Ολυμπιακός: Αν έχεις τύχη διάβαινε

Τύχη και μπάσκετ πάνε μαζί. Αυτό το χάρισμα είχε η Ρεάλ στην αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό, αυτό είχε και με τον Ολυμπιακό. Οι δύο νίκες ήρθαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Παράταση ή μάλλον παρατάσεις, πολύ κόπο και 2/2 διπλά για τους Μαδριλένους. Ωστόσο, η τύχη αυτή τη φορά δεν ήταν με τους ερυθρόλευκους οι οποίοι δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν ακολούθησαν σωστά το τακτικό του πλάνο σε άμυνα και επίθεση. Πάμε όμως να ξετυλίξουμε το κουβάρι της αναμέτρησης.

Νευρικό ξεκίνημα και σωστές άμυνες

Το ξεκίνημα του αγώνα δεν θύμιζε σε τίποτα την αρχή της αναμέτρησης με την Βαλένθια. Ναι μεν ήταν νευρικό και για τις δύο ομάδες, αμυντικά δε ο Ολυμπιακός ήταν σωστός. Ειδικότερα, κατάφερε να αντιμετωπίσει ιδανικά τις low post επιθέσεις των Ράντολφ και Ταβάρες. Φυσικά, η παρουσία του Παπανικολαάου έπαιξε σημαντικό ρόλο. Επιπλέον, υπήρξε σωστή weak side άμυνα ενώ η άμυνα των Τζέκινς και ΜακΚίσικ ήταν αρκετά καλή πάνω στους guard της Ρεάλ. Στο δεύτερο δεκάλεπτο κυρίως περιορίστηκε σημαντικά η δράση των Ρούντι και Γιούλ. Όσον αφορά, το επιθετικό κομμάτι το παιχνίδι του Πρίντεζη στο post έλειψε αρκετά στους ερυθρόλευκους στο πρώτο μέρος. Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα ψαχνόταν στις επιθετικές λύσεις μέχρι να μπει ο Σπανούλης. Σε εκείνο το σημείο οι διάδρομοι άνοιξαν. Έτσι ο ίδιος αλλά και οι ΜακΚίσικ και Μάρτιν βρήκαν χώρο να δράσουν.

Περνώντας στο δεύτερο δεκάλεπτο θα δούμε ότι η ομάδα είχε νεύρο και ανθεκτικότητα. Αποτέλεσμα; +8 και 27-19. Όμως, η Ρεάλ έχει τη δυνατότητα να γυρίσει πανεύκολα μια τέτοια διαφορά. Η second unit βγήκε μπροστά. Κάρολ και Τόμπκινς βοήθησαν την ομάδα τους να κάνει άκοπα ένα σερί 8-0. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, το 18% των ερυθρολεύκων στο τρίποντο προβλημάτιζε.

Συνεργασίες και κρίσιμες αποφάσεις

Στο δεύτερο μέρος, ο Ολυμπιακός χτυπούσε με pick n roll επιθέσεις. Κύριοι πρωταγωνιστές οι Σπανούλης και Μάρτιν. Ο αρχηγός άλλαξε άρδην την εικόνα όχι μόνο της ομάδας αλλά και του παιχνιδιού. Συγκεκριμένα, ήρε την ομάδα από το χέρι και την έφτασε και πάλι στο +8 (51-43). Από εκεί και πέρα όμως οι Μαδριλένοι είχαν τις απαντήσεις. Σερί 2-17 με πρωτεργάτες τους Γιούλ, Κάρολ και Ταβάρες. Αναμενόμενα το παιχνίδι θα γινόταν ροντέο. Μετά τον Σπανούλη, την σκυτάλη πήραν οι Σλούκας και ΜακΚίσικ. Καθ’όλη τη διάρκεια του δεύτερου μέρους και κυρίως στο τέταρτο δεκάλεπτο είχαν σωστές επιλογές. Ωστόσο, στη παράταση εκεί που πραγματικά έπρεπε να υπάρχει ένας ηγέτης, οι παραπάνω παίκτες δεν κατάφεραν να πάρουν τις σωστές αποφάσεις. Νευρικότητα και έλλειψη απειρίας σε τέτοια ματς κυρίως από τους ΜακΚίσικ και Μάρτιν κόστισαν την νίκη.

