To debut.gr ανατρέχει στο παρελθόν και θυμάται την μεγάλη εμφάνιση του Ολυμπιακού κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης για την φάση των ομίλων του Champions League

Όσοι από εμάς έχουν παρακολουθήσει δια ζώσης αναμετρήσεις Champions League, γνωρίζουν πως τα συναισθήματα που προσφέρουν τις περισσότερες φορές είναι τόσο δυνατά που είναι ικανά να σε «σημαδέψουν» για μια ζωή.

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η αναμέτρηση που διεξήχθη στο ΟΑΚΑ στις 15 Σεπτεμβρίου του 1999, όταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Ρεάλ Μαδρίτης στο πλαίσιο της πρώτης αγωνιστικής των ομίλων, σε ένα παιχνίδι που μνημονεύεται από τους φιλάθλους έως και σήμερα.

Τι είχε γίνει όμως τότε; Καλύτερα ας θυμηθούμε τις στιγμές και την διακύμανση του σκορ για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Η ομάδα του Πειραιά αντιμετώπισε την «βασίλισσα» και ως στόχο είχε να πραγματοποιήσει μια αξιοπρεπή εμφάνιση με οτιδήποτε αυτό θα συνεπαγόταν.

Οι ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου παιχνιδιού ήταν αρκετές. Πρώτη εμφάνιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την φανέλα του Ολυμπιακού για του Giovanni και Zahovic, οι μεταγραφές των οποίων έκαναν τον γύρο του κόσμου, πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι του μετέπειτα θρύλου της Ρεάλ Iker Casillas και φυσικά ο παράγοντας «έδρα» μιας και το γήπεδο του Αμαρουσίου έμοιαζε να σείεται από τις ιαχές των 70.000 οπαδών των Πειραιωτών.

Ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε την τέλεια εκκίνηση στο παιχνίδι αφού μετά από ένα αριστοτεχνικό χτύπημα φάουλ του Zahovic, o Giovanni νίκησε στον άερα τον Julio Cezar(μετέπειτα αμυντικό των «ερυθρολεύκων») και «έγραψε» το 1-0 για του Πειραιώτες στο 10΄.

Η απάντηση της ομάδας της Μαδρίτης ήρθε στο 14΄, όταν ο SteveMcManaman, με σέντρα από τα δεξιά βρήκε τον Βραζιλιάνο Savio ο οποίος με σκαστή κεφαλιά στην κίνηση, ισοφάρισε σε 1-1.

Μάλιστα, οι «μερένχες» ευτύχησαν να προηγηθούν αφού μετά από φάουλ, ο RobertoCarlos, στάθηκε τυχερός που η μπάλα προσέκρουσε στα πόδια του Djordjevic, άλλαξε πορεία, ξεγέλασε τον Ελευθερόπουλο και κατέληξε στα δίχτυα.

Όμως ο Ολυμπιακός δεν είχε πεί την τελευταία του κουβέντα, μιας και είχε αποφασίσει πως έπρεπε να «χαρίσει» μια μαγική νύχτα στους οπαδούς του.

Στο 64΄, ο Sinica Gogic, «άνοιξε» χώρο για τον εαυτό του με μία κίνηση υποδειγματική, έκανε την σέντρα από τα αριστερά, βρήκε τον Giovanni, η κεφαλιά του οποίου αρχικά βρήκε στο σώμα του Roberto Carlos όμως του «στρώθηκε» εκ νέου και με ξερό σουτ δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στον νεαρό τότε Casillas.

Η παράνοια όμως «έσκασε» σαν βόμβα στο 67΄, όταν ο Zahovic έπειτα από φάση διαρκείας στα καρέ της Ρεάλ, εκμεταλλεύτηκε την αδράνεια της άμυνας, κοντρόλαρε την μπάλα και με μια περιστροφική κίνηση έβαλε στην πλάτη του τον Redondo και το σύνολο της Ισπανικής άμυνας και έγραψε το 3-2.

Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό όμως, ο Raul ισοφάρισε το 80΄ έπειτα από παράλληλη σέντρα στην καρδιά της άμυνας και αφού κατάφερε να κερδίσει τόσο τον Ανατολάκη όσο και τον έτερο κεντρικό αμυντικό Γιώργο Αμανατίδη.

Είναι από τις σπάνιες φορές που αν και ισόπαλο το σκορ, το παιχνίδι αυτό έμεινε στην ιστορία και στο μυαλό όλων. Μακάρι να ζήσουν όλες οι ελληνικές ομάδες τέτοιες στιγμές στο μέλλον και μακάρι να δούμε και πάλι τόσο πολύ κόσμο στα γήπεδα.