H δύναμη της φανέλας και ο υπερβολικός σεβασμός της

Μία από τις πιο συχνές φράσεις που ακούμε στα ποδοσφαιρικά πηγαδάκια στην προσπάθεια να εξηγηθεί η νίκη μίας ομάδας είναι η εξής: “Σήμερα το βάρος της φανέλας κέρδισε τον αντίπαλο”. Ωστόσο, η συγκεκριμένη πρόταση έχει σε μεγάλο βαθμό αόριστη σημασία και δεν είναι λίγοι εκείνοι που την χρησιμοποιούν χωρίς να γνωρίζουν το ακριβές νόημά της.

Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανείς καλύτερος τρόπος για να κατανοήσει κάποιος τη “δύναμη της φανέλας” από το να παρακολουθήσει την επική αναμέτρηση ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Παρί Σεν Ζερμέν στο “Καμπ Νου”. Οι Καταλανοί κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν τη μεγαλύτερη ανατροπή σκορ σε διπλές αναμετρήσεις στην ιστορία του θεσμού, καθώς μετά την επικράτησή τους με 6-1 (συνολικό σκορ 6-5) προκρίθηκαν στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ επιβεβαιώνοντας ότι αποτελούν την κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα στον πλανήτη τον 21ο αιώνα. Μπορεί, βέβαια η συγκεκριμένη νίκη να αποδειχτεί ανούσια όσον αφορά την διεκδίκηση του φετινού τροπαίου αλλά γιγάντωσε ακόμα περισσότερο τον μύθο των “μπλαουγκράνα”.

Ας περάσουμε, όμως, στον ρόλο που διαδραμάτισε η φανέλα των Καταλανών στη διαμόρφωση του τελικού σκορ. Αρχικά, πρέπει να σταθούμε στο άκρως αμυντικογενές στήσιμο των Παριζιάνων στον αγωνιστικό χώρο από τον Ουνάι Έμερι. Ειδικότερα, η φήμη της Μπαρτσελόνα ως κατεξοχήν επιθετική ομάδα έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις στον 21ο αιώνα που το μυαλό των περισσότερων προπονητών όταν την αντιμετωπίζουν εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο θα κατορθώσουν να δεχθούν τα λιγότερα τέρματα σε αρχικό στάδιο και λιγότερο στον τρόπο με τον οποίο θα επιχειρήσουν να κυνηγήσουν τη νίκη.

Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το μαξιλαράκι των τεσσάρων τερμάτων διαφοράς από το Παρίσι ώθησε τον Ουνάι Έμερι να θεωρήσει ότι η πρόκριση θα εξασφαλιστεί από την άμυνα και όχι από την επίτευξη ενός πρόωρου τέρματος που θα έκοβε τα πόδια του αντιπάλου. Γνωρίζοντας, λοιπόν, την διαβόητη ικανότητα της “Μπάρτσα” στο build up και τη δυνατότητά της να περάσει κάθετες πάσες στην πλάτη της άμυνας ελέω Ινιέστα, Ράκιτιτς, Μέσι και Νεϊμάρ o Ισπανός τεχνικός επέλεξε δύο τρόπους αντιμετώπισης.

Αρχικά, όταν η Παρί αμυνόταν σε διάταξη 4-5-1 σχημάτιζε δύο γραμμές άμυνας κλείνοντας τους κενούς χώρους. Για να επιτευχθεί αυτό, όμως και οι 11 παίκτες των φιλοξενούμενων οχυρώθηκαν στη δική τους περιοχή με τον Καβάνι να αμύνεται συνεχώς λίγα μέτρα μπροστά από αυτήν. Αυτή η τακτική αποτελούσε δίκοπο μαχαίρι για τους Παριζιάνους, οι οποίοι αν και αναχαίτιζαν κάθε προσπάθεια των Καταλανών να διασπάσουν την αντίπαλη άμυνα, τους στερούσε τη δυνατότητα να κρατήσουν τη μπάλα για λίγα δευτερόλεπτα στα πόδια τους με συνέπεια να πέφτει στα σκουπίδια ο παράγοντας των αντεπιθέσεων που θα μπορούσε να αποδειχτεί καθοριστικός για τον πρόωρο αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα.

Ωστόσο ακόμα και η 90λεπτη αδιάκοπη άμυνα της Παρί πίσω από την μπάλα αποδείχτηκε αναποτελεσματική, διότι ήταν μαθηματικά αδύνατον οι “μπλαουγκράνα”, οι οποίοι πατούσαν συνεχώς περιοχή και σφυροκοπούσαν διαρκώς την εστία του Τραπ να μην σκοράρουν είτε από κάποια κόντρα (αυτογκόλ Κουρζάβα), είτε μέσω της άσπρης βούλας (ανατροπή Νεϊμάρ) είτε μέσω μία στιγμιαίας αμυντικής αδράνειας (πρώτο γκολ Σουάρεζ).

