Άρης & Ηρακλής: Οι κοινοί παρονομαστές της αγωνιστικής επιτυχίας

Δύο ομάδες που για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά, βρέθηκαν να αγωνίζονται σε χαμηλότερες κατηγορίες. Δύο ομάδες από την ίδια πόλη, που τα τελευταία χρόνια της αγωνιστικής γιγάντωσης της άλλης ομάδας της Θεσσαλονίκης, του ΠΑΟΚ, κατρακύλησαν αγωνιστικά και «τσαλάκωσαν» το πρεστίζ τους, ετοιμάζονται για την δική τους αντεπίθεση.

Σίγουρα μια άνοδος δεν μπορεί να πανηγυρίζεται έξαλα από τον κόσμο των δύο αυτών συλλόγων, όμως κάθε νέα αρχή προϋποθέτει και το πέρασμα μέσα από την φωτιά. Μια δοκιμασία που τουλάχιστον για τον Άρη φέτος του εξασφάλισε την άνοδο στην φυσική του θέση, ενώ από την άλλη για τον Ηρακλή του έδωσε την ευκαιρία να παρακάμψει τα χίλια μύρια προβλήματα του και κυριολεκτικά από το μηδέν να ανεβεί στην δεύτερη εθνική κατηγορία.

Τώρα ο δρόμος και για τις δύο ομάδες προμηνύεται δύσκολος, και σίγουρα η επιστροφή στις παλιές δόξες και για τους δύο συλλόγους μόνο εύκολη υπόθεση δεν λογίζεται. Τόσο ο Άρης πρέπει να ξαναγίνει μια δύναμη στην άλφα εθνική, όσο και ο Ηρακλής θα πρέπει να επανέλθει αρχικώς στην φυσική του θέση και αυτός, ώστε να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.

Η αγωνιστική φετινή τους επιτυχία σίγουρα δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Πάμε λοιπόν να δούμε τους παράγοντες που βοήθησαν τις δύο ομάδες της Θεσσαλονίκης να ξεπεράσουν τα φετινά εμπόδια και να βάλουν πλώρη για νέους στόχους.

Το οργανωμένο αγωνιστικό πλάνο

Σίγουρα το άλφα και το ωμέγα μιας ομάδας που θέλει να έχει κάποιο στόχο είναι το πως θα στήσει το αγωνιστικό τμήμα.

Ο Άρης φέτος με την συμβολή του μάστερ των ανόδων, Μυροφορίδη, έστησε μια ομάδα ειδικών αποστολών, κατάλληλη για να ανεβάσει την ομάδα στην άλφα χωρίς πολλά πολλά.

Έμπειροι παίκτες που γνώριζαν την κατηγορία επιστρατεύτηκαν, και σε συνδυασμό με τον έμπειρο προπονητή, κατάφεραν να ισοπεδώσουν τους αντιπάλους ειδικά μέσα στο Κλεάνθης Βικελίδης.

Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει, διότι τις προηγούμενες χρονιές δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Άρης στα κρίσιμα ματς έδειξε φοβερές αδυναμίες που στοίχησαν την άνοδο. Κάτι τέτοιο δεν έγινε, και παρά τα ελάχιστα στραβοπατήματα, ο Άρης καθάρισε από νωρίς θα λέγαμε την άνοδο.

Στον Ηρακλή από την άλλη ο συντελεστής δυσκολίας ήταν σαφώς μεγαλύτερος. Στην κυριολεξία οι άνθρωποι του Γηραιού στήσανε μια ομάδα τρεις μέρες πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα, και προς μεγάλη έκπληξη όλων, η ομάδα αυτή κατόρθωσε εν τέλει να ανεβεί κατηγορία.

Και στην περίπτωση των κυανόλευκων επιλέχτηκαν παίκτες ειδικά για την συγκεκριμένη κατηγορία, ενώ το μεγάλο στοίχημα ήταν οι νεαροί που ήρθανε και δείξανε ότι έχουν την δυνατότητα να καταφέρουν και στην ανώτερη κατηγορία.

Κρατάμε και για τους δύο το αγωνιστικό πλάνο που στήθηκε με μεγάλη προσοχή και προγραμματισμό, και που εν τέλει δικαίωσε τους ανθρώπους των ομάδων.

