Οι φήμες θέλουν τον Sebastian Vettel να μην αποδέχτηκε το νέο μονοετές συμβόλαιο μειωμένων αποδοχών που του πρότεινε η Ferrari. Ποιος θα μπορούσε ρεαλιστικά να πάρει την θέση του;

Απολαμβάνω να γράφω για την επικαιρότητα διότι έτσι νιώθω να γίνομαι ένα με τον παλμό των γεγονότων. Και αν η απτή δράση εντός πίστας έχει σταματήσει και παραμένει άγνωστο το πότε και το αν θα ξεκινήσει, οι οπαδοί και οι φίλαθλοι συνεχίζουν να «παρακολουθούν» με αμείωτο ενδιαφέρον τα δρώμενα της Formula 1, αφού οι φημολογίες και η silly season ποτέ δεν σταματά.Τις τελευταίες μέρες βρέθηκε στην επικαιρότητα ο Sebastian Vettel, ο οποίος φημολογείται πως απέρριψε το νέο συμβόλαιο που του πρόσφερε η Scuderia Ferrari, το οποίο ήταν ενός έτους και -φυσικά- μειωμένων αποδοχών. Φυσικά, διότι ο κορονοιός θα θεσπίσει νέα στάνταρ στους μισθούς όλων των αθλητών. Ξεχνάμε τα ποσά με τα πολλά μηδενικά στο τέλος.

O Vettel και οι μνηστήρες

Η φημολογία αυτή άναψε φωτιές, αφού ο Vettel ήδη βρισκόταν σε μη πλεονεκτική θέση διαπραγμάτευσης ύστερα από τις προηγούμενες χρονιές του στην Ιταλική ομάδα. Και όπως κάθε ποθητό θηλυκό, η έτερη θέση δίπλα στον Charles Leclerc, απέκτησε (ξαφνικά) αρκετούς μνηστήρες..

Πραγματικοί ή φτιαχτοί από τον Τύπο, αρκετοί οδηγοί «παίζουν» για τη θέση, ο καθένας με τα δικά του χαρακτηριστικά, φιλοδοξίες, ιδιαιτερότητες. Το παρόν άρθρο δεν είναι clickbait. Θα δώσω όνομα, βάσει επιχειρηματολογίας. Πρώτα όμως, ας δούμε τη περίπτωση Vettel.

Για τον Γερμανό τέσσερις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή τα έχω γράψει αναλυτικά, και δεν χρειάζεται να αναλώσω εκ νέου χώρο και χρόνο για το τι πιστεύω πως συνέβη στα χρόνια του στη Scuderia. Απλώς θα δανειστώ τον επίλογο από το ξεχωριστό κείμενο μου για αυτόν : Διότι στη Red Bull, ήταν σίγουρα πιο χαλαρός. Η ομάδα ήταν άγνωστη. Ο ίδιος τότε, άσημος. Δεν υπήρχε βαριά φανέλα. Δεν υπήρχαν προσδοκίες. Δεν υπήρχαν προηγούμενοι μύθοι άλλων οδηγών. Ήταν ο πρώτος. Στη Ferrari όμως, ήταν ένας εκ των πολλών, που είτε θα τα κατάφερνε είτε θα αποτύγχανε. Τα λάθη του πέρσι, δεν έγιναν γιατί ξέχασε να οδηγάει. Δεν έγιναν γιατί δεν ξέρει από πίεση. Έγιναν γιατί ο ίδιος έχει μεγάλη ανυπομονησία να αποδείξει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει πίσω από το τιμόνι της Ferrari. Το δυστύχημα είναι πως δεν χρειαζόταν να αποδείξει τίποτα, και σε κανέναν..

Το φημολογούμενο συμβόλαιο και τα δεδομένα γύρω από αυτό

Πάμε παρακάτω. Η μείωση του μισθού ήταν ειλημμένη απόφαση. Με κορονοίο ή χωρίς. Ο Vettel την παρούσα χρονική στιγμή δεν είναι ο οδηγός που ήταν ούτε στη Red Bull ούτε στην Ferrari το 2015. Δεν σου βγάζει την εμπιστοσύνη ενός έμπειρου παγκόσμιου πρωταθλητή. Έχει κάνει λάθη που κάποιοι(ανάμεσα τους και εγώ) θεωρούν ότι του κόστισε τουλάχιστον ένα πρωτάθλημα(του 2018). Και πέρσι έχασε από έναν άπειρο 20αρη που οδηγούσε για δεύτερη χρονιά στην F1. Και το μονοετές συμβόλαιο;

