Ο Λευτέρης Πετρούνιας στο Debut.gr

Ευγενής και προσιτός, χιλιόμετρα μακριά από τον σνομπισμό και την αλαζονεία που διακατέχει αρκετούς Ολυμπιονίκες ανά τον κόσμο, ο Έλληνας χρυσός Ολυμπιονίκης των κρίκων, Λευτέρης Πετρούνιας, έδωσε το «παρών» στο 3ο Θερινό Σχολείο Αθλητικών Συντακτών που διοργάνωσε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου στην Αρχαία Ολυμπία και «σημάδεψε» με το ήθος του τον σπάνιο αυτό θεσμό που λαμβάνει χώρα στην γενέτειρα του Ολυμπισμού. Εκεί ήταν και το Debut.gr, στο οποίο μίλησε αποκλειστικά ο Έλληνας Ολυμπιονίκης  για τις δυσκολίες που συνάντησε μέχρι να κατακτήσει το μετάλλιο, την αγωνιστική κατάσταση που έχει φτάσει αλλά και για το αν θα πρέπει ο αθλητισμός να επηρεάζεται από την πολιτική.

«Καλά να είμαστε ρε φίλε. Την υγειά μας να έχουμε γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα» μου απάντησε όταν τον ευχαρίστησα εκ μέρους όλων των Ελλήνων για τις στιγμές χαράς και υπερηφάνειας που μας προσέφερε απλόχερα καθ’ όλη την διάρκεια της καριέρας του με αποκορύφωμα το χρυσό μετάλλιο της Βραζιλίας. Από τις πρώτες κιόλας κουβέντες που ανταλλάξαμε φάνηκε η ποιότητα του χαρακτήρα του, που σε αντίθεση με το παρατσούκλι που φέρει ως «Άρχοντας των κρίκων», ξεχείλιζε από ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη για όσα έχει καταφέρει μέχρι σήμερα.

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο στη ζωή. Πιστεύω πολύ στη δύναμη ψυχής που μπορεί να βγάλει ένας άνθρωπος. Αν έχεις κάποιο στόχο, δεν πρέπει να τα παρατάς μέχρι να καταφέρεις να τον πετύχεις. Όταν ανεβαίνεις στην κορυφή, συναντάς πολλά εμπόδια. Αν καταφέρεις να τα ξεπεράσεις και δείξεις την ανωτερότητά σου, τότε θα κρατήσεις περισσότερο σαν αθλητής.

Εκφράζοντας την δυσαρέσκειά του για τις αλλαγές που είχαν γίνει στους κρίκους και το στρώμα στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Λευτέρης Πετρούνιας δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον Βλάση Μάρα και τον απεριόριστο σεβασμό που τρέφει προς το πρόσωπό του, τα σχέδιά του για την επόμενη τετραετία μέχρι το Τόκυο ενώ έδωσε τις δικές του συμβουλές στα παιδιά που σκέφτονται να παρατήσουν τον αθλητισμό μετά από κάποια δυσκολία. Ένας απίστευτα χαρισματικός και χαμηλών τόνων άνθρωπος που συζητώντας μαζί του, τίποτα δεν σε προϊδεάζει για το φονικό ένστικτο που βγάζει κάθε φορά που πιάνει στα χέρια του τους κρίκους.

Στα 14 σου είχες σταματήσει να αγωνίζεσαι γιατί είχες πάψει να πιστεύεις ότι κάποια στιγμή θα διακριθείς. Έντεκα χρόνια μετά βρίσκεσαι στην κορυφή του κόσμου, έχεις το χρυσό μετάλλιο στο στήθος  και έχεις κάνει μία χώρα ολόκληρη περήφανη με τα κατορθώματά σου. Ποια είναι η συμβουλή που έχεις να δώσεις στα παιδιά που τώρα έχουν αρχίσει να ασχολούνται με την γυμναστική και σκέφτονται να τα παρατήσουν επειδή δεν διακρίνονται;

-Η συμβουλή μου είναι πως δεν υπάρχει κάτι το ακατόρθωτο τόσο στον αθλητισμό αλλά και γενικότερα στη ζωή. Πιστεύω πάρα πολύ στην δύναμη ψυχής που μπορεί να βγάλει ένας άνθρωπος. Συμβουλεύω κάθε παιδί και κάθε άνθρωπο που έχει κάποιους στόχους να μην τους παρατάει και να μην το βάζει κάτω μέχρι να τους πετύχει. Είναι αυτό που λέμε, ακόμα και αν δεν φτάσεις στον ουρανό, θα έχεις περάσει πάνω από τα σύννεφα.

