Κάθε νίκη στην Ευρώπη,είναι νίκη της Ελλάδος

Οι εντυπώσεις από την μέχρι τώρα παρουσία των ελληνικών ομάδων μας αφήσανε θα έλεγα ανάμεικτα συναισθήματα.

Από την μια οι τρεις «μεγάλοι» κατόρθωσαν να πάρουν σημαντικότατες προκρίσεις, φτάνοντας στα πλέυ οφ τόσο του Europa League, όσο και του Champions League, και φυσικά το επιστέγασμα της όλης προσπάθειας ελπίζουμε να είναι η παρουσία και των τριών στους ομίλους των ευρωπαϊκών κυπέλλων.

Από την άλλη όμως είχαμε τους αρκετά σοκαριστικούς αποκλεισμούς θα έλεγα, τόσο του Ατρομήτου, όσο και του Αστέρα, που μολονότι παίζανε απέναντι σε χαμηλότερου βεληνεκούς ομάδες, εντούτοις «κατόρθωσαν» να αποκλειστούν υπερβολικά πρόωρα από τους προκριματικούς.

Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως φαίνεται ξεκάθαρα πόσο λείπουν οι παραδοσιακά δυνατές ομάδες από την Ελλάδα, όπως ο Παναθηναϊκός,ο Άρης, ο Ηρακλής, ακόμα και η Λάρισα και ο Ο.Φ.Η. που κατά την προσωπική μου άποψη θα είχανε πολύ καλύτερη τύχη.

Πάμε όμως στο ζουμί της όλης υπόθεσης.

Οι τρεις εναπομείναντες ομάδες μας, έχουν μπροστά τους να διαχειριστούν μια πολύ σημαντική πρόκληση, η οποία θα επιτευχθεί κατ΄εμέ, με την πρόκριση τους αρχικά στους ομίλους των διοργανώσεων.

Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με την φτωχή της συγκομιδή έχει φτάσει πλέον σε οριακό σημείο όπως μαρτυρούν και οι βαθμολογίες κατάταξης της ΟΥΕΦΑ.

Νούμερο ένα στόχος είναι ασφαλώς η παγίωση της χώρας μας στην 14η θέση αρχικώς, και φυσικά με απώτερο σκοπό το πλασάρισμα στην 13η ή ακόμα και την 12η θέση.

Στόχος ασφαλώς που δεν ξέρουμε αν μπορεί να επιτευχθεί από φέτος, μιας και θα πρέπει να υπερβάλλουμε εαυτούς, όμως η διαφορά που πρέπει να χτιστεί από την 15η θέση είναι κρίσιμη.

Για να το πούμε πιο απλά. Αν η Ελλάδα πέσει κάτω από την 15η θέση τότε όχι μόνο χάνεται μία ευρωπαϊκή θέση, αλλά ο πρωταθλητής μας θα είναι αναγκασμένος να ξεκινήσει από τον δεύτερο προκριματικό γύρο, και όχι από τον τρίτο, όπως ισχύει μέχρι σήμερα.

Δυστυχώς το ελληνικό πρωτάθλημα, βιώνει μια κατρακύλα στην ειδική βαθμολογία τα τελευταία χρόνια, η οποία έδωσε την ευκαιρία σε χώρες με παρόμοιο ποδοσφαιρικό επίπεδο να μας περάσουν στην βαθμολογία.

Χώρες όπως η Τουρκία, η Ελβετία, η Αυστρία, η Τσεχία, η Δανία, ακόμα και το Βέλγιο, βάλανε από κάτω τους την Ελλάδα, την στιγμή που το ποδοσφαιρικό τους προϊόν δεν είναι πολύ καλύτερο από το δικό μας.

Για να το θέσω αλλιώς, είναι χώρες που η Ελλάδα μπορεί και επιβάλλεται να ανταγωνιστεί, εάν θέλει να βελτιώσει την θέση της και να επιστρέψει στις εποχές όπου ο πρωταθλητής έβγαινε απευθείας στους ομίλους του Chmapions League.

Επομένως κάθε βαθμός που θα αποσπούν οι ελληνικές ομάδες, θα αποδεικνύεται χρυσάφι για το πρωτάθλημα μας, με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα να αφήνουν πολλές αχτίδες αισιοδοξίας.

Το πιο δύσκολο έργο το έχει σαφώς ο ΠΑΟΚ, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει και τον πιο δύσκολο αντίπαλο, από τους άλλους δύο, καθώς θα πρέπει να υπερκεράσει το εμπόδιο της Μπενφίκα.

