Μπακς – Σανς: Το παιδί που μετρούσε τα άστρα στα Σεπόλια

Μήπως είναι όλα στη φαντασία μας; Οι Μιλγουόκι Μπακς πήραν φαλάγγι τους πάντες και τα πάντα, προσπέρασαν το τελευταίο οχηρό που έστησαν οι Σανς στο έκτο παιχνίδι της σειράς, επικρατώντας με 105-98 και στα μεγάφωνα του μυαλού τους ακούστηκε η «μελωδία της ευτυχίας»!

Η ζωή είναι απρόβλεπτη και απροσδόκητη, δε γνωρίζεις που θα σε οδηγήσουν τα εκατομμύρια μονοπάτια της και ποια θα είναι τα αποτελέσματα μίας οποιαδήποτε πράξης σου. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα αυτής της θεωρίας, καθώς η δύσκολη ζωή που καλούταν να αντιμετωπίσει στην Ελλάδα για να επιβιώσει, ενώ αγωνιζόταν στον άσημο Φιλαθλητικό, όμως χάρη στο πείσμα και στη αυταπάρνηση που έδειξε… κατέφθασε στο NBA και τα υπόλοιπα είναι μέρος του παραμυθιού.

Το κισμέτ του Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν να οδηγήσει το Μιλγουόκι στην Γη της Επαγγελίας. Ο άνθρωπος που Θεόσταλτα ορίστηκε να βγάλει τους Μπακς από τον βάλτο που βασανιστικά τους ρουφούσε. Σταδιακά γέμιζε το παλμαρέ του και ο στόχος με τον καιρό γινόταν όλο και πιο ξεκάθαρος. Το πρωτάθλημα! Να ΄μαστε, γινόμαστε μάρτυρες μίας βραδιάς, μίας σειρά που θα περάσει στην αιωνιότητα.

Από τον Λου Αλσέντορ κατά κόσμο γνωστόν Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ… στον Έλληνα πολεμιστή Γιάννη Αντετοκούνμπο!

Στο μυαλό του Γιάννη Αντετοκούνμπο

Τι σκεφτόταν ο αθεόφοβος και σκότωσε τους Φοίνιξ Σανς με 50 μαχαιριές στην καρδιά. Κυνικός σαν δολοφόνος και η έκφραση του ήταν άκρως αντίθετη με εκείνη του φιλικού Γιάννη. Ήταν αποφασισμένος να τελειώσει με την μπουγάδα και επιστράτευσε όλη την εναπομείνουσα ψυχρότητα για να καλύψει σαν προσωπείο την αρχοντομουτσούνα του… να μείνει ακλόνητος στα συναισθήματα που σιγά-σιγά θα του χτυπούσαν την πόρτα.

Ο MVP των τελικών είναι ένα ζωντανό αξιοθέατο που με το πέρασμα του χρόνου αποκτά περισσότερη αξία και εξελίσσεται σε Εθνική κληρονομιά. Λαϊκό προσκύνημα θα προκαλέσει η αφεντιά του και το ερχόμενο Σάββατο έχει καλέσει στο αεροδρόμιο 100.000 νοματαίους να πανηγυρίσουν σαν μία γροθιά στο αεροδρόμιο. Και ποιος μας καθησυχάζει ότι δε θα τον υποδεχθούν με τιμές Πατριάρχη;

Η ατάκα που παραθέτω κάτω είναι η επιτομή μίας νοοτροπίας που σκοπεύει να φτάσει εκεί που στοχεύει ακόμα και αν ουρανός γυρίσει ανάποδα:

«Μην με λέτε MVP, μέχρι να γίνω πρωταθλητής»!

Έγινες αγόρι μου, με δόξα και τιμή ανέβηκες εκεί που πολλοί λιποθυμούν και υποκύπτουν στην πίεση, αλλά εσύ υπόμενες το βάρος και δε λύγισες, Επέζησες και έμαθες να ζεις με την αμφισβήτηση. Τώρα η αμφισβήτηση μετατράπηκε σε αναγνώριση και παραδοχή. Ανήκεις στην ελίτ του πλανήτη και σαν άλλος Εκατόνταρχος σήκωσες την ασπίδα και το δόρυ… φέρνοντας δόξα στο Μιλγουόκι!

Good defense… better offence

Εκτός των άλλων, στη σειρά πραγματεύτηκε η κονταρομαχία ανάμεσα στην επίθεση και στην άμυνα. Τι εννοώ; Οι Φοίνιξ Σανς φέτος φημίστηκαν για τα εναλλακτικά πλάνα που παρουσίασαν και για την αμυντική τους σταθερότητα. Το ίδιο μοτίβο ακολούθησαν ερχόμενοι και στους τελικούς. Η τεχνοτροπία με την οποία αντιμετώπιζαν τις καταστάσεις είναι εμφανής και αδιαπραγμάτευτη. Μία ολοκληρωμένη ομάδα με έφεση στη επίθεση και ξεκάθαρη προσέγγιση στο αμυντικό κομμάτι. Από την άλλη μεριά, οι Μπακς κινούνται με την καθιερωμένη συνταγή τους, «χτίζουν» γύρω από τον Γιάννη ή επιδιώκουν μέσω εκείνου να τελειώνουν οποιαδήποτε κατάσταση κοντά στο καλάθι. Βέβαια, αμυντικά δεν θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ανταποκρίνονται στα επιθετικά δεδομένα που θέτουν και ομολογουμένως οι τελικοί δεν αποτελούσαν εξαίρεση.

