Αντόνιο Κόντε: Ο τρελός… Ιταλός της Πρέμιερ Λιγκ

Ο άνθρωπος που έκανε τη Γιουβέντους ξανά μεγάλη, άφησε με ανοιχτό το στόμα όλη την ποδοσφαιρική Ιταλία, αποχωρώντας από την ομάδα. Τρία σερί πρωταθλήματα, δύο Σούπερ Καπ κι ένας χαμένος τελικός Κυπέλλου είναι πολλά για τρία χρόνια σε μία ομάδα. Εξέπληξε τους πάντες με την εθνική Ιταλίας και τώρα έχει κλείσει στόματα στη Τσέλσι.

Ποδοσφαιριστής

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη γενέτειρά του Λέτσε κι έκανε μαζί της το ντεμπούτο του το 1985. Αγωνίζεται σε 89 παιχνίδια, πετυχαίνοντας ένα τέρμα, με τη θέση του να είναι αμυντικό χαφ, σε αυτή δηλαδή που συνέχισε μέχρι τέλους.

Το 1991 αποκτάται από τη Γιουβέντους ύστερα από εισήγηση του Τραπατόνι που ήταν προπονητής της ομάδας. Γίνεται πρώτος αρχηγός λίγο αργότερα, με τον Ντελ Πιέρο να του παίρνει το περιβραχιόνιο ύστερα από εισήγηση του Λίπι. Ωστόσο παραμένει δεύτερος αρχηγός και ηγέτης στα αποδυτήρια, χαρακτηριστικό που κράτησε και σαν προπονητής.

Κατακτά πέντε πρωταθλήματα, τέσσερα Σούπερ Καπ Ιταλίας, ένα Κύπελλο, ένα Ιντερτότο, ένα Ουέφα, ένα Τσάμπιονς Λιγκ(ενώ παίζει σε άλλους τρεις χαμένους τελικούς), ένα διηπειρωτικό κι ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης. Ο Κόντε είναι βασικός στα περισσότερα και αγωνίζεται συνολικά 419 φορές με τη φανέλα της Γιούβε, βάζοντας 44 τέρματα.

Με την εθνική Ιταλία συμμετέχει στο Μουντιάλ του 1994 όπου κατακτά τη δεύτερη θέση, την ίδια που κατέκτησε και στο Ευρωπαϊκό του 2000.

Προπονητής

To 2004 σταμάτησε την καριέρα του, το 2005 έπιασε δουλειά ως βοηθός του Λουίτζι Ντε Κάνιο στη Σιένα. Το 2006  ανέλαβε την Αρέτσο, ομάδα της δεύτερης κατηγορίας όπου μετά από πολλά ανεπιτεχή αποτελέσματα απολύεται στα μέσα της σεζόν. Ωστόσο η ομάδα δε βρίσκει αντικαταστάτη και τον προσλαμβάνει ξανά τον Μάριο. Κάνει 5 σερί νίκες, ενώ  παίρνει 19 βαθμούς σε 7 παιχνίδι καλύπτοντας το κενό. Ωστόσο δεν σώνεται αφού την τελευταία αγωνιστική φέρνει ισοπαλία και η Σπέτσια την περνάει για ένα βαθμό, πέφτοντας έτσι κατηγορία.

Την επόμενη σεζόν, στα μέσα της, ο Κόντε προσλαμβάνεται από την Μπάρι με την οποία τα πηγαίνει καλά και τερματίζει στη μέση του βαθμολογικού πίνακα της Σέριε Β. Την επόμενη τα πάει ακόμα καλύτερα και κατακτά το πρωτάθλημα μαζί της μαζί με την άνοδο στη Σέριε Α. Γίνεται αρκετός λόγος για επιστροφή στην ομάδα της καρδιάς του ως προπονητής, όμως η Μπάρι του προσφέρει ένα καλό συμβόλαιο το οποίο τον κρατάει. Όχι για πολύ…Τον Ιούλιο(καλή ώρα) αποχαιρετά την ομάδα λέγοντας πως δεν ένοιωθε καλά σε αυτή. Ο Ρανιέρι απολύεται από τη Γιουβέντους κι όλοι έχουν τον Κόντε για επικρατέστερο αντικαταστάτη. Παρόλα αυτά, η Γιουβέντους κάνει προπονητή της τον Τσίρο Φεράρα, με τον Κόντε να δηλώνει πως στο μέλλον θέλει να πάει στη Γιούβε αφού νιώθει έτοιμος.

Η Αταλάντα τον προσλαμβάνει τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς(2009), όμως ο Κόντε έρχεται σε αντιπαράθεση με τους οργανωμένους της ομάδας, οι οποίοι τον απειλούν πολλές φορές. Μετά την ήττα με 0-2 από τη Νάπολι, η αστυνομία προστατεύει τον Κόντε λόγω των οργανωμένων με τον ίδιο να δηλώνει την παραίτησή του την επόμενη μέρα.