Εδώ η «συνταγή» χαλάει. Μονοετές σε έναν 31χρόνο 4κις πρωταθλητή; Όχι δα. Για να τον τσεκάρεις; Ξέρεις ποιος είναι. Ξέρεις τι είναι. Ξέρεις τις αδυναμίες του και τα προτερήματα του. Δεν είναι ο 97άρης που φέρνεις από την Formula 2 και δεν ξέρεις αν θα σου βγει ή όχι. Αν λοιπόν η πρόταση για μονοετές ισχύει, η Ferrari είναι σαν να του λέει «δεν σε έχω ανάγκη». Είναι σαν να του λέει «σε κάθε αγώνα θα είσαι με την πλάτη στον τοίχο». Δεν είναι αυτό περιβάλλον για έναν οδηγό να ανεβάσει ψυχολογία, γιατί στην παρούσα φάση ο Vettel χρειάζεται αναζωπύρωση της ψυχολογίας του. Ή λες «σε πιστεύω» και του δίνεις διετές ή τριετές, ή τον αφήνεις εξ αρχής να φύγει. Μονοετές ύστερα και από μέτρια έως κακά αποτελέσματα είχαν προτείνει και στον Massa για το 2013, και τελικά εκείνη έμελλε να είναι η τελευταία του σεζόν με την Scuderia.

  Μερικά από τα ονόματα που ακούστηκαν

 Fernando Alonso

Ο ηγέτης που δεν κατάφερε να πετύχει όσα μπορούσε, όχι μόνο με την Scuderia, αλλά συνολικά στην καριέρα του. Ο άνθρωπος που πήγε να γίνει ο Schumacher στη θέση του Schumacher και τον διαδέχθηκε στη συνέχεια ο Vettel. Όνομα απλά για τσιμπήσουν προβολές τα άρθρα, για την Ferrari θεωρώ πως είναι μια κίνηση απελπισίας και τίποτα παραπάνω. Επρόκειτο για έναν οδηγό που δεν έφυγε με τις καλύτερες σχέσεις από την Ιταλική ομάδα, παρότι από το 2014 πολλά έχουν αλλάξει σε πρόσωπα και καταστάσεις στο Ιταλικό στρατόπεδο. Ακόμη όμως και να υπήρχαν οι καλύτερες των σχέσεων, είναι σαν να φωνάζεις «Έλα Fernando να μας σώσεις από το part II των πέτρινων χρόνων». Ή Ferrari αν θελήσει, έχει οδηγό για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Δεν χρειάζεται «σωτήρες» και ειδικά οδηγούς σαν τον Fernando που λόγω χαρακτήρα απαιτούν και ειδική διαχείριση.

 Daniel Ricciardo

Το πιο hot όνομα στην λίστα των μνηστήρων. Πολύ φρέσκο το άρθρο μου για εκείνον, έγραφα πως θα ήθελε ήδη να είναι πρωταθλητής. Θα μπορέσει χρονικά και πρακτικά να γίνει; Χρονικά διότι είναι ήδη 30 ετών. Πρακτικά διότι μόνο 1.5 ομάδα διεκδικεί πρωτάθλημα. Η Ferrari φαντάζει δελεαστική πρόταση. Και για τους οπαδούς του Αυστραλού αλλά και για τους tifosi. Αμφότερους, θα σας(μας) στεναχωρήσω. Ο Ricciardo έφυγε από την Red Bull διότι υπήρχε ένας νεότερος και άκρως ανταγωνιστικός «αστέρας» πάνω στον οποίο φαινόταν πως η Αυστριακή ομάδα θα πατήσει. Θα τον φέρει μπροστά. Θα τον κάνει leader.

Στη Ferrari το σκηνικό στη παρούσα φάση είναι ακριβώς το ίδιο. Ο Leclerc είναι ένα απίστευτο asset. Μπορεί ο Ricciardo να βρει χώρο, όχι μόνο να καθιερωθεί αλλά να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα; Δεν το νομίζω. Το καλύτερο για τον ίδιο αλλά και για το άθλημα, είναι να προσπαθήσει να φέρει την Renault μπροστά. Γιατί τότε θα είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της, όπως σήμερα είναι και ο Hamilton στην Mercedes. Επίσης κακά τα ψέματα, το συμβόλαιο που βρήκε στη Renault, δεν θα το βρει στην Ferrari.

Τις δύο παραπάνω περιπτώσεις συνδέει και ένα χαρακτηριστικό. Η ισχυρή προσωπικότητα. Πως θα φανεί στον Leclerc να πλαισιωθεί από  ένα όνομα σαν του Alonso ή του Ricciardo; Θα είναι μετά σαν να μπαίνει εκείνος στην άκρη. Σε παίρνει να το κάνεις; Σε παίρνει ακόμη και να τον χάσεις; Και λέω θα τον βάζεις στην άκρη διότι τόσο ο Alonso όσο και ο Ricciardo έχουν δηλώσει ή αφήσει να εννοηθεί πως θέλουν άμεσα το πρωτάθλημα. Δηλαδή θα φέρεις έναν leader δίπλα στο ταλέντο; Και ποιος θα κάνει πίσω; Ποιος θα αφήσει το πόδι από το γκάζι; Και ποιος από τα paddock θα -μπορέσει να- διαχειριστεί κάτι τέτοιο;

