Τόμας Τούχελ: “Το μαγικό ραβδάκι!”

Ο Τόμας Τούχελ νίκησε για 2η φορά -σε ισάριθμα- ματς τη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα. Η πρώτη ήταν για τον ημιτελικό κυπέλλου, και “στέρησε” από τον Καταλανό τεχνικό τη δυνατότητα για ένα μυθικό “quadruble”!

Η δεύτερη, πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, απλώς “παράτεινε” τη στιγμή της στέψης των “πολιτών” ως πρωταθλητές Αγγλίας για 3η φορά σε 4 σεζόν. Το ζουμί όμως είναι πως..

Ο Τόμας Τούχελ έχει μεταμορφώσει προς το καλύτερο την Τσέλσι. Από τα τέλη Ιανουαρίου που “κάθισε” στον πάγκο της, μέχρι και σήμερα, έχει καταφέρει -ήδη- αρκετά. Έχει “επαναφέρει” τους “μπλε” στην τετράδα του πρωταθλήματος, τους έχει στον τελικό του FA Cup. Και το σπουδαιότερο: Στις 29 Μαϊου θα διεκδικήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης!

Ας δούμε όμως πως φτάσαμε ως εδώ..

Την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη ομάδα!

Αυτή ήταν μια από τις πρώτες ατάκες του Τούχελ, κατά την παρουσίασή του από την Τσέλσι. Και πράγματι, σχεδόν 4 μήνες μετά, δείχνει να επιβεβαιώνεται. Ο ύψους 1.90 τεχνικός έχει βελτιώσει τους Λονδρέζους, τόσο αγωνιστικά, όσο -κυρίως- και ψυχολογικά!

Έχοντας σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στα…νιάτα του, ο Τούχελ μπορούμε να πούμε πως..κατά κάποιο τρόπο γνωρίζει πως να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις. Σε μια τέτοια βρισκόταν το κλάμπ του Λονδίνου, όντας στην 9η (!) θέση της Πρέμιερ Λίγκ, όταν ανέλαβε (26/1). Στο σήμερα και ύστερα από το διπλό στο “Έτιχαντ”, η Τσέλσι βρίσκεται στην 3η θέση, σε απόσταση ασφαλείας από την 5η θέση.

Και για τον Τούχελ όμως τα πράγματα δε πήγαιναν ιδανικά. Μετά τον χαμένο τελικό από τη Μπάγερν στη Λισαβόνα, η Παρί αντιμετώπιζε αρκετά ζητήματα ακόμη και στο…πολύ εύκολο Γαλλικό πρωτάθλημα. Συν τοις άλλοις υπήρξαν ορισμένες εντάσεις με τον…”θερμόαιμο” Λεονάρντο. Όλα αυτά μοιραία έφεραν την απόλυση από τους Παριζιάνους. Μια απόλυση που έμελλε να γίνει “φάρμακο” για την “άρρωστη” Τσέλσι!

“Λόγια” ο Λάμπαρντ, πράξεις ο Τούχελ!

Η αλήθεια είναι πως ανήκω σε εκείνους που θεωρούν πως ο Λάμπαρντ απολύθηκε “γρήγορα”. Αυτό όμως δεν αναιρεί τη σωστή επιλογή αντικαταστάτη, ονόματι Τόμας Τούχελ. Από την 26η Ιανουαρίου (την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε έκανε και την 1η προπόνηση) έως και σήμερα (9/5) που γράφεται το κείμενο, ο Γερμανός έχει δουλέψει.

Δεν υπονοώ πως ο “Φράνκι” δεν δούλεψε την ομάδα, αλλά η Τσέλσι του πρώτου μισού συγκριτικά με αυτή των τελευταίων μηνών, έχει “τρανταχτές” διαφορές. Πέρα από τα αποτελέσματα, ο Τούχελ παρουσιάζει στο χορτάρι και ένα σύνολο που χαίρεσαι να βλέπεις.

Όχι, το “φουλ επίθεση” του Λάμπαρντ δεν εγκαταλείφθηκε σαν πλάνο από τους “μπλε”. Απλώς ο Τούχελ βελτίωσε το σχέδιο. Δούλεψε την ομάδα στο πως αυτή θα συμπεριφέρεται όχι όταν έχει ο αντίπαλος τη μπάλα, αλλά όταν έχει η ίδια την κατοχή! Και το αποτέλεσμα; 19 clean sheets σε 25 αγώνες, με μόλις 10 γκολ κατά (τα μισά στο “χαστούκι” με 2-5 από τη Γουέστ Μπρόμ)!

Μητέρα της ομαδικής, η ατομική βελτίωση!

Όπως γράφουμε και παραπάνω, για να έρθει η συνολική βελτίωση, απαραίτητη είναι η ατομική. Και ο Τούχελ έψαξε, ανέλυσε, μίλησε, σκέφτηκε και εν τέλει δούλεψε με τους ποδοσφαιριστές του, εξηγώντας απόλυτα τι θέλει από αυτούς.