Κάπως έτσι, λοιπόν φτάνουμε στις μεγάλες ευθύνες του πρώην τεχνικού της Σεβίλλης, ο οποίος φάνηκε να μην έχει εναλλακτικό σχέδιο και να σέβεται υπερβολικά την Μπαρτσελόνα. Συγκεκριμένα, ο Ουνάι Έμερι έπεσε στην παγίδα του ειδικού βάρους της φανέλας και της υστεροφημίας που έχει δημιουργήσει η Μπαρτσελόνα κρίνοντας ότι μία ενδεχόμενη επιθετική προσέγγιση στο δεύτερο 45λεπτο θα αποτελούσε αλαζονική συμπεριφορά εκ μέρους του, καθώς οι Καταλανοί επειδή είναι η πιο επιθετική ομάδα στον κόσμο τα τελευταία 12 χρόνια θα την τιμωρούσε αξιοποιώντας τους όποιους κενούς χώρους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, όχι μόνο υποτίμησε τις δυνατότητες της ομάδας του αλλά υπερτίμησε και την επιθετική δύναμη των “μπλουγκράνα”, οι οποίοι αποδεδειγμένα τη φετινή σεζόν δε λειτουργούν στον αυτόματο πιλότο.

Ο παρακάτω πίνακας αναδεικνύει το heatmap του Πικέ ο οποίος λειτούργησε ως επιπρόσθετος μέσος σε πολλές περιπτώσεις:

Ο Ουνάι Έμερι, μάλιστα, αμάρτησε δύο φορές καθώς πραγματοποίησε το ίδιο λάθος τόσο με την έναρξη του δευτέρου 45λεπτου με την ομάδα του να χάνει με 2-0 όσο και με το σκορ στο 3-1 από το 62ο λεπτό. Ειδικότερα, ενώ είχε την ευκαιρία δύο φορές να ρίξει στον αγωνιστικό χώρο τους ταχύτατους και με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση Μπεν Αρφά και Χαβιέ Παστόρε και να δώσει εντολή στον Έντισον Καβάνι να παίζει πιο ψηλά, αναγκάζοντας την αντίπαλη αμυντική τριάδα να παραμείνει στη σέντρα, δε διατήρησε τη ψυχραιμία του με αποτέλεσμα η Παρί να εκδηλώσει αντεπίθεση μόλις 3 φορές στην αναμέτρηση και ο Πικέ να προωθείται αμέριμνος στην περιοχή των φιλοξενούμενων προσθέτοντας ένα ακόμη κορμί και πρόσθετη πίεση.

Όλα τα προαναφερθέντα είχαν σαν αποτέλεσμα ή ίδια τριάδα της μεσαίας γραμμής που έλαμψε στην αναμέτρηση του Παρισιού να περιοριστεί αποκλειστικά στην άσκηση ανασταλτικών καθηκόντων και να χάνει τη μπάλα αμέσως μετά την ανάκτησή της. Συγκεκριμένα, ο Ραμπιό βρέθηκε σε κάκιστη βραδιά πουλώντας αρκετές φορές τη μπάλα ενώ οι πάντα συγκινητικοί στον αμυντικό τομέα, Ματουιντί και Βεράτι δε βοήθησαν καθόλου στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του. Χαρακτηριστικό στοιχείο της γενικότερη προσέγγισης της αναμέτρησης από τον Έμερι και του πανικού που είχε κυριεύσει του παίκτες της Παρί στα τελευταία 10 λεπτά της αναμέτρησης (από το 85ο λεπτό και ύστερα) αποτελεί το γεγονός ότι σε αυτό το διάστημα άλλαξαν 4 πάσες εκ των οποίων οι τρεις προήλθαν από τη σέντρα μετά τα τελευταία τρία τέρματα που δέχτηκαν.

Συνοπτικά, σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο άρθρο δεν επιθυμεί να μειώσει το επίτευγμα της Μπαρτσελόνα, το οποίο θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια ακόμη λόγω των ψυχικών αποθεμάτων που φανέρωσαν οι παίκτες των “μπλαουγκράνα” εκεί που όλοι είχαν χάσει την πίστη τους. Αντίθετα, προσπαθεί να εστιάσει στα εγκληματικά λάθη των Παριζιάνων, τα οποία σε συνδυασμό με τα διαιτητικά καθοριστικά λάθη συντέλεσαν σε αυτήν την άνευ πρηγουμένου ανατροπή.

Υ.Γ. Όταν δέχεσαι 6 τέρματα εκ των οποίων τα 3 μέσα σε 8 λεπτά τότε είσαι άξιος της μοίρας σου και είναι συνετό να μην κρύβεσαι πίσω από δικαιολογίες που αφορούν την διαιτησία.