O κρυπτονίτης του Φέντερερ έχασε την ισχύ του

Μετά την επικράτηση του Ρότζερ Φέντερερ επί του αιωνίου αντιπάλου του, Ράφαελ Ναδάλ, με 6-4, 6-3 στον τελικό του Σανγκάι Ρόλεξ Μάστερς, ο Ελβετός διεύρυνε τις νίκες του απέναντι στον Ισπανό στις 5 διαδοχικές, μειώνοντας τη διαφορά του στις μεταξύ τους αναμετρήσεις στο 23-15. Αυτή ήταν, μάλιστα, η πρώτη φορά που ο μαέστρος έφτασε τις 5 συνεχόμενες νίκες επί του αντιπάλου του, κάτι που έχει συμβεί από την ανάποδη 3 φορές.

Παράλληλα, πλησίασε την νέμεση του όσον αφορά τους κερδισμένους τελικούς στις μεταξύ τους αναμετρήσεις στους 10 έναντι 14 του αντιπάλου του. Τέλος, επέκτεινε το νικηφόρο του ρεκόρ με αντίπαλο τον Ναδάλ στις σκληρές επιφάνειες στο 11-9 ενώ έχει βγει νικητής στα 6 τελευταία σετ στα οποία έχουν κονταροχτυπηθεί.

Κάπως έτσι, λοιπόν, διαμορφώνονται νέες ισορροπίες σε μία αντιπαλότητα που μέχρι πριν 2 χρόνια είχε ξεκάθαρο νικητή τον Ισπανό “ταύρο” από την Μαγιόρκα. Kάποιοι, βέβαια, υποστήριζαν τότε ότι η συγκεκριμένη ανωτερότητα στο head to head οφειλόταν στην κατά πλειοψηφία διεξαγωγή των παιχνιδιών στην αγαπημένη επιφάνεια του Ναδάλ, δηλαδή το χώμα. Οι ίδιοι αριθμοί, όμως, έδειχναν ότι μέχρι το 2016 ο Ισπανός υπερτερούσε συνολικά στις μεταξύ τους αναμετρήσεις στα Grand Slam που διεξάγονται είτε σε σκληρή επιφάνεια είτε σε γρασίδι με ρεκόρ 4-2.

Η πλάστιγγα, όμως, έχει αρχίσει να γέρνει στην πλευρά του Ελβετού από τον Οκτώβριο του 2015 και το ξεκίνημα του σερί των 5 νικών, με την πρώτη επικράτηση να έρχεται στον τελικό της Βασιλείας με 6-3, 5-7, 6-3. Ακολούθησαν οι νίκες στο Aυστραλιανό Όπεν, το Ίντιαν Γουέλς, το Μαϊάμι και η πιο πρόσφατη στη Σανγκάη, όλες εν έτει 2017.  Ο Ρότζερ Φέντερερ, δηλαδή, κατάφερε σε ηλικία 36 ετών να βρει το αντίδοτο στον κρυπτονίτη που τον υπέτασσε αγωνιστικά και πνευματικά επί 10 χρόνια στην πλειονότητα των μεταξύ τους αναμετρήσεων.

Αν, λοιπόν, κάποιος έπρεπε να δώσει μία εξήγηση στο συγκεκριμένο φαινόμενο, τότε πρέπει να ανατρέξει πίσω στο 2013 και σε μία γενναία απόφαση που είχε λάβει τότε ο 36χρονος τενίστας. Ειδικότερα, το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν κυλούσε καταστροφικά για τον Φέντερερ, ο οποίος εκτός από την αγωνιστική του πτώση αντιμετώπιζε και προβλήματα τραυματισμού με το διαχρονικό πρόβλημα της πλάτης του. Έτσι, επέλεξε να δοκιμάσει νέα πράγματα, δείγμα της νοοτροπίας νικητή που διαθέτει, και να πειραματιστεί με μία ρακέτα με μεγαλύτερο εμβαδόν κεφαλής από εκείνη που ήδη κατείχε. Η πρώτη δοκιμή πραγματοποιήθηκε σε δύο διοργανώσεις μικρής δυναμικότητας σε χωμάτινη επιφάνεια, όπως ήταν το 500αρι Αμβούργο και το 250αρι τουρνουά στην Γκστάαντ. Παρά τους αποκλεισμούς στα ημιτελικά και τον πρώτο γύρο αντίστοιχα, τα πρώτα δείγματα γραφής ήταν ιδιαίτερα θετικά με τις δυνατότητες της νέας ρακέτας να αναδεικνύονται στο έπακρο. Γι΄αυτό το λόγο, στην προετοιμασία ενόψει του 2014, ο Φέντερερ με τον νέο του τότε προπονητή, Στέφαν Έντμπεργκ, επέλεξαν να χτίσουν τις βάσεις για την επόμενη αγωνιστική περίοδο δουλεύοντας με τη νέα ρακέτα.

