Μια μετακίνηση που θα αλλάξει κατά πολύ τις ισορροπίες. Μήπως η παραμονή του Charles Leclerc στη Sauber, εξυπηρετεί καλύτερα όλους τους εμπλεκόμενους;

Η ζέστη που επικρατεί τους καλοκαιρινούς μήνες απλώς μειώνει δραματικά την οποιαδήποτε προσπάθεια για κριτική σκέψη. Έστω σκέψη. Μέσα στο χαμό των δεκάδων γνωμών, απόψεων και άρθρων περί των μεταγραφικών σεναρίων, όπου το καλοκαίρι συνήθως φουντώνουν …απότομα,  ξεχωρίζει εκείνη του Charles Leclerc και των φημών μετακίνησης του στην Ferrari. Σε αυτό το σημείο να πω  πως τις περισσότερες φορές, το «θέμα» ενός άρθρου, δεν έρχεται έτοιμο. Πρέπει εσύ να το δημιουργήσεις για τον εαυτό σου. Έτσι για μένα, δημιούργησα το ότι ο Charles Leclerc δεν πρέπει να βρεθεί στην Ferrari.

Όχι ποτέ. Το 2019. Φυσικά πολλοί ήδη αναρωτιέστε αν το «έχασα». Βλέπετε την προοπτική που έχει ο Μονεγάσκος, ο οποίος είναι μόλις 20 ετών και έχει φέρει κάποια εξαιρετικά αποτελέσματα. Παράλληλα βλέπετε και έναν Raikkonen που ναι μεν στους τελευταίες αγώνες προσπαθεί, όμως αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό. Και εγώ αυτά βλέπω. Για αυτό και δεν θεωρώ, επιχειρηματικά και αγωνιστικά καλή κίνηση την μετακίνηση του. Θα ασχοληθώ πρώτα με το επιχειρηματικό κομμάτι, το οποίο θα αναλύσω μέσα από δύο συνιστώσες.

Πρώτα από όλα, οι περισσότεροι γνωρίζουμε για την επιστροφή του Brand Alfa Romeo στην F1, μέσω της συνεργασίας με την Sauber, αρχικά σε ένα περισσότερο διαφημιστικό επίπεδο. Ούτως ή άλλως, όταν η συμφωνία έκλεισε, το φετινό μονοθέσιο ήταν σχεδόν ήδη ολοκληρωμένο. Εδώ όμως, εισέρχεται ο δαιμόνιος Sergio Marchionne. Ο Ιταλό-Καναδός, έκανε αρχικά μια επένδυση με ελάχιστο κόστος, με τεράστια όμως προβολή σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα, είναι γνωστή η προσπάθεια που έκανε ο Marchionne να αναβιώσει τον θρύλο της Alfa Romeo. Τα τελευταία χρόνια τρέχει η τελευταία,  και ίσως σοβαρότερη επένδυση και προσπάθεια αναβίωσης του Brand.

Προσωπικά, αναλογιζόμενος όλα τα παραπάνω, δεν θεωρώ πως η συνεργασία θα μείνει εκεί(ήδη από του χρόνου η Alfa θα συνεισφέρει τεχνικά), και διαβλέπω μια κάποια εξαγορά, απορρόφηση, ή πιο γενικά ανάκτηση του ελέγχου. Όταν θες να συνεισφέρεις και να μεγαλώσεις ένα Brand που μάλιστα έχει μια τεράστια αγωνιστική ιστορία και κληρονομιά, οφείλεις να το κάνεις «σωστά». Και το σωστά στην προκείμενη, σημαίνει να δείξεις δύναμη, πυγμή, πως είσαι εδώ, ένας παίκτης υπολογίσιμος στο παγκόσμιο, πλήρως ανταγωνιστικό στερέωμα.

Η δεύτερη συνιστώσα, αφορά την απόδοση. Ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί με το μέλλον της συνεργασίας, από την στιγμή που μιλάμε για μια επένδυση, αυτή πρέπει να φέρει κάποια αποτελέσματα. Είτε έμμεσα, με το να μεγαλώσει το brand και το αγωνιστικό Pedigree, είτε άμεσα, με μια για παράδειγμα αύξηση της μετοχής ή των εσόδων. Και τα δύο για να συμβούν, απαιτούν αποτελέσματα. Εντός πίστας. Ήδη βλέπουμε μια καλύτερη Sauber από την περσινή,  μεγάλο ρόλο στο οποίο έχει παίξει πως με αυτή την συνεργασία, πλέον χρησιμοποιεί ίδιους κινητήρες με την Ferrari. Τα πράγματα είναι απλά. Ναι, βοηθάει η προβολή μέσω της Formula 1. Ακόμη περισσότερο βοηθάει η προβολή που συνοδεύεται με επιτυχία. Φέτος με τις εμφανίσεις του Leclerc, μεγάλη μερίδα του κόσμου έχει αρχίσει να ασχολείται με την Sauber(εντάξει, Alfa Romeo Sauber), ακριβώς επειδή πρωταγωνιστεί στην μέση περίπου του grid. Οι καλές εμφανίσεις, φέρνουν σχόλια. Και τα σχόλια, εντυπώσεις.

