Nikola Vujcic: Ένας Play Maker Στο Σώμα Ενός Ψηλού

Αναμφίβολα, τα τελευταία χρόνια το μπάσκετ έχει κάνει ραγδαία βήματα προόδου. Το μπάσκετ που παίζεται σήμερα σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει το μπάσκετ της προηγούμενης δεκαετίας. Όχι απαραίτητα από θέμα νοοτροπίας. Ακόμα και το στυλ των παικτών βλέπουμε πως αλλάζει και καθημερινά προσθέτουν νέα στοιχεία στο παιχνίδι τους. Γιατί αυτό απαιτεί το ίδιο το άθλημα. Αν γυρίσουμε λίγο στο παρελθόν θα διαπιστώσουμε πως λίγοι είναι οι παίκτες που διαθέτουν μπασκετικό «πλουραλισμό. Και αν επικεντρωθούμε και στη θέση του center τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις και μία από αυτές θα παρουσιάσουμε σήμερα. Στο μικροσκόπιο του debut.gr μπαίνει ο «ήρεμος γίγαντας» Nikola Vujcic.

H Αρχή

Γεννημένος στις 14 Ιουνίου του 1978 ο θηριώδης Center υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο στην Κροατική Σπλιτ σε ηλικία μόλις 17 ετών. Οι φιλοδοξίες προς το πρόσωπο του ήταν πραγματικά μεγάλες. Δεν δίσταζαν μάλιστα να τον παρομοιάζουν με τον μεγάλο Arvydas Sabonis. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνουμε πολλά. Στο Σπλιτ παρέμεινε για έξι σεζόν καταφέρνοντας να πανηγυρίσει ένα Κύπελλο Κόρατς το 1997. Ο ίδιος όμως ένιωθε πως οι μπασκετικές του ικανότητες ξεπερνούσαν τα όρια της Κροατίας.

Η επόμενη σεζόν (2001-2002) τον βρίσκει στη Γαλλία και την ΑΣΒΕΛ Βιλερμπάν. Ο Vujcic πραγματοποίησε μία αρκετά καλή σεζόν αποδεικνύοντας μέρα με τη μέρα πως θα φτάσει αρκετά ψηλά. Αγωνιζόμενος για πρώτη φορά στη Euroleague δεν έδειξε να έχει καθόλου το άγχος του Rookie. Αντίθετα παρουσίασε στο παρκέ δείγματα του τεράστιου ταλέντου του και με 15,7 πόντους κατά μέσο όρο απέδειξε πως τα επόμενα χρόνια θα απασχολούσε πολύ έντονα τη μπασκετική κοινότητα. Φυσικά φορώντας τη φανέλα μίας πιο ισχυρής ομάδας. Στο τέλος της σεζόν πανηγύρισε και το πρωτάθλημα Γαλλίας και ήδη αναζητούσε την επόμενη πρόκληση στη καριέρα του.

Κεφάλαιο Μακάμπι Τελ Αβίβ

To τι ακριβώς σημαίνει ο Vujcic για την Μακάμπι είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσουμε. Στο Ισραήλ ο Κροάτης βρήκε την μπασκετική «Ιθάκη» του. Η Μακάμπι αποτελεί την πραγματική αγάπη του Nikola Vujcic.  Στα οκτώ χρόνια που έμεινε στο Ισραήλ έζησε τα καλύτερα χρόνια και τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του. Με νούμερα που πραγματικά ζαλίζουν ο Vujcic απέδειξε πως δεν αποτελούσε έναν απλό ψηλό της εποχής. Έχοντας τελειοποιήσει το παιχνίδι με πλάτη και έχοντας ένα αξιοπρεπέστατο σουτ από απόσταση μπορούσε να απειλήσει από παντού. Δεν ξεχώριζε όμως μόνο γι’ αυτό. Η ικανότητα του να διαβάζει και να οργανώνει το παιχνίδι τον καθιέρωσε ως έναν play maker ρακέτας. Πράγμα αρκετά σπάνιο για την εποχή. Πολλοί παίκτες έχουν προσπαθήσει να καταγράψουν ένα Trible-Double στην καριέρα τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που το έχουν «αγγίξει». Δεν είναι τυχαίο που ο Vujcic το έχει καταφέρει. Και όχι μία αλλά δύο φορές. Η πρώτη φορά εναντίων της Πρόκομ το 2005 όπου σημείωσε 11 πόντους, 12 ριμπάουντ και 11 ασίστ. Η δεύτερη έγινε το 2006 ενάντια στην Ολίμπια Λουμπλιάνας όπου σημείωσε 27 πόντους , 10 ριμπάουντ και 10 ασίστ. Το λόγια και οι σκέψεις περισσεύουν. Μετά από οκτώ χρόνια παρουσίας στο Ισραήλ πρόσθεσε στην τροπαιοθήκη του πέντε πρωταθλήματα, τέσσερα κύπελλα και δύο συνεχόμενα τρόπαια της Euroleague, γράφοντας το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία της Μακάμπι.

