Αξιοπιστία και πρωτάθλημα: Για το καλεντάρι των οχτώ αγώνων

Και “εγένετο” πρωτάθλημα. Η Formula 1 ξεκινάει και επίσημα στις 5 Ιουλίου, αρχής γενομένης με τον αγώνα στο Red Bull Ring της Αυστρίας. Είναι προφανές -οικονομικά μιλώντας- πως είναι καλύτερο να διεξαχθεί κουτσουρεμένο το πρωτάθλημα από ότι να μην διεξαχθεί καθόλου. Ομάδες, χορηγοί, οδηγοί, μηχανικοί και στο βάθος η ίδια η F1 όλο αυτό το διάστημα έχουν έξοδα χωρίς -τα απαραίτητα- έσοδα. Έτσι, δημιουργείται ένα κενό. Κάπου στις μαθηματικές εξισώσεις βρίσκονται και οι χώρες που φιλοξενούν αγώνες, οι οποίες τα είχαν όλα έτοιμα, αλλά ούτε τηλεοπτικά έσοδα θα δουν, ούτε και έσοδα από τα εισιτήρια. Φυσικά, υπάρχει και το ζεστό χρήμα του στοιχήματος.

Ειλημμένη απόφαση να ξεκινήσει το πρωτάθλημα λοιπόν. Βέβαια όπως καταλαβαίνετε, αν δεν υπήρχαν κάποια μελανά σημεία με την απόφαση, δεν θα ασχολούμουν καθόλου. Το έκανα σαφές ήδη από την πρώτη παράγραφο.

Αρχικά, μου έκανε τεράστια εντύπωση το γεγονός πως σε σύνολο οχτώ αγώνων, δύο από αυτούς, σε Αυστρία και Βρετανία, είναι διπλοί. Πως αποφασίζεται να είναι μόνο δύο οι διπλοί αγώνες; Και δεύτερον, πως αποφασίζεται να είναι οι συγκεκριμένοι δύο διπλοί;

Οι διπλοί αγώνες σε Αυστρία και Βρετανία και στο βάθος η αξιοπιστία του πρωταθλήματος

Όλη η σκέψη μου περιστρέφεται γύρω από τον όρο «Αξιοπιστία», το credibility όπως μου έλεγε και ένας συμφοιτητής. Το σύνολο των αγώνων ξεχάστε το για την ώρα, θα αναφερθούμε αργότερα. Πόση αξιοπιστία μπορεί να έχει ένα πρωτάθλημα όταν επιλέγονται μονάχα δύο πίστες ώστε να γίνουν διπλοί αγώνες; Το δίκαιο θα ήταν να επιλεγούν όλες. Ή καμία. Μην μιλήσουμε τεχνικά, για το ότι για τους χ,ψ λόγους δεν γινόταν να επιλεγούν όλες. Όταν φτιάχνεις το καλεντάρι έχεις όλα τα δεδομένα μπροστά σου.

Σαν γεγονός, η επιλογή των δύο αυτών πιστών μπορεί να δημιουργήσει φαβορί όχι μόνο για να κερδίσουν τους αγώνες, αλλά και το ίδιο το πρωτάθλημα. Κατά κάποιον τρόπο μια έννοια ευνοιοκρατίας. Η Red Bull για παράδειγμα, έχει κερδίσει τους τελευταίους δύο αγώνες στην Αυστρία. Ναι φυσικά το 2018 υπήρξε διπλή εγκατάλειψη των Mercedes και το 2019 έξυπνη στρατηγική που έφερε τον Verstappen μπροστά, αλλά η Red Bull σαν ομάδα ήταν ανταγωνιστική. Δεν πήρε τυχαία δύο νίκες. Για την Βρετανία; Να πούμε; Από το 2013 μέχρι πέρσι η Mercedes μετράει έξι νίκες. Ευχάριστο διάλειμμα το 2018, με τον Sebastian Vettel. Και αυτή όχι με περίπατο.

Τι θέλω να πω; Πως το πρωτάθλημα στην παρούσα φάση είναι τόσο μικρό, που αν μια ομάδα είναι ανταγωνιστική σε αυτούς τους δύο διπλούς αγώνες και καταφέρει να αποσπάσει καλά αποτελέσματα θα βρεθεί βαθμολογικά στην κορυφή. Φυσικά, η Βρετανία και η Αυστρία έταξαν περισσότερα ή έδωσαν περισσότερες δικλείδες ασφαλείας, για αυτό και “κέρδισαν” και τον επιπλέον αγώνα.

