Ο Νόβακ Τζόκοβιτς επικράτησε στο Παρίσι του Ντάνι Μεντβέντεφ και ο Κωνσταντίνος Κολοβός εξυμνεί έναν... terminator.

Ζούμε στην εποχή του Νόβακ Τζόκοβιτς, δε χωράει καμία αμφιβολία επί τούτου και ο πολυνίκης τενίστας με ακονισμένα τα μαχαίρια εξουδετερώνει οποιονδήποτε αντίπαλο, σαν άλλος terminator!

Κυνικός, ψυχρός, αδίστακτος… αν και στον τελικό του Παρισιού υποψιάζομαι ότι ο Τζόκοβιτς χρωστούσε μία άτυπη ρεβάνς στον Ντάνι Μεντβέντεφ. Αλίμονο, πόσες φορές έχασε τον ύπνο του, λόγω του «φιάσκου» στο Open της Αμερικής τον περaσμένο Σεπτέμβριο, μοναδική χαμένη ευκαιρία να ισοφαρίσει ένα στοιχειωμένο ρεκόρ του Ροντ Λέιβερ από το 1969, πράττοντας ένα αείμνηστο calendar-year Grand Slam.

Μόλις το δεύτερο στα χρονικά από την εποχή των Open και μετέπειτα, του έκλεψε κυριολεκτικά τη δόξα μέσα από τα χέρια ο Ρώσος τενίστας και τον υποχρέωσε να ζήσει με τα «αν» και τις σκέψεις της αποτυχίας του…

Σημαντικότερο και πιο ουσιαστικό, το Grand Slam της Αμερικής θα αποτελούσε ιστορικής σημασίας τόσο για τον ίδιο, όσο για τα χρονικά του τένις: θα πέρναγε μπροστά στην κούρσα των αθλητών με τις περισσότερες κατακτήσεις Grand Slam με 21, προσπερνώντας τον αέρινο Ρότζερ Φέντερ και τον τελειομανή Ράφα Ναδάλ.

Αν ο Τζόκοβιτς κατορθώσει να φτάσει στα πρόθυρα μίας παρόμοιας συνθήκης, πραγματικά θα ομιλούμε για θαύμα, δύσκολο, όμως στον αθλητισμό δε μπορείς να ξέρεις και στην περίπτωση του Σέρβου, καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς…

Τζόκοβιτς εναντίον Μεντβέντεφ… μέρος δεύτερο

Άτυπη ρεβάνς, λοιπόν, η αναμέτρηση στο Παρίσι για τον Νόλε, ενώ ο Μεντβέντεφ με τη σειρά του σκόπευε να υψώσει ανάχωμα απέναντι στον Ν0.1 της παγκόσμιας κατάταξης, ώστε να αποδείξει πραγματικά ότι ανήκει στην ελίτ. Για να ακριβολογούμε, το ταλέντο του είναι αναμφισβήτητο και σίγουρα στο μέλλον θα καθίσει στο θρόνο, μολονότι πρωτίστως καλείται να τρυπώσει στην συνείδηση του κόσμου και να δείξει τις ικανότητες κατά εξακολούθηση απέναντι σε εκείνους που βοήθησαν στην ολική εξάπλωση του αθλήματος.

Ένας από αυτούς είναι ο Τζόκοβιτς, και τα δύο μέλη της λεγόμενης Big Three που ώθησαν το τένις σε νέα επίπεδα.

Συνήθεια που έγινε λατρεία πραγματοποιήθηκε στο πρώτο σετ, τα games έδειχναν μία σατανική σύμπτωση… 6-4 υπέρ του Μεντβέντεφ και το μυαλό του «Τζόκερ» κατακλίστηκε από δυσάρεστες αναμνήσεις, καθώς στον τελικό του USA Open ηττήθηκε σε τρία σετ με τον ίδιο αριθμό.