Εδώ λοιπόν, δύο παραγράφους μακριά, έρχεται ο Μονεγάσκος, Charles Leclerc. Γιατί να μην μείνει στην Sauber, βοηθώντας στην συνολική της αναγέννηση; Γιατί να μην έχεις έναν τέτοιον ταλαντούχο οδηγό, μπροστάρη μιας ομάδας και ενός brand; Μιλάμε για έναν οδηγό που έχει γίνει ήδη πολύ αγαπητός και που συνεχώς κερδίζει πόντους δημοσιότητας. Επιχειρηματικά, θα ήταν μια πολύ καλή κίνηση η παραμονή του. Ξεκίνησες αναβίωση της Alfa Romeo. Την έβαλες στην Formula 1. Το βλέπεις σοβαρά, για αυτό και έχεις ήδη στείλει δεκάδες μηχανικούς σου στην Sauber. Θες  η επιστροφή σου να στεφτεί με επιτυχία. Έχεις ένα ταλέντο, με το οποίο μπορείτε να πετύχετε παράλληλα.

Έτσι, το βλέπω εγώ. Η Ferrari, για να πούμε και το άλλο, δεν έχει πρόβλημα ούτε να βρει κορυφαίο οδηγό, ούτε και να τον πληρώσει, άμα θελήσει φυσικά. Δεν βλέπω τον λόγο να βιαστούν, αφαιρώντας ένα «γρανάζι» από την Sauber, το οποίο δουλεύει εξαιρετικά και φέρνει πολύ καλά αποτελέσματα. Στην Sauber αυτή την στιγμή είναι σημαντικότατος. Αφαιρώντας τον, θα αποδυναμωθεί. Και παράλληλα, αυτό θα επηρεάσει και την Alfa Romeo.

Αγωνιστικά τώρα, δεν έχω να πω πολλά. Μόνο όσα ακούγονται συχνά πυκνά, όταν ένας οδηγός βρεθεί νωρίς σε κορυφαία ομάδα. Προσωπικά θεωρώ καλύτερο το να ψηθεί στην Alfa Romeo, να κερδίσει εμπειρίες, να εξελιχθεί, και να βρεθεί σε μια ιδανικότερη ηλικία στο Maranello. Μην ξεχνάμε πως η πίεση εντός των τοιχίων της Ιταλικής ομάδας είναι τεράστια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Felipe Massa, ο οποίος στις τελευταίες του χρονιές στο Ιταλικό στρατόπεδο ήταν σκιά του εαυτού του, και μόλις βρέθηκε στην Williams, άρχισε να αποδίδει πολύ καλύτερα. Με το να φέρεις ένα παιδί 20 ετών σε μια τόσο ανταγωνιστική ομάδα, κινδυνεύεις να το «κάψεις». Και θα είναι κρίμα, διότι πραγματικά βλέπουμε ήδη το ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ταλέντο. Για τον ίδιο μια μετακίνηση μετά από 2-3 χρόνια θα είναι ομαλότερη, με τον ίδιο ακόμη καλύτερο, ωριμότερο, και πιο έτοιμο.

O Sergio Marchionne μπροστά από μερικά, “τέκνα” του.

Ολοκληρώνοντας την συγγραφή του άρθρου, δεν είχα επίλογο. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι. Για αυτό και δεν το δημοσίευα, το ένιωθα «λειψό». Όσα ακολουθούν, παραλίγο να πάρουν την θέση του μέτριου προλόγου μου. Νομίζω όμως πως ταιριάζουν καλύτερα στο τέλος της διαδρομής, παρά στην αρχή ..

Sergio Marchionne. Ήθελα να αποτίσω τον ελάχιστο φόρο τιμής που θα μπορούσα, σε έναν άνθρωπο που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό το σύγχρονο αυτοκινητιστικό κόσμο.Ιδιαίτερος, δεν επιτάχθηκε της μόδας, μα όρισε δικό του δρόμο. Έσωσε την FIAT από την χρεωκοπία το 2004, έκανε το ίδιο με την Chrysler το 2009, τις ένωσε, και τις οδήγησε στην επιτυχία. Φέτος θα μηδενιστεί το χρέος της FCA, πολύ νωρίτερα από ότι προβλεπόταν. Έβγαλε από τον βάλτο την Alfa Romeo, με νέα μοντέλα, την είσοδο της στην Formula 1, μια νέα πνοή και σελίδα για την ιστορική μπράντα. Ο ίδιος “έφυγε” , όμως το έργο του και οι κινήσεις του θα συνεχίσουν να επηρεάζουν το πώς βλέπουμε εμείς, και πως μας βλέπουν οι άλλοι, πίσω από το κάθισμα ενός Ιταλικού ή Αμερικάνικου αυτοκινήτου.