Το debut.gr γυρίζει το χρόνο πίσω στο 1992, όταν η Μπάρσα κατακτούσε το πρώτο από τα πέντε Τσάμπιονς Λίγκ της ιστορίας της.

Τσάμπιονς Λίγκ. Η πιο “φανταχτερή” διοργάνωση -σε ότι αφορά συλλόγους- στον πλανήτη. Ένα τρόπαιο που είναι όνειρο ζωής για κάθε μικρό πιτσιρικά που κλοτσά τη “στρογγυλή θεά”. Αλλά και για μεγαλύτερους, για “φτασμένους” παίκτες, που η τύχη και οι συγκυρίες δεν ήταν με το μέρος τους.

Το Τσάμπιονς Λίγκ όμως είναι και η…αγαπημένη διοργάνωση των κλάμπ. Είναι ο νούμερο ένα στόχος, είναι η πινέζα στο χάρτη. Πιθανή κατάκτησή του, μπορεί να “σβήσει” οτιδήποτε στραβό έχει προηγηθεί.

Για τη Μπαρτσελόνα, την αιώνια αντίπαλο της “βασίλισσας” των 13 κατακτήσεων (και φυσικά πολυνίκη του θεσμού), το Τσάμπιονς Λίγκ είναι μια διοργάνωση που -στη σύγχρονη ιστορία της- αποτελεί το “α και το ω” κάθε σεζόν. Πολλοί προπονητές έχουν κατορθώσει να πανηγυρίσουν εγχώριους τίτλους, αλλά η αποτυχία στην Ευρώπη τους έστειλε στην πόρτα της εξόδου.

Στο σήμερα, οι “μπλαουγκράνα” μετρούν 5 κατακτήσεις, με πιο πρόσφατη εκείνη του 2015. Για να φτάσει όμως κανείς στα 5 τρόπαια, πρέπει να πάρει το πρώτο. Και όπως λένε, το πρώτο είναι μεγάλη υπόθεση..

Ο κοινός παρανομαστής!

Υπάρχει ένας άνθρωπος που συνδέει πολύ στενά την πρώτη επιτυχία της Μπάρσα στο Τσάμπιονς Λίγκ, με το παρόν του συλλόγου. Αυτός φυσικά είναι ο Ρόναλντ Κούμαν. Ο Ολλανδός ήταν ο πρωταγωνιστής (αφού με δικό του γκολ κρίθηκε ο τελικός) το 1992, ενώ τώρα, 19 χρόνια μετά, κάθεται πλέον στην άκρη του πάγκου.

Στη δεύτερη σεζόν του ως προπονητής στην ομάδα της Βαρκελώνης, ο Κούμαν ευελπιστεί να οδηγήσει τη Μπαρτσελόνα σε κάτι παραπάνω από ένα Κόπα Ντελ Ρέι. Με τον Μέσι πιο χαρούμενο από ποτέ μετά την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα, τους Πέδρι, Ντε Γιόνγκ, Φάτι και Ντεπάι σε ιδανική ηλικία, αλλά και γενικότερα ένα ρόστερ “δουλεμένο”, μια καλή πορεία στο Τσάμπιονς Λίγκ δε φαντάζει…όνειρο.

Τσάμπιονς Λίγκ με…φωτοβολίδα!

Ένα χρόνο πριν μετονομαστεί σε “Τσάμπιονς Λίγκ”, το τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών βρισκόταν σε φάση…αλλαγών. Τη σεζόν 1991-1992 η ΟΥΕΦΑ εισήγαγε για πρώτη φορά τη φάση των ομίλων. Ή καλύτερα, τις φάσεις των ομίλων.