Που κρίθηκε το ματς

->Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός είναι τελευταίος στη διοργάνωση όσον αφορά το τρίποντο. Στη χθεσινή αναμέτρηση, πλην του Βεζένκοφ και Σλούκα, οι ερυθρόλευκοι δεν είχαν άλλον αξιόπιστο σουτέρ.

->Το είπα εμμέσως και πιο πάνω. Στον συγκεκριμένο αγώνα ο Μπαρτζώκας κλήθηκε να θυσιάσει έναν εκ των Σλούκα και Σπανούλη εν’όψει παράτασης. Γνώμη μου πως σε καλύτερο momentum βρισκόταν ο αρχηγός. Παρόλο που ο Σλούκας βοήθησε στο τέταρτο δεκάλεπτο, ο Βασίλης είναι μανούλα σε τέτοια ματς.

->Σε αυτόν τον αγώνα ίσως να χρειαζόταν ένας x factor τύπου Λαρεντζάκης αλλά και ο Ζαν Σαρλ πιο πολύ λόγω ενέργειας και άμυνας.

->Αργά η γρήγορα παίκτες τύπου Χάρισον, ΜακΚίσικ θα αποκτήσουν εμπειρία και πνευματική σκληράδα προκειμένου να σταθεροποιήσουν την απόδοση τους. Για παράδειγμα ο Σακίλ θα δει και θα καταλάβει πότε θα δίνει βοήθειες και πότε όχι. Πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή να ‘μπουκάρει’ ή να δημιουργήσει παιχνίδι. Από την άλλη, ο Χάρισον θα καταλάβει πότε είναι σε καλή μέρα επιθετικά και πότε πρέπει να πάρει ρυθμό και ενέργεια παίζοντας άμυνα.

->Για να μη λέμε μόνο τα αρνητικά, η ομάδα μου άρεσε αρκετά χθες. Σκληρή άμυνα στο όριο του φάουλ, λίγα λάθη και λίγες βιαστικές επιλογές παρά την ύπαρξη του Ταβάρες στο ματς.

Μπαρτζώκας και Ταβάρες

->Η πεντάδα στην τελευταία φάση του ματς όταν και ζητούσε τρίποντο είχε Σλούκα, ΜακΚίσικ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Μάρτιν. Έξω Χάρισον, έξω Σπανούλης. Ο ένας καθαρός σουτέρ σου και ο clutch σου. Σύντομα θέλω να πιστεύω πως ο κόουτς θα αποφασίζει καλύτερα για την αξιοποίηση των potential των παικτών του ανάλογα βέβαια με τις ανάγκες του κάθε παιχνιδιού.

->Τρομακτικά σημαντική η συνεισφορά των οπαδών. Ο Ολυμπιακός-με 7-7 πλέον- έχει περισσότερες νίκες εκτός (ΠΑΟ, Ζενίτ, Μπαρτσελόνα, Ερυθρός), καθώς και περισσότερες ήττες εντός (Ζαλγκίρις, Ρεάλ, Βαλένθια, Μπασκόνια).

->Μετά τον περσινό Λάρκιν, ο Ταβάρες είναι το μεγαλύτερο cheat της διοργάνωσης. Σε μια Ευρωλίγκα που πλέον οι seven footer είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητοι, ο center από το Πράσινο Ακρωτήρι ξεχωρίζει δια γυμνού οφθαλμού. Δεν τρομάζει μόνο το ύψος του αλλά και το άνοιγμα των χεριών του. Κάθε αντίπαλος σκέφτεται διπλά και τριπλά αν θα μπει στο καλάθι.

Θέμα επιλογών και αποφάσεων λοιπόν ο χθεσινός αγώνας. Ακολουθεί δύσκολη εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Φενέρ. Ο Ολυμπιακός αν θέλει να βρίσκεται σε τροχιά οκτάδας, οφείλει να κερδίσει μέσα στη Τουρκία. Ανασύνταξη και κάτω τα κεφάλια…