Grand Prix Bahrain 2019: Περί τύχης και ατυχίας..

Φίλοι και γνωστοί με ρωτούσαν πότε θα ξαναγράψω. Στο «κενό» που χωρίζει το τέλος της μιας σεζόν και την έναρξη της επόμενης, δεν βρήκα έμπνευση. Περίμενα τον εναρκτήριο αγώνα, της Αυστραλίας, να πιαστώ από ένα περιστατικό, μια προσπέραση, μια εμφάνιση. Δεν με «πλήρωσε». Ήταν μάλλον από τους χειρότερους αγώνες που έχω παρακολουθήσει. Τους πιο βαρετούς. Την τελευταία φορά που με ρώτησαν, απάντησα: Τα λέμε στο Bahrain..

Λες και κάτι ήξερα. Ήταν ένας αγώνας που είδαμε τα πάντα. Είδαμε θέαμα, προσπεράσεις, επαφές, αυτοκίνητο ασφαλείας, τύχη, ατυχία, και δείγματα σεβασμού που εκλείπουν σε άλλα αθλήματα. Είναι θέμα αξίων.

Αυτό το άρθρο δεν θα είναι ανάλυση αγώνα. Θα είναι ανάλυση στιγμών, που καθόρισαν, και που κρίνω πως «χρωματίζουν» το συγκεκριμένο Grand Prix, το 999^ο της ιστορίας της F1.

Αρχικά, η εικόνα όλου του τριημέρου δεν είχε καμία σχέση με τα όσα είδαμε στην Αυστραλία. Η Ferrari επέστρεψε στη κανονικότητα, τουλάχιστον αυτή που είδαμε σε έναν βαθμό στις χειμερινές δοκιμές. Το μονοθέσιο εξάλλου φαινόταν πως δεν είναι αργό. Η ιταλική ομάδα κυριάρχησε σε όλες τις ελεύθερες δοκιμές, και το Σάββατο είδε τα μονοθέσια της να κάνουν το 1-2. Το ίσως παράδοξο και που αξίζει να κρατήσουμε για την συνέχεια, είναι πως ο Vettel δεν ήταν στην pole position. Η Ferrari, παρά τα ίσως παρατραβηγμένα team olders που έδωσε στην Αυστραλία, τώρα έδωσε την δυνατότητα στον Leclerc να διεκδικήσει και εν τέλει να κερδίσει την pole, σκηνικό που μου θύμισε τον Raikkonen πέρσι στην Monza. Και ο Μονεγκάσκος το έκανε με εμφατικό τρόπο, με χρόνο 3 δέκατα ταχύτερο από του ομόσταυλου του.

Μεγάλη εντύπωση, σε βαθμό έκπληξης μου έκανε και η μικρή διαφορά 1^ου και 10^ου χρόνου. Ο Leclerc ήταν μόλις 1.177 δευτερόλεπτα πιο γρήγορος από τον Norris, διαφορά ελάχιστη, τουλάχιστον σε σύγκριση με άλλες χρονιές.

Στα του αγώνα, το μόνο που δεν ήθελα να δω είναι team olders από το Ιταλικό στρατόπεδο. Δεν είναι θέμα αδυναμίας ή αγαπημένης ομάδας. Τα team olders «κλέβουν» θέαμα από το άθλημα και το δίνουν σαν όφελος στην εκάστοτε ομάδα. Είναι καλό, μόνο για εκείνη.

Ο Leclerc, μεγάλος (βαθμολογικά) χαμένος στον σημερινό αγώνα, ούτε χρειάστηκε να πάρει team olders, ούτε να δώσει. Η κακή εκκίνηση του τον έριξε 3^ο πίσω από τον Vettel και τον Hamilton, όμως φανερά πιο γρήγορος και από τους δύο, δεν άργησε να βρεθεί και πάλι πρώτος. Από εκεί και πέρα, θύμισε τον συνδυασμό Hamilton-Mercedes. Πρώτος καθ’όλη την διάρκεια, δεν απειλήθηκε, δεν έκανε λάθη, έχτισε σεβαστή διαφορά όπου κάποια στιγμή άγγιξε τα 9 δευτερόλεπτα. Με μια λέξη, αψεγάδιαστος. Αλλά..

Όπως πάντα μου αρέσει να λέω, ειδικά σε ανθρώπους μη σχετικούς με το σπορ, εσύ, βλέπεις και υποστηρίζεις, τον πιλότο. Χαίρεσαι για τον πιλότο. Εκνευρίζεσαι, στεναχωριέσαι, ξεσπάς, στον πιλότο. Και όλα τα άλλα; Η Formula 1 είναι ίσως το πολυπλοκότερο, πιο σύνθετο άθλημα στον πλανήτη. Το μονοθέσιο που γυρίζει στην πίστα, αποτελεί αποτέλεσμα ομαδικής συνεργασίας και συνέργειας εκατοντάδων ανθρώπων. Είναι οι άνθρωποι στο εργοστάσιο, είναι οι μηχανικοί στην πίστα, είναι οι άνθρωποι για τα Pit stops, είναι και εκείνοι που παίρνουν τις στρατηγικές αποφάσεις. Ακόμη όμως και αν όλα αυτά λειτουργήσουν αρμονικά, δεν μπορούμε να ξεχνάμε πως η συζήτηση μας είναι πάντα, γύρω από μηχανές..

