Ένας ασυνήθιστος Ισπανός

Who is Who?

Υπήρξε κάποτε ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους επιθετικούς της Ισπανίας. Ήταν περιζήτητος σε όλη την Ιβηρική Χερσόνησο και το πέρασμά του από τη Μπαρτσελόνα είχε προϊδεάσει πολλούς για μία καριέρα γεμάτη διακρίσεις.

Τα πράγματα δεν πήγαν όπως ακριβώς τα περίμενε ο ίδιος και έφτασε να «χτίσει» το όνομά του στο Βίγκο και τη Θέλτα. Έκανε τη… βόλτα του στην Πορτογαλία και την Μπενφίκα, για να καταλήξει στο Νησί και την Μάντσεστερ Σίτι.

Ο λόγος για τον Μανουέλ Αγκούντο Ντουράν, ή όπως οι περισσότεροι τον γνωρίζουν, Νολίτο. Πατημένα τα πρώτα -άντα, ο βραχύσωμος επιθετικός ξεκίνησε την καριέρα του με τα καλύτερα εχέγγυα αλλά κατέληξε να αγωνίζεται αλλαγή και να προτιμάται από τους προπονητές του στα θεωρητικά αδύναμα παιχνίδια.

Στη Μπαρτσελόνα ως «ρεζέρβα»

Τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο ο Νολίτο τα έκανε από τη γενέτειρά του, όπου και αγωνίστηκε για την Έθιχα Μπαλομπιέ, την ομάδα της πόλης του. Στα 22 του και έχοντας αναπτύξει μία σχέση αγάπης με το… τόπι, ήρθε για τον Νολίτο ίσως η μεγαλύτερη ευκαιρία που μπορούσε να προκύψει στην καριέρα του. Η Μπαρτσελόνα χτύπησε την πόρτα του και τον απέκτησε έχοντας πολλές απαιτήσεις από αυτόν. Στη Βαρκελώνη βέβαια, ο Νολίτο δεν πήρε τον χρόνο που θα ήθελε μιας και αγωνίστηκε κατά κύριο λόγο στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα στη δεύτερη και τρίτη κατηγορία της Λα Λίγκα πετυχαίνοντας συνολικά 28 γκολ σε 106 συμμετοχές.

Στις 3 Οκτωβρίου 2010 έκανε επιτέλους το ντεμπούτο του στα… σαλόνια της Πριμέρα Ντιβιζιόν με την πρώτη ομάδα, όταν αντικατέστησε το Πέδρο στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα με τη Μαγιόρκα, το οποίο και έληξε ισόπαλο 1-1. Ένα μήνα μετά και συγκεκριμένα στις 10 Νοεμβρίου πραγματοποίησε τη δεύτερη και τελευταία εμφάνισή του με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σκοράροντας το πέμπτο γκολ της ομάδας του στην ευρεία νίκη με 7-1 με αντίπαλο τη Θέουτα για το «Κόπα Ντελ Ρέι».

Μπενφίκα, η ευκαιρία που έψαχνε

Το Μαΐο του 2011, ο Νολίτο απέρριψε το επαγγελματικό συμβόλαιο που του προσέφερε η Μπαρτσελόνα και υπέγραψε τελικά στη Μπενφίκα. Ο 24χρονος τότε εξτρεμ σκόραρε στο επίσημο ντεμπούτο του με τους «αετούς», στη νίκη της ομάδας του με αντίπαλο τη Τραμπζονσπόρ για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Ο Ισπανός στράικερ συνέχισε να σκοράρει και στα επόμενα τέσσερα παιχνίδια πετυχαίνοντας έτσι και ένα ρεκόρ που κρατούσε ο «θρυλικός» Εουσέμπιο, σκοράροντας και στα πέντε πρώτα επίσημα παιχνίδια με τη φανέλα της Μπενφίκα.

Όσο παρέμεινε στην Πορτογαλία και τη Μπενφίκα, ο Νολίτο πέτυχε 12 γκολ σε 35 συμμετοχές βοηθώντας έτσι τους «αετούς» να κατακτήσουν το πρωτάθλημα .

Στις 29 Ιανουαρίου 2013, επέστρεψε στην Ισπανία για λογαριασμό της Γρανάδα με τη μορφή δανεισμού από τη Μπενφίκα για έξι μήνες. Στο πρώτο του παιχνίδι, ο Νολίτο ήταν αυτός που εκτέλεσε το κόρνερ στο οποίο ο Κριστιάνο Ροναλντο πέτυχε αυτογκόλ, το οποίο και έδωσε τη νίκη στη Γρανάδα, νίκη η οποία ήταν η πρώτη απέναντι στους «μερέγχες» μετά από 40 χρόνια. Το τυχερό του ντεμπούτο όμως δεν αποδείχθηκε καλός οιωνός για τη συνέχεια αφού αγωνίστηκε σε 17 παιχνίδια συνολικά σκοράροντας συνολικά τρεις φορές.