Σίγουρα το συγκεκριμένο ματς απαιτεί υπερπροσπάθεια από τους παίκτες του Δικεφάλου, με την ομάδα του Λουτσέσκου όμως να έχει δείξει μέχρι στιγμής εξαιρετικά δείγματα, τόσο σε επίπεδο σκοραρίσματος, όσο και σε επίπεδο τακτικής και passing game.

Ίσως το σημείο που θα πρέπει να προσέξει είναι ο ρυθμός που προσδίδει στο παιχνίδι, και που του δημιούργησε προβλήματα στο δεύτερο ματς με την Σπαρτάκ.

Η ΑΕΚ από την άλλη μεριά έδειξε και αυτή μεγάλο σθένος στους δύο αγώνες με την Σέλτικ, και προσωπικά πιστεύω πως έχει τον πρώτο λόγο απέναντι στην Βίντι από την Ουγγαρία.

Η Ένωση βρίσκεται μπροστά από μια τεράστια ευκαιρία συμμετοχής στους ομίλους μετά από πολλά χρόνια, και θεωρώ πως έχει πολλές ελπίδες προκειμένου να την αξιοποιήσει.

Ο Ουζουνίδης έχει στήσει πολύ καλά την ομάδα θεωρώ, και το κρίσιμο ζήτημα εδώ είναι να μην υποτιμήσει υπέρ του δέοντος τον αντίπαλο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα της χώρας του, και μια σχετικά καλή εμπειρία στην Ευρώπη.

Το θετικό της υπόθεσης είναι πως τόσο ο ΠΑΟΚ, όσο και η ΑΕΚ με την συμμετοχή τους στα πλέυ οφ της κορυφαίας διοργάνωσης, εξασφάλισαν αυτόματα και την παρουσία τους στους ομίλους του Γιουρόπα, οπότε το ευρωπαϊκό τους ταξίδι σίγουρα έχει πολύ δρόμο ακόμα.

Ο τρίτος της εξίσωσης, ο Ολυμπιακός, πραγματοποίησε και αυτός πολύ πειστικές εμφανίσεις, παρότι ο αντίπαλος του έδειξε πως αποτελούσε μια πολύ αδύναμη ομάδα, με περιορισμένες δυνατότητες.

Οι Πειραιώτες έδειξαν μετά από καιρό πως φέτος θα αποτελούν ένα κανονικό ποδοσφαιρικό σύνολο, κάτι που την προηγούμενη χρονιά εξέλειπε από την ομάδα των ερυθρόλευκων.

Ο Μαρτίνς δείχνει πως έκανε δουλειά κατά την διάρκεια της προετοιμασίας, ενώ μετά από πολύ καιρό φαίνεται πως γίνανε στοχευμένες και σωστές μεταγραφικές κινήσεις.

Δεδομένου και του περιορισμένου φετινού μπάτζετ του Ολυμπιακού, βλέπουμε για την ώρα πως παίκτες όπως ο Χριστοδουλόπουλος, ο Ποτένσε, και ο Γκερέρο, θα αποτελέσουν βασικά γρανάζια για φέτος.

Το ζήτημα για την ώρα είναι ασφαλώς η πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, με τον αντίπαλο να είναι η ομάδα της Μπέρνλυ.

Πονηρό ματς σε κάθε περίπτωση, απέναντι σε μια αγγλική ομάδα που τερμάτισε πέρυσι 7η στην Πρέμιερ Λιγκ, που όμως υπολείπεται σε ευρωπαϊκή εμπειρία.

Αν βάλουμε στην όλη υπόθεση και το γεγονός πως οι Άγγλλοι αντιμετωπίζουν σχετικά επιπόλαια διοργανώσεις όπως το Γιούροπα, μπορούμε να πούμε πως με λίγη προσοχή ο Ολυμπιακός μπορεί να περάσει.

Σε κάθε περίπτωση ευχόμαστε οι ελληνικές ομάδες να μπορέσουν να προκριθούν διότι πλέον τα ματς της Ευρώπης αποκτούν ιδιαίτερα κρίσιμο χαρακτήρα.

Κάθε ποδοσφαιρικό μίσος θα πρέπει για την ώρα να θαφτεί, και όλοι μαζί να δώσουμε την υποστήριξη μας στους συλλόγους που πέρα από το πρεστίζ των οπαδών τους, κουβαλάνε και το πρεστίζ της χώρας.

Εάν δεν θέλουμε λοιπόν να καταντήσουμε όπως τα υπόλοιπα βαλκανικά πρωταθλήματα, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με την απαραίτητη σοβαρότητα τα επόμενα ματς που ακολουθούν.