Η σημασία του να ανήκεις για την Alfa Romeo

Η ιδέα του θέματος, ήρθε σαν φυσική συνέχεια της περισυλλογής με τον εαυτό μου. Πλέον, από όταν ξεκίνησα να γράφω, ο εγκέφαλος μου έχει μπει σε μια τέτοια διαδικασία, να βρίσκει ιδέες μέσα από την καθημερινότητα του σπορ. Το ζήτημα βεβαίως είναι πως, με το συγκεκριμένο θέμα, έχω έναν επιπλέον βαθμό δυσκολίας, ένα επιπλέον άγχος. Καλούμαι να γράψω για την επιστροφή της αγαπημένης μου φίρμας, στο αγαπημένο μου σπορ. Και ξέρετε, όταν κάτι σε ενδιαφέρει πολύ, θες να το κάνεις όσο καλύτερα γίνεται.

Θα προσπαθήσω να αφήσω το συναίσθημα απ’έξω. Δεν θα μιλήσω σαν Alfista, μα σαν Ιωάννης. Το κείμενο θα βασιστεί σε δύο βασικούς πυλώνες: Την σημασία της επιστροφής στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού για μια μάρκα με τεράστια αγωνιστική ιστορία, αλλά και την τεράστια σημασία που έχει αυτή η επιστροφή  σε ότι έχει να κάνει με τη γενικότερη αναγέννηση της Alfa Romeo που έχει ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια.

Πρώτα από όλα, ας δούμε κάποια ιστορικά στοιχεία που θα ενισχύσουν τα όσα θα γραφούν παρακάτω.

H Alfa Romeo ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1910 και αρχικά ήταν γνωστή ως A.L.F.A από τα αρχικά της φράσης «Anonima Lombarda Fabbrica Automobili». Μετέπειτα, ο πρόεδρος της εταιρίας Nicola Romeo έδωσε το όνομα του για να σχηματιστεί το τελικό, Alfa Romeo. Όσον αφορά την Formula 1, είχε στο παρελθόν παρουσία είτε σαν κατασκευάστρια είτε σαν προμηθευτής κινητήρων. Έχει κατακτήσει τα δύο πρώτα πρωταθλήματα της F1(1950,1951) προτού διαλυθεί και επανέλθει το 1979.

Εγκατέλειψε οριστικά το σπορ το 1986 ύστερα από κάποια μέτρια αποτελέσματα και καμία νίκη, ενώ στο ενδιάμεσο των 2 περιόδων προμήθευε με κινητήρες άλλες ομάδες. Φυσικά, ήδη από το 1911 η Alfa συμμετέχει ενεργά στους αγώνες, έχοντας θριαμβεύσει σε αγώνες όπως ο Mille Miglia, οι 24 ώρες του Le Mans, το Targa Fiorio, σε αγώνες Ράλι αλλά και στα αυτοκίνητα τουρισμού. Ενδεικτικά έχει κερδίσει: 11 φορές το Mille Miglia, 10 φορές το Targa Florio, 4 φορές τις 24 Hours of Le Mans, 17 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα Τουρισμού, 1 DTM και πολλά άλλα τα οποία μπορεί εύκολα ο καθένας να αναζητήσει στο διαδίκτυο.

Αρκετά με τα της Wikipedia, πάμε στο ψητό.
Η Alfa γύρισε εκεί που ανήκει. Στους κορυφαίους. Στην elite. Στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Εκεί όπου δημιούργησε μέρος του μύθου της. Για αυτό, και η σημασία του να ανήκει, είναι τεράστια. Όχι μόνο για εκείνη, αλλά και για την Formula 1. Επιστρέφει ένα ίσως από τα πιο δυνατά automotive brand names παγκοσμίως, οπου οι περισσότεροι γνωρίζουν, και αρκετοί έχουν ζηλέψει ή ονειρευτεί να έχουν. Ένας τέτοιος κατασκευαστής ανεβάζει το κύρος του σπορ, το κάνει πιο δημοφιλές, του προσθέτει μέρος της (ίσως) χαμένης του αίγλης. Δεν θέλω να μειώσω την εξαιρετική πορεία που κάνουν σήμερα πολλές νεοφερμένες ομάδες, αλλά όπως και να το κάνουμε, οι παραδοσιακοί κατασκευαστές μας λείπουν. Και μας λείπουν πολύ.

