Η μεταμόρφωση της Μπαρτσελόνα από το “άγγιγμα” του Βαλβέρδε

“Ο σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος” είπε ο Νίκος Καζατζάκης και η εν λόγω φράση ταιριάζει… γάντι στην πορεία της Μπαρτσελόνα τη φετινή σεζόν. Μπορεί οι Καταλανοί να απολαμβάνουν τη μοναξιά της κορυφής στη La Liga, όντες στο +9 από την Ατλέτικο Μαδρίτης, στο +11 από τη Βαλένθια και στο +19 από τη Ρεάλ, όμως το μονοπάτι της κορυφής ήταν γεμάτο λακκούβες και… αγκάθια για τον Ερνέστο Βαλβέρδε.

Ωστόσο, ο “Τσινγκούρι” το καλοκαίρι διάλεξε τον δύσκολο δρόμο, εκείνον που ήταν γεμάτος εμπόδια και “κακοτοπιές”. Άλλωστε, για τον πρώην τεχνικό του Ολυμπιακού, η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Μπάρτσα, σε μία από τις πιο δύσκολες φάσεις της σύγχρονης ιστορίας της, ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής του. Η θέλησή του να πετύχει ήταν τόσο μεγάλη, που όσες δυσκολίες και να παρουσιάστηκαν στο δρόμο του, τις διαπέρασε, τις εξαφάνισε σαν να μην υπήρξαν ποτέ, φέρνοντας την απόλυτη ευημερία.

Η “ακέφαλη” Μπαρτσελόνα, τα σενάρια διαδοχής και ο Βαλβέρδε

Ο Λουίς Ενρίκε, φρόντισε πριν το τέλος της περσινής αγωνιστικής σεζόν να ενημερώσει ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει στον πάγκο των “Μπλαουγκράνα” κάτι που προξένησε αναστάτωση στη Βαρκελώνη. Τα σενάρια για τον διάδοχό του έδιναν και έπαιρναν, ακούστηκαν πάρα πολλά ονόματα και τελικά ο Βαλβέρδε ανέλαβε τα ηνία της ομάδας.

Η πίεση που είχε για να πετύχει ήταν αφόρητη και το ήξερε. Πήρε στα χέρια του μία ομάδα που έχασε το πρωτάθλημα από την αιώνιο αντίπαλο στις λεπτομέρειες, τη στιγμή που στη Μαδρίτη πανηγύριζαν και την κατάκτηση της La Liga αλλά και το Champions League. Έπρεπε πάση θυσία να πετύχει και για να το κάνει αυτό, όλοι απαιτούσαν μεταγραφικές “βόμβες”.

Ο Βεράτι, ο Κουτίνιο και η φυγή Νεϊμάρ

Από την πρώτη στιγμή της μεταγραφικής περιόδου του περασμένου καλοκαιριού, η Μπαρτσελόνα ήθελε τον Μάρκο Βεράτι της Παρί Σεν Ζερμέν. Οι προτάσεις των “Μπλαουγκράνα” όμως δεν συγκίνησαν διόλου τους Γάλλους, οι οποίοι ήταν ανένδοτοι. Η “Μπάρτσα” δέχθηκε ένα ισχυρό “χαστούκι” και προχώρησε στον επόμενο μεταγραφικό της στόχο που ήταν ο Κουτίνιο.

Πριν καλά καλά όμως ξεκινήσει το μεγαλύτερο μεταγραφικό σίριαλ του 2017, έσκασε η “βόμβα” Νεϊμάρ. Οι οπαδοί ούτε που το φαντάζονταν ότι ο Βραζιλιάνος θα θέλει να αποχωρήσει. Να που έγινε όμως. Ήθελε να είναι ο απόλυτος ηγέτης και πρωταγωνιστής, να πάρει τη Χρυσή Μπάλα και να μην βρίσκεται στη σκιά του Μέσι.

