Παρά το γεγονός ότι η Λίβερπουλ δεν έπιασε υψηλά στάνταρ απόδοσης, κατάφερε να υπερκεράσει το εμπόδιο της Κρίσταλ Πάλας και μπορεί να "κρατήσει" κάποια οφέλη από την αναμέτρηση.

Για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2013/2014, η Λίβερπουλ κατόρθωσε να κάνει το απόλυτο στις πρώτες 2 αγωνιστικές της Πρέμιερ Λιγκ. Ειδικότερα, μετά τη νίκη της πρεμιέρας με 4-0 επί της Γουέστ Χαμ, το σύνολο του Γιούργκεν Κλοπ επιβλήθηκε με 2-0 και της Κρίσταλ Πάλας στο “Σέλχαστ Παρκ. Έτσι, μπορεί να ελπίζει ότι, όπως και το 2014 έφτασε μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος έτσι και τώρα μπορεί να διεκδικήσει μέχρι τέλους το τρόπαιο που της λείπει εδώ και 28 χρόνια.

Οι 3 βαθμοί επί των “αετών”, βέβαια, ήρθαν με πολύ περισσότερο ιδρώτα και κόπο σε σχέση με τους αντίστοιχους της πρώτης αγωνιστικής επί των “σφυριών”. Η ομάδα του Ρόι Χόντσον παρατάχθηκε υποψιασμένη με διπλή ζώνη άμυνας δημιουργώντας ένα τοίχος μπροστά από την εστία του Χένεσι. Έτσι, οι “κόκκινοι” προβληματίστηκαν έντονα όσον αφορά τη διάσπαση της αντίπαλης άμυνας, καθώς ήταν αδύνατο να βρουν κενούς χώρους από τον άξονα. Έτσι, προσπάθησαν από τις πτέρυγες να βρουν τις λύσεις αλλά τόσο οι κακές σέντρες του Αλεξάντερ Άρνολντ όσο και η εξαιρετική εμφάνιση του νεαρού ακραίου αμυντικού της Πάλας, Γουάν Μπισάκα, που περιόρισε τον Μανέ, συνέχισε να προβληματίζει την ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ. Έτσι, η λύση δόθηκε από έναν πρώην “red”. Αναφερόμαστε, βέβαια, στον Μαμαντού Σακό, τον οποίο ο Γιούργκεν Κλοπ έδιωξε κακήν κακώς από την ομάδα πριν 2 χρόνια. O Γάλλος αμυντικός πραγματοποίησε πολλά λάθη το χθεσινό (20/8) βράδυ, καθώς μεταξύ άλλων ανέτρεψε τον Μοχάμεντ Σαλάχ μέσα στην περιοχή, με αποτέλεσμα ο Μίλνερ να σκοράρει από τα 11 μέτρα και να λύσει το γόρδιο δεσμό. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα απλοποιήθηκαν για τους “κόκκινους”, οι οποίοι περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να “χτυπήσουν” στον ανοιχτό χώρο. Αυτό συνέβη στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης, με τον Σαλάχ να βγάζει τον Μανέ απέναντι από τον τερματοφύλακα και τον Σενεγαλέζο να ξεπερνάει τον Χένεσι για να διαμορφώσει το τελικό 2-0 προ κενής εστίας.

Η εμφάνιση της Λίβερπουλ, πάντως, μόνο ως εντυπωσιακή δε μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς πολλοί ποδοσφαιριστές της κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα. Παράλληλα, η αδυναμία διάσπασης μίας συμπαγούς άμυνας εμφανίστηκε ξανά ως ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί χρόνια τώρα τη Λίβερπουλ. Σε ποια θετικά σημεία, λοιπόν, μπορεί να σταθεί ένας φίλος της Λίβερπουλ;

1. Νίκη που δίνει πρωτάθλημα

Μα φυσικά οι 3 βαθμοί από μόνοι τους σε μία αναμέτρηση που η ομάδα κινήθηκε σε πολύ ρηχά νερά είναι το μεγαλύτερο κέρδος της χθεσινής (20/8) βραδιάς. Αυτό ξεχωρίζει μία καλή ομάδα από ένα σύνολο ικανό να κερδίσει την Πρέμιερ Λιγκ. Η ικανότητα, δηλαδή, να κερδίζει ακόμα και όταν δεν αποδίδει στο μέγιστο των δυνατοτήτων της. Αυτό το στοιχείο, άλλωστε, χαρακτήριζε όλες τις πρόσφατες πρωταθλήτριες. Η Μάντσεστερ Σίτι και η Τσέλσι του Κόντε για παράδειγμα είχαν νικήσει αρκετά τέτοια παιχνίδια στο δρόμο προς τους πρόσφατους τίτλους τους. Αντίθετα, η ομάδα του Κλοπ τις προηγούμενες σεζόν δεν είχε κερδίσει στα περισσότερα παιχνίδια που δε βρέθηκε σε καλή μέρα.

