Ο Κώστας Φιλιππίδης στο Debut.gr

Προσεγγίζοντας κατά πολύ τον ορισμό του «Ιπτάμενος και Τζέντλεμαν», ο Κώστας Φιλιππίδης, παραβρέθηκε στο 3ο Θερινό Σχολείο Αθλητικών Συντακτών στην Αρχαία Ολυμπία κατόπιν πρόσκλησης του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου και «φώτισε» με την παρουσία του τις ημερίδες που έλαβαν χώρα στον ιερό αυτό τόπο του Ολυμπισμού. Χαμογελαστός και πρόθυμος να μιλήσει για όλα, ο Κώστας Φιλιππίδης έδωσε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Debut.gr, σχολιάζοντας μεταξύ άλλων την 7η θέση που τον… στοιχειώνει, το ρόλο των Media στον αθλητισμό αλλά και τους στόχους του για την επόμενη τετραετία.

«Αν ήθελα θα ήμουν κάθε μέρα σε πάνελ, περιοδικά μέχρι και διαφημίσεις. Όχι μόνο εγώ, αλλά και άλλοι αθλητές. Δεν είναι, όμως, αυτή η δουλειά μου. Πρέπει να είμαι συγκεντρωμένος στις προπονήσεις και τους αγώνες μου» ήταν μία από τις κουβέντες του, αποδεικνύοντας περίτρανα πως για «βασιλιάς των αιθέρων» παραμένει αρκετά… προσγειωμένος στην γη. Μία από τις πιο γήινες παρουσίες του ελληνικού αθλητισμού, απόλυτα προσιτός και φιλικός, φρόντισε εξ αρχής να θέσει ένα κλίμα χαλαρότητας, στο οποίο διεξήχθη η συνέντευξη.

Έχοντας τα παράπονά του από τον καιρό αλλά και τα τεχνικά προβλήματα που συνάντησε την ημέρα του τελικού και του κόστισαν, ο Κώστας Φιλιππίδης δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην Κατερίνα Στεφανίδη και την κόντρα της με τα Media καθώς και στις… βεντέτες που προκύπτουν καμιά φορά μεταξύ των αθλητών. Τόνισε, επίσης, την ανάγκη του να έχει κάθε αθλητής τις δικές του απόψεις ενώ τέλος παραδέχθηκε ότι θα στήριζε το παιδί του σε περίπτωση που θα ήθελε να ακολουθήσει τα δικά του χνάρια.

Ο Λευτέρης Πετρούνιας, Χρυσός Ολυμπιονίκης στους κρίκους, είχε δηλώσει πως πήγε στο Ρίο μόνο για το χρυσό μετάλλιο. Εσύ πριν την Ολυμπιάδα είχες θέσει κάποια συγκεκριμένη θέση ως το «ταβάνι» σου; 

-Σίγουρα ξεκινώντας μία τέτοια προσπάθεια, δεν γίνεται να θέσεις κάποιο «ταβάνι». Είχα λάβει μέρος και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο και είχα έρθει έβδομος. Σαφώς και ήθελα κάτι καλύτερο από αυτή τη θέση. Ήξερα ότι ήμουν έτοιμος για το μετάλλιο, είχαμε προετοιμαστεί γι’ αυτό και παλέψαμε να το κερδίσουμε. Είχαμε κάνει πολλές αλλαγές υψηλού επιπέδου κυρίως με την αλλαγή των κονταριών μου, ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο και προσδοκώντας βέβαια σε κάτι μεγάλο. Από εκεί και πέρα καμία θέση δεν είναι καπαρωμένη, κανένα μετάλλιο δεν έχει συγκεκριμένο παραλήπτη. Αν ήταν έτσι θα μας τα έστελναν στο σπίτι. Το ήθελα το μετάλλιο και πάλεψα. Αλλά είχαμε και πολλά εμπόδια στον δρόμο μας. Συγκεκριμένα, την ώρα του τελικού είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τον καιρό και τα τεχνικά προβλήματα. Καθυστερήσαμε πάρα πολύ και όλη αυτή η σπατάλη χρόνου χάλασε τον ρυθμό μας και φυσικά επηρέασε και το πλάνο μου αφού έπρεπε να αναπροσαρμόσω πολλά πράγματα με τις δεδομένες συνθήκες. Με αυτά τα δεδομένα, ήρθε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα και δεν κατάφερα να φτάσω ψηλότερα και να κάνω επί της ουσίας αυτό που προσδοκούσα και ήθελα.