Έρωτας Του Vujcic Ο Ολυμπιακός

Τον Ιούνιο του 2008 υπέγραψε συμβόλαιο διετούς διάρκειας με τον Ολυμπιακό. Ο Vujcic αποτελούσε έναν από τους κορυφαίους ψηλούς οπότε η μεταγραφή του προκάλεσε αίσθηση. Ειδικότερα αν αναλογιστούμε πως αρκετές μεγάλες ομάδες είχαν δείξει ενδιαφέρον προς το πρόσωπο του τότε καταλαβαίνουμε πως η επιτυχία του Ολυμπιακού ήταν πραγματικά μεγάλη. Ο Vujcic έχει συνδέσει το όνομα του με τη σύγχρονη ιστορία των ερυθρόλευκων. Αν δεν είχε να αντιμετωπίσει και τους τραυματισμούς με τη μέση του τότε η προσφορά του θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Μαζί με τους Γιάννη Μπουρούση και Σοφοκλή Σχορτσιανίτη αποτελούσαν μία απίστευτη Front Line. Αξέχαστες επίσης θα παραμείνουν οι συνεργασίες του με τον Θοδωρή Παπαλουκά όπου από ένα σημείο και μετά βρισκόντουσαν ακόμη και με «κλειστά μάτια». Με τα κόκκινα χρώματα κατέκτησε ένα κύπελλο Ελλάδος το 2010 και συμμετείχε σε δύο συνεχόμενα Final Four όπου ο Ολυμπιακός τερμάτισε τέταρτος και δεύτερος αντίστοιχα.

Το Μπασκετικό Φινάλε

Με την ολοκλήρωση του συμβολαίου του δεν ανανέωσε με την ομάδα του Πειραιά. Ο ίδιος βέβαια δεν έμεινε για πολύ καιρό χωρίς μπασκετική στέγη. Επόμενη ομάδα στη καριέρα του ήταν η τούρκικη Αναντολού Εφές. Στην Τουρκία δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο τρόπαιο και μετά από ένα χρόνο συνεργασίας αποχώρησε. Ήξερε πλέον και ο ίδιος πως δεν αργούσε ο καιρός που θα αποσυρόταν από τα παρκέ.

Το καλοκαίρι του 2011 επέστρεψε στην ομάδα από όπου ξεκίνησε δηλαδή στην Σπλιτ, υπογράφοντας συμβόλαιο διετούς διάρκειας. Με την ολοκλήρωση της σεζόν 2012-2013 ανακοίνωσε την αποχώρηση του από την ενεργό δράση βάζοντας έτσι τέλος στην πλούσια καριέρα του.

Το Τελευταίο Παιχνίδι Του Vujcic

Ο αριθμός 7 τον συνόδευε για πάντα στην καριέρα του. Ποτέ του δεν τον αποχωρίστηκε. Το τελευταίο παιχνίδι του Vujcic στην καριέρα του ήταν βγαλμένο από τα όνειρά του. Το 2013 στο κατάμεστο Γιαντ Ελιάου προσκάλεσε τον Ολυμπιακό ώστε με αυτό το παιχνίδι να ολοκληρωθεί ένας τεράστιος μπασκετικός κύκλος. Φυσικά ήταν αδύνατο η μεριά του Ολυμπιακού να αρνηθεί και να μην δώσει το παρών σε μία τέτοια γιορτή. Ο Vujcic αγωνίστηκε για τελευταία φορά παίζοντας από ένα ημίχρονο φορώντας τη φανέλα των δύο αγαπημένων του ομάδων.

Καταλήγοντας, ο Vujcic αποτελεί έναν από τους κορυφαίους ψηλούς της διοργάνωσης. Αυτό δεν αμφισβητείται σε καμία περίπτωση. Πλέον από την θέση του team manager της Μακάμπι συνεχίζει να προσφέρει πραγματικά στο άθλημα που αγαπά. Η αλήθεια όμως είναι πως τέτοιοι αθλητές σπανίζουν από την εποχή μας. Όχι μόνο από θέμα προσόντων. Αλλά και από χαρακτήρα. Γιατί ο Vujcic διέθετε στο ακέραιο και τα δύο. Και αυτό είναι που τον κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό.