Σε άγνωστα νερά θα διαδραματιστεί το πρωτάθλημα

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το θέαμα που μας προσφέρει μέχρι τώρα το πρωτάθλημα της Formula 1. Ούτε το πόσο προνομιούχοι είμαστε οι μάρτυρες, αυτής της σπουδαίας μάχης για τον τίτλο, που ήδη αποκτά διαστάσεις μυθικότητας, ανάμεσα στους Μαξ Φερστάπεν της Red Bull και Λιουις Χάμιλτον της Mercedes.

Μία μάχη που πάνω που φάνηκε να κερδίζεται από τον “Super Max” όπως αποκαλούν τον Φερστάπεν οι φανατικοί του, αναθερμάνθηκε για τα καλά μετά και την σπουδαία νίκη του Χάμιλτον στο Grand Prix της Βραζιλίας. Με τον Βρετανό επτάκις παγκόσμιο πρωταθλητή να μειώνει τη βαθμολογική διαφορά στο πρωτάθλημα από τον Ολλανδό ανταγωνιστή του και να βγάζει χαρακτήρα σ’ένα επεισοδιακό από πολλές πλευρές παρασκευοσαββατοκύριακο.

Ενδιαφέρουσες οι μάχες και στο κατασκευαστών. Με τον “πόλεμο” μεταξύ Mercedes και Red Bull να κατέχει τη μερίδα του λέοντος. Και ενώ όλα αυτά γίνονται στο… οχι και τόσο σωτήριο έτος 2021, η πιθανότατα καλύτερη σεζόν της υβριδικής εποχής της Formula 1 (2014- σήμερα) μπαίνει στην τελική της ευθεία, με την τριπλέτα των αγώνων στη Μέση Ανατολή. Η οποία μπορεί και να καθορίσει το πρωτάθλημα περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε…

Το triple-header στη Μέση Ανατολή ξεκινάει αυτή την εβδομάδα (19-21 Νοεμβρίου) με την παρθενική επίσκεψη της Formula 1 στο εμιράτο του Κατάρ και την μήκους 5.38 χιλιομέτρων πίστα του Λοσείλ. Κίνηση αντικατάστασης του ακυρωθέν GP Αυστραλίας.  Πίστα που θα… συνηθίσουμε, αφού θα βρίσκεται στα καλεντάρια μέχρι το 2032 , έπειτα από 10ετη συμφωνία της χώρας με τις FIA / Liberty Media. Εξαίρεση το 2022 που δεν θα γίνει αγώνας εκεί λόγω της διοργάνωσης του “χειμερινού” Μουντιάλ.

To σιρκουί βέβαια έχει ήδη μια “παράδοση” στο μηχανοκίνητο, όντας μέρος του πρωταθλήματος του MotoGP από το 2004. Τη σκυτάλη παίρνει η Σαουδική Αραβία δύο εβδομάδες μετά (3-5 Δεκεμβρίου) με ένα ολοκαίνουργιο σιρκουί πόλης στην περιοχή της Τζέντα και η αυλαία πέφτει στο Άμπου Ντάμπι (10-12 Δεκεμβρίου). Κάπου εδώ φτάνουμε πιθανότατα στο “breaking point” του φετινου πρωταθλήματος. Γιατί όμως ; Εξηγούμαι…

 Τα… άγνωστα της Μέσης Ανατολής

Λοσέιλ, Τζέντα, Γιας Μαρίνα λοιπόν. Τρεις πίστες όπου οι αγώνες εκεί, ειδικά στις δύο πρώτες θα είναι κάτι τελείως καινούργιο για οδηγούς και ομάδες. Με κανέναν να μην έχει προηγούμενη εμπειρία, χιλιόμετρα εκεί ή οτιδήποτε χρήσιμο σε δεδομένα, συντεταγμένες, τηλεμετρίες. Εξαίρεση όσα θα προσφέρουν οι προσομοιωτές και η προπόνηση σε αυτούς. Πόσο μάλλον στην περίπτωση Τζέντα (αν είναι έτοιμη τότε…) όπου θα έχουμε ένα “φρέσκο” ολοκαίνουργιο σιρκουί μήκους 6.17 χιλιόμετρων, την δεύτερη μεγαλύτερη σε έκταση πίστα μετά του Σπα στο Βέλγιο. Πιθανότατα και ο ασφαλτοτάπητας θα είναι καινούργιος. Κάτι τέτοιο δεν θα έδινε πρόσφυση για τα μονοθέσια κάνοντας έναν αγώνα εκεί εξαιρετικά απρόβλεπτο. Αφήνοντας “ανοιχτά” περιθώρια για εκπλήξεις όπως τις αρκετές που είδαμε φέτος (Αζερμπαιτζαν, Ουγγαρία, Ιταλία στην Μόντσα).