Οι παίκτες-κλειδιά

Υπήρξαν συγκεκριμένοι παίκτες που τράβηξαν το κουπί φέτος και στις δύο ομάδες, και των οποίων η συμβολή ήταν καθοριστική για να έρθουν οι νίκες.

Από τον Άρη κρατάμε σίγουρα τον Βαγγέλη Πλατέλλα, τον Ούγκο Σόουζα, τον Γιώργο Δεληζήση, και τον Δημήτρη Διαμαντόπουλο.

Η απόδοση τους ήταν πολύ καλή καθ΄όλη τη σεζόν και σίγουρα θέτουν υποψηφιότητα να ακολουθήσουν τους κίτρινους και στην Σούπερ Λιγκ.

Από πλευράς Ηρακλή κρατάμε τους εξής που ξεχώρισαν: Χρίστος Ρόβας, Τάι,Κώστας Παναγιωτούδης, και Άγγελος Καραντασιάδης.

Οι τρεις από αυτούς είναι νεαροί παίκτες που θεωρητικά θα μπορέσουν να βοηθήσουν και στο σκληρό πρωτάθλημα της Β εθνικής κατηγορίας, και σίγουρα η επόμενη χρονιά θα αποτελέσει το κρίσιμο τεστ γι αυτούς ώστε ίσως να κάνουν το μεγάλο βήμα για την ανώτατη κατηγορία. Για τον Βραζιλιάνο δεν έχουμε να πούμε πολλά καθώς η συμβολή του ήταν καθοριστικότατη, και γι αυτό το λόγο αποκτήθηκε.

Το οικονομικό πλάνο

Και οι δύο ομάδες ήταν πολύ προσεκτικές με τις φετινές τους δαπάνες.

Μιλάμε για δύο κατηγορίες όπου τα χρήματα είναι ελάχιστα, και σίγουρα χρειάζεται μια καλή διαχείριση προκειμένου να μην ξεφύγει το μπάτζετ.

Σε αυτό βοήθησε πάρα πολύ όπως είπαμε παραπάνω, ο αγωνιστικός σχεδιασμός και έτσι οι κινήσεις που γίνανε ήταν απόλυτα στοχευμένες.

Οι οικονομικές σπατάλες είναι η αλήθεια πως αποτελεί αγκάθι για πολλούς ελληνικούς συλλόγους, επομένως η φετινή χρονιά θα πρέπει να ενστάλαξε στους ιθύνοντες των δύο συλλόγων πως δεν χρειάζεται να σπαταλάς άσκοπα χρήματα, και πως μια ανταγωνιστική ομάδα μπορεί να χτιστεί και χωρίς οικονομικές υπερβάσεις.

Ο ελληνικός κορμός

Βασικότατη παράμετρος, σε ένα ελληνικό πρωτάθλημα που βρίθει από μεταγραφές ξένων παικτών αμφιβόλου αξίας και επιπέδου.

Είδαμε δύο ομάδες να στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε Έλληνες παίκτες, που ξέρανε σε τι συλλόγους αγωνίζονται, και πάνω από όλα τι στόχους έχουν.

Με αυτόν τον τρόπο μπόλιασαν και στους ξένους παίκτες την νοοτροπία των συλλόγων, και έτσι έχουμε και για τις δύο ομάδες ένα πετυχημένο μείγμα, που χάρισε αγωνιστικές επιτυχίες.

Επίσης να τονίσουμε εδώ, και το κατά διαστήματα όμορφο ποδόσφαιρο που επέδειξαν και οι δύο ομάδες, και μάλιστα αγωνιζόμενες σε πρωταθλήματα που δεν φημίζονται για το ποιοτικό τους παιχνίδι.

Κάτι τέτοιο τονώνει σίγουρα και τον κόσμο των ομάδων, που επιτέλους βλέπουν παίκτες να μοχθούν για την φανέλα, και όχι αδιάφορους επαγγελματίες-μισθοφόρους.

Κλείνοντας λοιπόν, να πούμε πως ευχή όλων είναι και οι δύο να χτίσουν γερά θεμέλια που θα τους επιτρέψουν να επανέλθουν στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου, διότι η απουσία τους το μόνο που κάνει είναι να ρίχνει όλο και περισσότερο το επίπεδο ανταγωνισμού της Σούπερ Λιγκ.