Το 3-4-1-2 που πλέον εφαρμόζουν οι “μπλε” έχει τον Καντέ πιο ψηλά στο γήπεδο. Ο Γάλλος….δρομέας τείνει να εξελιχθεί σε βαρόμετρο για την ομάδα του Λονδίνου. Ήταν -δίκαια- ο πρωταγωνιστής των ημιτελικών κόντρα στη Ρεάλ. Τα έκανε όλα. Τρέξιμο, κλεψίματα, μαρκάρισμα, ακόμη και τελικές πάσες. Γιατί συνέβη αυτό και είδαμε ξανά τον…παλιό καλό Καντέ;

Μα φυσικά διότι ο Τούχελ βρήκε τον τρόπο να αξιοποιήσει τους υπόλοιπους (γύρω του)! Βρήκε θέση στον Χάβερτς (φορ) αλλά και στον Βέρνερ που επί Λάμπαρντ “χανόταν” στα πλάγια( Στην ουσία οι δύο -νεοφερμένοι στο Λονδίνο- Γερμανοί παίζουν σαν…επιθετικό δίδυμο!). “Άνοιξε” το γήπεδο, δίνοντας πλάτος με τη χρησιμοποίηση των Τζέιμς, Τσίλγουελ στις γραμμές. Και με τον Μέισον Μάουντ σε…τρομερή κατάσταση, έχει φτιάξει ένα κέντρο…λουκούμι!

“Αφεντικό” των μεγάλων!

Σε αυτό το διάστημα “θητείας” των -περίπου- 3,5 μηνών στον πάγκο της Τσέλσι, ο Τούχελ -φυσικά- έχει αντιμετωπίσει και άλλους σπουδαίους συναδέλφους του. Μουρίνιο, Σιμεόνε (χ2), Κλοπ, Αντσελότι, Γκουαρδιόλα (χ2), Ζιντάν. Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί;

Μα φυσικά τους έχει κερδίσει ο Τούχελ! Και μάλιστα, με την ομάδα του να έχει δεχθεί μόλις 1 γκολ! Απίθανο. Σαφώς και ο εκπληκτικός Εντουάρ Μεντί έχει παίξει σπουδαίο ρόλο σε αυτό. Αλλά είναι η γενικότερη εξέλιξη της ομάδας επί Τούχελ, που φέρνει αυτά τα καταπληκτικά αποτελέσματα.

Πριν καν πιάσει δουλειά στο Λονδίνο, ο Πεπ είχε δηλώσει πως “Είμαι σίγουρος ότι θα πετύχει!”. Λόγια προφητείας; Δε νομίζω. Περισσότερο λόγια βασισμένα σε γνώσεις που έχει πάνω στη δουλειά και το στυλ του “αντιπάλου” του στον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ!

Η…”παράδοση με άρωμα Ελλάδας”!

Όλοι όσοι ασχολούνται πιθανότατα γνωρίζουν πως λειτουργεί η Τσέλσι. Θα μπορούσε κανείς -εύστοχα- να πει πως συμπεριφέρεται σαν ελληνικός σύλλογος. Και αυτό διότι κάθε φορά που κάτι της…στραβώνει, ο προπονητής είναι εκείνος που “πληρώνει τα σπασμένα”!

Αυτό όμως εν τέλει επιδρά θετικά. Υπάρχει ένα παράξενο…στόρι γύρω από τις προσλήψεις προπονητών στα μέσα της σεζόν, και τους ευρωπαϊκούς τελικούς! Πίσω στο 1998 η Τσέλσι πορευόταν με τον Ρούντ Γκούλιτ. Τα “αφεντικά” όμως δεν ήταν ικανοποιημένα, αλλάζοντάς τον με τον Τζιανλούκα Βιάλι. Το αποτέλεσμα; Κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων!

Δέκα χρόνια αργότερα, ήταν η σειρά του Αβραάμ Γκράντ να κάτσει στην “καρέκλα” που καθόταν ο Ζοσέ Μουρίνιο. Η Τσέλσι έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λίγκ, όπου ηττήθηκε στα πέναλτι (με το γλίστρημα του Τέρι) από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η “κούπα με τα μεγάλα αυτιά” όμως πήγε στο Λονδίνο τέσσερα χρόνια μετά. Τότε που ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο αντικαθιστώντας τον Βίλας Μπόας, οδήγησε την παρέα του Ντρογκμπά μέχρι το Μόναχο και τη νίκη στη “ρώσικη ρουλέτα” επί της Μπάγερν!

Την αμέσως επόμενη σεζόν, απεδείχθει -στα μέσα της- πως ο Ντι Ματέο δεν ήταν ο κατάλληλος για τη θέση. Ο Ράφα Μπενίτεθ ήταν ο εκλεκτός του Αμπράμοβιτς, και η κατάληξη ήταν η κατάκτηση του Γιουρόπα Λίγκ επί της Μπενφίκα! Φέτος, ο Τούχελ έχει κάνει το δρόμο που έκαναν και οι “προκάτοχοί” του. Το ζήτημα είναι, θα σηκώσει και το τρόπαιο;

Όλοι γνωρίζουμε τις ιδιοτροπίες του Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ωστόσο, με την Τσέλσι εντός τετράδας και σε 2 τελικούς (κύπελλο FA, Τσάμπιονς Λίγκ) δε μπορώ να βρω το λόγο ώστε ο Γερμανός να μη συνεχίσει στο Λονδίνο -τουλάχιστον- και του χρόνου!

Φυσικά, το κλείσιμο της σεζόν μπορεί να αποδειχθεί κακό από πλευράς αποτελεσμάτων. Ναι, αλλά η δουλειά του Τούχελ, η βελτίωση και η “μίνι” εξέλιξη της Τσέλσι σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, είναι δύο σπουδαίοι λόγοι για να μείνει στη δουλειά…!