Λίγο πριν ξεκινήσει ο τελικός και ενώ έχεις προετοιμαστεί να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό, αντικρίζεις την βροχή να πέφτει ασταμάτητα, τον αγώνα να παίρνει μεγάλη αναβολή και πάνω που πας να βρεις ρυθμό, προκύπτει το πρόβλημα με τον στυλοβάτη. Σε ποιο βαθμό σε επηρέασαν όλες αυτές οι συνθήκες;

-Θεωρώ με επηρέασε σε μεγάλο βαθμό. Είχα έναν εξαιρετικό προκριματικό γύρο, κατάφερα να προκριθώ πολύ εύκολα με 5.70 ως δεύτερος, ξεκίνησα με τις καλύτερες προϋποθέσεις τον τελικό, είχα προετοιμαστεί πολύ καλά, ένιωθα έτοιμος και είχα απόλυτη σιγουριά για το τι θα κάνω και που θα φτάσω. Δυστυχώς όταν βλέπεις όλες αυτές τις συνθήκες, ξεκινάς να αλλάζεις το αρχικό σου πλάνο και προσπαθείς να προσαρμόσεις πράγματα κυρίως τεχνικά. Θα μπορούσα να έχω περάσει τα 5.65, το οποίο έχασα για πολύ λίγο, να συνέχιζα τον αγώνα και να κυλούσαν όλα πολύ διαφορετικά. Διότι από το 5.75 και μετά, όταν είχε φτάσει 11 το βράδυ οι συνθήκες ήταν φανταστικές και οι αθλητές μπορούσαν να αγωνιστούν όπως ήθελαν. Εγώ ήμουν στο πρώτο πακέτο, ακριβώς μετά την βροχή και αυτό μου στοίχισε.

Έχοντας δει την εξέλιξη του αγώνα, με τον Ντα Σίλβα να περνά τα 6.03 και τον Λαβιλενί να μένει στο 5.98, θεωρείς πως αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, θα είχες φτάσει ψηλότερα;

-Εγώ μπήκα στον αγώνα για να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Να κάνω καινούριο ρεκόρ, να κάνω πράγματα που θα μου έδιναν ένα μετάλλιο. Δεν μπορώ να πω αν θα ήμουν στα έξι μέτρα ή πιο χαμηλά. Ήμουν έτοιμος ότι θα μπορούσαν να συμβούν όλα. Αλλά λόγω όλης αυτής της κατάστασης, έμεινα εκεί που έμεινα δυστυχώς. Δεν περίμενα ότι θα συναντούσα τέτοιες συνθήκες. Είχαμε μάλιστα πρόγνωση ότι θα είχε καλό καιρό και σταθερές συνθήκες. Δεν είχαμε προγραμματίσει ό,τι ακολούθησε. Μακάρι να μην είχαν συμβεί. Εγώ πάντως ήμουν έτοιμος να ξεπεράσω τον εαυτό μου.

Λίγες ημέρες μετά την έβδομη θέση του Ρίο, πας στο Λιχτενστάιν για τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς και έρχεσαι τρίτος, πίσω από τους Ντα Σίλβα και Λαβιλενί. Η επιτυχία αυτή ήταν καθόλου βάλσαμο για την απώλεια του μεταλλίου;

