“Ροχιμπλάνκο” και από ψηλά

Κάθε ποδοσφαιριστής ή προπονητής μπορεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί από μία ομάδα και τον κόσμο της.

Ωστόσο, η σχέση που είχε ο Λουίς Αραγονές με την Ατλέτικο Μαδρίτης μόνο μία απλή σχέση αγάπης δεν ήταν. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον αν και ποτέ αυτή η σχέση δεν ήταν μακροχρόνια, καθώς πάντα είχε μικρά διαλείμματα.

Πλέον μετά το θάνατό του που ήρθε τα ξημερώματα του Σαββάτου (1/2) θα μπορεί να βλέπει συνεχώς και χωρίς διαλείμματα από κάπου εκεί ψηλά τους αγαπημένους του “ροχιμπλάνκος” με τους οποίους έζησε μοναδικές στιγμές.

 Το ξεκίνημα του “ξωτικού”

O Λουίς Αραγονές είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 28 Ιουλίου του 1938 στην Ορταλέθα, μία πόλη κοντά στην Μαδρίτη. Εκεί έκανε και τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα σε μία ομάδα της Ισπανικής πρωτεύουσας: την Χετάφε με την οποία δεν κέρδισε κάποιο τίτλο, αλλά κέρδισε το παρατσούκλι “το εξωτικό”, λόγω των αυτιών του.

 Βασιλιάς στους… δανεισμούς

Μετά από ένα χρόνο με τη φανέλα της Χετάφε ο Αραγονές θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα πάρει μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης. Με τη “βασίλισσα” ποτέ δεν κατάφερε να παίξει στην πρώτη ομάδα, καθώς εκείνη την περίοδο στους “μερένχες” στην επίθεση αγωνίζονταν παίκτες όπως οι Φέρεντς Πούσκας, Αλφρέντο Ντι Στέφανο και Ραϊμόν Κοπά.

Γι’ αυτό οι διοικούντες φρόντιζαν να στέλνουν δανεικό αριστερά και δεξιά τον Αραγονές, με αποτέλεσμα ο νεαρός φορ μέσα σε λίγα χρόνια να αγωνιστεί στις: Ουέλβα, Έρκουλες, Ούμπεδα, Ρεάλ Μπέτις και στη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Να η ευκαιρία!

Ακόμα και έτσι ο Αραγονές κατάφερε να αποκομίσει σημαντικές εμπειρίες και να εξελιχτεί σαν επιθετικός. Γι’ αυτό και η Ρεάλ Οβιέδο το καλοκαίρι του 1960 αποφάσισε να τον εντάξει στις τάξεις της βλέποντας πως μπορεί να την βοηθήσει με τα γκολ του και με τα χρώματά της κατάφερε να πατήσει για πρώτη φορά χορτάρι γηπέδου της Πριμέρα Ντιβιζιόν.

Το 1961 ο Αραγονές θα πάρει μεταγραφή στη Ρεάλ Μπέτις. Με τους “βερδιμπλάνκος” ο επιθετικός από την Ορταλέθα αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της σεζόν 1963-1964 κατορθώνοντας να πετύχει 33 τέρματα σε 86 παιχνίδια πρωταθλήματος.

Γεννημένοι ο ένας για τον άλλον

Το 1964 η Ατλέτικο Μαδρίτης θα τον κάνει δικό της και ο Αραγονές με την σειρά του και στο πέρασμα των χρόνων θα την κάνει δικιά του. Στους “ροχιμπλάνκος” με το που πάει μετά από λίγο καιρό θα του δοθεί το παρατσούκλι “μεγάλα παπούτσια”, λόγω των πολύ καλών εκτελέσεων φάουλ.

Στην πρώτη του χρονιά στο “Βιθέντε Καλντερόν” θα κατακτήσει και την πρώτη του “κούπα”. Εκείνη του Κόπα ντελ Ρέι. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Την σεζόν 1965-66 θα οδηγήσει την Ατλέτικο στην κορυφή του ισπανικού πρωταθλήματος. Σε αυτήν οι “ροχιμπλάνκος” ανέβηκαν εκ νέου το 1970 με τον Αραγονές να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ έχοντας βρει δίχτυα συνολικά 16 φορές. Ωστόσο, το βραβείο θα το μοιραστεί με δύο συμπαίκτες του, τον Χοσέ Γκάρατε και τον Αμάνθιο, οι οποίοι πέτυχαν τον ίδιο αριθμό τερμάτων.

