Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Ο Βασίλης Μήτρος και το Debut.gr βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για το Κυριακάτικο ντέρμπι και αναλύουν την εικόνα που άφησαν οι Πειραιώτες, εστιάζοντας τόσο στα προβλήματα όσο και στα θετικά στοιχεία που θα διαμορφώσουν την "επόμενη μέρα" στον σύλλογο.
Ανώτερος των προσδοκιών εμφανίστηκε στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός. Ωστόσο, για μια ακόμα φορά, δεν πήρε το τρίποντο που θα μπορούσε να πάρει –ασχέτως αν το άξιζε ή όχι- από την επίσης καλή ΑΕΚ.
ΠΑΛΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΤΗΚΕ…
Ίσως ένα από τα θέματα του φετινού Ολυμπιακού είναι η αδυναμία του να κρατήσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εχτές, συνέβη αυτό ακριβώς που έγινε στο Μιλάνο, την Αγγλία και εγχώρια με τον Αστέρα Τρίπολης (ασχέτως αν τελικά κατάφερε να το πάρει το παιχνίδι), η ισοφάριση.
Εδώ, πρέπει να δοθεί βάση στον ψυχολογικό τομέα καθώς οι ποδοσφαιριστές οφείλουν να διατηρήσουν την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό μέχρι το φινάλε του αγώνα. Ποιοτικά οι Πειραιώτες διαθέτουν το ρόστερ και με το «βάθος» πάγκου μπορούν να κρατήσουν το προβάδισμα τους ή και ακόμα να το διευρύνουν.
Τακτικά, οι αλλαγές του Μάρτινς δεν είναι λανθασμένες καθώς επιλέγει να μην αλλάξει σύστημα εν ώρα αγώνα γνωρίζοντας πόσο εύθραυστο είναι το 1-0… Αυτό ακριβώς έκανε και εχτές αλλάζοντας τους Φορτούνη, Λάζαρο και Χασάν με τους αντίστοιχους Τουρέ, Φέτφατζίζη και Γκερέιρο.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ;
Καλώς ή κακώς η Σούπερλιγκ είναι ένα πρωτάθλημα στο οποίο μεγαλουργούν τα «βαριά» σέντερ φορ, οι λεγόμενοι «κίλερς» της περιοχής, ο παίχτης που όταν σεντράρεις ξέρεις πως οι πιθανότητες για γκολ είναι με το μέρος σου. Το είχαμε δει με τον Σισέ κάποτε και το βλέπουμε πλέον με τον Πρίγιοβιτς. Ε λοιπόν, αυτός ο επιθετικός λείπει από τον Ολυμπιακό.
Δεν γίνεται σε μια ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό, να σκοράρουν 9 διαφορετικοί παίχτες. Όταν γίνεται αυτό έχουμε 2 καταστάσεις: 1) Αδυναμία επιθετικού στα τελειώματα 2) Σύστημα το οποίο δεν βασίζεται στην κορυφή της επίθεσης αλλά στα άκρα, με το σέντερ φορ να τραβάει στην άμυνα και να σπάει τη μπάλα ή να παίζει με το σώμα. Δυστυχώς, στον φετινό «Θρύλο» ισχύει το πρώτο με τους Χασάν και Γκερέιρο να μην έχουν αποδείξει ότι μπορούν κουβαλήσουν στα δύσκολα.
ΑΡΑΓΕ, ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ;
Το πιο λογικό σε μια ουσιαστικά ολοκαίνουργια ενδεκάδα όπως αυτή του Ολυμπιακού είναι να δοκιμάζονται παίχτες και συστήματα μέχρι να βρεθεί η χημεία. Σε αυτό το κομμάτι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Μάρτινς. Κάθε ομάδα θέλει χρόνο και ειδικά όταν μιλάμε μια στην οποία η πλειοψηφία της παίζει για πρώτη φορά φέτος μαζί.
Αυτό που μπορούμε να δώσουμε στον Ολυμπιακό είναι η παρουσία του στα ντέρμπι. Θα περίμενε κανείς υποταγή απέναντι σε ομάδες των οποίων το ρόστερ είναι πιο «δεμένο» όπως η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν συνέβη αυτό. Τουναντίον, στο Καραϊσκάκης έπρεπε να κερδίσει τους Θεσσαλονικείς και στο ΟΑΚΑ μπορούσε να κάνει το «μπάζερ μπίτερ» στο φινάλε με την ΑΕΚ.
Τρανταχτό παράδειγμα πειραματισμού ήταν το ματς στο Σαν Σίρο που παραλίγο να του… βγει! Η εκπληκτική κεφαλιά του Γκερέιρο έβγαλε στην επιφάνεια την ανάγκη του Ολυμπιακού για ένα σταθερό σέντερ φορ περιοχής, έναν νέο Κοβάσεβιτς.
ΒΑΛΤΟ ΡΕ ΦΕΤΦΑ…
Ο μοιραίος –παραλίγο- ήρωας Φετφατζίδης έκανε τη φάση που στοίχειωσε όλη νύχτα τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Το σημείο της περιοχής που βρισκόταν σε συνδυασμό με το καλό του αριστερό πόδι θα έδιναν άλλη βαθμολογική πνοή. Ωστόσο, κατάφερε να το χάσει δίχως, όμως, να μειώσει την θετική εικόνα που άφησαν οι Πειραιώτες στο ΟΑΚΑ.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Κρατώντας τα θετικά στοιχεία και αξιοποιώντας τα κατάλληλα, ο Πέδρο Μάρτινς οφείλει να φτιάξει ένα πλάνο και μια ενδεκάδα που θα κρατήσει μέχρι το τέλος της σεζόν. Φορτούνης και Τουρέ δεν αξίζουν να μείνουν στον πάγκο αλλά ούτε και να παίζουν σε θέσεις που δεν γνωρίζουν γιατί έτσι χάνονταιστα άδυτα ορισμένες ικανότητες τους που μπορούν να φέρουν βαθμούς.
Κατ εμέ η διοίκηση του Ολυμπιακού δεν πρέπει να κινηθεί στην αγαπημένη της συνήθεια αλλαγής προπονητή (σε περίπτωση μελλοντικής «κοιλιάς») καθώς ο Πορτογάλος έχει δείξει θετικά στοιχεία με προοπτικές στο άμεσο μέλλον.
Πάντως το πρωτάθλημα έχει δρόμο μπροστά του με τους 3 διαφαινόμενους διεκδικητές να παρουσιάζονται ισοδύναμοι στην έναρξη τους.