Antonio Giovinazzi

Το όνομα του Giovinazzi θεωρώ πως περισσότερο έπαιξε γιατί είναι Ιταλός και πάντα το Ιταλός οδηγός σε Ιταλική ομάδα φαντάζει δελεαστικό, αλλά το θεωρώ ένα ουτοπικό σενάριο. Θα μπορούσε βεβαίως να υπηρετήσει πιστά το πλάνο του δεύτερου οδηγού και να είναι και απολύτως ευχαριστημένος με αυτό, αλλά με μια μόλις χρονιά στην F1, και χωρίς να έχει επιδείξει ιδιαίτερη σταθερότητα, μπορεί να βρεθεί στο άκρως πιεστικό και αγχωτικό στρατόπεδο της Scuderia; Αμφιβάλλω.

Lewis Hamilton

Ο Hamilton που παίζει διαχρονικά για την Ιταλική ομάδα όπως έπαιζε ο Ronaldinho για τον Ολυμπιακό, δεν βλέπω την λογική του να αλλάξει το στρατόπεδο που σε μεγάλο βαθμό τον έκανε τον οδηγό που είναι σήμερα. Πέντε πρωταθλήματα και ένας χτισμένος μύθος είναι όσα το δίδυμο Hamilton-Mercedes κατάφεραν τα τελευταία χρόνια. Ο Βρετανός είναι ο άνθρωπος της στιγμής και των σωστών αποφάσεων, όπως εκείνη του να αφήσει την McLaren για την Mercedes το 2013. Αν δει πως το πλάνο είναι δελεαστικό στην Scuderia ίσως το τολμήσει, αλλά δεν θεωρώ πως θα αφήσει την ομάδα που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια για κάποια άλλη. Υπάρχει η λογική του γοήτρου όταν μιλάμε για την Scuderia Ferrari, αλλά υπάρχει και το ψυχρό ένστικτο.

Carlos Sainz

Άφησα για τελευταίο εκείνον που θεωρώ ιδανικότερο για την θέση, την πιο λογική επιλογή. Carlos Sainz. Ήπιων τόνων οδηγός που δεν προκαλεί, γρήγορος και αποτελεσματικός χωρίς φανφάρες και εντυπωσιασμούς. Σταθερός, προέρχεται από μια εξαιρετική χρονιά στην McLaren με την οποία ανέβηκε μια φορά στο βάθρο, και άλλες 7(!) ήταν best of the rest( 6ος ή 5ος). Βρίσκεται σε ιδανική ηλικία και ενώ αρχικά θεωρούσα πως δεν έχει μεγάλη εμπειρία, μόλις έφερα στην μνήμη μου πως τρέχει από το 2015, άλλαξα γνώμη. Τι άλλο; Πιλότος που μπορεί όπως φαίνεται να παίξει ομαδικά, αλλά να βγει και μπροστά.

Μια επιλογή που η Ferrari δεν θα κάνει γιατί καίγεται για τον ηγέτη που θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αλλά που θα πλαισιώσει τον Leclerc. Φυσικά, αν το διεκδικήσει, η Ferrari δεν θα του πει όχι. Όμως δεν θα έχει έρθει με αυτοσκοπό αυτό, όπως οι Ricciardo, Alonso, Hamilton, που θα δημιουργούσαν και πρόβλημα στον Μονεγάσκο. Το θέμα είναι, αφήνεις μια ομάδα που σε πίστεψε και που πλησιάζει με σταθερά βήματα στην κορυφή, για ένα πιο έτοιμο σύνολο; Η F1 δεν είναι μόνο τυπικά συμβόλαια αλλά και σχέσεις, συναισθήματα.

Ο επίλογος. Όπως έγραφα σε κάποια γνωστή ιστοσελίδα: Πολύ τον συμπαθώ(τον Vettel), αλλά οι σκιές του -κάποιου- Γερμανού που έρχεται πρωταθλητής σε καλή ηλικία στην Ferrari για να την αναστήσει, δεν τον άφησαν να σηκώσει κεφάλι. Και ίσως έτσι, ήρθε η σειρά του επόμενου να προσπαθήσει. Ίσως να μην έχει κάτι άλλο να δώσει στο Maranello, και το Maranello να δώσει σε εκείνον. Προσπάθησε, όπως και πολλοί πριν από εκείνον. Μπορεί και να προσπαθήσει εκ νέου. Οι απέξω δεν ξέρουμε και για αυτό αναλωνόμαστε σε υποθέσεις και σχολιασμούς. Η μόνη που ξέρει στην παρούσα φάση,  είναι η ίδια η Ferrari..