Ο Βαλβέρδε μόλις λίγο καιρό αφού κάθισε στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, έπρεπε να διαχειριστεί ένα τεράστιο θέμα για την ευημερία της ομάδας. Έκανε ότι μπορούσε, αλλά ο Νεϊμάρ ήταν αμετάπειστος. Η Παρί κατέβαλλε τη ρήτρα του συμβολαίου του και τον έκανε… “Μίδα”. Πλέον η πίεση που υπήρχε στο πρόσωπό του για να ξαναχτίσει μία πανίσχυρη Μπάρτσα ήταν ακόμη μεγαλύτερη.

Όλα πήγαιναν στραβά για τον “Τσινγκούρι”, ακόμη και λίγες μέρες αργότερα ο μεγάλος μεταγραφικός στόχος που άκουγε στο όνομα Κουτίνιο δεν ήρθε αφού η Λίβερπουλ δεν ενέδωσε στις πιέσεις των Καταλανών.

Οι σφαλιάρες από τη Ρεάλ και ο Ντεμπελέ

Τα ματς για το Σούπερ Καπ Ισπανίας ήταν πολύ σημαντικά, όχι γιατί πρόκειται για κάποιο σπουδαίο τίτλο, αλλά εξαιτίας της έλλειψης αυτοπεποίθησης στη μετά-Νεϊμάρ και μετά-Ενρίκε εποχή. Ήττα με 3-1 στο Καμπ Νόου και με 2-0 στο Μπερναμπέου και η Μπαρτσελόνα σε βαθιά κρίση. Κάπου εκεί έρχεται ο Ντεμπελέ σε μία μεταγραφή ρεκόρ, που όμως λίγες μέρες αργότερα τραυματίστηκε. Οι αναποδιές για τον Βαλβέρδε δεν έλεγαν να τελειώσουν, ωστόσο εκείνος είχε τη συνταγή της επιτυχίας.

Το “άγγιγμα” Βαλβέρδε και η αρχή της επιτυχίας

Εκτός από την πίεση που υπήρχε, δεν έλειψε και ο χλευασμός, κυρίως προς το πρόσωπο του Παουλίνιο και την επιλογή της Μπαρτσελόνα να τον κάνει δικό της από την Κίνα, όπου αγωνιζόταν για δύο χρόνια. Ο “Τσινγκούρι” όμως ήξερε ακριβώς τι θα του δώσει ο Βραζιλιάνος και έτσι με σκληρή δουλειά άρχισαν όλα να πηγαίνουν σύμφωνα με το πλάνο του.

Η Μπαρτσελόνα δεν εντυπωσίαζε στην αρχή, ήταν κυνική, αλλά κάτι τέτοιο ήταν πέρα για πέρα λογικό μετά από τα χίλια κύματα που πέρασε η ομάδα. Μετά από 7 σερί νίκες στο πρωτάθλημα και ενδιάμεσα μία τριάρα στη Γιουβέντους για το Champions League, ήταν όλα παρελθόν.

Το μεγάλο τεστ στο Wanda Metropolitano ήταν το επόμενο βήμα, στο οποίο το τελικό 1-1 αφήνει τους Καταλανούς ικανοποιημένους και σιγά σιγά αρχίζει να επικρατεί θετικό κλίμα.

Το πάρτι στο Μπεναμπέου και ο Κουτίνιο

Όλα κυλούσαν τέλεια, παρότι κανείς δεν το περίμενε. Το Κλάσικο στη Μαδρίτη ήταν η ζωή σου, ο θάνατός μου. Για τους Μαδριλένους η ήττα σήμαινε πρωτάθλημα-τέλος, ενώ για τους Καταλανούς θα τους βύθιζε ξανά στην κρίση και της αναζήτησης του τι πάει στραβά.