Η Μπαρτσελόνα του Κρόιφ προερχόταν από την κατάκτηση του Ισπανικού πρωταθλήματος και έδειχνε έτοιμη για το “βήμα παραπάνω”. Αφού ξεπέρασε το εμπόδιο των Καϊζερσλάουτερν και Χάνσα Ροστόκ, η Μπάρσα βρέθηκε στον δεύτερο όμιλο με Μπενφίκα, Ντιναμό Κιέβου και Σπάρτα Πράγας. Εκεί, κατέκτησε την πρώτη θέση, παίρνοντας το εισιτήριο για τον τελικό του “Γουέμπλεϊ”.

Αντίπαλος; Η ιταλική Σαμπντόρια. Μια ομάδα που όχι μόνο έβαλε δύσκολα στο συγκρότημα του Κρόιφ, αλλά “λύγισε” από μια στημένη φάση. Βέβαια, οι “μπλαουγκράνα” ήταν καλύτεροι σχεδόν σε ολόκληρο το παιχνίδι. Το δοκάρι στέρησε από τον Χρίστο Στόιτσκοφ το γκολ στην κανονική διάρκεια, αλλά στην παράταση ήρθε η λύτρωση.

Στο 111′, ο Κούμαν με έναν πραγματικό “κεραυνό” έστειλε τη μπάλα στο βάθος της εστίας του Παλιούκα, δίνοντας έτσι στους Καταλανούς το πρώτο τρόπαιο ύστερα από 2 αποτυχημένες προσπάθειες (1961 Μπενφίκα, 1986 Στεάουα Βουκουρεστίου).

Ο Μπελέτι, ο Πεπ, το MSN και…το χάος!

Λένε πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Αυτό ισχύει γενικά στη ζωή. Στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα βέβαια, άργησε να επιβεβαιωθεί. Και αυτό διότι μετά το πρώτο του 1992, η ομάδα της Καταλονίας “περίμενε” 14 ολόκληρα χρόνια για να…ξανά πιεί νερό από την πηγή.

Ήταν το 2006, κόντρα στην Άρσεναλ, με έναν απροσδόκητο ήρωα, τον Τζουλιάνο Μπελέτι (φώτο). Το τελικό 2-1 (με 2 ασίστ του Χένρικ Λάρσον) στο Παρίσι φαίνεται πως ήταν η πραγματική αρχή. Τι ακολούθησε; Τρείς κατακτήσεις σε διάστημα 6 ετών!

Το 2009 κόντρα στη σπουδαία Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ, στη Ρώμη, ο Μέσι και η παρέα του νίκησαν με 2-0 δίνοντας στον Πεπ Γκουαρδιόλα τον πρώτο του ευρωπαϊκό τίτλο (ως προπονητή). Και δύο χρόνια αργότερα, στο “Γουέμπλεϊ”, η ιστορία επαναλήφθηκε. Ίδιες ομάδες, διαφορετικό σκορ (3-1) αλλά ίδια κατάληξη.

Οι δύο παραπάνω κατακτήσεις θα μείνουν για πάντα στα βιβλία της ιστορίας. Το ποδόσφαιρο της Μπαρτσελόνα του Πεπ ίσως είναι το κορυφαίο που έχει παιχτεί ποτέ. Ωστόσο, στη μνήμη του κόσμου -φαίνεται πως- έχει μείνει περισσότερο το Τσάμπιονς Λίγκ του 2015.  Όταν η πιο “φονική τριάδα” όλων των εποχών, MSN, διέλυσε τα πάντα, μαζί και την Γιουβέντους στον τελικό του Βερολίνου (3-1).

Και μετά; Το χάος…! Η Μπάρσα είναι 6 χρόνια μακριά από τον συγκεκριμένο τίτλο, δίχως μάλιστα να έχει βρεθεί σε κάποιον τελικό. Αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός πως σε αυτή την ομάδα βρίσκεται ο Μέσι, τότε μιλάμε για τεράστιο διάστημα. Όμως το ποδόσφαιρο παίζεται με 11, και δεν είναι πάντα εύκολο ο ένας να τα κάνει όλα….