Ο άδοξος αποκλεισμός του Ρότζερ Φέντερερ στο Γουίμπλεντον μας επιβεβαίωσε ότι δυστυχώς παρακολουθούμε το «Last Dance» του Ελβετού.

Επί χρόνια ο Ρότζερ Φέντερερ είχε καταφέρει να μας ξεγελάσει όλους μας αλλά κυρίως τον πανδαμάτορα χρόνο. Πολλές φορές απορούσαμε αν ο αριθμός γέννησης στην ταυτότητά του ήταν αληθινός. Αδυνατούσαμε να πιστέψουμε ότι ένας άνθρωπος γεννηθείς το 1981 μπορούσε να να κατακτήσει 3 Grand Slam τένις και να ανεβεί ξανά στην κορυφή της κατάταξης σε ηλικία μεγαλύτερη των 35 ετών.

Για κάτι εξωγήινους αθλητές, όπως ο Ρότζερ Φέντερερ γεννήθηκε το ρητό «η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός». Ωστόσο, όπως πολλά ρητά, έτσι και αυτό βασίζεται στην υπερβολή. Διότι, δυστυχώς το 2021 και κυρίως το φετινό Γουίμπλεντον απέδειξαν ότι ούτε ο αειθαλής Ελβετός δε μπορεί να τα βάλει με το χρόνο και τον αντίκτυπο του στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ο φετινός άδοξος αποκλεισμός με κάτω τα χέρια από τα προημιτελικά του αγαπημένου του Grand Slam ήρθε να μας επιβεβαιώσει αυτό που βλέπαμε όλη τη χρονιά αλλά δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε. Σε ηλικία 39 ετών, ο Φέντερερ στην αγαπημένη του επιφάνεια, στο αγαπημένο του τουρνουά, δεν μπορούσε κυριολεκτικά «να βάλει τη μπάλα μέσα» σε τουλάχιστον 2 από τα 5 παιχνίδια που έδωσε.

Τα αβίαστα λάθη λένε όλη την αλήθεια

Το πλήρωμα του χρόνου μοιάζει να έφτασε για τον Ρότζερ Φέντερερ. Όχι επειδή αποκλείστηκε στα προημιτελικά του Γουίμπλεντον από το νυν νούμερο 11 της παγκόσμιας κατάταξης, Χούμπερτ Χούρκαζ. Αλλά λόγω του τρόπου που ήρθε αυτός ο αποκλεισμός.

Ο Ελβετός μέτρησε κατά μέσο όρο 32 αβίαστα λάθη στο φετινό τουρνουά. Τα περισσότερα ήρθαν στο ματς του πρώτου γύρου κόντρα στον Μαναρίνο (45). Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο αριθμό ακόμη και για τον 39χρονο που ανέκαθεν τα είχε στο ρεπερτόριο του. Το πρόβλημα είναι ότι τα περισσότερα από αυτά αβίαστα λάθη έχουν να κάνουν με το επιβαρυμένο σώμα ενός 39χρονου με 2 χειρουργεία τα τελευταία  5 χρόνια.

Για πρώτη φορά στην καριέρα του Φέντερερ είδαμε σε τόσο κακή κατάσταση το footwork του. Για ένα τενίστα, η κίνηση των ποδιών του είναι το Α και το Ω για να καταφέρει να στείλει τη μπάλα εκεί όπου θέλει. Στο ματς κόντρα στον Χούρκαζ, τα αργά πόδια του Ελβετού και η έλλειψη συντονισμού ήταν τόσο φανερά, που αδυνατούσε να βάλει οποιαδήποτε μπάλα μετά από το σερβίς στο αντίπαλο γήπεδο.

«Παρατήρησα κάποια mishit, κάποιους πολύ περίεργους οπτικά πόντους από τον Φέντερερ και φυσικά το τελευταίο σετ που έχασε με 6-0. Είναι κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ από εκείνον στο Center Court. Δε γνωρίζω αν αυτό ήταν το τελευταίο ματς του Φέντερερ που βλέπουμε εδώ. Είναι φυσιολογικό για κάποιον να κάνει λάθη αλλά εκείνος είναι τελειομανής. Κάποια από αυτά τα λάθη ήταν τεράστια» ήταν τα χαρακτηριστικά λόγια του παλαίμαχου θρυλικού τενίστα Μπόρις Μπέκερ.

O «τελευταίος χορός» του Φέντερερ

Δεδομένου ότι τα αρνητικά αποτελέσματα του Ελβετού τη φετινή χρονιά (9-4) δεν είναι προϊόν ντεφορμαρίσματος αλλά της προχωρημένης ηλικίας του, αυτό που παρακολουθούμε τη φετινή σεζόν μοιάζει με το «Last Dance» του.

Ένας αθλητής του βεληνεκούς του που έχει μάθει να τρέφεται από τις νίκες, είναι εξαιρετικά δύσκολο να «χωνέψει» συνεχόμενες ήττες χωρίς τη δυνατότητα να δώσει καν μάχη. Όσον και αν αγαπάει το σπορ – κάτι που έχει δηλώσει ότι αποτελεί από τα βασικότερα κίνητρά του – το να βλέπει τον εαυτό του στο έλεος παικτών που δεν είχαν καμία τύχη απέναντι του στο παρελθόν, μοιάζει με ένα μήνυμα για τίτλους τέλους.

Σαν να μην έφτανε αυτό, το σώμα του μοιάζει να τον εγκαταλείπει αν κρίνουμε από τη φρέσκια ανακοίνωσή της μη συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς Αγώνες.  «Κατά τη διάρκεια της χορτάρινης περιόδου, δυστυχώς είχα ένα πισωγύρισμα με τον τραυματισμό στο γόνατό μου και αποδέχθηκα το γεγονός πως πρέπει να αποσυρθώ από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο» ανέφερε o ίδιος στα social media.

Πρωτίστως, ο λόγος που φοβόμαστε ότι παρακολουθούμε το τέλος του Φέντερερ είναι το γεγονός ότι μοιάζει να μην το διασκεδάζει. Βλέπει τον ιδρώτα της προπόνησης να μην μετουσιώνεται σε καλές εμφανίσεις και τρόπαια στα κορτ.

Υ.Γ. 1: Μακάρι να μας διαψεύσει όλους και να κρεμάσει τη ρακέτα του με μία επιτυχία, μιμούμενος αυτό που έκανε το ίνδαλμα του, ο Πιτ Σάμπρας, στο US OPEN του 2002.