Ο Βαλβέρδε όμως πήρε την εκδίκησή του, η οποία ήταν η πιο γλυκιά που θα περίμενε κανείς. Μία τριάρα στη Ρεάλ και ουσιαστικά η Μπαρτσελόνα κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της σεζόν. Η ψυχολογίας της ομάδας ανέβηκε ακόμη περισσότερο, η οποία συνδυάστηκε και με την επάνοδο του Ντεμπελέ στην αγωνιστική δράση λίγες μέρες αργότερα.

Το βράδυ στο Ανοέτα, ήρθε να επιβεβαιώσει ακόμη μία φορά ότι η φετινή Μπάρτσα διαφέρει και έχει στο DNA της τα στοιχεία του προπονητή της. Με ανατροπή από το 2-0 (τελικό 4-2), κέρδισε μετά από 10 χρόνια στο Ανοέτα, όταν τόσοι και τόσοι προπονητές που πέρασαν από τον πάγκο της τα τελευταία χρόνια δεν τα κατάφεραν. Πλέον το κλίμα είναι τέλειο όχι μόνο για τις νίκες, αλλά και για την απόκτηση του Κουτίνιο, που τόσο πολύ ήθελαν στη Βαρκελώνη. Παράλληλα, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο η άμυνα με τον ερχομό του Γέρι Μίνα, που σιγά σιγά θα ενσωματωθεί για να δυναμώσει τα μετόπισθεν.

Πως άλλαξε η Μπαρτσελόνα; Τι έκανε ο Βαλβέρδε;

Ας μετρήσουμε λοιπόν τις αναποδιές: 1) Νεϊμάρ, 2) ήττες στα Κλάσικο, 3) Μεταγραφή Κουτίνιο, 4) Τραυματισμός Ντεμπελέ, 5) Ντεφορμάρισμα Σουάρεζ. Πέντε μεγάλες αναποδιές και ο Βαλβέρδε έχει χτίσει μία ομάδα που τρομοκρατεί, όχι μόνο επιθετικά. Άλλωστε η Μπαρτσελόνα δεν παίζει το διαστημικό ποδόσφαιρο κυριαρχίας που έπαιζε επί εποχής Πεπ Γκουαρδιόλα, αλλά γιατί πλέον είναι ΟΜΑΔΑ που ξέρει να καλύπτει όλες τις αδυναμίες της.

ΑΜΥΝΑ

Ανέκαθεν το πρόβλημα των “Μπλαουγκράνα” ήταν η αμυντική τους λειτουργία. Ο Βαλβέρδε το ήξερε, γνώριζε που να δώσει την προσοχή και τι πρέπει να κάνει. Επί εποχής του βλέπουμε κατά κύριο λόγο ένα σχήμα 4-4-2, το οποίο έχει σε ελεύθερο ρόλο τον Μέσι και πολύ ενισχυμένη τη μεσαία γραμμή. Ο ερχομός του Παουλίνιο, έδωσε τη δυνατότητα και στο Ράκιτιτς αλλά και στον Μπουσκέτς να κινούνται με μεγαλύτερη άνεση τόσο επιθετικά αλλά και αμυντικά.

Έτσι βελτιώθηκε η ανασταλτική λειτουργία της ομάδας, η οποία πλέον διέθετε τρεις παίκτες που μπορούν να κόψουν και να μαρκάρουν, με τον Παουλίνιο να προσθέτει το δυνατό του κορμί που βοηθάει στις προσωπικές μονομαχίες αλλά και την ικανότητά του να πατάει περιοχή, μετρώντας φέτος οκτώ γκολ!