Μετά το 2011 και το χάλκινο που πήρες στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ακολούθησαν δύο-τρεις κακές χρονιές που σε άφησαν εκτός στόχου. Αυτό όμως σε πείσμωσε αφού έμαθες να χάνεις και επέστρεψες ακόμα πιο δυνατός. Πιστεύεις ότι το πείσμα αλλά και οι αποτυχίες είναι ευεργετικές για έναν αθλητή;

-Θεωρώ πως είναι στον άνθρωπο αυτό. Έφτασα πολύ κοντά στο να σταματήσω το 2014. Άλλος ένας παράγοντας που ήθελα να σταματήσω ήταν ότι δεν πετύχαινα τον στόχο μου. Ο στόχος κάθε αθλητή είναι να είναι στην πρώτη τριάδα στο ευρωπαϊκό, το παγκόσμιο και την Ολυμπιάδα. Εγώ την Ολυμπιάδα του 2012 στο Λονδίνο την έχασα. Παράλληλα όμως στα Grand Prix και στο World Ranking List ήμουν από το 2011 ως το 2013 πρώτος. Αυτό σημαίνει ότι σε μία σειρά αγώνων υψηλού επιπέδου, με τους ίδιους αντιπάλους έβγαινα πρώτος. Αλλά στον αγώνα που ήθελα έβγαινα πέμπτος. Και σε παγκόσμια έμεινα ένατος και έκτος. Δεν ξεχνάω βέβαια τις τρεις πέμπτες θέσεις στα ευρωπαϊκά. Στην δική μου την περίπτωση άλλες φορές έκλαψα, άλλες είπα θα σταματήσω, άλλες πήρα το αεροπλάνο στα αμέσως επόμενα 45 λεπτά και έφυγα αφήνοντας τα πράγματά μου στην άλλη χώρα. Έχω κάνει πολλές τρέλες. Όταν όμως αποδέχθηκα πραγματικά την ήττα μου και αναγνώρισα και τα λάθη που έκανα, από τότε και μετά έπαψα να χάνω και σε θέση και σε κατάταξη και δεν έχω ξαναχάσει από τότε. Αλλά και σαν άνθρωπος γενικότερα πιστεύω πως αν δεν μάθεις να χάνεις δεν μπορείς να κερδίσεις.

Αν μένεις εκτός στόχου στους Ολυμπιακούς Αγώνες, σου μένει μία «ρετσινιά» και αυτό είναι πολύ μεγάλο φορτίο για έναν αθλητή. Οι διοργανωτές είχαν κάνει αλλαγές στους κρίκους πριν τον τελικό. Δεν μου άρεσε σαν κίνηση αλλά ευτυχώς κατάφερα να εκτελέσω κανονικά το πρόγραμμά μου παρά τις δυσκολίες.

Είχες δηλώσει πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ότι θα πας στο Ρίο, μόνο για να πάρεις το χρυσό. Έχεις τονίσει πως προετοιμάζεσαι τέσσερα χρόνια για ένα λεπτό. Αν σε αυτό το λεπτό στράβωναν όλα και ερχόσουν δεύτερος ή τρίτος και όχι πρώτος, πόσο θα σου «κόστιζε» η απώλεια του μεταλλίου;

