Ολυμπιακός: Μπερδεμένα κορδόνια

Τρίτη συνεχόμενη ήττα. Τρίτη συνεχόμενη χαμένη ευκαιρία για τους ερυθρόλευκους να πάρουν όχι μόνο βαθμολογική αλλά και μια ψυχολογική νίκη. Ο Ολυμπιακός με φανερά προβλήματα κυρίως στην άμυνα ηττήθηκε από τη Φενέρμπαχτσε και η ανασύνταξη κρίνεται πιο απαραίτητη από ποτέ. Πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το καλό ξεκίνημα και τα κενά στην άμυνα

Οι ερυθρόλευκοι με το Χάρισον στο 2 ξεκίνησαν την αναμέτρηση έχοντας προβάδισμα έξι πόντων (2-8). Τα σουτ τριών πόντων ήταν εύστοχα. Οι επιλογές στην επίθεση κατά γενική ομολογία ήταν σωστές. Ωστόσο, η άμυνα είχε τα θεματάκια της. Ο Ολυμπιακός πολλές φορές αδυνατούσε να βρει αντίδοτο στις pick n roll συνεργασίες των Ντε Κολό και Βέσελι. Έντι και Μπαρτέλ βρήκαν κάποια εύκολα σουτ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Φενέρ να βρίσκει πάντα λύσεις και να είναι κοντά στο σκορ. Γυρνώντας πάλι στην επίθεση ο Σλούκας σε πρώτη φάση αντιμετώπιζε ιδανικά το δυναμικό hedge out, μοιράζοντας τη μπάλα στα φτερά. Παράλληλα οι hustle Χάρισον και Ζαν Σαρλ βρήκαν ρυθμό ανοίγοντας την άμυνα των Τούρκων.

Στο δεύτερο δεκάλεπτο όμως όλα ήταν διαφορετικά. Οι δύο Αμερικανοί έμειναν αδικαιολόγητα εκτός rotation και η θεωρητικά second unit των ερυθρολεύκων δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Οι Τούρκοι συνέχιζαν να χτυπάνε με pick n roll και να εκμεταλλεύονται κάθε πιθανό miss match. Ο συνδυασμός αυτών έδωσε ξεκάθαρο momentum στους γηπεδούχους.

Όσο πήγαινε και χειρότερα

Δυστυχώς το τρίτο δεκάλεπτο διόγκωσε τα προβλήματα του δεύτερου. Ανοιχτοί διάδρομοι και μηδέν άμυνα στο καλάθι. Τα ίδια και στην επίθεση. Η μπάλα δεν έφυγε γρήγορα και μοιραία το επιθετικό κομμάτι λειτουργούσε με το ένστικτο και λιγότερο με την τακτική. Αποτέλεσμα; -13 και οι ερυθρόλευκοι έδειχναν πως δεν μπορούσαν να αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση. Από την άλλη πλευρά η Φενέρμπαχτσε έκανε κάτι πολύ απλό. Πίεση στη μπάλα, συνεχόμενα hedge out και γρήγορα επιθετικά plays που σύντομα θα κατέληγαν σε pick n roll ή ελεύθερα σουτ.

Ο παράγοντας Βεζένκοφ και ένα ακόμη ατομικό λάθος

Το τέταρτο δεκάλεπτο αποτελούσε την τελευταία διέξοδο του Ολυμπιακού για ανατροπή. Η διαφορά άκοπα βρισκόταν στο +10 για τους γηπεδούχους. Ωστόσο, οι πρωτεργάτες αυτού του έργου χαλάρωσαν. Ντε Κολό, Μπαρτέλ και Βέσελι φέρθηκαν επιπόλαια με αποτέλεσμα οι Σπανούλης και Βεζένκοφ (3/4 τρίποντα σε αυτή τη περίοδο) με ένα σερί 2-17 να φέρουν τη διαφορά στο -1 (72-71). Ωστόσο, σε ένα ακόμη παιχνίδι ο μέτριος ΜακΚίσικ έχασε την ευκαιρία να δώσει το προβάδισμα στην ομάδα του καθώς υπέπεσε σε βήματα.