Ο Βαλβέρδε όμως δεν σταμάτησε εκεί, φέτος βλέπουμε την καλύτερη έκδοση του Τζόρντι Άλμπα, αλλά και αυτή του Τερ Στέγκεν, ενώ μέχρι να τραυματιστεί ο Ουμτιτί ήταν σίγουρα ο καλύτερος αμυντικός του πρωταθλήματος. Παράλληλα, η μουρμούρα για την απόκτηση ενός δεξιού μπακ σταμάτησε. Όχι γιατί ο Σεμέδο βγάζει… μάτια, αλλά γιατί ο “Τσινγκούρι” εμπιστεύτηκε τον Σέρχι Ρομπέρτο, ο οποίος κάνει ένα σωρό δουλειές μέσα στο γήπεδο. Όλοι οι παραπάνω παράγοντες έχουν μεταμορφώσει την αμυντική λειτουργία των Καταλανών και την έχουν μετατρέψει στη δεύτερη καλύτερη άμυνα της Ευρώπης, όταν πριν λίγο καιρό κάτι τέτοιο θα ακουγόταν ως κακόγουστο αστείο. Η Μπάρτσα έχει δεχθεί μόλις 9 γκολ φέτος στο πρωτάθλημα, με την Ατλέτικο να έχει 8 γκολ παθητικό. Ωστόσο, αν βάλει κανείς στην εξίσωση και το Champions League τότε η Μπαρτσελόνα έχει την καλύτερη άμυνα στην Ευρώπη, αφού εκεί δέχθηκε μόλις 1, από τον Ολυμπιακό, σύνολο δηλαδή 10.

ΕΠΙΘΕΣΗ

Παρότι σε αυτόν τον τομέα η Μπαρτσελόνα ήταν άπιαστη, η φυγή Νεϊμάρ και ο… αγνώριστος Σουάρεζ δημιούργησαν πρόβλημα στον Βαλβέρδε. Ο “Τσινγκούρι” έκανε το εύκολο, έδωσε την απόλυτη ελευθερία κινήσεων στον Μέσι, ο οποίος ήταν και ο βασικός παράγοντας, ξελασπώνοντας τους Καταλανούς, αλλά πήρε πολλά και από τον Παουλίνιο, ο οποίος σε δύσκολες αναμετρήσεις (βλέπε Χετάφε) δήλωσε “παρών” και έσωσε την γκέλα. Τα οκτώ γκολ που μετράει άλλωστε το αποδεικνύουν περίτρανα. Όταν επέστρεψε ο Σουάρεζ στα γνωστά του στάνταρ, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο απλά και πλέον η Μπάρτσα έχει μία άμυνα φτιαγμένη από ατσάλι και πλουραλισμό στην επίθεσή της, η οποία θα γίνει ακόμη πιο φονική με την ενσωμάτωση του Κουτίνιο.

Όλα αυτά βέβαια έχουν επιτευχθεί από τον Βαλβέρδε, με τον ίδιο να διαχειρίζεται απίστευτα καλά το ρόστερ του, κάνοντας σωστό ροτέισον παρά τις αντιξοότητες που του παρουσιάστηκαν. Η μεγαλύτερη αναγνώριση για εκείνον ήρθε πρόσφατα, όταν στο ματς με τη Θέλτα για το Κύπελλο Ισπανίας (5-0) στην πιο χορταστική εμφάνιση των “Μπλαουγκράνα”, το κοινό του Καμπ Νόου φώναζε ρυθμικά το όνομά του.

Η ουσία

Όλα έδειχναν ότι η Μπαρτσελόνα πάει από το κακό στο χειρότερο και ότι πρόκειται για μεταβατική περίοδο. Ο Βαλβέρδε όμως περνώντας από τις… φωτιές την αναγέννησε από τις στάχτες της, ακουμπώντας πάνω της το “μαγικό” ραβδί του και περνώντας στο αίμα της το δικό του DNA. Το αποτέλεσμα είναι ότι βρίσκεται αήττητη (σε πρωτάθλημα και Champions League), η μοναδική που το καταφέρνει σε όλη την Ευρώπη και με το πρωτάθλημα ήδη δικό της. Ο Βαλβέρδε έχει αφήσει ήδη το στίγμα του και γράφει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του συλλόγου, έχοντας τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, χωρίς να τραβήξει τα βλέμματα και τη δόξα πάνω του.