-Πριν το Λιχτενστάιν είχαν προηγηθεί πολλά ακόμα μίτινγκ. Προηγήθηκε η Λωζάνη και μετά ακολούθησαν Παρίσι και Ζυρίχη που ήταν οι εναπομείναντες αγώνες του Diamond League. Μετά πήγαμε στο μίτνγκ του Βερολίνου, το οποίο και κέρδισα περνώντας τα 5.72 που αποτελούσαν καλύτερο φετινό ρεκόρ και έκλεισα την σεζόν με τον αγώνα στο Λιχτενστάιν, που έκανα 5.60 και πήρα την τρίτη θέση. Αυτοί είναι αγώνες που κανονίζονται πολύ καιρό πριν. Είναι διοργανώσεις που σε καλούν και είναι στα πλαίσια των αγωνιστικών υποχρεώσεων μίας σεζόν. Σε έναν χρόνο εγώ συμμετέχω σχεδόν σε 30 αγώνες. Αλλά δεν έχουν σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί ήθελα να διακριθώ και να πάρω κάποιο μετάλλιο. Αλλά αντ’ αυτού πήρα την ίδια θέση με την Ολυμπιάδα του Λονδίνου. Το χειρότερο όμως απ’ όλα ήταν ότι ήμουν 7ος στο Παγκόσμιο του Πόρτλαντ, 7ος στους Πανευρωπαϊκούς και τώρα πάλι 7ος στους Ολυμπιακούς. Είναι μία θέση που με κυνηγούσε και κάποιες φορές σκέφτομαι ότι και να ήθελα κάτι καλύτερο μπορεί και να μην γινόταν. Σε γενικές γραμμές η σεζόν κινήθηκε σε σταθερά πλαίσια, σίγουρα θα ήθελα να είχα πάει καλύτερα αλλά δεν πρόλαβα δυστυχώς να αφομοιώσω τις αλλαγές που έκανα μέσα στην χρονιά.

Όπως είπες, είχες μία γεμάτη χρονιά, με 30 αγώνες και φυσικά μέσα σε αυτούς αγωνίστηκες και στην Ολυμπιάδα του Ρίο. Άσχετα με τις θέσεις που κατέλαβες, κάνοντας τώρα που έχει κλείσει η χρονιά έναν απολογισμό, το πρόσημο είναι θετικό ή αρνητικό;

-Είμαι ικανοποιημένος αλλά όχι από άποψη επιδόσεων και αριθμών. Το ρεκόρ μου που έκανα πέρυσι δεν το πέρασα και έμεινα στο 5.72. Όμως στον κλειστό στοίβο τον χειμώνα σημείωσα νέο πανελλήνιο ρεκόρ με 5.84. Είμαι ικανοποιημένος όμως από άλλα πράγματα. Κάναμε κάποιες αλλαγές, έκανα την προσπάθειά μου και σε αυτό είχα πάντα δίπλα μου τον προπονητή μου. Παρόλο που οι αλλαγές που έκανα δεν μου έδωσαν αυτό που περίμενα να μου προσφέρουν, είμαι της άποψης ότι είτε πηγαίνεις καλά είτε άσχημα πάντα έχεις να αποκομμίσεις κάτι. Διότι ακόμα και από τα άσχημα που αντιμετώπισα φέτος, κέρδισα πολλά, είδα κάποια πράγματα που πρέπει να αλλάξουν και με βάση αυτά θα κινηθούμε την επόμενη σεζόν. Και γι’ αυτό ό,τι κι αν γίνεται δεν μπορώ να πάρω κάτι εξ ολοκλήρου σαν αποτυχία. Όλα πήγαν καλά, είμαι υγιής, δεν είχα προβλήματα με τραυματισμούς και αυτό μου δίνει την δύναμη να συνεχίσω και να φτιάχνω τα πλάνα μου για την επόμενη χρονιά.

Είδαμε φέτος τον Ντα Σίλβα και τον Λαβιλενί να ξεχωρίζουν στους Αγώνες αλλά και να καταλήγουν να παρεξηγούνται μεταξύ τους. Η δική σου σχέση με τους υπόλοιπους αθλητές ποια είναι; Επηρεάζεσαι σε περίπτωση που κάποιος αντίπαλός σου κάνει όπως λέμε trash talking;

-Η ευγενής άμιλλα υπάρχει παντού. Τώρα από εκεί και πέρα, αν υπάρχουν κάποιες βεντέτες και κόντρες, αυτά συμβαίνουν κάποιες φορές. Δεν είναι τόσο σπάνιο αλλά ούτε και συχνό. Το trash talking όπως ορίζεται και συναντάται στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, σε εμάς δεν υπάρχει. Αυτά είναι ομαδικά αθλήματα, που οι αθλητές έχουν απίστευτη ένταση και κινούνται σε διαφορετικούς κανόνες. Εμείς δεν έχουμε τέτοια πράγματα. Εμείς είμαστε μία ομάδα δέκα, δεκαπέντε αθλητών, με τους οποίους ξεκινάμε τον Μάιο τους αγώνες μαζί και τελειώνουμε τον Σεπτέμβριο. Μπορεί να κάνουμε μαζί προετοιμασία, να λαμβάνουμε μέρος σε μίτινγκ ή να ταξιδεύουμε μαζί. Είμαστε μία μεγάλη παρέα. Τώρα αν κάποιοι δεν είναι κολλητοί με κάποιους άλλους είναι φυσιολογικό. Δεν μπορούν όλοι να κάνουν τρομερή παρέα με όλους. Αλλά κατά κύριο λόγο έχουμε καλές σχέσεις μεταξύ μας και αυτό βγαίνει και αρκετά συχνά στο γήπεδο. Βέβαια την ώρα που αγωνίζεσαι δεν μπορείς να είσαι με τους υπόλοιπους όπως θα ήσουν κανονικά εκτός αγώνα, αλλά οι καλές σχέσεις υπάρχουν.