2. Άμυνα που εμπνέει εμπιστοσύνη

Ένας από τους βασικούς λόγους που η Λίβερπουλ δεν έφευγε με τους 3 βαθμούς μετά από μέτριες εμφανίσεις της ήταν η αδυναμία της να διατηρήσει ανέπαφη την εστίας. Παρά το γεγονός, δηλαδή, ότι κουτσά στραβά θα έβρισκε το δρόμο προς τα δίχτυα, δεν μπορούσε αποτρέψει την αντίπαλό της από το να κάνει το ίδιο. Αυτό, φαίνεται να έχει αλλάξει τη φετινή αγωνιστική περίοδο, με τους “κόκκινους” να μετράνε ήδη 2 ανέπαφες εστίες σε ισάριθμα παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ. Και μπορεί με τη Γουέστ Χαμ το clean sheet να μην είχε μεγάλη σημασία αλλά σε αγώνες, όπως αυτόν με την Κρίσταλ Πάλας, το να μη δεχτείς γκολ είναι εξίσου σημαντικό με το να σκοράρει ένα τέρμα. Τεράστια συμβολή στη εντυπωσιακή βελτίωση της “κόκκινης” άμυνας έχει ο πρώην στόπερ της Σαουθάμπτον, Βίρτζιλ Φαν Ντάικ, ο οποίος βγήκε πρώτος στην πλειοψηφία των εναέριων μονομαχιών (9 κερδισμένες εναέριες μονομαχίες), βγάζοντας νοκ άουτ το επιθετικό όπλο της Κρίσταλ Πάλας, Κρίστιαν Μπεντέκε. Παράλληλα, η ηρεμία που εμπνέει του ο Ολλανδός στο κομμάτι της κατοχής της μπάλας (92% επιτυχημένες πάσες) είναι ένα ακόμα στοιχείο που έχει προσφέρει στην άμυνα της Λίβερπουλ, η οποία πια στο σύνολό της εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

3.Παίζει ΚΑΙ με τερματοφύλακα

Μετά από την εποχή Ρέινα, η Λίβερπουλ μοιάζει να βρήκε επιτέλους ένα αξιόπιστο ποδοσφαιριστή να καλύψει τη θέση κάτω από τα γκολπόστ. Ο πρώην τερματοφύλακας της Ρόμα, Άλισον Μπέκερ, έχει κάνει τους φίλους των “κόκκινων” να μην κρατούν την αναπνοή τους κάθε φορά που η μπάλα γυρνάει πίσω, καθώς είναι ιδιαίτερα ικανός με τη μπάλα. Ειδικότερα, σπάνια επιλέγει τυφλές απομακρύνσεις που βγάζουν πανικό. Αντίθετα, όπως έδειξε στη χθεσινή (20/8) αναμέτρηση, ακόμα και αν πιέζεται παραμένει ψύχραιμος και προτιμά να μη σηκώσει τη μπάλα αλλά να την πασάρει σε κάποιον κοντινό του αμυντικό. Επιπλέον, διαθέτει τρομερή ακρίβεια και στις μακρινές μεταβιβάσεις, με συνέπεια να μπορεί να ξεκινήσει μία αντεπίθεση από τα πόδια του. Για του λόγου το αληθές κόντρα στην Κρίσταλ Πάλας ολοκλήρωσε 21 από τις 23 πάσες που επιχείρησε, την ώρα που οι Τάουνσεντ (19), Ζαχά (14), Σαλάχ (13) και Μπεντέκε (12) ολοκλήρωσαν λιγότερες επιτυχημένες πάσες. Πέρα, όμως, από την ικανότητα του με τη μπάλα στα πόδια, ο Μπέκερ είναι εξίσου ικανός και με τα χέρια. Η απόκρουση του, άλλωστε, στο φάουλ του Μιλιβόγιεβιτς είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων του.

Aν προσθέσει κανείς σε όλα αυτά τη θετική παρουσία του Ναμπί Κεϊτά σε δεύτερο σερί παιχνίδι, καθώς και την αμυντική σταθερότητα των Ρόμπερτσον, Αλεξάντερ Άρνολντ και Γκόμεζ, τότε μπορεί να ελπίζει βάσιμα για την κατάκτηση του τίτλου από τη Λίβερπουλ. Ακόμα, φυσικά, είναι πολύ νωρίς, καθώς έρχονται παιχνίδια με πολύ μεγαλύτερο συντελεστή δυσκολίας. Ωστόσο, τα πρώτα δείγματα γραφής της Λίβερπουλ αφήνουν πολύ θετικούς οιωνούς ενόψει της συνέχειας σεζόν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