Τα αποτελέσματα άρχισαν να γίνονται εμφανή από τη πρώτη μεγάλη διοργάνωση του 2014, με τον Ελβετό μαέστρο να φτάνει μέχρι τα ημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τους Τζο Γουίλφριντ Τσονγκά και Άντι Μάρεϊ με κυριαρχικές εμφανίσεις. Την ξέφρενη πορεία του είχε σταματήσει ο αιώνιος αντίπαλός του, Ράφαελ Ναδάλ, επικρατώντας εμφατικά με 3-0 στα σετ, μία νίκη που έμελλε να είναι και η τελευταία του μέχρι σήμερα κόντρα στον Φέντερερ της νέας εποχής.

Τα εύσημα για αυτή τη γενναία απόφαση του Φέντερερ, όμως, πρέπει να πάνε και στο θρυλικό παλαίμαχο τενίστα, Πιτ Σάμπρας, ο οποίος επηρέασε την απόφαση του Ελβετού σύμφωνα με τον πρώην παίκτη και σχολιαστή στο Sky Sports, Γκρεγκ Ρουσέντσκι.

“Ήταν μία πολύ γενναία απόφαση η αλλαγή της ρακέτας. Ο Ρότζερ είχε μιλήσει στον Σάμπρας γι΄αυτό επειδή αμφότεροι είχαν τον ίδιο προπονητή, τον Πολ Άνακον. Ο Πιτ πάντα έλεγε ότι ευχόταν να είχε αλλάξει σε μία μεγαλύτερη ρακέτα και ο Ρότζερ ήταν πρόθυμος να το κάνει αυτό. Τραυμάτισε την πλάτη του με τον Πολ  Άνακον όταν πραγματοποιούσε αυτήν τη δοκιμή και γι΄αυτό τη σταμάτησε για λίγο πριν μονιμοποιήσει την αλλαγή. Τόσο ευφυής είναι ο Ρότζερ. Πάντα ψάχνει τρόπους για να γίνει καλύτερος. Αγαπάει αυτό που κάνει. Θυμάμαι στο τέλος της καριέρας μου που έβγαινε από τα αποδυτήρια χαμογελώντας και κάνοντας αστεία”.

Τι είναι, όμως, αυτό που μετατρέπει μία νέα ρακέτα στο πιο πολύτιμο εργαλείο για τη αλλαγή ισορροπιών σε μία αντιπαλότητα, όπως αυτή του Φέντερερ με τον Ναδάλ;

Αρχικά, το μεγαλύτερο κεφάλι μικραίνει το περιθώριο αβίαστου λάθους, κάτι που είναι φανερό στο παιχνίδι του Ελβετού, ο οποίος έχει σταματήσει να προσφέρει με μεγάλη συχνότητα μπαλάκια του τένις στους φιλάθλους που έχουν κατακλύσει κάθε στάδιο για να τον παρακολουθήσουν. Δεύτερον, η συγκεκριμένη αλλαγή δίνει τη δυνατότητα στον κάτοχο 19 Grand Slam να διοχετεύσει στη ρακέτα μεγαλύτερη δύναμη και κατά συνέπεια μεγαλύτερο βάθος στα χτυπήματά του.

