντίθετο. Προσωπικότητες σαν τον Alonso, στεναχωριέσαι πραγματικά όταν εγκαταλείπουν την ενεργό δράση. Και αυτό γιατί «παίρνουν» μαζί τους και ένα κομμάτι του σπορ, το οποίο πιθανότατα δεν θα αναπληρώσει ποτέ κανείς.

Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση

O Lewis Hamilton είχε έναν δύσκολο αγώνα στην Τζέντα. Δύσκολο για τα δικά τους στάνταρς και απαιτήσεις, φυσικά. Αφενός δεν μπόρεσε να περάσει στο Q2, για πρώτη φορά από τον αγώνα της Βραζιλίας το 2017 (αν και τότε δεν ολοκλήρωσε την διαδικασία λόγω ατυχήματος) ενώ στον αγώνα, ξεκινώντας με hard και ελπίζοντας να φτάσει το δυνατόν πιο μακριά, είδε το pitlane να κλείνει πριν προλάβει να εισέλθει, και έτσι η 6η θέση που διατηρούσε εκείνη την ώρα, έγινε 10η. Μετά τον αγώνα, ο Βρετανός στο άκουσμα της θέσης που κατέλαβε, είπε: Is there even a point for that?

Προσωπικά, δεν βρήκα την αντίδραση του ανάλογη με εκείνη ενός 7κις παγκόσμιου πρωταθλητή. Ο Hamilton σίγουρα γνωρίζει πως η 10η θέση δίνει έναν βαθμό, οπότε το σχόλιο του ήταν περισσότερο για να εκφράσει την δυσαρέσκεια του για την αγωνιστική κατάσταση της Mercedes. Όμως, είναι στις πιο δύσκολες στιγμές που ο ηγέτης πρέπει να δίνει σθένος και αυταπάρνηση. Να δείξει ζήλο, και να παρακινήσει σύσσωμη την ομάδα του. Προφανώς στην Γερμανική ομάδα γνωρίζουν πως έχουν προβλήματα, και πως η εικόνα που παρουσιάζουν δεν είναι εκείνη που ούτε έχει συνηθίσει ο κόσμος ούτε και ο ίδιος ο Hamilton. Όμως, σημασία δεν έχει το πως πέφτεις, αλλά το πως προσγειώνεσαι. Ο Βρετανός οφείλει να βγει μπροστά και να μην παρουσιάζει μια τόσο ηττοπαθή στάση.

Μιας αξιοπιστίας, μύρια έπονται

Στον αγώνα της Τζέντα είχαμε 6 εγκαταλείψεις, εκ των οποίων οι 3 ήταν στον ίδιο γύρο (37/50). Οι τρεις αυτές, οφείλονταν σε μηχανικά προβλήματα. Στον εναρκτήριο αγώνα, είχαμε άλλες 3, όλες σε μονοθέσια με κινητήρα Red Bull – Honda. Που θέλω να καταλήξω; Πως η αξιοπιστία, ειδικά στο ξεκίνημα της σεζόν, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο για την συνέχεια και την έκβαση του πρωταθλήματος. Ειδικότερα σε ότι αφορά τις ομάδες του midfield, όπου συγκεντρώνουν πιο λίγους βαθμούς και άρα ακόμη και 1 βαθμός σημαίνει πολλά, μια εγκατάλειψη στις αρχές της σεζόν μπορεί να κρίνει την θέση της στην τελική κατάταξη, και άρα τα έσοδα της. Είναι προφανές πως ακόμη οι ομάδες δεν τρέχουν σε φουλ ρυθμούς μέχρι να κατανοήσουν τα μονοθέσια τους, ειδικότερα εκείνες που ταλαιπωρούνται πιο έντονα από το φαινόμενο Porpoising. Η συνέχεια σε κάθε περίπτωση προβλέπεται συναρπαστική.