Το Debut.gr βάζει στο μικροσκόπιο έναν από τους μεγαλύτερους μέσους της ιστορίας του ποδοσφαίρου, τον Μπαστιάν Σβαϊνστάιγκερ.

Ποτέ δεν τράβηξε τα βλέμματα πάνω του. Χαμηλών τόνων, όπως οι περισσότεροι Γερμανοί, έδινε πάντα το 100% του για την ομάδα του και την εθνική, με τις οποίες κατέκτησε τα πάντα. Τώρα ήρθε ο καιρός για μια νέα περιπέτεια. Εμείς σας παρουσιάζουμε την έως τώρα καριέρα του, μέχρι και την… περιπέτεια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Πως ξεκίνησε

Είχε να αποφασίσει ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και το σκι. Για το καλό της Μπάγερν αλλά και της εθνικής Γερμανίας, επέλεξε το πρώτο και μπήκε στις ακαδημίες της ομάδας του Μονάχου το 1998. Το 2002 κατέκτησε το πρωτάθλημα νέων όντας εκ των πρωταγωνιστών κι έτσι κέρδισε μια θέση στη δεύτερη ομάδα όπου αγωνιζόταν στη τρίτη κατηγορία της Γερμανίας.

Αρχικά αγωνιζόταν ως αριστερός μπακ, όμως η καλή πάσα και τα τρεξίματα που είχε τον έφεραν στη θέση του κέντρου, ενώ πολλές φορές αγωνιζόταν και ως εξτρέμ. Σε ηλικία 18 ετών κάνει το ντεμπούτο του αφού ο Ότμαρ Χίτσφελτ τον εμπιστεύεται μετά από δύο προπονήσει με την ομάδα και τον χρησιμοποιεί ως αλλαγή σε παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Λανς. Ο Σβαϊνστάιγκερ δίνει την ασίστ για το 2-0 και όλοι καταλαβαίνουν αμέσως πως κάτι καλό «γεννήθηκε».

Ένα μήνα αργότερα υπογράφει το επαγγελματικό του συμβόλαιο και στο τέλος της χρονιάς πανηγυρίζει το νταμπλ στη Γερμανία αγωνιζόμενος σε 14 παιχνίδια. Το Σεπτέμβριο του 2003 πετυχαίνει το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα, κόντρα στη Βόλφσμπουργκ και κάνει συνολικά 26 εμφανίσεις στη Μπουντεσλίγκα.

Πήγε να το παίξει Μάγκα-τ

Ο Μάγκατ πήρε τα ηνία της Μπάγερν το 2005 κι έστειλε αμέσως το Σβαϊνστάιγκερ στη δεύτερη ομάδα. Μετά από τρεις μήνες όμως τον χρειάστηκε κι εκείνος απέδειξε πως η αρχική επιλογή ήταν λάθος. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στο νταμπλ της ίδιας χρονιάς, ενώ σκόραρε στον πρώτο προημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Τσέλσι.

Από κει κι έπειτα ο Μπάστιαν έγινε βασικός κι αναντικατάστατος. Στα επόμενα τρία χρόνια φόρεσε 135 φορές τη φανέλα της Μπάγερν σε όλες τις διοργανώσεις σκοράροντας 10 φορές κι όπως ήταν λογικό ανανέωσε τη συνεργασία του με την ομάδα μέχρι το 2016.

Αγωνίστηκε βασικός στο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την Ίντερ, όπου η ομάδα του ηττήθηκε, έχοντας στον πάγκο της τον Λουίς Φαν Χάαλ.

Από ωραίος-μοιραίος

Τον Απρίλιο του 2012 η Μπάγερν Μονάχου, με τον Γιουπ Χάινκες στον πάγκο, αντιμετώπισε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ τη Ρεάλ Μαδρίτης και στον επαναληπτικό στην Ισπανία, το παιχνίδι πήγε στα πέναλτι. Ο Σβαϊνστάιγκερ ανέλαβε τη τελευταία κρίσιμη εκτέλεση κι αφού ευστόχησε έστειλε την ομάδα του στο τελικό, όπου θα αντιμετώπιζε τη Τσέλσι, στο Μόναχο.

Εκεί το ματς οδηγήθηκε και πάλι στα πέναλτι. Ο Σβαϊνστάιγκερ ανέλαβε και πάλι τη τελευταία εκτέλεση της ομάδας του, όμως ο Τσεχ απέκρουσε δίνοντας την ευκαιρία στον Ντρογκμπά να ευστοχήσει και να οδηγήσει τη Τσέλσι στο τρόπαιο.

Εξιλέωση

Η επόμενη χρονιά ήταν και η καλύτερη όσο ήταν ο ίδιος στην ομάδα και ίσως η καλύτερη όλων των εποχών για το σύλλογο. Η Μπάγερν κατέκτησε το τρεμπλ, ο Σβαϊνστάιγκερ ανακηρύχθηκε ως ο καλύτερος Γερμανός ποδοσφαιριστής και ο Γιουπ Χάινκες ξεκαθάρισε πως ή αυτός ή ο Ριμπερί έπρεπε να πάρουν τη Χρυσή Μπάλα, η οποία τελικά κατακτήθηκε από τον Ρονάλντο.

Η έλευση του Πεπ Γκουαρντιόλα δεν άλλαξε τίποτα. Ο Σβαϊνστάιγκερ παρέμεινε βασικός, παίζοντας ωστόσο λίγο πιο πίσω από τη συνήθη θέση του. Κάποιοι τραυματισμοί τον άφησαν πίσω, όμως όποτε επανερχόταν είχε και πάλι φανέλα βασικού. Με τον Ισπανό τεχνικό στον πάγκο τα τελευταία δύο χρόνια, κατέκτησε δύο σερί νταμπλ, ενώ σκόραρε στο τελευταίο του και 500ο ματς της καριέρας του με τη φανέλα της Μπάγερν Μονάχου.

«Πάντσερ»

Με την εθνική Γερμανίας έχει 111 συμμετοχές με 23 γκολ και από τη στιγμή που ο Φίλιπ Λαμ πέρσι το καλοκαίρι ανακοίνωσε την απόσυρσή του, είναι αυτός ο αρχηγός της. Ο Σβαϊνστάιγκερ έχει πάρει μέρος σε ένα Κονφεντερέισον(τρίτη θέση), σε τρία Εuro και τρία Παγκόσμια Κύπελλα.

Στα Ευρωπαϊκά που πήρε μέρος κατέκτησε μια τρίτη θέση το 2012 και μια δεύτερη το 2008, ενώ έχει μετάλλια από όλα τα Παγκόσμια που συμμετείχε, έχοντας δύο τρίτες θέσεις(2006, 2010) και φυσικά ένα χρυσό στα γήπεδα της Βραζιλίας προπέρσι το καλοκαίρι.