-Σίγουρα θα ήμουν εκτός στόχου. Σίγουρα επίσης θα στεναχωριόμουν πιο πολύ από τις πέμπτες θέσεις που έχω πάρει αλλά δεν μπορώ να πω πως έχω παράπονο από την καριέρα μου μέχρι τώρα. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος με δύο χρυσά ευρωπαϊκά, χρυσό στους Ευρωπαϊκούς αγώνες και χρυσό και στο Παγκόσμιο. Συνεπώς πιστεύω ότι θα πείσμωνα πολύ περισσότερο για τους επόμενους Ολυμπιακούς. Απλά όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες βγαίνεις εκτός στόχου -αφού δεν μπορείς να πεις ότι απέτυχες σε καμία περίπτωση- μπορεί να «ξεμείνεις» με ένα ψυχολογικό τραύμα μέσα σου αλλά ίσως και με μία ρετσινιά, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα σε οδηγήσει στους επόμενους Αγώνες στο ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα. Είναι πολύ μεγάλη η πίεση όταν έχεις πάρει την πέμπτη ή έκτη θέση ενώ άξιζες την πρώτη και να λες ότι θα πας μετά από τέσσερα χρόνια να διεκδικήσεις το χρυσό μετάλλιο. Είναι πολύ βαρύ σαν φορτίο και πολλές φορές πολύ πιο πάνω από την ανθρώπινη δύναμη και σαφώς αυτό μπορεί να σε οδηγήσει σε πολύ χειρότερα αποτελέσματα.

Πριν την διεξαγωγή του τελικού, οι διοργανωτές είχαν αλλάξει το στρώμα και το παλατζάρισμα των κρίκων. Αυτό σήμαινε επί της ουσίας ότι οι κρίκοι έγιναν πιο αργοί, κάτι που βέβαια θα επηρέαζε και το πρόγραμμά σου αφού θα έπρεπε να βάλεις μεγαλύτερη δύναμη σε κάποια σημεία. Πως θα αντιδρούσες αν έχανες το μετάλλιο εξαιτίας των αλλαγών αυτών;

-Ό,τι ίσχυε για μένα ίσχυε και για τους άλλους επτά αθλητές. Δεν μου άρεσε αυτή η κίνηση και ομολογουμένως με αποσυντόνισε σε έναν βαθμό. Ωστόσο, εμπειρικά προσαρμόστηκα στην διαφορετικότητα των κρίκων από την δεύτερη άσκηση της εκτέλεσής μου όταν κατάλαβα δηλαδή την διαφορά. Δεν το έμαθα αμέσως το συμβάν. Μου το είχαν κρύψει. Εγώ το είδα και το κατάλαβα πάνω στο πρόγραμμα. Γι’ αυτό κιόλας με αποσυντόνισε το γεγονός αυτό αλλά ευτυχώς για μένα, πάνω στην εκτέλεση κατάφερα να το «μαζέψω». Έπρεπε να πιέσω σε άλλα σημεία και να πάω πιο αργά την εκτέλεση του προγράμματος. Δεν θα έλεγα κάτι αν έχανα το χρυσό γι’ αυτό το λόγο αλλά σίγουρα θα είχα μία μεγάλη πικρία μέσα μου.

Έχουμε δει ουκ ολίγες φορές αθλητές και αθλήτριες να εκφράζουν τις πολιτικές του απόψεις, ακόμα και όταν πρόκειται για ακραίες τοποθετήσεις. Πιστεύεις ότι ένα τόσο σημαντικό κομμάτι της ζωής μας όπως ο αθλητισμός θα έπρεπε να εμπλέκεται με ένα εξίσου σπουδαίο ζήτημα όπως η πολιτική;

-Σίγουρα δεν πρέπει να επηρεάζεται καθόλου. Πολλοί αθλητές αποτελούν πρότυπα και παραδείγματα για πολλά παιδιά και επειδή κακά τα ψέματα μπορούν να διαμορφώσουν απόψεις των νέων ανθρώπων, δεν θα έπρεπε να επεμβαίνουν σε κανενός την βούληση εκθέτοντας τις πολιτικές τους απόψεις. Καλύτερα να κρατάμε όλοι μία ουδέτερη στάση. Σταματώντας βέβαια τον αθλητισμό, αν υπάρχει στο μυαλό κάποιου ανθρώπου η δυνατότητα ότι μπορεί να προσφέρει στον κόσμο, γιατί να μην πάρει μία θέση στην πολιτική;

Έκλαψα όταν είδα την βαθμολογία του Μάρα. Του αξίζει ένα μετάλλιο χωρίς καν να αγωνιστεί. Έχω ζήσει πολλά μαζί του, από μικρό παιδί. Μεγάλωσα με τις επιτυχίες του και πλέον προπονούμαι μαζί του και κάνουμε παρέα.