Η αναγέννηση στο Βίγκο

Στη Θέλτα πήρε μεταγραφή την 1η Ιουλίου 2013, υπογράφοντας για τέσσερα χρόνια βρίσκοντας εκεί ένα παλιό του γνώριμο από το πέρασμά του στη Μπαρτσελόνα τον Λούις Ένρίκε.

Στη πρώτου σεζόν βγήκε πρώτος σκόρερ της ομάδας με 14 γκολ και κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου παίχτη για το μήνα Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Ήταν η περίοδος που ο Ισπανός έκανε πράγματα και θαύματα με τη φανέλα του συλλόγου βρίσκοντας συνεχώς το δρόμο για τα δίχτυα, επίτευγμα που έφερε την ομάδα του Βίγκο στην τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Ο Νολίτο είχε δημιουργήσει 96 ευκαιρίες για να σκοράρει, με αποτέλεσμα να είναι πρώτος σε αυτή τη λίστα στη Λα Λίγκα και στα τέσσερα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Το Σεπτέμβριο του 2015 κατάφερε να κερδίσει για δεύτερη φορά το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη βοηθώντας την ομάδα του με τα γκολ και τΙς ασίστ του να παραμείνει αήττητη. Το Δεκέμβριο της ίδιας σεζόν, ωστόσο, η τύχη του γύρισε την πλάτη αφού τραυματίστηκε στον αγώνα με αντίπαλο την Εσπανιόλ και έμεινε εκτός δράσης για δύο μήνες. Επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους στις 20 Φεβρουαρίου το 2016 στη νίκη της ομάδας του με 3-2 την Έιμπαρ.

Στο δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος σκόραρε μόνο μία φορά, αλλά τελικά η Θέλτα αναρριχήθηκε στην έκτη θέση τερματίζοντας κιόλας εκεί. Με την ομάδα που κατάφερε να αναδείξει ποιος είναι πραγματικά και τι μπορεί να προσφέρει αγωνίστηκε σε 103 αγώνες σκοράροντας 39 γκολ.

Η πρόκληση στους «πολίτες»

Αντικειμενικά κρίνοντας, δεν υπήρξε ποτέ του αξιόπιστος στο παιχνίδι του. Ήταν πάντα ένας ποδοσφαιριστής με σκαμπανεβάσματα και αν μη τι άλλο υπήρχαν διαστήματα που κανείς δεν άκουγε το όνομά του. Παρόλ’ αυτά, η Μάντσεστερ Σίτι τον επέλεξε, τον εμπιστεύθηκε και τον έκανε δικό της το 2016, μετά και το δυνατό πέρασμά του από τη Θέλτα.

Η εικόνα που είχε «χτίσει» με μόχθο στην ομάδα του Βίγκο, όμως, δεν παρουσιάστηκε ποτέ στους «σίτιζενς». Αντ’ αυτού βλέπει τους υπόλοιπους συμπαίκτες του να παίρνουν χρόνο συμμετοχής και τον εαυτό του να βρίσκεται χαμηλά στην προτίμηση του Πεπ Γκουαρντιόλα. Προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, αλλά μάταια αφού μετρά μόλις 16 συμμετοχές και τέσσερα γκολ.

Το κεφάλαιο της Εθνικής

Η κλήση του στην Εθνική ομάδα της πατρίδας του άργησε να έρθει, αλλά η μοίρα του επιφύλασσε το καλύτερο δώρο με τον ομοσπονδιακό προπονητή Βιθέντε Ντελ Μπόσκε να τον υπολογίζει για την αποστολή του Euro της Γαλλίας. Η πρώτη φορά που ντύθηκε με τα χρώματα της Εθνικής Ισπανίας ήταν το 2014 για τα προκριματικά του Euro 2016 εναντίον της Λευκορωσίας. Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε μερικά φιλικά κατά την προετοιμασία της ομάδας για τα γήπεδα της Γαλλίας σκοράροντας κιόλας το πρώτο του γκολ απέναντι στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Όσον αφορά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, βρήκε δίχτυα από την αναμέτρηση με αντίπαλο την Τουρκία αλλά η πορεία της Ισπανίας ήταν αρκετά σύντομη και δεν του δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του.