Πως θα το επέτρεπε πάλι, ο εγωϊσμός του βαρύς για να διαχειριστεί την ήττα από τα χέρια του ίδιου αντιπάλου…

Άλλωστε, αν η μνήμη μου δε με πλανά, ο Τζόκοβιτς ποτέ δεν έχει χάσει δύο συναπτούς τελικούς στη καριέρα του από τον ίδιο αθλητή και δε σκόπευε να δώσει την τιμή στον Ντάνι Μεντβέντεφ!

Απρόσμενο σύμμαχο βρήκε στο σερβίς του, ανοίγοντας επιδεικτικά το γήπεδο, με αποτέλεσμα είτε να τελειώνει τις φάσεις εύκολα κοντά στο φιλέ είτε με backhand στην απέναντι γωνία μετά την επιστροφή.

Πάντως, αν κάποιος μας πλησίαζε πριν την αναμέτρηση και μας αποκάλυπτε την επίδραση του σερβίς του Νόλε, πιθανότατα θα μας έπιαναν τα γέλια, αφότου ο ίδιος πάμπολλες φορές έχει τονίσει πως δεν είναι ενεργό μέρος του ρεπερτορίου του!

Μας ξεγέλασε μαζικός ο μπαγάσας…

Κόλπο που ενσωματώθηκε με τα χρόνια στο αγωνιστικό του στυλ, είναι η διάθεση να τρέχει τον αντίπαλο του καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα, δίνοντας του ελάχιστες περιπτώσεις για αργό ρυθμό…

Τζόκοβιτς σημαίνει… κατάρριψη ρεκόρ

Τζόκοβιτς επίσης σημαίνει ανικανότητα αποδοχής της ήττας, έτσι στο δεύτερο set ανέβασε στο έπακρο την ένταση και πίεσε όπως εκείνος ξέρει καλύτερα τον Μεντβέντεφ. Οι επιστροφές στο όριο της τελικής γραμμής του αντιπάλου, του έδωσαν την δυνατότητα να ελέγξει το ματς και οι αδιανόητες άμυνες του, ανέτρεψαν πλήρως τα δεδομένα.

Dropshot, backhand, σερβίς που θύμισαν έναν άλλο Τζόκοβτς, επιστροφές χειρουργικής ακρίβειας και κομβικά break καθόρισαν την ρότα της αναμέτρησης…

Στο καθοριστικό τρίτο set o Τζόκοβιτς έψαχνε την αφορμή για να χτίσει την επικράτηση του, και το διαβολάκι με τα games 2-2 σπάσει το σερβίς του Μεντβέντεφ στο κρισιμότερο σημείο. Από και έπειτα, ο συσσωρευμένος εκνευρισμός του Ρώσου πέρασε στην επιφάνεια και του θόλωσε το μυαλό. Διαδοχικές λανθασμένες επιλογές έκαναν την εμφάνιση τους και η πίεση τον απέτρεψε από την πρακτική επιστροφή στη διεκδίκηση του τίτλου.

Ίσως, στο τέλος ο Νόλε χαλάρωσε δεδομένου της επικρατούσας συνθήκης, όμως έδωσε ένα τέλος και δεν μπήκε στο τρυπάκι να τζογάρει με τη μοίρα.  Με 6-3 έκλεισε το έσχατο set και σφράγισε τον 37ο τίτλο του σε Masters, έναν περισσότερο από τον δεύτερο – πλέον – της σχετικής λίστας, Ράφα Ναδάλ.

Οι απαιτήσεις μπορεί να έκλεισαν την πόρτα στα μούτρα του εξουθενωμένου Τζόκοβιτς στο USA Open τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά αυτή τη φορά στάθηκαν στο πλευρό του και επισκίασαν την κρίση του αντιπάλου του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πως η ψυχολογία στον αθλητισμό διακατέχει τον πρώτο ρόλο στην επίτευξη των στόχων.

Ακόμα και έτσι, θα αντάλλαζε ευχαρίστως το Masters για τον χαμένο τελικό στην Αμερική!