Με άλλα λόγια, όταν έχεις ένα, έστω και προσωρινά- μικρό αριθμό αγώνων, δύο διπλοί αγώνες μπορεί να οδηγήσουν σε favoritism κάποιας ομάδας ή οδηγού και στο τέλος τα αποτελέσματα του πρωταθλήματος να μην είναι δίκαια βάσει απόδοσης. Φανταστείτε πιο απλά να είχαμε πρωτάθλημα 8 αγώνων πέρσι, με διπλούς αγώνες στην Monza και το Spa. Εν δυνάμει 4 νίκες για την Ferrari, με τον ίδιο μάλιστα, οδηγό. Με μια υποτυπώδης συντήρηση στους άλλους 4 αγώνες και θα έβγαινε πρωταθλητής. Ενώ κανονικά, τερμάτισε 4^ος στο πρωτάθλημα του 2019, πολύ μακριά από τον τίτλο.

Το αντίστροφο grid που είναι καταδικασμένο να αποτύχει σε περίπτωση που εφαρμοστεί

Το αντίστροφο grid σε αυτούς τους διπλούς αγώνες δεν έχει κανένα νόημα και θα ήταν μια κίνηση πυροτέχνημα για φτωχής ποιότητας διασκέδαση. Ο Toto Wolff τα είπε όλα. Στέκομαι στον τιμωρητικό χαρακτήρα που θα είχε για την κορυφαία ομάδα ( όποια και αν είναι) να ξεκινάει πίσω από τους υποδεέστερους αντιπάλους της. Ακόμη, ενδιαφέρον έχει και το σημείο όπου αναφέρει πως αν  η σειρά εκκίνησης του δεύτερου αγώνα προκύπτει από τα αποτελέσματα του πρώτου, τότε αν κάποιος δεν τα πηγαίνει καλά(στον πρώτο αγώνα), μπορεί να εγκαταλείψει ώστε ως DNF, να ξεκινήσει τον επόμενο αγώνα από την πρώτη θέση. Το αντίστροφο grid θα ωθήσει τις ομάδες σε παραθυράκια και πονηριές που ελάχιστη σχέση έχουν με το «ευ αγωνίζεσθαι».

Και γράφει ο αρθρογράφος για σύνολο 8 αγώνων και σύνολο 8 αγώνων. Μα είναι προσωρινά 8 οι αγώνες μέχρι να προστεθούν και άλλοι. Δεν το διάβασες;

Βεβαίως και το διάβασα. Όμως ποιος γνωρίζει πως θα κινηθεί η επιδημία του κορωνοιού από τον Σεπτέμβρη και μετά; Αν υπάρξει έξαρση ή κριθεί πως είναι επικίνδυνο για τις ομάδες και τους οδηγούς να κάνουν αγώνες; Τι μπορεί να γίνει σε εκείνη την περίπτωση; Δεν είναι τρελό σενάριο ούτε επιστημονικής φαντασίας. Επόμενο είναι να σκεφτώ πως το πρωτάθλημα θα μπορούσε να λήξει και εκεί. Προφανώς δεν το εύχομαι και δεν το θέλω, ειδικότερα βάσει των όσων έχω ήδη γράψει. Κάτι που αξίζει να αναφερθεί είναι πως η F1 μπορεί να ξεμείνει και από διαθέσιμες επιλογές στις πίστες. Ήδη 4 έχουν ακυρωθεί, και πρόσφατα προστέθηκαν άλλες 3 στις ακυρωμένες. Οι διοικούντες, κάνουν λόγο για 15 με 18 αγώνες για την φετινή σεζόν. Θα τους βρούνε;

Αν οι ανακοινωμένοι αγώνες ήταν ήδη 15, δεν θα υπήρχε τόσο μεγάλο «πρόβλημα» με τους διπλούς αγώνες διότι το πρωτάθλημα θα είχε βάθος και αν έδιναν κάποιο βαθμολογικό πλεονέκτημα αυτό στο τέλος θα έφθινε. Δεν πήγε να κερδίσει ο Rosberg το πρωτάθλημα με το σύστημα των διπλών πόντων το 2016; Φανταστείτε απλώς τι θα γινόταν αν το είχε καταφέρει. Τέτοιο πρωτάθλημα δεν το θέλουν ούτε οι θεατές, αλλά θεωρώ, ούτε και οι οδηγοί..