Ένα το πούλμαν, πολλοί (;) οι οδηγοί!

Σε οποιαδήποτε κουβέντα ποδοσφαιρόφιλων αναφερθεί η λέξη «λεωφορείο» , ή φράσεις όπως «park the bus», «όλοι πίσω από τη μπάλα», το μυαλό όλων πάει ασυναίσθητα στον Ζοσέ Μουρίνιο (δικαίως ή αδίκως). Άντε καμιά φορά και στον Τσόλο Σιμεόνε.

Το βράδυ της Τετάρτης, παρακολούθησα τον ημιτελικό του Carabao Cup, μεταξύ Τσέλσι και Άρσεναλ (0-0). Με τη λήξη του, η σκέψη μου ήταν μόνο μια. Μήπως τελικά αδικούμε τον Μουρίνιο, βάζοντας το όνομά του δίπλα στο “συντηρητικό ποδόσφαιρο”; Η απάντηση (κατ’ εμέ) είναι ναι.

Χωρίς πολλά πολλά, η αμυντική στάση που επέλεξε να ακολουθήσει ο Αρσέν Βενγκέρ ενάντια στους “μπλε”, δεν κατακρίθηκε από κανέναν. Ωστόσο, σε ανάλογη περίπτωση με τον Μουρίνιο στον πάγκο, τα ..”λεωφορεία” θα έδιναν και θα έπαιρναν. Δεν κακοκρίνω τον Αλσατό ή τη φιλοσοφία του, ούτε είμαι κανένα fanboy του “Special One”. Δε μπορώ όμως την αδικία.

Σε μια αναμέτρηση με θεωρητικό φαβορί την ομάδα του Κόντε, αλλά έχοντας παίκτες που μπορούν να τη χτυπήσουν, η Άρσεναλ παρατάχθηκε -σχεδόν- πλήρως αμυνόμενη, έχοντας κατοχή της τάξεως του 45% (όχι τόσο μικρό ποσοστό, σε σχέση με την εικόνα του ματς), ενώ πραγματοποίησε 13 λιγότερες ευκαιρίες από την Τσέλσι. Από την Τσέλσι που μεταξύ των δύο είναι αυτή η πιο αμυντικογενής ομάδα.

Και μιας και το ανέφερα, η Τσέλσι πέρσι κατέκτησε σχετικά εύκολα τον τίτλο. Χωρίς να παίξει το θεαματικό ποδόσφαιρο της Σίτι, χωρίς καν να παρουσιάσει στο χορτάρι εμφανίσεις και ποδόσφαιρο ανάλογο με την Τσέλσι του Μουρίνιο (στην 1η του θητέια). Ουσιαστικά, χάρη στην αποτελεσματικότητά της και την αναποτελεσματικότητα των υπολοίπων, ανέβηκε στο “θρόνο”. Που θέλω να καταλήξω. Κανείς (ή τουλάχιστον εγώ δεν παρατήρησα) δεν μίλησε για συντηρητική Τσέλσι, για αμυντική στάση και λεωφορεία. Κακά τα ψέματα, ο Κόντε πρώτα κοιτούσε το 0 στα μετόπισθεν, και μετά το γκολ.  κ’ας είχε τη δεύτερη καλύτερη επίθεση, πίσω από την Τότεναμ.

Ίσως λοιπόν όλη αυτή η κουβέντα γύρω από τον Μουρίνιο και τα πούλμαν του, να είναι μια απλή «καραμέλα». Ίσως πάλι και όχι…