Επιστροφές, καταστροφές ( ; ) για τον Μοράτα

Πολλοί θα πουν πως Ισπανός επιθετικός δύσκολα θα επιβιώσει στην ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε. Ίσως όχι άδικα. Έχει αμφισβητηθεί πάρα πολύ το τελευταίο χρονικό διάστημα με το πέρασμά του από την Τσέλσι να μην αφήνει και τις καλύτερες εντυπώσεις στην πλειονότητα των ποδοσφαιρόφιλων. Η πλήρης αλήθεια είναι όμως πως ο Μοράτα είναι μόλις 26 χρονών και έχει καταφέρει πράγματα που πολλοί δεν έχουν κατορθώσει να πετύχουν σε όλους την καριέρα.

Έχει φτάσει σε τρεις συνεχόμενους τελικούς Champions League, έχει κατακτήσει τρεις συνεχόμενες χρονιές το πρωτάθλημα και έχει παίξει σε τρία από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Έχει σκοράρει τουλάχιστον 100 γκολ και έχει κατακτήσει 11 τίτλους με τις ομάδες που αγωνίστηκε. Και όμως πολλοί θα λέγανε ότι κάτι του λείπει.

Κακήν κακώς ξανά στη Μαδρίτη

Στο τέλος της σεζόν 2016-17 ο Moράτα είχε καταφέρει να έχει τη δεύτερη καλύτερη επίδοση όσον αφορά τα γκολ ανά λεπτό στην Ισπανία, στο δυσκολότερο κατά πολλούς πρωτάθλημα της Ευρώπης. Κατόρθωσε να είναι δεύτερος καλύτερος σκόρερ της Ρεάλ Μαδρίτης παρά το γεγονός ότι ήταν η ρεζέρβα του Καρίμ Μπενζεμά και η παρουσία του ήταν καθοριστική στη σύνθεση της «βασίλισσας» τόσο για το πρωτάθλημα όσο και για το Champions League.

Ο χρόνος συμμετοχής του ωστόσο φυσικά δεν τον άφηνε ικανοποιημένο. Είχε αναγκαστεί να επιστρέψει στο «Μπερναμπέου» από τη Γιουβέντους όταν στην τελευταία είχε αποδείξει πως είχε βρει ξανά τον καλό του εαυτό. Στη Ρεάλ όπως ήταν αναμενόμενο δεν έχει τον ίδιο ρόλο που είχε στους πρωταθλητές Ιταλίας και αυτό τον επηρέασε ψυχολογικά.

Το βήμα στην Αγγλία

Το επόμενο βήμα τον βρήκε στην Premier League όπου παρά τις πιέσεις της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εν τέλει οι «κόκκινοι διάβολοι» κατέληξαν στην επιλογή του Ρομέλου Λουκάκου και ο Αλβάρο Μοράτα πήρε το δρόμο για το «Στάνφορντ Μπριτζ» και την Τσέλσι. Ο Αντόνιο Κόντε του είχε υποσχεθεί ένα μεγάλο ρόλο καθώς και το να καταφέρει να τον ξεκλειδώσει και να τον οδηγήσει πάλι στην ελίτ των επιθετικών της Ευρώπης.

Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν έγινε. Το ξεκίνημα του ήταν εκρηκτικό και μέχρι την boxing day είχε σκοράρει 10 κιόλας γκολ. Αλλά μέχρι το τέλος της σεζόν μόλις ένα παραπάνω. Πολλοί πόνταρα σε αυτόν, πολλοί απογοητεύτηκαν και οι φήμες περί αποχώρησης από το Λονδίνο είχαν αρχίσει να φουντώνουν.

Όλα είχαν σταθεί για ακόμη μία φορά απέναντί του. Στη Γιουβέντους δεν πρόλαβε να στεριώσει, επέστρεψε στη Μαδρίτη όπου Γκάρεθ Μπέιλ, Κριστιάνο Ρονάλντο και Καρίμ Μπενζεμά δεν του άφηναν ελπίδες να διεκδικήσει κάποια θέση βασικού και στην Τσέλσι απλά δεν μπορούσε να βρει τον εαυτό του. Η έλλειψη φυσικής κατάστασης και επαφής με το γκολ όπως ήταν φυσικό οδήγησαν και στη μη κλήση του στην Εθνική Ισπανίας.

Το νέο… σπίτι

Κάτι πρέπει να αλλάξει. Έπρεπε να βρει μία διέξοδο μία ομάδα που θα του έδινε την ευκαιρία να αγωνιστεί αλλά και τη στήριξη που χρειάζεται ένας παίκτης για να επανέλθει στην κατάσταση στην οποία ήταν. Ο Ντιέγκο Σιμεόνε αποφάσισε να του προσφέρει αυτή τη στήριξη και έπεισε τους διοικούντες της Ατλέτικο να ποντάρουν στο Mοράτα για τον επόμενο ενάμισι χρόνο.

Ένα νέο σπίτι, μία ομάδα που θα πιστέψει σε αυτόν και ακόμα μία ευκαιρία να δουλέψει και να πάρει στα χέρια του την κατάσταση. Αυτό είναι για τον Αλβάρο Μοράτα η Ατλέτικο Μαδρίτης, μία ευκαιρία να κάνει μία νέα αρχή και να ξαναβρεί τον εαυτό του.