Ο συνδυασμός αυτών των δύο συνθηκών έχει συντελέσει σε δύο ριζικές αλλαγές στο παιχνίδι του μαέστρου από το 2014 και έπειτα. Καταρχήν, την ελαχιστοποίηση των αβίαστων λαθών από την πλευρά του ρεβέρ, ένα χτύπημα που τον είχε ταλαιπωρήσει επί χρόνια στις αναμετρήσεις κόντρα στον Ισπανό ματαντόρ. Με αυτόν τον τρόπο, έχει απενεργοποιηθεί η αποτελεσματικότητα της πάγιας τακτικής του Ράφαελ Ναδάλ, να σημαδεύει με το σπιναριστό ντράιβ του το μπάκχαντ του Ελβετού. Παράλληλα, ο 36χρονος καλύτερος τενίστας όλων των εποχών για πολλούς, έχει αυξήσει την ποικιλία του προσθέτοντας ένα ακόμη επιθετικό χτύπημα στο ρεπερτόριο του. Ενδεικτικό της δύναμης που αντλεί πια από τη συγκεκριμένα πλευρά είναι οι 11 backhand winners που μέτρησε στον τελικό του Σανγκάι Ρόλεξ Μάστερς. Με λίγα λόγια η αχίλλειος πτέρνα του Φέντερερ έχει μετατραπεί σε ένα σημαντικό όπλο στα χέρια του.

Η δεύτερη πτυχή του παιχνιδιού του Ελβετού που έχει βελτιωθεί αισθητά μετά την αλλαγή ρακέτας εστιάζεται στις επιστροφές του. Η επιθετικότητα του Φέντερερ έχει περάσει σε άλλο επίπεδο χάρη στις βαθιές επιστροφές που του δίνει τη δυνατότητα να δοκιμάσει με επιτυχία η νέα ρακέτα. Ο 36χρονος τενίστας δε διστάζει να επιτεθεί μετά από οποιοδήποτε σερβίς του αντιπάλου, επιθυμώντας να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων από τα πρώτα χτυπήματα των ράλι. Έτσι, δεν είναι λίγες οι φορές που είτε τελειώνει τον πόντο με επιστροφή winner είτε αποκτά τον πρώτο λόγο στη διεκδίκηση του πόντου με βαθιά τοποθέτηση της μπάλας στη βασική γραμμή, η οποία βγάζει εκτός ισορροπίας τον αντίπαλο.

Για να επιτευχθεί αυτή η συνέπεια στην απόδοση του Φέντερερ, βέβαια, και να φτάσουμε στο ονειρικό 2017, ο Ελβετός χρειάστηκε να δουλέψει υπερωρίες πίσω από τις κάμερες. Αυτό παραδέχθηκε και ο ίδιος, άλλωστε, με δηλώσεις του μετά τη λήξη του νικηφόρου τελικού κόντρα στον Ναδάλ.

“Νομίζω ότι σερβίρω καλύτερα επί σταθερή βάση. Αντλώ ευκολότερα δύναμη από τότε που άλλαξα στη μεγαλύτερη ρακέτα. Νιώθω ότι συνδέομαι καλύτερα με το ρεβέρ και ότι σερβίρω καλύτερα και με συνέπεια. Προηγουμένως, χρειαζόμουν να κόβω (slice) περισσότερο τη μπάλα, επειδή η ρακέτα ήταν καλή στο συγκεκριμένο τομέα και μπορεί αυτό να με βοηθούσε ορισμένες φορές αλλά συχνά με οδηγούσε σε αβίαστα λάθη. Νομίζω ότι για μένα ήταν δύσκολο να επιτίθεμαι συνεχώς με το μπάκχαντ. Σήμερα, δε μοιάζει πια δύσκολο να το κάνω αυτό”.

Με βάση αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, η σεζόν οδεύει προς το τέλος της και η έκβαση της μάχης για την κατάληξη του νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης μοιάζει αβέβαιη. Παρόλο που ο Ναδάλ έχει προβάδισμα σχεδόν 2000 πόντων από τον Φέντερερ, η συμμετοχή του Ισπανού στα επόμενα τουρνουά της Βασιλείας και του Παρισιού δεν έχει επιβεβαιωθεί από τον ίδιο. Έτσι, σε περίπτωση που ο Ελβετός μαέστρος πανηγυρίσει το τρόπαιο στις δύο συγκεκριμένες διοργανώσεις που διεξάγονται στην πιο ευνοϊκή για το παιχνίδι του επιφάνεια (κλειστό γήπεδο,σκληρό) τότε η πρωτιά θα κριθεί στα Nitto Atp Finals του Λονδίνου, ένα μέρος όπου έχει κατακτήσει τον τίτλο 2 φορές έναντι καμίας του Ισπανού.