Ο Κριστιάνο Ρονάλντο άλλαξε τον τρόπο παιχνιδιού του το 2014 όχι λόγω ηλικίας αλλά λόγω ενός τραυματισμού ικανού να τελειώσει την καριέρα κάθε αθλητή.

Το να φτάσεις στην κορυφή δεν είναι τόσο εύκολο. Το να παραμείνεις εκεί είναι πιο δύσκολο. Εκτός αν είσαι ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ο άνθρωπος που κατάφερε να διαψεύσει την ιατρική επιστήμη για να μείνει στην κορυφή. Και εξηγούμαστε.

To 2014, o Κριστιάνο Ρονάλντο διαγνώστηκε με τενοντίτιδα στο γόνατο. Μία πάθηση ικανή να καταστρέψει μία καριέρα αθλητή που αγωνίζεται στο κορυφαίο επίπεδο. Για τον ίδιο τραυματισμό, ο διάσημος τενίστας, Ράφαελ Ναδάλ, χρειάστηκε να μείνει εκτός δράσης για 8 μήνες εκτός κορτ από το 2012 έως το 2013 για να επανέλθει.

“Η περίοδος αποθεραπείας για την τενοντίτιδα εξαρτάται από το μέγεθος της ζημιάς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, διαρκεί αρκετούς μήνες” υποστήριξε ο ρεπόρτερ του BBC Health and Science, Τζέιμς Κάλαχερ μετά τη διάγνωση της πάθησης του Πορτογάλου.

Τι είναι, όμως, η τενοντίτιδα και πόσο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την καριέρα ενός αθλητή;

Πόσο επικίνδυνη είναι η τενοντίτιδα;

Η τενοντίτιδα προκαλεί πόνο, δυσκαμψία και πρήξιμο στον τένοντα. Ωστόσο, συνήθως αναπτύσσεται σταδιακά ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας υπερβολικής χρήσης μετά από πολλά μικροτραβήγματα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν είναι φλεγμονή, είναι εκφυλισμός. Υπάρχει ένα πράγμα που ονομάζεται «κολλαγόνο» που ξαναχτίζει τις ίνες σας μετά την υπερβολική χρήση τους. Η τενοντίτιδα αποδυναμώνει το κολλαγόνο σας κάθε φορά που χρησιμοποιείτε το γόνατό σας. Αυτό σημαίνει ότι το γόνατό σας δεν μπορεί να αναρρώσει πλήρως μετά την άσκηση.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι όσο πιο ασθενές γίνεται το κολλαγόνο, τόσο μεγαλύτερη και πιο δύσκολη είναι η διαδικασία επούλωσης. Στην ουσία, όσο περισσότερο ο Ρονάλντο παίζει ποδόσφαιρο, τόσο πιο ασθενές γίνεται το γόνατό του, ανεξάρτητα από την ηλικία, τη διατροφή, τη θεραπεία και την εργατικότητά του. Το γόνατό του εκφυλίζεται κάθε κάθε φορά που τρέχει. Δεν μπορεί να σταματήσει ή να αντιστρέψει τη διαδικασία. Το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να την επιβραδύνει.

Ένα θαύμα της φύσης

Αυτό που καθιστά θαύμα της φύσης τον Κριστιάνο Ρονάλντο είναι το γεγονός ότι για την τενοντίτιδα δεν υπάρχει ακόμη θεραπεία. Συνίσταται ξεκούραση για 8 μήνες για να θεραπευτεί κάποιος από τον τραυματισμό. Ακόμη και τότε μπορεί να μην είναι στο 100%, αλλά ίσως επουλωθεί κατά 95% η ζημιά. Ο Ράφα Ναδάλ είχε τενοντίτιδα και αναγκάστηκε να μείνει οκτώ μήνες εκτός κορτ για να επιστρέψει.

Και, όμως, ο Κριστιάνο δεν έδωσε ούτε μία μέρα ρεπό στον εαυτό του την περίοδο του τραυματισμού του. Το 2014 ήταν χρονιά Μουντιάλ και δεν ήταν διατεθειμένος να λείψει ούτε λεπτό από τα γήπεδα της Βραζιλίας. Επιπλέον, η θέληση του να αγωνιστεί στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Ατλέτικο απομάκρυνε κάθε σκέψη ξεκούρασης έστω και για 3 μήνες, οι οποίοι θα βοηθούσαν. Αντ΄αυτού, ο Ρονάλντο ξόδεψε 6 ώρες την ημέρα δουλεύοντας πάνω στο γόνατο του. Αυτές οι 6 ώρες δεν ήταν μέρος των υπόλοιπων ασκήσεων ή της ποδοσφαιρικής τους προπόνησης.

Άλλαξε το στυλ παιχνιδιού του για να επιβιώσει

Ο συγκεκριμένος τραυματισμός ήταν η βασική αιτία που μεταμόρφωσε τον Κριστιάνο από έναν θεαματικό ποδοσφαιριστή σε έναν θανατηφόρο στράικερ μέσα στο κουτί. Για να επιβεβαιώσουμε την συγκεκριμένη άποψη συγκρίναμε τον τρόπο που σκόραρε τη σεζόν πριν τον τραυματισμό του (2013/2014) και τη σεζόν μετά από αυτόν (2014/2015). Παρά τον τραυματισμό του, ο Κριστιάνο σημείωσε 10 γκολ παραπάνω το 2015 (61 γκολ).

