Ανατολού Εφές: Τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει

Ανέλπιστο για μένα αν με ρωτάτε. Η Ανατολού Εφές όμως σκόρπισε την Ρεάλ Μαδρίτης και στους δύο πρώτους αγώνες των playoffs. Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαίωσε πως το νερό έχει μπει για τα καλά στο αυλάκι. Με διαφορές άνω των 20 πόντων έδειξε ότι δε θα δώσει κανένα δικαίωμα για ελπίδα στην ήδη κουρασμένη Βασίλισσα και πως ο δρόμος για την Κολωνία είναι ανοιχτός με ροδοπέταλα. Πάμε όμως να δούμε ορισμένα πραγματάκια που εμφάνισε η αρμάδα του Αταμάν στο παρκέ αυτή τη εβδομάδα.

Οι x factor Μπομπουά-Σίμον

Μπορεί η Ανατολού Εφές να διαθέτει ένα από τα κορυφαία δίδυμα στην περιφέρεια στο Ευρωπαϊκό στερέωμα, ωστόσο στο game 1 της σειράς είδαμε να βγαίνουν στην επιφάνεια, οι επιθετικές αρετές του Γάλλου Μπομπουά και του Κροάτη Σιμόν. Ο πρώτος με ικανότητα στο 1v1 παιχνίδι σημείωσε 14 πόντους συμβάλλοντας σημαντικά στην αλλαγή του ρυθμού στο κομμάτι της επίθεσης. Γενικότερα, ο Γάλλος guard  έρχεται κατά βάση τέταρτος στο rotation πίσω από Λάρκιν, Μίσιτς, Σιμόν. Φέτος όμως, μας δείχνει τον Μπομπουά που όλοι λατρέψαμε στη θητεία του με την Μπασκόνια και που μάλιστα έγινε γνωστός και στο ευρύ κοινό.

Ένα ακόμη στοιχείο επίσης που μας έκανε να θυμηθούμε τις προθέσεις της Εφές στην Ευρωλίγκα είναι η εμφάνιση του Σιμόν. Πραγματικά, στο πρώτο πάλι παιχνίδι, ο Κροάτης έδειξε ξεδίπλωσε την αστείρευτη ικανότητα του στο pick n roll. Οι 6 ασίστ που μοίρασε είναι όλες ‘πάρε βάλε’ στους Σανλί και Ντάνστον. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως έως τώρα στη σειρά βρίσκονται με κλειστά μάτια. Ασφαλώς, στο κομμάτι της επίθεσης δεν έμεινε αμέτοχος πετυχαίνοντας 10 πόντους. Θα μπορούσες να τον πεις και παίκτη οικονομίας στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Οι αφιονισμένοι Λάρκιν και Μίσιτς

Δεν περιμέναμε το game 2 για να καταλάβουμε την τρομερή κατάσταση που βρίσκεται αυτή η δυάδα. Συνολικά μαζί πέτυχαν 44 πόντους. Ή αν θέλετε 21 ο Λάρκιν και 23 ο Μίσιτς με 5/5 τρίποντα. Σε γενικές γραμμές, ο Αταμάν έχει την «ευλογία» να διαθέτει στην περιφερειακή γραμμή το κορυφαίο δίδυμο αυτή την στιγμή στην Ευρώπη. Δύο παίκτες που αναμφίβολα καθορίζουν την σειρά αλλά και ευρύτερα την πορεία της ομάδας την τελευταία τριετία. Μπορούν να λειτουργήσουν τόσο με, όσο και χωρίς τη μπάλα, να σκοράρουν με όποιον τρόπο θέλουν απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Αυτό εξάλλου έδειξαν και απέναντι στην Ρεάλ. Αν μέχρι τώρα μαζί συνδυάζονται για 31,2 πόντους, 9 ασίστ και κερδίζουν 9 φάουλ τον αγώνα, καταλαβαίνετε ότι δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να σταματήσει έστω και έναν και από τους δύο στο 100%.

Ο πραγματικός MVP της Αναντολού Εφές

Ίσως να μην είναι ο MVP αλλά σίγουρα είναι η αποκάλυψη όχι μόνο της σειράς αλλά και ολόκληρης της χρονιάς. Έχει όνομα και επίθετο και λέγεται Σερτάτς Σανλί. Στα μέχρι τώρα παιχνίδια με την ομάδα του Λάσο έχει εξουδετερώσει κατά πολύ το έργο του Ταβάρες και των υπολοίπων ψηλών ενώ δικαιωματικά και τις δύο μέρες ήρθε πρώτος στο rotation αφήνοντας πίσω τον Ντάνστον. Ωστόσο, κάτι άλλο ήταν αξιοπρόσεχτο σε αυτά τα ματς. Δεν είναι μόνο ότι ο Σανλί έχει εξελιχθεί σε έναν σύγχρονο seven-footer, που σουτάρει αποτελεσματικά από μέση και μακρινή απόσταση και μπορεί να μαρκάρει. Είναι ότι ο τρόπος που παίζει, αναγκάζοντας τον προσωπικό του αντίπαλο να βγει μακριά για να τον μαρκάρει και να του δυσκολέψει το μακρινό σουτ, ανοίγει περισσότερους χώρους για τους ταχύτατους guards της ομάδας κάνοντάς τους ευκολότερη την δουλειά. Πραγματικά πάρα πολύ σημαντικό όταν απέναντί σου έχεις center όπως ο Ταβάρες.

Τι γίνεται τώρα

Η σειρά είναι 2-0 υπέρ της Τουρκικής ομάδας. Προσωπικά, με τα τωρινά δεδομένα δεν βλέπω με ποιον τρόπο μπορεί να αντιδράσει η Βασίλισσα. Έστω και στο game 3. Καταλήγουμε λοιπόν στο γεγονός πως η ομάδα του Αταμάν δεν θέλει και δεν έχει την διάθεση να αφήσει τη σειρά να πάει σε τέταρτο παιχνίδι. Αυτό που στερήθηκε πέρσι ελέω πανδημίας δεν θα ήθελε να το στερηθεί και φέτος. Και αυτό δεν είναι άλλο από το πολυπόθητο τρόπαιο.