Έχουν περάσει πολλά ταλέντα από την Μπαρτσελόνα, ποιοι είναι όμως αυτοί οι παίχτες που ίσως αδικήθηκαν και αποχώρησαν από την ομάδα;

Γενικότερα η Μπαρτσελόνα φημιζόταν για τις καλές σχέσεις που είχε με τους παίχτες της και για το ευνοϊκό κλίμα που επικρατούσε. Τον τελευταίο καιρό, σίγουρα, την ταλανίζουν πολλά εσωτερικά προβλήματα, όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Ποιες ήταν οι πέντε περιπτώσεις στην ιστορία της, όπου ο σύλλογος ίσως φέρθηκε “σκάρτα” σε μεγάλα ταλέντα του;

1. Luis Suarez

Με την άφιξη του Ronald Koeman ως νέου προπονητή της Μπαρτσελόνα, ο Suarez, όπως δήλωσε ο Ολλανδός, θεωρήθηκε ως κάτι παραπανίσιο για αυτό που χρειάζεται για την ομάδα του. Έτσι ο Ουρουγουανός σχεδόν διώχθηκε “εν μία νυκτί” και μάλιστα για μόλις 5,5 εκατομμύρια. Σίγουρα ένας μεγάλος εξευτελισμός για έναν παίκτη ενός τέτοιου βεληνεκούς. Να σημειωθεί πως ο Suarez είναι ο τρίτος σκόρερ όλων των εποχών για τους “Μπλαουγκράνα” κάτοχος του Champions League το 2014-15 καθώς και τεσσάρων πρωταθλημάτων Ισπανίας. Σίγουρα ο τρόπος όπου έφυγε αυτός ο μεγάλος παίχτης ήταν άσχημος. Ακόμα και ο Messi τοποθετήθηκε και κατέκρινε αυτή τη συμπεριφορά λέγοντας πως δεν του άξιζε αυτή η αποχώρηση.

2. Ronaldinho

Κατά την άφιξη του Βραζιλιάνου άσου στην Ισπανία γινόταν μεγάλος ντόρος καθώς πάνω από τριάντα χιλιάδες άτομα παρακολούθησαν την παρουσίασή του. Στο ντεμπούτο του σκόραρε, κατέκτησε τη χρυσή μπάλα, Champions League, πρωτάθλημα Ισπανίας 2 φορές και Supercopa άλλες δυο. Ήταν αγαπητός από τους πάντες για το ιδιαίτερο στιλ του και την καταπληκτική του ικανότητα με τη μπάλα. Ακόμα και οι οπαδοί της Real τον χειροκροτούσαν όταν πέρναγε τους αντιπάλους του σαν να είναι ακίνητοι. Αυτός ο απίστευτος θρύλος στέρεψε όμως νωρίς μετά την άφιξη του Pep Guardiola. Το νέο στιλ παιχνιδιού του Pep δεν “χωρούσε” τον Βραζιλιάνο με αποτέλεσμα να περισσεύει, αναγκάζοντας την Μπαρτσελόνα να τον “διώξει”. Επιπλέον έχει αναφερθεί πως ο Ronaldinho μαζί με τους Eto’o και Deco ήταν αντιδραστικά στοιχεία και επηρέαζαν αρνητικά τους νέους παίχτες, όπως τον Messi. Έτσι ο σύλλογος έπρεπε να προστατέψει τους νεαρότερους προχωρώντας σε αυτήν την απόφαση. Δίκαιο ή άδικο σίγουρα ήταν μια απόφαση που επηρέασε το μέλλον του άσχημα.

3. Rivaldo

Ακόμα ένας Βραζιλιάνος άσσος που δεν ήταν επιθυμητός εν τέλει στην Μπαρτσελόνα ήταν ο Rivaldo. Σίγουρα αγαπητός από το κοινό, κάτοχος χρυσής μπάλας, 2 πρωταθλημάτων Ισπανίας, 1 Copa del Rey και 1 UEFA Super Cup ακόμα και ο καλύτερος παίχτης της χρονιάς του ’99. Όλα αυτά σίγησαν κατά την άφιξη του Van Gaal, ο οποίος είχε μια διαφορετική φιλοσοφία για το 10αρι. Έτσι ο Rivaldo, όπως και στα προηγούμενα παραδείγματα, δεν χωρούσε πλέον στην ομάδα και αναγκάστηκε να αποχωρήσει άδοξα.

4. Maradona

Το 1982 η Μπαρτσελόνα κατάφερε να υπογράψει συμβόλαιο με το τότε είδωλο της εποχής Diego Maradona. Το “χρυσό αγόρι” ήταν εξαιρετικό με τη φανέλα των “Μπλαουγκράνα” και άφηνε τους πάντες με το στόμα ανοιχτό με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του. Κάποια στιγμή εξαιτίας της ηπατίτιδας έμεινε εκτός αγωνιστικού χώρου για 3 μήνες. Στην επιστροφή του τραυματίζεται πολύ σοβαρά σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Athletic Bilbao όπου έσπασε τον αστράγαλό του. Από εκεί και ύστερα χανόταν το ενδιαφέρον για τον Αργεντινό ενώ και ο ίδιος άρχισε να ξεφεύγει κάνοντας συνέχεια party και χρήση ναρκωτικών ουσιών. Κάτι που και ο ίδιος, αργότερα. δήλωσε πως ήταν από τα μεγαλύτερα λάθη του. Έτσι ο τότε πρόεδρος Núñez προχώρησε στην άμεση πώλησή του.

5. Ronaldo

Το phenomeno έπαιξε για την Μπαρτσελόνα μόνο για τη σεζόν 96-97, κατά την οποία μάλιστα σκόραρε 47 γκολ σε 49 παιχνίδια. Αυτός ο δεινός επιθετικός με το απίστευτα τρομερό ταλέντο πωλήθηκε τον αμέσως επόμενο χρόνο για την Inter. Ο ίδιος σχετικά με την συνεργασία του με τη Μπαρτσελόνα είχε δηλώσει: “Είχα υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου μου με την Μπαρτσελόνα στο τέλος της σεζόν και ταξίδεψα μέχρι τη Βραζιλία. Πέντε μέρες αργότερα επικοινώνησαν μαζί μου για να μου πουν πως η προσφορά δεν ίσχυε πλέον. Εγώ ήθελα να μείνω αλλά ο σύλλογος δεν με εκτίμησε”. Το γεγονός το επιβεβαίωσε και ο μάνατζερ του πως η αποχώρηση του θρύλου ήταν μια απόφαση του τότε προέδρου Núñez.

Εν κατακλείδι, άλλες φορές οι λανθασμένες αποφάσεις- συμπεριφορές των παιχτών και άλλοτε της διοίκησης της Μπαρτσελόνα, οδήγησαν σε αυτές τις άσχημες καταλήξεις για τους προαναφερθέντες θρύλους του αθλήματος.