Μονοθέσια άλλης εποχής. Alfa Romeo 177

BMW, Toyota, Lotus, Honda, ακόμη και κατασκευαστές όπως οι Porsche και Lancia έχουν παλιότερα ασχοληθεί! (Βεβαίως η Honda και η Porsche έχουν και σήμερα ενασχόληση με το κομμάτι των κινητήρων.)Έτσι, έλειπε και η Alfa Romeo. Και έλειπε γιατί μέσα από τους αγώνες γεννήθηκε, μεγάλωσε, έχτισε τον μύθο της, το pedigree που διαθέτει. Oι Alfa μέχρι και τα τέλη του ’70 κυριαρχούσαν και πρωταγωνιστούσαν σε δεκάδες κατηγορίες αγώνων, ενώ αργότερα συμμετείχαν και στους αγώνες Τουρισμού, κατατροπώνοντας τον γερμανικό ανταγωνισμό. Για μια τέτοια εταιρία-σύμβολο, αποτελεί επιτακτική ανάγκη να επιστρέψει στις ρίζες της.  Πάει καιρός.

Η Alfa έχει να ασχοληθεί σοβαρά με τους αγώνες τουλάχιστον μια 20ετία, και αυτό έχει κάνει κακό στην εικόνα της. Όμως σήμερα, και αυτό αποτελεί και την πάσα για την επόμενη παράγραφο, η Alfa Romeo κάνει μια αλλαγή. Και δεν είναι μικρή. Έστω, και αν βοηθηθεί από την «μαμά» Ferrari. Μάλλον βέβαια το αντίθετο θα έπρεπε να γράφεται, μιας και ο Enzo Ferrari ξεκίνησε την Ferrari σαν αγωνιστικό τμήμα της AR, πριν βρεθούν σε ασυμφωνία και ο ίδιος φύγει ιδρύοντας  αργότερα, την δικιά του εταιρία.

Alfa Romeo 185T

Το ότι είναι μια μεγάλη αλλαγή, αποτελεί το γιατί η επιστροφή έχει τεράστια σημασία για το παρών και το μέλλον της εταιρίας. Όπως λίγο πολύ γνωρίζουμε η Alfa βρίσκεται σε κατάσταση αναγέννησης  ύστερα από τις πολλές τρικυμίες και κρίσεις ταυτότητας,  με το πλάνο της να αφορά κάμποσα νέα μοντέλα, επιστροφή μετά από..30 χρόνια στην Αμερικανική αγορά, αναβάθμιση των αντιπροσωπειών, της εικόνας της, των πωλήσεων.

Η αρχή έγινε με τις εκπληκτικές Giulia και Stelvio, μια σπορ μπερλίνα και το πρώτο..SUV της φίρμας. Για το project της Alfa δαπανήθηκαν πολλά χρήματα, και φυσικά νομίζω ο κάθε υγιής λάτρης της αυτοκίνησης ελπίζει να πετύχει. Γιατί η Alfa, αποτελεί το κάτι διαφορετικό (ειδικά) στον σύγχρονο, μουντό, άχρωμο κόσμο της αυτοκίνησης. Αποτελεί το ξεχωριστό, το οποίο συνθέτει το μοναδικό Ιταλικό ταμπεραμέντο, αλλά και η οδηγική συμπεριφορά. Ανέκαθεν οι Ιταλοί για αυτά νοιαζόντουσαν. Για αυτό – αν και από τα τέλη του ’90 έχουν εξαλειφθεί- οι Alfas αντιμετώπιζαν προβλήματα αξιοπιστίας.

Όμως ήταν κάτι που τους Alfisti, δεν τους ένοιαζε. Όπως θα ακούσεις πολλές φορές να λένε, την Alfa την παίρνεις επειδή την θες, για αυτό και δεν σε νοιάζουν τέτοια θέματα. Δένεσαι μαζί της, και ας είναι για τους έξω μια μάζα από σίδερα. Θα δανειστώ κλείνοντας, μια από τις ίσως πιο πολυπαιγμένες ατάκες του μοναδικού Jeremy Clarkson, ο οποίος όσο και αν κατσαδιάζει τις Alfa, τόσο τις αγαπάει :
you can’t be a true petrolhead until you’ve owned an alfa Romeo. Και αυτό για μένα ισχύει για κάθε μοντέλο, από το χειρότερο έως το καλύτερο. Όσο κακό ή καλό και αν ήταν, σίγουρα, θα ήταν ξεχωριστό….

Για το τέλος, άφησα ένα βιντεάκι.. Born To Race!

https://www.youtube.com/watch?v=QbzKNR5iFh0