Τούτο δοθέντος, είμαστε σε μία εποχή που το επιθετικό ταλέντο ξεχωρίζει και το spacing βασιλεύει, πλέον οι ομάδες αρκούνται στα επιθετικά τους ένστικτα ώστε να κατακτήσουν την κορυφή του βουνού. Φυσικά, οι Μπακς είναι μία σταθερή αμυντικογενής ομάδα όμως μεγάλο μερίδιο έχει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ένα θεριό που ανά πάσα ώρα και στιγμή κινείται σε όλους τους χώρους και κλείνει ασφυκτικά τους διαδρόμους.

Αποσύρεται; Το άλλο με τον τοτό!

Τον ενόχλησε! Σαφέστατα τον πλήγωσε βαθύτατα και του «τρύπησε» ένα κομμάτι του τεράστιου εγωϊσμού του. Διαφαινόταν ότι φέτος ήταν το πεπρωμένο που μανιωδώς κυνηγούσε στην καριέρα του, η συνθήκη που θα έσπαγε διαπαντός την κατάρα και συνάμα θα τον τοποθετούσε εκτός κάθε συζήτησης σχετικά με το αν είναι ικανός να οδηγήσει ως ηγέτης έναν οργανισμό ως το τέρμα του τούνελ.

Βέβαια, μάλλον ο μύθος πιθανότατα καταρρίφθηκε!

Ακόμα και αν του έβαλε στοπ στις σκέψεις περί τίτλου η παρέα του Γιάννη Αντετοκούνμπο και οι Μιλγουόκι Μπακς.

Ο Κρις Πολ παραμένει πιστός στις αρχές και το mentality που τον καθιέρωσε ανάμεσα στους καλύτερους όλων των εποχών, δε σκέφτεται τι θα ακούσει πίσω από τις κλειστές πόρτες και χρησιμοποιεί οτιδήποτε του δίνεται, κάθε μάθημα για να εξελίξει ένα βήμα παραπάνω το βιρτουόζικο παιχνίδι του.

Οι μπασκετικοί Θεοί εξακολουθούν να δοκιμάζουν τον πρώην παίκτη της Οκλαχόμα, τον εξωθούν στα όρια της υπομονής του και συνεχίζουν να τον ταλαιπωρούν. Δεν του έφταναν οι ατυχίες που καλούταν να ανταπεξέλθει και να υπομείνει κατά την διάρκεια αυτής της λαμπρής καριέρας στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη… του στερήθηκε και η σπουδαιότερη απόλαυση.

Στην συνέντευξη τύπου με το πέρας της αναμέτρησης, ο βετεράνος point guard ρωτήθηκε αν συνάντησε στην υψηλότερη σκηνή του κόσμου ένα διαφορετικό στοιχείο ώστε να τον οδηγήσει στο μέλλον ξανά στους τελικούς. Ο CP3 τόνισε ότι η σκληρή δουλεία είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες ενώ επισήμανε πως το νήμα της καριέρας του δε κόπηκε ακόμα.

Παρόλα αυτά, στο βλέμμα του είναι αποτυπωμένη η κούραση αλλά κυρίως η απογοήτευση μίας ακόμα αποτυχημένης εκστρατείας…

https://www.instagram.com/p/CRk6l9krxYF/

Τους ξεγλίστρησε

Με εκείνα και με τούτα, ξεχάσαμε τους άξιους αν όχι ισάξιους Φοίνιξ Σανς. Σεβασμός στο όραμα του αείμνηστου Πολ Γουέστφαλ. Δυστυχώς, ο αθλητισμός κινείται σε ρόλους, ο νικητής και ο χαμένος είναι αναπόσπαστο κομμάτι του παζλ, παλεύουν μέχρι τελικής πτώσεως… ο ηττημένος θα χαθεί στα χρονοντούλαπα, ενώ ο νικητής θα περάσει στη συνείδηση του κόσμου παντοτινά.

Οι Σανς από τη μεριά τους φυσικά κέρδισαν τον σεβασμό, τράβηξαν τη σειρά με όσες δυνάμεις είχαν και έφτασαν σε απόσταση αναπνοής από το πολυπόθητο τρόπαιο. Η τρίτη τους παρουσία σε τελικούς δεν αποδείχθηκε φαρμακερή, είχε παρόμοιο αποτέλεσμα με τις δύο πρώτες προσπάθειες και ξηρασία στην Αριζόνα πλανάται εντονότερα από ποτέ.

Και το ερώτημα γεννιέται, είναι ικανός ο ίδιος κορμός να περάσει πάλι μέσα από την χαώδη Δύση και να παραστεί στους τελικούς;

Η αποτίμηση

Τυπικό μέρος μίας χαρμόσυνης ημέρας. Ποια είναι, λοιπόν, η αποτίμηση; Πέρα ότι παρακολουθήσαμε μία από τις πιο αμφίρροπες σειρές των τελευταίων ετών, οφείλουμε να χαρούμε για την τεράστια επιτυχία του Γιάννη, που μάλιστα διαφημίζει αφιλοκερδώς το ελληνικό μπάσκετ και μας κρατάει ζωντανούς στους ώμους του. Ο δις MVP της Λίγκας από σήμερα το βράδυ για τους περισσότερους λογίζεται ως ο καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος, αφού απέδειξε την αυτονόητη αξία του… και εμείς νιώθουμε τυχεροί και ευγνώμονες που σαλπάρουμε παρέα του. Ένας Έλληνας στη κορυφή του NBA; Δε το χωράει ο νους μου!

Συμπεριλαμβανομένου και την ανακήρυξης του ως πολυτιμότερο παίκτη των τελικών!

Και όπως τραγουδούσαν στις τάξεις της Εθνικής την χρυσή περίοδο που βρεθήκαμε στην κορυφή της Ευρώπης και καπάκι στολιστήκαμε με το αργυρό στο Mundobasket του 2006, «Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε»!

Αφήστε μας στα πελάγη ευτυχίας…