Πόσο Verstappen είσαι;

Νομίζω πως οι περισσότεροι περιμέναμε να κυλήσει διαφορετικά το φετινό βραζιλιάνικο grand prix. Λίγο η βροχή στις κατατακτήριες, λίγο το ότι μαθηματικά το πρωτάθλημα κατασκευαστών ήταν ανοικτό, λίγο η προϊστορία με συγκλονιστικούς αγώνες όπως του 2008 και του 2012, γεμίσαμε ελπίδες. Τελικά, αποδείχθηκε one man’s show. Και αν νομίζετε πως αναφέρομαι στον Max Verstappen, κάνετε λάθος..

Ο 21χρονος Ολλανδός δικαίως βγήκε driver of the race. Ξεκινώντας από την πέμπτη θέση, έκανε μια χαψιά τις δύο Ferrari(ελεώ πιο αργής γόμας( ; ) ), λίγους γύρους αργότερα προσπέρασε και τον Bottas, για να περάσει μετά το pit stop του και τον Hamilton. Πρωτοπόρος σε έναν αγώνα που πέρασε τέσσερις αντιπάλους στα ίσια, και όπου κανένας (τους) δεν φάνηκε να μπορεί να απειλήσει. Στη σύγχρονη F1 βέβαια, παραβλέπουμε κάποια πράγματα..

Όπως το ότι για να τερματίσεις, πρέπει να αποφύγεις ή να μην πέσεις θύμα διαφόρων καταστάσεων/ατυχιών. Και έγραψα στην σύγχρονη F1, διότι για παράδειγμα μια πάσης φύσεως βλάβη στα μονοθέσια του 50’ και του 60’ ήταν μάλλον μια «λογική» κατάσταση, κάτι που στα σημερινά μονοθέσια, με την έρευνα, τους πόρους και την εξέλιξη που χαρακτηρίζει την F1 το 2018, δεν είναι. Μην κοιτάτε τις McLaren και Red Bull. Πιο ειδικές περιπτώσεις. Φέτος η Ferrari δεν είχε βλάβες. Η Mercedes είχε 2(στον ίδιο αγώνα). Όπως και να έχει, παραβλέπουμε πολλά. Δεν έχουμε συνεχώς στο μυαλό μας ότι οι αγώνες είναι μια μη αποστειρωμένη μορφή αγώνων που το οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Από το να μην κουμπώσει ένα μπουλόνι μέχρι…

Να συγκρουστείς με έναν οδηγό που βρίσκεται έναν γύρο πίσω σου. One man show με πρωταγωνιστή τον Esteban Ocon. Και κάπου εδώ ξεκινάει η ουσία του άρθρου..

Ο Γάλλος νόμιμα προσπάθησε να κάνει unlap τον εαυτό του. Σε εκείνο το σημείο δεν είχε κάποια σημασία βέβαια διότι δεν ήταν καν στην βαθμολογούμενη 10-άδα. Και δεν έδινε και με κάποιον μάχη. Μάλλον σκέφτηκε το γόητρο της υπόθεσης, το ότι δεν φαίνεται και ούτε είναι ωραίο δίπλα από το όνομα σου να γράφει +1 ή 2 Lap(s). Οπότε σαν οδηγός αγώνων και σύμφωνα με τους νόμους, καλά έκανε. Αλλά γιατί με αυτόν τον τρόπο;

Τι εννοώ. Μην μπεις σε μάχη με τον πρωτοπόρο της κατάταξης. Δεν μάχεστε για τις ίδιες θέσεις. Δεν έχετε καν μάχη. Μια άτυπη κόντρα είναι. Ο Lewis Hamilton το έθεσε πολύ σωστά: “(Ο Max) είχε να χάσει τα πάντα και ο άλλος τίποτα.» Να προσπεράσεις δείχνοντας σεβασμό. Όχι πηγαίνοντας από την εξωτερική στην πρώτη στροφή, και μένοντας μετά απαιτητικά στην εσωτερική της επόμενης. Αν ήταν τόσο πιο γρήγορος ο Γάλλος, θα μπορούσε άνετα να προσπεράσει στην στροφή νούμερο 4, μετά την ευθεία. Δεν νομίζω πως το περιστατικό χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση. Θεωρώ 100% υπαίτιο τον Ocon ο οποίος ενώ κάνει καλή χρονιά, κατάφερε με μια αψυχολόγητη κίνηση να χαλάσει την εικόνα του.

Σε προηγούμενο άρθρο μου, με τίτλο Nostalgia, έγραφα για εκείνα που αποζητούμε από το παρελθόν. Μεταφέρω αυτούσιο ένα κομμάτι: (αποζητώ) ” Το «κωλόπαιδο». Τον ατίθασο τύπο. Τον εκρηκτικό χαρακτήρα. Τον Montoya του χθες, τον Verstappen του σήμερα. Γενικώς λείπει αυτή η εκρηκτικότητα και το ρίσκο από τις πίστες. Έχω πιάσει δεκάδες φορές τον εαυτό μου να διαφωνεί με τον Verstappen, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν τον αποζητώ. Αποζητώ τον Schumacher του σήμερα, που θα πάει στα Pits της McLaren να ζητήσει τον λόγο από τον Coulthard(Spa 1998), και θα τον κρατάνε 10 άτομα. Δεν θέλω μηχανές, ούτε ανθρώπους που δουλεύουν για το θεαθήναι.” Αυτή είναι η άποψη μου και σήμερα. Και αυτό ακριβώς είδαμε την Κυριακή μετά τον αγώνα. Έναν Verstappen να σπρώχνει έντονα τον Ocon. Να του ζητάει τον λόγο.

            Αυτά, είναι μέρος του αθλήματος. Του προσδίδουν χαρακτήρα. Και αυτά είναι που «κατεβάζουν» τους οδηγούς στο γήινο, δικό μας επίπεδο. Πόσες φορές έγινες Verstappen στη καθημερινή σου ζωή; Πόσο Verstappen είσαι; Ίσως και για αυτό να «γουστάρουμε» τέτοιες συμπεριφορές. Γιατί μας βγάζουν από τον καθωσπρεπισμό. Από τις νόρμες και τις τυπικότητες. Και είναι νομίζω το μόνο κοινό σημείο που μπορούμε να έχουμε με κάποιον από αυτούς τους οδηγούς.

Κλείνοντας, θεωρώ άδικη την κριτική στον πρόσωπο του Ολλανδού. Και το λέω ενώ έχω αφιερώσει δύο άρθρα ασκώντας του κριτική. Όμως δεν μπορούμε να ακυρώνουμε ή να παραβλέπουμε το ότι δεν έφταιγε, επειδή έχει προκαλέσει χ-ψ αριθμό ατυχημάτων. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Στην τελική άλλο να μιλάμε για οδηγούς που μάχονται για συνεχόμενες θέσεις, και άλλο για οδηγούς που τους χωρίζει ένας γύρος, και 15 θέσεις στην κατάταξη..