Έχεις εκφράσει πολλές φορές τον θαυμασμό σου για τον Βλάση Μάρα. Πως αισθάνθηκες βλέποντάς τον να μένει εκτός στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Επηρεάζεστε καθόλου από την αποτυχία κάποιου συναθλητή σας και εν προκειμένου κάποιου φίλου σας;

-Την στιγμή που είδα την βαθμολογία του Βλάση, ενώ είμαι ένας άνθρωπος που έχει κλάψει μία-δύο φορές στη ζωή μου, μπορώ να πω ότι έβαλα τα κλάματα. Και αυτό γιατί έχω ζήσει πάρα πολλά πράγματα μαζί του. Τον ζω από όταν ήμουν μικρό παιδί. Εγώ όπως και πολλοί μεγαλώσαμε με τις επιτυχίες του Μάρα και έχω φτάσει πολλές φορές να προπονούμαι μαζί του και φυσικά να κάνουμε και παρέα. Κατά έναν τρόπο θεωρώ ότι αξίζει ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς καν να αγωνιστεί πια. Και το ότι έμεινε μακριά από τον στόχο του, νομίζω ότι με στεναχώρησε ίσως περισσότερο και από τον ίδιο. Οι αντιδράσεις και τα συναισθήματά μου βλέποντάς τον, αλλά και τις επόμενες ημέρες σκεπτόμενος την ατυχία του, θεωρώ ότι το πήρα χειρότερα από τον ίδιο.

Που βλέπεις τον εαυτό σου μέχρι τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν στο Τόκυο; Κάνεις προβλέψεις ή προτιμάς να βλέπεις τα πράγματα να εξελίσσονται με τον τρόπο τους;

-Στο σημείο που έχουμε φτάσει, από θέση ισχύος που βρίσκομαι, μπορώ να πω ότι θα διεκδικήσω κάθε θέση αυτή την τετραετία. Είμαι πολύ αισιόδοξος αλλά θεωρώ ότι πάνω από όλα πρέπει να έχουμε την υγεία μας, γιατί είναι ένας αστάθμητος παράγοντας που παίζει τεράστιο ρόλο και αλλάζει συχνά κατά τη διάρκεια μίας σεζόν. Πιστεύω όμως ότι μπορεί να πάει περπατητά αυτή η τετραετία.

Όλοι όσοι σε γνωρίζουν μιλάνε για έναν χαρισματικό αθλητή, έναν απίστευτο επαγγελματία αλλά κυρίως για έναν εξαιρετικό χαρακτήρα και άνθρωπο. Πόσο δύσκολο είναι να είσαι στην κορυφή και να παραμένεις τόσο προσγειωμένος;

-Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που συμβαίνει αυτό. Πρώτα ξεκινάει από την οικογένεια και από τις αρχές που μου έχει δώσει αλλά και το άθλημα που με έχει διδάξει πολλά, και με τις ήττες μου και με τις νίκες. Όταν ανεβαίνεις στην κορυφή συναντάς πολλά εμπόδια, φυσικά και τεχνητά. Αν καταφέρεις να τα ξεπεράσεις και δείξεις την ανωτερότητά σου σαν άνθρωπος, τότε θα μπορέσεις και να κρατήσεις παραπάνω σαν αθλητής αλλά και να αποφύγεις πολλές «τρικλοποδιές» που θα προκύψουν στην πτωτική σου πορεία, και ίσως να σε έκαναν να πέσεις ακόμα πιο γρήγορα. Ενώ αν έχεις δημιουργήσει κόντρες και δείξεις αλαζονεία θα βρεθούν όλοι μπροστά σου για να σε «σπρώξουν» όταν θα αρχίσεις να πέφτεις σαν αθλητής. Η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να το αντιμετωπίσω αυτό. Είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να έχω καλές σχέσεις με όλο τον κόσμο και δεν θα ήθελα να αντιμετωπίζω εχθρότητες. Και γι’ αυτό κιόλας παραμένω όπως πριν. Γιατί δεν αλλάζει τίποτε άλλο μέσα μου παρά μόνο η αυτοπεποίθησή μου στον αγώνα, το αποτέλεσμα και η αναγνωρισιμότητα από τον κόσμο. Δεν αλλάζει ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου αν δεν θέλει ο ίδιος να αλλάξει. Αν θέλει κάποιος να αλλάξει, τότε θα το κάνει ακόμα και με το ένα τρίτο των επιτυχιών που έχω φέρει εγώ.