Ο τρόπος που πέτυχε τα τέρματά του αντανακλά ότι ο Πορτογάλος άρχισε να πατάει περισσότερο περιοχή, αυξάνοντας τις πιθανότητες του να σκοράρει. Ειδικότερα, έξω από κουτί μέτρησε 6 γκολ ενώ την προηγούμενη χρονιά έχει πετύχει 9. Εξίσου μειωμένα ήταν και τα γκολ του από απόσταση μεγαλύτερη των 22 μέτρων (3 έναντι 5). Επιπλέον, άρχισε η σταδιακή μείωση των τερμάτων από εκτελέσεις φάουλ. Συγκεκριμένα τη σεζόν 13/14 πέτυχε 5 φάουλ ενώ την επόμενη μόλις 2.

Ο Πορτογάλος είχε αρχίσει να εξελίσσεται σε έναν παίκτη κυνικό. Ένα παίκτη ουσίας με μοναδικό στόχο να σκοράρει όσα περισσότερα γκολ με τη λιγότερη δυνατή καταπόνηση του γονάτου του. Αυτήν την αλήθεια περιγράφουν τα γκολ του από κεφαλιές. Ενώ το 2013/2014 σκόραρε με το κεφάλι μόλις 5 γκολ την επόμενη χρονιά βρήκε δίχτυα 18 φορές με αυτόν τον τρόπο.

Ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει ότι ο Κριστιάνο εμφανώς επηρεασμένος από την τενοντίτιδα άρχισε να μειώνει τις θεαματικές μεν ανούσιες δε ενέργειες που έπαιρνε είναι τα τέρματα του που προήλθαν, αφού ντρίμπλαρε αντίπαλο. Πριν το πρόβλημα στο γόνατο πέτυχε 9 γκολ μετά από ντρίμπλα. Την επόμενη σεζόν, ο αριθμός αυτός έπεσε στα 2 γκολ.

Δεν φταίει η ηλικία αλλά ο τραυματισμός του

Η σεζόν 2014/2015 ήταν η πιο παραγωγική μετά τον τραυματισμό του (61 γκολ). Εκείνη τη σεζόν ο Πορτογάλος ήταν 29 ετών και έβαινε προς το 30ο έτος της ηλικίας. Τις επόμενες 5 σεζόν τα γκολ του σε όλες τις διοργανώσεις σταδιακά έπεφταν.

Σεζόν

15/16: 51 γκολ

16/17: 42 γκολ

17/18: 44 γκολ

18/19: 28 γκολ

19/20: 32 γκολ*

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι γι΄αυτό ευθύνεται ο παντοκράτωρ χρόνος. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για έναν εξωγήινο παίκτη, όπως ο Ρονάλντο. Μία σύγκριση με τον μοναδικό παίκτη που μπορεί να συγκριθεί μαζί του, τον Λιονέλ Μέσι, αποδεικνύει ότι δεν είναι η ηλικία αλλά ο τραυματισμός του, η βασική αιτία της σταδιακής πτώσης των αριθμών του.

Συγκεκριμένα, από τα 29 του και ύστερα, δηλαδή στην ηλικία που ο Κριστιάνο τραυματίστηκε, ο Λιονέλ Μέσι βελτιώνεται σε ορισμένους τομείς του παιχνιδιού του την ώρα που στις ίδιες κατηγορίες υπάρχει πτώση για τον Πορτογάλο. Μία από αυτές τις κατηγορίες σχετίζεται με τη συμμετοχή των παικτών στη δημιουργία. Πρόκειται για ένα κομμάτι του παιχνιδιού που αναγκάζει έναν παίκτη να βγει από την περιοχή για να δημιουργήσει καλές προϋποθέσεις για τους συμπαίκτες του. Οι πάσες “κλειδιά” του Μέσι έχουν αυξηθεί (από 2,2 σε 2,5) ενώ του άσου της Γιουβέντους έχουν μειωθεί (από 1,9 σε 1,5).

Επίσης, στην τενοντίτιδα και όχι στην ηλικία του Ρονάλντο οφείλεται και ο μειωμένος μέσος όρος ντριμπλών που επιχειρεί μετά τον τραυματισμό του (από 2,2 σε 1,3). Την ίδια ώρα ο Μέσι πραγματοποιεί 4,6 ντριμπλές έναντι των 4,3 πριν πατήσει τα 29. Τέλος, ακόμα και τα αγαπημένα σουτ του Κριστιάνο έχουν μειωθεί κάτι που δεν ισχύει για τον Μέσι. Αυτό δείχνει ότι ο Πορτογάλος αρέσκεται περισσότερο να βρίσκεται στην περιοχή σκοράροντας με μικρά έξυπνα χτυπήματα της μπάλας ή με κεφαλιές.

Όλη αυτή η συζήτηση, βέβαια, μόνο κολακευτική μπορεί να είναι για τον σούπερ σταρ της Γιουβέντους. Η αποφασιστικότητά του να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού του και να προσαρμοστεί για να επιβιώσει ποδοσφαιρικά μαρτυρά τη μεγαλύτερη αρετή του. Την εργατικότητα του, η οποία τον οδήγησε να γίνει από ένα συνηθισμένο παιδί στη Μαδέιρα στον κορυφαίο σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία του ποδοσφαίρου.