Το 1973 θα πανηγυρίσει άλλο ένα Κύπελλο Ισπανίας, ενώ την επόμενη σεζόν (1974) θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αυτός έμελλε να είναι ο τελευταίος του τίτλο ως παίκτης της Ατλέτικο Μαδρίτης, καθώς το καλοκαίρι εκείνη της σεζόν αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του.

Απολογισμός του; Πρώτος σκόρερ στην ιστορία των “ροχιμπλάνκος” με 172 γκολ, έβδομος σε συμμετοχές (372), τρία πρωταθλήματα Ισπανίας και δύο Κόπα ντελ Ρέι.

Aχ, αυτοί οι Βαυαροί 

Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως την σεζόν 1973- 1974 η Ατλέτικο έφτασε κοντά στο να κατακτήσει τον σπουδαιότερο τίτλο της ιστορίας της. Εκείνον του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οι “ροχιμπλάνκος” στον τελικό αντιμετώπισαν την σπουδαία Μπάγερν Μονάχου του Φράντζ Μπεκενμπάουερ και του Γκερντ Μίλερ.

Το παιχνίδι στην κανονική του διάρκεια δεν είχε γκολ, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην παράταση. Εκεί ο Αραγονές έδωσε το προβάδισμα την Ατλέτικο, όμως, το γκολ του Σβάντσερμπεργκ στο 119′ οδήγησε την αναμέτρηση σε ρεβάνς λίγες μέρες αργότερα.

Εκεί οι “ροχιμπλάνκος” έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια γνωρίζοντας την ήττα με σκορ 4-0 από τους Βαυαρούς.

Στην Ατλέτικο και πάλι

Ο Αραγονές το καλοκαίρι του ’74 κρέμασε τα εξάταπα, ώστε να συνεχίσει ως προπονητής, όμως ένα πράγμα παρέμεινε ίδιο. Η Ατλέτικο Μαδρίτης. Εκεί που σταμάτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα το “ξωτικό” εκεί ξεκίνησε το ταξίδι του στους πάγκους.

Μάλιστα, με το “καλημέρα” κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο. Αυτός ήταν του Διηπειρωτικού Κυπέλλου κόντρα στην Ιντεπεντιέντε το 1974. Η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη για τον Αραγονές στον πάγκο των “ροχιμπλάνκος”, αφού τους οδήγησε στην κορυφή της Ισπανίας την σεζόν 1976- 1977, ενώ μία χρονιά νωρίτερα είχε πανηγυρίσει το Κόπα ντελ Ρέι μαζί τους.

Ωστόσο, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν. Έτσι, μετά από έξι χρόνια ως παίκτης, αλλά και ως προπονητής στην Ατλέτικο Μαδρίτης ο Αραγονές θα πάρει την απόφαση να αποχωρήσει από το “Βιθέντε Καλντερόν” και να συνεχίσει την καριέρα του στην Ρεάλ Μπέτις.

Δεν άντεξε μακριά της

To 1981, λοιπόν, θα τον βρει στην Ανδαλουσία για λογαριασμό της Ρεάλ Μπέτις. Ωστόσο, δεν θα κάτσει για πολύ εκεί, με αποτέλεσμα το 1982 να επιστρέψει και πάλι στην Ατλέτικο Μαδρίτης.

Μάλιστα, το 1983 έφτασε πολύ κοντά στο “νταμπλ”, καθώς κατέκτησε το Κόπα ντελ Ρέι και έχασε το πρωτάθλημα στις λεπτομέρειες από την Αθλέτικ Μπιλμπάο που τερμάτισε πρώτη με τέσσερις βαθμούς παραπάνω από τους “ροχιμπλάνκος”.

Το 1986 η Ατλέτικο θα βρεθεί σε άλλον έναν ακόμη τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτή τη φορά για το Κύπελλο Κυπελλούχων. Η διοργάνωση μπορεί να ήταν διαφορετική, όμως το αποτέλεσμα ήταν ίδιο για τους Ισπανούς που ηττήθηκαν με σκορ 3-0 από την Ντιναμό Κιέβου.