Οι οποίες, όπως διαπίστωσε ο Charles Leclerc, μπορούν να χαλάσουν, στο πιο ακατάλληλο σημείο. Και το διαπίστωσαν και άλλοι, όπως οι Renault των πολύ καλών σήμερα Nico Hulkenberg και Daniel Ricciardo οι οποίοι όντας στις θέσεις 6 και 9, είδαν τα μονοθέσια τους να «παραδίδουν πνεύμα». Στο Maranello όμως, νομίζω θα είναι πιο στεναχωρημένοι..

Και αυτό αφενός διότι έχασαν μια σίγουρη νίκη, την οποία άξιζαν βάση της απόδοσης του Leclerc, αφετέρου γιατί είδαν τους δαίμονες της περσινής χρονιάς να μην έχουν αφήσει τον Vettel, ο οποίος έκανε τετακε ύστερα από το προσπέρασμα που δέχτηκε από τον Hamilton. Χαμένος χρόνος, και λίγο αργότερα η πλήρης καταστροφή, αφού η εμπρός αεροτομή του κατέρρευσε, και με το πιτ στοπ του λίγο αργότερα βρέθηκε 9^ος. Ο Γερμανός έκανε ένα λάθος που του κόστισε το βάθρο, και ίσως την 2^η θέση. Οφείλει να βρει τον εαυτό του, διότι σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, τόσα λάθη, δεν χωρούν…

Μεγάλοι κερδισμένοι φυσικά των λαθών και  της ατυχίας ήταν οι οδηγοί της Mercedes, και για μένα ειδικότερο ο Valtteri Bottas που έκανε έναν αγώνα που θύμισε την περσινή κακή σεζόν του, άχρωμος, 4^ος για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, χωρίς να απειλεί ούτε να απειλείται. Χαρακτηριστικό του αγώνα του, οι Vettel Hamilton να βγαίνουν ακριβώς πίσω του μετά το 2^ο πιτ στοπ τους ενώ εκείνος δεν είχε μπει για 2^η αλλαγή ελαστικών..

Στα αγωνιστικά, θα κλείσω με το ίσως ανταγωνιστικότερο midfield των τελευταίων ετών. Στην αρχή του αγώνα είδαμε τον Sainz να διεκδικεί προσπέρασμα από τον Verstappen, μια McLaren σε μια Red Bull, μετά από μάλλον πολύ καιρό..είδαμε κοντά σε απόδοση τουλάχιστον 3 ομάδες, την McLaren, την Alfa Romeo και την Renault και ίσως λίγο πιο πίσω την Haas. Την διαφορά πιστεύω την κάνει την προκειμένη στιγμή ο οδηγός, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την διαφορά Raikkonen(7^ος) και Giovinazzi(11oς). Αυτό που όμως χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο Grand Prix, και μάλλον το συγκεκριμένο άθλημα γενικότερα, είναι μονάχα μια λέξη..

Σεβασμός. Σεβασμός των μηχανικών του Verstappen όταν τον ενημέρωναν για το πρόβλημα του Leclerc. Δεν το έκαναν με υπεροψία, ούτε με χαρά. Ήταν ταπεινοί, διότι ήξεραν πως αν ο Ολλανδός τον προσπεράσει δεν είναι «καθαρό» προσπέρασμα. Σεβασμός στο team radio του Hamilton μετά τον αγώνα. Μίλησε για τον Leclerc, είπε πως εκείνος άξιζε την νίκη και πως ήταν πολύ άτυχος. Σεβασμός των οδηγών της Mercedes που μίλησαν κατευθείαν στον Μονεγάσκο για την ατυχία του όταν βγήκαν από τα μονοθέσια τους.

Ο υγιής φίλαθλος, λάτρης του αθλήματος, αντικειμενικός και εξωτερικός παρατηρητής, δεν θα χαρεί με την ατυχία του άλλου. Ειδικά όταν ξέρει πως σήμερα μόνο εκείνος άξιζε την νίκη. Η κάμερα κάπου έπιασε τον Alonso απογοητευμένο για αυτό που συνέβη. Αυτό είναι η F1. Αυτό την ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αθλήματα. Εγώ κρατάω τους 9 που είδα να δείχνουν σεβασμό. Και όχι τον έναν, εν προκειμένω τους μηχανικούς της Mercedes που πανηγύριζαν το προσπέρασμα του Bottas, ενώ ο Leclerc είχε λαβωμένο μονοθέσιο και έχανε 6 δευτερόλεπτα στον γύρο..

Συμπεριφορά που δεν αρμόζει σε ανθρώπους ομάδας, που έχει σαρώσει τα πάντα, τα τελευταία 5 χρόνια..