Τις πταίει

->Στο πρώτο ημίχρονο το ποσοστό στο τρίποντο ήταν άνω του 40%. Σε ενδεχόμενη αστοχία πίσω από τα 6,75 η διαφορά θα ήταν διψήφια από το πρώτο κιόλας μέρος.

->Όπως τόνισα και πιο πάνω παίκτες ρυθμού όπως οι Παπανικολάου, Χάρισον και Ζαν Σαρλ δεν πρέπει να βρίσκονται για μεγάλο διάστημα εκτός rotation. Αφού βλέπεις ότι ταιριάζουν στο παιχνίδι, οφείλεις να τους χρησιμοποιήσεις.

->Επτά τρίποντα στο πρώτο δεκάλεπτο αλλά προσέξτε. Καμία απολύτως βολή μέχρι το τρίτο δεκάλεπτο.

->Η Φενέρμπαχτσε αποτελεί ίσως τη μοναδική ομάδα φέτος που εντόπισε το μεγάλο μειονέκτημα του Ολυμπιακού στη θέση ‘5’. Βέσελι και Μπαρτέλ έκαναν στην ουσία πάρτυ στο καλάθι των ερυθρολεύκων παίρνοντας αρκετές μπάλες από τον Ντε Κολό. Ο Γάλλος φέτος παρουσιάζει έναν all the way παίκτη στη θέση ‘1’.

->Κλείνοντας το κεφάλαιο Φενέρ, η ομάδα του Κοκόσκοφ έχει αρκετό ταλέντο. Οι πολύ βαριές ήττες που έχει κάνει όντως είναι ντροπιαστικές και ανεξήγητες για το επίπεδό της. Θα ανέβει κι άλλο.

Η ανάγκη της αυτοκριτικής

->Κατώτερη των περιστάσεων η ομάδα. Κακό κοούτσαρισμα από Μπαρτζώκα. Επίσης, ακόμα και με αυτά τα δεδομένα αδυνατώ να καταλάβω πως ο κόουτς υποστηρίζει συνεχώς για το ότι η ομάδα δεν έχει βρει την επιθυμητή χημεία.

->Επικρατεί θολούρα όσον αφορά την διαχείριση των παικτών. Πιο συγκεκριμένα, ο Ολυμπιακός είναι ιδιαίτερα στημένος. Προς ώρας, αυτοματισμοί δεν υπάρχουν. Έτσι το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι διαθέτει Γκαρντ που είναι δύσκολο να τελειώσουν φάσεις. Να παίξουν κάθετα all the way.
Το κάνει λίγο ο Σλούκας με ποιότητα, και ο ΜακΚισικ που είναι εντελώς ακατέργαστος. Αυτό το γεγονός περιορίζει πολύ τις επιθετικές επιλογές του Ολυμπιακού, που αν δε σουτάρει καλά, ζορίζεται. Επίσης low post παιχνίδι παίρνει μόνο από τον Πρίντεζη, ενώ ο Μάρτιν τελειώνει τις φάσεις, άλλα πλην των επιθετικών ριμπάουντ και pick n roll δεν έχει δικές του.

Ασφαλώς το τρένο δεν έχει χαθεί. Κάθε άλλο. Ωστόσο, αυτό που προβληματίζει δεν είναι οι ήττες αλλά η αβεβαιότητα στη διαχείριση του ρόστερ και η έλλειψη εμπιστοσύνης σε ορισμένους παίκτες και σε συγκεκριμένες αναμετρήσεις. Ας μην αναλωθούμε στο πότε θα παίζει ο Σλούκας και πότε ο Σπανούλης. Είτε παίζουν και οι δύο είτε δεν παίζουν δεν με απασχολεί. Θέλω να δω μια σταθερότητα στις εμφανίσεις της ομάδας και ένα ξεκάθαρο πλάνο.