Καταλονία και μετά πάλι Μαδρίτη!

Το έργο του Λουίς Αραγονές στην Ατλέτικο Μαδρίτης εκτός από επιτυχημένο που ήταν δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο από τους “μεγάλους” της Ισπανίας.

Έτσι, ο Αραγονές το 1987 θα αποχωρήσει από τους “ροχιμπλάνκος”, ώστε να συνεχίσει την καριέρα του στην Καταλονία για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα.

Εκεί έμεινε μέχρι την άνοιξη του ’88 προλαβαίνοντας, όμως, να προσθέσει άλλο έναν τίτλο (Κόπα ντελ Ρέι) στο πάλμαρέ του, ενώ το 1990 θα πάει στην άλλη ομάδα της Καταλονίας, την Εσπανιόλ, αλλά δεν θα μακροημερεύσει ούτε εκεί, αφού αποχώρησε το 1991.

Το ξεκίνημα της σεζόν 1991- 1992 θα βρει τον Αραγονές για ακόμη μία φορά στην Μαδρίτη για λογαριασμό της Ατλέτικο. Αυτό ήταν και το τρίτο πέρασμα του από τους “ροχιμπλάνκος” το οποίο συνδυάστηκε και με ένα Κύπελλο Ισπανίας στο τέλος της σεζόν.

“Νυχτερίδες” και πρωτάθλημα, γλυκιά μου!

Παρόλα αυτά ο Αραγονές για ακόμη μία φορά θα φύγει από την… γλυκιά του Ατλέτικο Μαδρίτης και τα επόμενα χρόνια θα περάσει από τις Σεβίλλη, Βαλένθια, Ρεάλ Μπέτις, Ρεάλ Οβιέδο και Μαγίορκα. Ωστόσο, η μεγαλύτερή του επιτυχία θα έρθει με τις “νυχτερίδες” το 1996 όταν και κατέκτησε μαζί τους το πρωτάθλημα. 

Ατλέτικο και στα δύσκολα

To 2000 η Ατλέτικο Μαδρίτης θα γνωρίσει τον υποβιβασμό. Το νέο ξεκίνημα στα… αλώνια τη Σεγούντα Ντιβισιόν μόνο εύκολο δεν είναι. Έτσι, μετά από αρκετά ανεπιτυχή αποτελέσματα και με την μισή χρονιά να έχει φύγει η διοίκηση των “ροχιμπλάνκος” θα επιστρατεύσει τον πιστό στρατιώτη του συλλόγου. Τον Λουίς Αραγονές.

Εκείνος θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι, προκειμένου η Ατλέτικο να μην χάσει το “τρένο” που οδηγεί στην Πριμέρα, όμως, το έδαφος που είχε να καλύψει ήταν πολύ περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσε και έτσι η άνοδος χάθηκε με την ομάδα της Μαδρίτης να τερματίζει στην 4η θέση.

Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν την επόμενη σεζόν όπου ο Αραγονές θα πάρει τους παίκτες που θέλει και στο τέλος θα πανηγυρίσει τον προβιβασμό στην πρώτη τη τάξει κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου.

Το νερό πλέον χάρη στον Αραγονές είχε μπει στο αυλάκι και ο σύλλογος ξεκίνησε σιγά- σιγά να θυμίζει την ένδοξη ομάδα του παρελθόντος. Το “ξωτικό”, αφού εκπλήρωσε το έργο αποχώρησε το καλοκαίρι του 2003 από τους “ροχιμπλάνκος” και δεν ξαναγύρισε σε αυτούς.

Μέχρι και σήμερα ο Αραγονές αποτελεί τον πιο επιτυχημένο τεχνικό στην ιστορία της Ατλέτικο Μαδρίτης, καθώς μαζί της κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, τρία Κύπελλα, ένα Διηπειρωτικό, ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας και το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας.

Στην κορυφή της Ευρώπης!

Η σεζόν 2003- 2004 θα βρει τον Αραγονές στην Μαγιόρκα. Ωστόσο, μετά το τέλος του EURO 2004 το “τιμόνι” της εθνικής ομάδας της Ισπανίας θα περάσει στο “ξωτικό” από την Μαδρίτη.

