Η ομάδα των πέντε ευρωπαϊκών τίτλων

Ξεχωριστό άρθρο για μένα το σημερινό από πολλές απόψεις. Πρώτον γιατί θα με κάνει να καταλάβω για μια ακόμη φορά τη μαγεία του αθλήματος που λέγεται μπάσκετ και δεύτερον θα με ανατρέξει στο παρελθόν για να μάθω περισσότερα πράγματα για την ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έτσι απλά…

Παλακανέστρο Βαρέζε ή αλλιώς (για τους γνώστες) Ίνiς Βαρέζε η ομάδα που αποτελεί αφιέρωμα στο σημερινό μου άρθρο. Ιδρύθηκε το 1945 και ήδη στο τέταρτο χρόνο λειτουργίας της κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο ιταλικό πρωτάθλημα. Λίγα χρόνια αργότερα το 1961 κατέλαβε το πρώτο της εγχώριο πρωτάθλημα. Η δυναστεία όμως της Βαρέζε(ως Ίνις Βαρέζε) ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’60   όταν με προπονητή τον Άτσα Νίκολιτς κατέκτησε το νταμπλ στην Ιταλία, με προεξάρχοντες αστέρες τον Ντίνο Μενεγκίν, τον Άλντο Οσσόλα και τον Μανουέλ Ράγκα. Ακολούθησαν οι ευρωπαϊκοί τίτλοι του 1970, 1972 και 1973, ενώ ως το 1974, η ομάδα κατέκτησε τέσσερα ακόμη πρωταθλήματα και τρία κύπελλα Ιταλίας, όντας φιναλίστ του κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 και το 1974. 

Η Βαρέζε αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης δύο φορές, το 1974 και το 1976, ξεκινώντας μία μεγάλη διαμάχη ανάμεσα στους δύο συλλόγους. Κέρδισε ένα ακόμη ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1975. ε   Από κει και πέρα ως Μομπιλτζιρτζι Βαρέζε συμμετείχε στους τελικούς του 1977, 1978 και 1979, χωρίς επιτυχία. Κατέκτησε το εγχώριο πρωτάθλημα το 1977 και το 1978, όπως και το κύπελλο Κυπελλούχων του 1979-80, με αντίπαλο την Καντού στον τελικό.Έκτοτε, η Βαρέζε δεν έχει κερδίσει κάποιον άλλο ευρωπαϊκό τίτλο, αν και το 1985 έφθασε ως τον τελικό του κυπέλλου Κόρατς, όπου ηττήθηκε από την Ολίμπια Μιλάνο. Το 1999, κατέκτησε το δέκατο της πρωτάθλημα και από το 2002 ως το 2005 αγωνίστηκε στο ULEB Cup, φθάνοντας δύο φορές ως την προημιτελική φάση.  Το 2008 υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας, αλλά επέστρεψε στο ανώτερο επίπεδο την επόμενη σεζόν, ανακτώντας ένα κομμάτι από την χαμένη αίγλη της το 2013, όταν έφθασε στον τελικό του κυπέλλου αλλά ηττήθηκε από την Σιένα.

Η Ίνις Βαρέζε είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Ιταλία κι ας τον βάζουν στην ίδια ευθεία μα την Ολύμπια Μιλάνο. Απίστευτο μία πόλη με μόλις 80 χιλιάδες πληθυσμό να έχει 5 κύπελλα πρωταθλητριών και δέκα συνεχείς παρουσίες σε τελικούς! Η κλειστή αρένα της πόλης είναι συνήθως γεμάτη από 5,300 κόσμο. Μόνο δέος σε πιάνει όταν θυμάσαι τα ονόματα του Ντίνο Μενεγκίν, του βιρτουόζου της μπάλας Μανουέλ Ράνγκα, των θρυλικών Μπομπ Μόρς και Ρομέο Σακέτι, του Ρουσκόνι και άλλων. Από το 1964, είναι από τα μεγαλύτερα κλαμπ που έχουν χτίσει την ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι φίλοι της είναι πιστοί, ατόφιοι μπασκετικοί. Σεβασμός.