Εν συνεχεία αναλαμβάνει τη Σιένα με την οποία ανεβαίνει κατηγορία την επόμενη σεζόν και η μεγάλη ώρα έφτασε. Το πλήρωμα του χρόνου τον φέρνει στον πάγκο της Γιουβέντους, η οποία είχε δύο σερί όγδοες θέσεις.

Παρόλα αυτά, οδηγεί τη Γιουβέντους στο πρώτο αήττητο πρωτάθλημα και 30ο για την ομάδα. Συγκρίνεται με τον Μουρίνιο για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα παιχνίδια, το δέσιμο με τους παίκτες και την επιβλητική του φυσιογνωμία. Ισοφαρίζει το σερί 28 συνεχόμενων νικών του Καπέλο, ενώ είναι ο πρώτος μετά τον Καπέλο που κερδίζει δύο ντέρμπι κόντρα στην Ίντερ σε μία σεζόν. Κατακτά το βραβείο του καλύτερου προπονητή ενώ συνεχίζει και τη νέα σεζόν εντυπωσιακά.

Φτάνει τα 43 παιχνίδια με τη Γιουβέντους αήττητη, ενώ παίρνει το πρωτάθλημα με εννιά βαθμούς μπροστά από τη Νάπολι και 15 από την τρίτη Μίλαν. Στο Τσάμπιονς Λιγκ βγαίνει εκτός από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπάγερν στους προημιτελικούς, όμως αυτό που ανησυχεί τον Κόντε είναι η επίθεση, καθώς πρώτοι σκόρερ της ομάδας είναι οι Βιντάλ και Βούτσινιτς με δέκα τέρματα. Για αυτό και αποκτάται ο Τέβεζ.

Φέτος έσπασε όσα ρεκόρ του είχαν μείνει, κάνοντας την «Μεγάλη Κυρία» την πρώτη ομάδα που κατακτά τρία σερί πρωταθλήματα από το 1933, σπάζοντας το φράγμα των 100 βαθμών, φτάνοντας τους 102, ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ μένει εκτός από τους ομίλους μετά την ήττα από τη Γαλατασαράι στη τελευταία αγωνιστική. Στο Γιουρόπα ο στόχος ήταν η κατάκτηση όμως μένει εκτός από την Μπενφίκα στον ημιτελικό.

Βγαίνει πάλι καλύτερος προπονητής στην Ιταλία αλλά και στον κόσμο. Αποχαιρετά τη Γιουβέντους τη δεύτερη μέρα της προετοιμασίας καθώς οι εγγυήσεις για μεταγραφές που πήρε, δεν έγιναν ποτέ, ενώ κάποιοι παίκτες ίσως πήγαιναν για πώληση χωρίς την έγκρισή του.

Εθνική

Ο Κόντε συνέχισε στην εθνική Ιταλίας. Είχε ένα έργο δύσκολο. Μια φουρνιά Ιταλών που μόνο σαν την προηγούμενη δεν μπορούσε να συγκριθεί. Δεν είναι λίγο άλλωστε από την κατάκτηση του Μουντιάλ του 2006, να βρίσκεσαι δέκατο φαβορί για την κατάκτηση του Εuro δέκα χρόνια μετά.

Ο Κόντε τα κατάφερε περίφημα. Εφάρμοσε άψογα το 3-5-2 έχοντας στην άμυνά του μια άκρως Γιουβεντίνικη τετράδα(μαζί με τον Μπουφόν) και τα υπόλοιπα ήθελαν απλά δέσιμο. Αποκλείστηκε στον προημιτελικό από τη Γερμανία, στη διαδικασία των πέναλτι, ωστόσο αυτό που παρουσίασε ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που περίμεναν οι συμπατριώτες του.

Το μεγάλο βήμα

Η Τσέλσι τον πλησίασε αμέσως και τον έκανε δικό της. Άλλωστε με προκάτοχους τους Ρανιέρι, Αντσελότι και οι δύο πλευρές ξέραν πως θα ταιριάξουν. Ο Κόντε χρειάστηκε δύο μήνες για να καταφέρει να φέρει στα μέτρα του τους «μπλε». Εφάρμοσε ξανά σύστημα με τρεις αμυντικούς, έκανε τον Ντιέγκο Κόστα πιο ήρεμο και πιο killer από ποτέ, ανέστησε τον Αζάρ και τα υπόλοιπα αποτελούν ήδη ιστορία.

Η Τσέλσι πάει ολοταχώς να ολοκληρώσει την αντεπίθεσή της και ο Κόντε είναι σχεδόν έτοιμος να πανηγυρίσει άλλο ένα πρωτάθλημα, αυτή τη φορά σε άλλη χώρα με διαφορετικά χρώματα αλλά πάντα με τα ίδια πιστεύω.