Ενώ και στην περίπτωση της “κλασσικής” μια δεκαετία τώρα πίστας του Άμπου Ντάμπι υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Η υπερσύγχρονη
Γιας Μαρίνα έχει πλέον υποστεί αλλαγές στην χάραξη της, όπως αυτή στην στροφή 5 όπου αφαιρέθηκε το απαιτητικό σικέιν που υπήρχε εκεί. Η πίστα σε μεγάλο βαθμό είναι ίδια, όμως αυτές οι αλλαγές θα παίξουν τον ρόλο τους. Υπολογίζεται μάλιστα πως οι χρόνοι και τα ρεκόρ πίστας θα φτάσουν μέχρι και τα 10 δευτερόλεπτα πιο κάτω από τους περσινούς χρόνους. Από όλα αυτά καταλαβαίνουμε, πως αναμένουμε τρία GP όπου το παραμικρό λάθος, ο κάθε χαμένος βαθμός, η κάθε ατασθαλία στις στρατηγικές, κάθε εγκατάλειψη ή ακόμα και (άλλη) μια σύγκρουση μεταξύ των δύο μονομάχων του τίτλου θα μετρήσει / κοστίσει.

Ποιος θα έχει το πάνω χέρι; 

Όσον αφορά την προσωπική εκτίμηση τώρα. Δεν έχω δώσει σε κάποια από τις δύο ομάδες το προβάδισμα για την επερχόμενη τριπλέτα. Παρόλα αυτά αν το έδινα κάπου ίσως να ήταν υπέρ των Mercedes και Χαμιλτον. Εξηγούμαι και εδώ… ΝΑΙ ο Φερστάπεν έχει την ευκαιρία και τη δίψα. ΝΑΙ η Red Bull είναι πολύ δυνατή γενικά. ΝΑΙ η RB16B είναι ένα μονοθέσιο πρωταθλητισμού με τον φετινό κινητήρα της Honda να το κάνει ακόμα ισχυρότερο. Αλλά η Mercedes μετά τις τελευταίες της αλλαγές δείχνει πιο δυνατή πλέον. Επίσης έχει την τεχνογνωσία να διαχειριστεί μια μάχη πρωταθλήματος και συν οτι ο Χάμιλτον διαθέτει πέραν της δεδομένης πείρας του και το μέταλλο του πολυπρωταθλητή κι ένα κρυφό όπλο.

Το κρυφό όπλο του Χάμιλτον

Πέραν του τιμητικού τίτλου του ανθρώπου με τις περισσότερες νίκες στην ιστορία της Formula 1, ο Χάμιλτον έχει ως γνωστών πολλούς άσους στο μανίκι του. Ωστόσο ένας από αυτούς μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος. Καί αυτός είναι η πολύ καλή η παράδοση του στα σιρκουί που είναι “άγνωστα νερά”. Το απέδειξε άλλωστε ειδικά στην περσινή σεζόν. Τρανά παραδείγματα το Μουτζέλο και οι δύο νίκες επί Πορτογαλικού εδάφους στο πανέμορφο και απαιτητικό Πορτιμάο (2020,2021). Επομένως οι συνθήκες της επερχόμενης τριπλέτας δείχνουν να ταιριάζουν καλύτερα στον Βρετανό. Μένει και ο ίδιος να το επιβεβαιώσει.

Ασχέτως πάντως αν επιβεβαιωθούμε ή όχι σε όλα τα παραπάνω, αυτό που ευχόμαστε όλοι, είναι να δούμε μια συναρπαστική μάχη που θα κρατήσει μέχρι τον τελευταίο αγώνα. Κάτι που το είχε ανάγκη το σπορ πολλά χρόνια, τό είχαμε ξεχάσει οι φίλοι του πως υπάρχει και που τώρα φαίνεται να το ξαναβρίσκουμε. Σε μια χρονιά που ο,τι και να γίνει θα μνημονεύεται σίγουρα τα επόμενα χρόνια.

May the best win λοιπόν…