Το Debut.gr με αφορμή την εικόνα της ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, σχολιάζει τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ένωση ενόψει της φετινής σεζόν.

Από έναν χαμένο τελικό, μπορούν να βγουν διάφορα συμπεράσματα, πόσο μάλλον όταν ο αγώνας είναι κάτω από ειδικές συνθήκες. Η ΑΕΚ ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό με 1-0 στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, σε ένα παιχνίδι που θύμιζε φιλικό προετοιμασίας. Ωστόσο, τα προβλήματα που παρουσίασε η ομάδα του Μάσιμο Καρέρα, ύψωσαν κατακόρυφα τον δείκτη της μετριότητας και έθεσαν σε κίνδυνο ολόκληρη την σεζόν.

Ο νικητής και ο διπλά χαμένος.

Αδιαμφισβήτητα, κανείς δεν περίμενε να δει κάποια από τις δύο ομάδες στο 100%. Καμία από τις δύο ομάδες δεν εντυπωσίασε, αλλά ο αγώνας είχε έναν νικητή και έναν δις χαμένο. Οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν στο 9’ με το διαγώνιο σουτ του Ραντζέλοβιτς και κράτησαν εύκολα το «0» στα μετόπισθεν. Στην αντίπερα όχθη, η ΑΕΚ όχι μόνο δεν απείλησε (παρά το 60% που ήταν το ποσοστό της κατοχής της στο τελικό σφύριγμα του Κάιπερς), αλλά είδε τον Τσιντώτα να αποκρούει πέναλντι και τον Ελ Αραμπί να χάνει ένα -για την κλάση του- εύκολο γκολ. Η Ένωση έγινε φιναλίστ της διοργάνωσης για 4η συνεχόμενη χρονιά. Πλέον, είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει έλλειψη παικτών-ηγετών, δηλαδή ποδοσφαιριστών που όταν το σώμα είναι κουρασμένο, το μυαλό είναι καθαρό και έχουν την δυνατότητα να κάνουν την διαφορά.

Οι Λιβάγια και Ολιβέιρα, των οποίων οι ανανεώσεις εκρεμμούν, ήταν «εξαφανισμένοι», με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κάποιος να κάνει την διαφορά. Την ίδια εικόνα είχαν επίσης οι δύο ποδοσφαιριστές και σε άλλα ντέρμπι που η ΑΕΚ έψαχνε λύσεις. Σε καμία περίπτωση η απόδοσή τους δεν δικαιλογεί τις ετήσιες απολαβές που επιθυμούν προκειμένου να παραμείνουν στην ομάδα.

Προβλήματα του μέλλοντος, μαθήματα του παρελθόντος.

Σε αντίθεση με την ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2018, οι αρχηγικές φυσιογνωμίες εντός και εκτός αποδυτηρίων, όπως οι ποδοσφαιριστές με έμπνευση και όραμα απουσιάζουν από το υπάρχον ρόστερ. Φιγούρες όπως αυτή του Χριστοδουλόπουλου και του Κονέ φαίνεται ότι λείπουν από το έμψυχο δυναμικό της ομάδας. Οι δύο αθλητές δεν είναι τυχαία παραδείγματα. Ο πρώτος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έβρισκε τις λύσεις στον επιθετικό τομέα. Όσο για τον έμπειρο χαφ, ήταν αρχηγός χωρίς να φορά το περιβραχιόνιο. Είναι φανερό πως μία ομάδα που έχει την μπάλα στα πόδια αλλά δεν μπορεί να απειλήσει, έχει κάποιο ταβάνι. Πόσο μάλλον απέναντι σε έναν αγνώριστο Ολυμπιακό σε σχέση με την περασμένη σεζόν,

Παρόλα αυτά, όπως αναφέρθηκε προηγουμένος, ο αγώνας είχε πιο πολύ τον χαρακτήρα ενός φιλικού. Βέβαια, τα μεγέθη των δύο ομάδων είναι τέτοια που δεν δικαιολογούν αυτήν την εμφάνιση. Η κατάκτηση του τροπαίου από τον Ολυμπιακό του εξασφάλισε ένα μαξιλαράκι ασφαλείας ως προς την κριτική από τα Μέσα. Για την ΑΕΚ όμως, ήταν ένας καθρέπτης που η ανάκλασή του παρουσίασε σοβαρά ζητήματα.