Ο Νεϊμάρ ήταν το πρόσωπο του αγώνα στην πρόκρισης της Παρί Σεν Ζερμέν επί της Αταλάντα, με την απόδοσή του να διχάζει τους ποδοσφαιρόφιλους.

«Νιώθω σαν τον άνθρωπο γι΄ αυτές τις στιγμές. Μου αρέσουν τέτοια παιχνίδια, τα μεγάλα παιχνίδια. Αυτή η ανατροπή συγκαταλέγεται στις 3 μεγαλύτερες της καριέρας μου». Τάδε έφη ο Νεϊμάρ που κέρδισε το βραβείο του MVP μετά την νίκη πρόκριση της Παρί Σεν Ζερμέν επί της Αταλάντα με 2-1 για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Πράγματι για μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ο Βραζιλιάνος ήταν ο άνθρωπος του αγώνα για τους Παριζιάνους. Τα σχόλια που τον κατέτασσαν μόνο πίσω από τον Κριστιάνο και το Μέσι μετά από αυτήν την εμφάνιση ήταν πολλά. Ωστόσο, μία εκτενέστερη βόλτα στο θαυμαστό κόσμο του twitter ήταν αρκετή για να συνειδητοποιήσεις ότι η χθεσινή (12/8) εμφάνιση του Νεϊμάρ δίχασε τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στάθηκαν στις τεράστιες χαμένες ευκαιρίες, υποστηρίζοντας ότι η πίεση νίκησε τον 28χρονο.

Που κάθεται, όμως, τελικά η μπίλια; Όπως συνήθως η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση.

Γι αυτό τον θαύμασες

Το πρώτο ημίχρονο ανέδειξε την απόλυτη εξάρτηση της Παρί Σεν Ζερμέν από τα κέφια του Νεϊμάρ. Τη δημιουργική της γύμνια στη μεσαία γραμμή ανέδειξε σε όλο της το μεγαλείο με το πρέσινγκ της η Αταλάντα. Ο Κέιλορ Νάβας πραγματοποίησε 9 μεγάλες μπάλες στο πρώτο 45λεπτο ψάχνοντας συνήθως τον σούπερ σταρ της ομάδας. Αυτός με τη σειρά του βλέποντας ότι η μπάλα δεν πρόκειται να έρθει σε εκείνον αν βρίσκεται ψηλά στο γήπεδο, αναγκάστηκε αμέτρητες φορές να οπισθοχωρήσει στο γήπεδο για να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις ο ίδιος. Και το έκανε καλά. Από τα πόδια του προήλθαν 4 πάσες κλειδιά, η ασίστ, στο πρώτο γκολ του Μαρκίνιος, και η πολύτιμη πάσα για την ασίστ του Εμαπέ στο νικητήριο γκολ.

Η ποιότητα και το θράσος του Νεϊμάρ να επιχειρεί ποδιές στο κέντρο του γηπέδου σε έκανε να τον θαυμάζεις. Ήταν σαν να έβλεπες ένα μεγάλο παιδί να κάνει μπούλινγκ σε μικρά παιδάκια. Το γεγονός ότι ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 16 επιτυχημένες ντρίμπλες, ισοφαρίζοντας το σχετικό ρεκόρ του Μέσι στο Τσάμπιονς Λιγκ μιλάει από μόνο του.

Ο Νεϊμάρ για 60 λεπτά (η είσοδος του Εμπαπέ μοίρασε το βάρος) πράγματι κουβαλούσε στις πλάτες του την Παρί, την ώρα που οι Ικάρντι και Σαράμπι είχαν 1 τελική προσπάθεια σε όλο τον αγώνα. Τον έβλεπες ότι δεν κρυβόταν. Παρά τις κλοτσιές που δεχόταν, κερδίζοντας αμέτρητα φάουλ, ήθελε να είναι αυτός που θα κρίνει θετικά ή αρνητικά τη μοίρα της ομάδας του. Κανείς από τους 32 παίκτες που αγωνίστηκαν, άλλωστε, δεν ακούμπησε περισσότερο τη μπάλα από εκείνον στον αγώνα (113 επαφές).

Επομένως, δε μπορείς παρά να βγάλεις το καπέλο στον Νεϊμάρ για τη δημιουργικότητα, το θράσος και το θάρρος που επέδειξε. Και αν για τη δημιουργικότητα του γνωρίζαμε, το θάρρος που επέδειξε ήταν κάτι που μας εξέπληξε ευχάριστα.