Στο αγώνισμά σου δεν είδαμε κάποιο μετάλλιο στους άνδρες αλλά στις γυναίκες η Κατερίνα Στεφανίδη κατάφερε να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου κατακτώντας το χρυσό. Ωστόσο, λίγες μέρες νωρίτερα είδαμε πολλούς δημοσιογράφους να επιτίθενται στην συναθλήτριά σου με αφορμή κάποιες δηλώσεις που έκανε. Πως ένιωσες αρχικά για την διάκρισή της και εν συνεχεία για όσα ακολούθησαν;

-Την Κατερίνα την γνωρίζω από δεκατριών, δεκατεσσάρων χρονών που αγωνιζόταν ως πανκορασίδα. Χάρηκα πολύ όταν την είδα να κατακτά το χρυσό μετάλλιο. Το άξιζε, είχε κάνει μία καλή προετοιμασία και όλη η σεζόν της κύλησε με ρεκόρ και σταθερές εμφανίσεις. Όλα αυτά την ανέβασαν σταδιακά και θεωρώ πως θα ήταν άδικο να μην έπαιρνε μετάλλιο. Το ότι κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο είναι καλό για την χώρα μας από άποψη προβολής, αλλά και για το αγώνισμά μας, που στην Ελλάδα έχει μεγάλη παράδοση με Ολυμπιονίκες, Παγκόσμιους πρωταθλητές αλλά και παγκόσμιους ρέκορντμαν. Από εκεί και πέρα θεωρώ πως ό,τι ακολούθησε ήταν ξεκάθαρα λάθος. Και της Στεφανίδη και των Media. Δεν υπήρχε λόγος να γίνει όλο αυτό. Αν ήθελα θα μπορούσα να είμαι κάθε μέρα σε πάνελ, διαφημίσεις και περιοδικά. Είναι επιλογή μου που δεν είμαι. Η δουλειά μου είναι τελείως διαφορετική. Πρέπει να είμαι συγκεντρωμένος σε άλλα πράγματα. Σπαταλάω πολλές ώρες στην προπόνηση, η κούραση είναι τεράστια και πρέπει να είμαι προσηλωμένος σε αυτό που κάνω και να μην ξεφεύγω, κάνοντας πράγματα που αναλώνουν έναν αθλητή.

Δεν συμφωνείς δηλαδή με αυτό που είπε η Στεφανίδη σχετικά με το αν οι δημοσιογράφοι σας θυμούνται κάθε τέσσερα χρόνια;

-Όχι. Σε προσωπικό επίπεδο τουλάχιστον δεν θεωρώ ότι μας θυμάστε κάθε τέσσερα χρόνια. Για εμένα γράφουν και όταν δεν τα πάω καλά. Όταν δεν τα πηγαίνεις καλά δεν γίνεται να περιμένεις να έρθουν όλοι στο αεροδρόμιο. Αυτό είναι το λογικό και το φυσιολογικό. Έρχονται κανάλια ακόμα και όταν δεν τα πάμε καλά. Απλώς όταν έχουμε κάποια διάκριση έρχονται περισσότερα ή σχεδόν όλα. Σε γενικές γραμμές όμως θεωρώ όλο αυτό το ζήτημα ότι έγινε χωρίς λόγο. Καταλαβαίνω την μεριά των Media, αλλά και εκείνα κάποιες φορές δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους. Κάποιες φορές πρέπει να διατηρούν τις ισορροπίες των καταστάσεων. Πρέπει να λένε την αλήθεια, να μιλούν αντικειμενικά και να αποτυπώνουν την πραγματικότητα έτσι όπως είναι. Από εκεί και πέρα σαφώς οι δημοσιογράφοι μπορούν να εκφράσουν κάποια άποψη. Ο τρόπος που θα την εκφράσει βέβαια είναι στην ευχέρεια του καθενός. Αλλά είναι ακραίο να πυροβολούμε τον έναν ή τον άλλο. Γιατί δημιουργούνται θέματα από το πουθενά.