Ο Αραγονές από την αρχή της θητείας του στους “φούριας ρόχας” θα πάρει μερικές σημαντικές αποφάσεις που σχολιάστηκαν ποικιλοτρόπως από τα ΜΜΕ της χώρας.

Μία από αυτές ήταν να παραγκωνίσει τους Μίτσελ Σαλγκάδο και Ραούλ, οι οποίοι παρά το γεγονός πως ήταν από τους πιο έμπειρους παίκτες στις τάξεις της εθνικής Ισπανίας έχασαν τη θέση τους σε αυτήν από νεότερους.

Εκείνη την εποχή ο Αραγονές θα προσπαθήσει και τελικά θα πετύχει να περάσει την δική του φιλοσοφία στην εθνική με το γνωστό σε όλους μας -πλέον- “τίκι- τάκα” να γίνεται ο βασικός τρόπος παιχνιδιού των “φούριας ρόχας”.

Παρόλα αυτά η Ισπανία του Αραγονές θα γνωρίσει τον αποκλεισμό στους “16” από την Γαλλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στην Γερμανία.

Δύο χρόνια όμως αργότερα και συγκεκριμένα στο EURO 2008 όλα θα αλλάξουν για τους “φούριας ρόχας”, οι οποίοι όχι μόνο κατάφεραν να επιστρέψουν στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά μετά το 1964, αλλά το έκαναν με… στιλ, αφού σε όλα τους τα ματς το ποδόσφαιρο που έπαιζαν εκτός από αποτελεσματικό ήταν και θεαματικό.

Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν και οι Γερμανοί που στον τελικό έχασαν με σκορ 1-0 χάρη στο γκολ του Φερνάντο Τόρες, o ποίος έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Ατλέτικο Μαδρίτης υπό τις οδηγίες του Αραγονές.

Τα τελευταία ένσημα 

Ο Αραγονές λίγο καιρό μετά τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του EURO 2008 από την Ισπανία ανακοίνωσε πως επόμενος σταθμός της καριέρας του θα ήταν η Τουρκία και συγκεκριμένα ο πάγκος της Φενερμπαχτσέ με την οποία είχε υπογράψει συμβόλαιο δύο ετών.

Την πρώτη χρονιά με τα “καναρίνια” κατέκτησε το τουρκικό πρωτάθλημα, όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, καθώς την δεύτερη χρονιά του με τον τουρκικό σύλλογο τερμάτισε στην 4η θέση, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει από την “Φενέρ” το καλοκαίρι του 2009.

“Ο Ανρί είναι ένα σκατό μπροστά σου”

Το 2004 όπως έχουμε γράψει και πιο πάνω ο Αραγονές ήταν στην εθνική ομάδα της Ισπανίας. Σε μία προπόνηση των “φούριας ρόχας” και πριν το παιχνίδι με την Γαλλία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 η κάμερα ισπανικού καναλιού θα “πιάσει” τον Αραγονές να λέει στον Ρέγες που αγωνιζόταν, τότε στην Άρσεναλ και ήταν συμπαίκτης με τον Τιερί Ανρί: “Πες σε αυτό το μαύρο σκατό πως είσαι πολύ καλύτερός του. Πες του το! Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου, είσαι πολύ καλύτερος από αυτό το μαύρο σκατό”.

Αυτό προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από τα ΜΜΕ της Αγγλίας που απαιτούσαν από την Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να τον απολύσει από τον πάγκο της ομάδας. Μετά από έρευνα ,η ΟΥΕΦΑ τον τιμώρησε με πρόστιμο 100.000 ελβετικών φράγκων και τον προειδοποίησε, πως αν ξανακάνει τέτοιες ανάλογες δηλώσεις στο μέλλον τότε θα τον τιμωρήσει πολύ πιο αυστηρά.

“Ροχιμπλάνκο” και από ψηλά

Ο Αραγονές άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Μαδρίτης σε ηλικία 75 ετών. Μετά το θάνατό του ο νυν τεχνικός της Ατλέτικο Μαδρίτης, Ντιέγκο Σιμεόνε, σε δηλώσεις του τόνισε: “Όλοι στην Ατλέτικο πονάνε αυτή την στιγμή γι’ αυτή την απώλεια, καθώς ο Αραγονές αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι για την ιστορία του συλλόγου, αλλά και για το ισπανικό ποδόσφαιρο”.