Τι μπορείς να του επιρρίψεις

Επειδή, όπως και στη ζωή τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο, έτσι και ο Νεϊμάρ χθες (11/8) δεν ήταν τέλειος. Για την ακρίβεια απείχε αρκετά από αυτό. Το μεγαλύτερο μελανό του σημείο ήταν τα τελειώματά του στα οποία θα αναφερθούμε συνέχεια. Αυτό, που μπορείς να επιρρίψεις στον Νεϊμάρ στη χθεσινή αναμέτρηση ήταν ο κακός εγωισμός που έβγαλε στον αγωνιστικό χώρο σε ορισμένα σημεία.

Και εξηγούμαστε. Ο Νεϊμάρ ολοκλήρωσε το παιχνίδι με ποσοστό ευστοχίας στις πάσες που δεν ξεπερνούσε το φτωχό 75%. Μόνο ο Σαράμπια είχε χειρότερο ποσοστό ευστοχίας. Το πρόβλημα για τον Βραζιλιάνο δεν είναι οι άστοχες πάσες. Είναι η έλλειψη υπομονής και ο εκνευρισμός που έβγαζε όσο κυλούσε το παιχνίδι. Ο Βραζιλιάνος έχασε 3 φορές την κατοχής της μπάλας από τα πόδια του. Τις περισσότερες μαζί με τον Ζαπάτα. Οι 3 απώλειες της κατοχής ήρθαν μετά το 30ο λεπτό, ενδεικτικό του εκνευρισμού αλλά και της πίεσης που άρχισε να καταβάλλει τον άσο της Παρί. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, ο Νεϊμάρ έφτανε μέχρι το αμυντικό μισό της ομάδας του για να παραλάβει τη μπάλα, στερώντας έναν έξτρα παίκτη μπροστά.

Ευτυχώς για εκείνον η λύση δόθηκε από τον πάγκο. Η έλευση του Εμπαπέ μοίρασε το επιθετικό βάρος και έδωσε την ευκαιρία στον 28χρονο να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο. Κάπως έτσι, συνέβαλε στα 2 τέρματα της ομάδας του.

Η εικόνα με τον Νεϊμάρ, πάντως, να πέφτει κάτω και να περιμένει μάταια τον διαιτητή να σφυρίξει φάουλ αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα μελανό σημείο στο χθεσινό παιχνίδι του.

Γι΄αυτό τον χλεύασες

Χωρίς αμφιβολία, το παιχνίδι με την Αταλάντα πρέπει να είναι το χειρότερο του Νεϊμάρ από πλευράς τελειωμάτων. Είναι βέβαιο ότι η πίεση έπαιξε ρόλο στα τραγικά 3 τελειώματα του Βραζιλιάνου απέναντι στον Σπορτιέλο. Όπως, επίσης, είναι βέβαιο, ότι το κάκιστο τελείωμα του στο 3ο λεπτό το “κουβαλούσε” στο πίσω μέρος του μυαλού για το υπόλοιπο του αγώνα.

Παρ, όλα αυτά, όταν είσαι ο Νεϊμάρ και υποστηρίζεις ότι είσαι γεννημένος για τα μεγάλα ματς, τότε δεν δικαιολογείσαι να χάνεις τέτοιες ευκαιρίες. Γιατί πολύ απλά δεν θα τις έχανε ο Κριστιάνο και ο Μέσι. Γιατί πολύ απλά είσαι η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Γιατί πολύ απλά ο Αλ Κελαϊφί σε έφερε στο Παρίσι γι΄αυτές ακριβώς τις 2 -3 στιγμές.

Επομένως, όσο εξωπραγματική και θεαματική και αν ήταν η εμφάνιση του Νεϊμάρ στο υπόλοιπο του παιχνιδιού, υπάρχει μία τεράστια ανορθογραφία στο γραπτό του. Είναι βέβαιο ότι αν η Παρί φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής αυτή η μουτζούρα θα σβηστεί. Αν, όμως, δεν πανηγυρίσει το Τσάμπιονς Λιγκ, τότε κανείς δε θα θυμάται την κατά τα άλλα εξαιρετική του εμφάνιση κόντρα στην Αταλάντα.