Έχουμε δει ουκ ολίγες φορές αθλητές και αθλήτριες να εκφράζουν τις πολιτικές του απόψεις, ακόμα και όταν πρόκειται για ακραίες τοποθετήσεις. Πιστεύεις ότι ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας όπως ο αθλητισμός θα έπρεπε να εμπλέκεται με ένα εξίσου σπουδαίο ζήτημα όπως η πολιτική;

-Σαφώς και πιστεύω πως ένας αθλητής πρέπει να έχει την προσωπικότητά του και να εκφράζει την άποψή του. Τώρα αν αυτό πρόκειται για πολιτική ταύτιση, δικαίωμά του είναι να την εκφράζει. Ωστόσο δεν είναι απαραίτητο να γίνεται όλο αυτό. Η δουλειά ενός αθλητή είναι τελείως διαφορετική. Αν τελειώσει κανείς την καριέρα σου και θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική ας το κάνει. Το έχουμε ξαναδεί στον κόσμο και μάλιστα πολλοί το κάνουν με απόλυτη επιτυχία. Αυτά όμως δεν θα πρέπει να μπλέκονται. Να εκφράζει την άποψή του αλλά θεωρώ πως είναι ανούσιο να μπλέκεις δύο τέτοια πράγματα για την αυτοπροβολή σου.

Πως θα ένιωθες αν αύριο μεθαύριο ερχόταν ο γιος σου ή η κόρη σου και σου έλεγε ότι θα ήθελε να ασχοληθεί με το άλμα επί κοντώ;

-Αν το επέλεγε μόνος ή μόνη του/της χωρίς να επηρεαστεί από εμένα, τότε ναι δεν θα είχα πρόβλημα. Αλλά δεν θα έμπαινα στην διαδικασία να πιέσω το παιδί μου να ασχοληθεί με αυτό μόνο και μόνο επειδή το έκανα και εγώ. Σίγουρα πάντως θα ήθελα να δω το παιδί μου να ασχολείται με τον αθλητισμό αλλά από εκεί και πέρα αν θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο του πρωταθλητισμού είναι επιλογή του. Φυσικά θα ήμουν δίπλα του όποια και αν ήταν η απάντησή του. Θα ήθελα όμως να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Γιατί πέρα από την διαμόρφωση ενός ωραίου σώματος, μαθαίνεις πολλά πράγματα που σε επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό. Σαφώς όμως δεν θα ασκούσα πίεση και θα έδινα προτεραιότητα στις σπουδές του παιδιού μου. Η εκπαίδευση είναι άμεση ανάγκη που πρέπει να καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό.

Που βλέπεις τον εαυτό σου μέχρι τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν στο Τόκυο; Κάνεις προβλέψεις ή προτιμάς να βλέπεις τα πράγματα να εξελίσσονται με τον τρόπο τους;

-Έχω ξαναπεί πως θα συνεχίσω τον πρωταθλητισμό μέχρι την Ολυμπιάδα του Τόκυο. Μέχρι τότε βέβαια έχουμε τέσσερα χρόνια. Σε αυτό το διάστημα θα έχω στο πρόγραμμα δύο πανευρωπαϊκούς, δύο παγκόσμια πρωταθλήματα και τα αντίστοιχα στον κλειστό στίβο. Θα κάνουμε την προσπάθειά μας, θα παλέψουμε και φυσικά θα προσπαθήσω να διατηρηθώ υγιής για να μπορώ να κρατηθώ σε υψηλό επίπεδο. Προβλέψεις δεν μπορώ να κάνω. Μόλις τελείωσε η προηγούμενη Ολυμπιάδα και δεν μπορώ να μιλήσω για κάτι τόσο μακρινό. Ξεκινώντας πάντως τη νέα μας πορεία και έχοντας πάρει κάποιες αποφάσεις, το μόνο που εγγυώμαι είναι ότι θα δώσουμε τα πάντα.