Ο Δημήτρης Αγραβάνης στο Debut.gr: «Με τον Μπλατ δεν θα ήθελα ποτέ να ξανασυνεργαστώ»

Φωτογραφίες-βίντεο: Κωνσταντίνος Μητρόπουλος

Εκρηκτικός μα και απρόβλεπτος. Δεν μπήκε ποτέ και δεν θα μπει σε καλούπι. Αυθόρμητος, δίνοντας σε κάθε παιχνίδι τη ψυχή του. Αγωνίστηκε σε Μαρούσι, Πανιώνιο, Ολυμπιακό, ενώ τώρα βρίσκεται στο Προμηθέα Πάτρας. Ο λόγος φυσικά για τον Δημήτρη Αγραβάνη ο οποίος μίλησε για όλους και για όλα στο Debut.gr σε μια χορταστική συνέντευξη.

Τα πρώτα βήματα

Μαρούσι. Ο πρώτος ουσιαστικά επαγγελματικός σταθμός στη καριέρα σου. Αναμφίβολα, το Μαρούσι επρόκειτο για μια ιστορική ομάδα από την οποία έχουν περάσει τόσο σπουδαίοι παίκτες και προπονητές όπως Σπανούλης, Γιαννάκης, Μπαρτζώκας κ.α. Πως εσύ βίωσες αυτή τη πρώτη σου επαγγελματική εμπειρία σε έναν από τους ιστορικούς συλλόγους της χώρας; 

-Καταρχάς επειδή στο Μαρούσι ήμουν από οκτώ χρονών, εκεί ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ, πραγματικά τότε το Μαρούσι ήταν η 3η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα με ίσως τις νούμερο ένα ακαδημίες στην Ελλάδα. Πήγα εκεί για να ξεκινήσω να αθλούμαι, να κάνω κάτι το οποίο μου άρεσε από μόνος μου. Δεν μου είπε κανείς, ξεκίνα μπάσκετ. Μου άρεσε από μόνος μου να παίζω μπάσκετ και ήθελα να μάθω το άθλημα και να απολαμβάνω το παιχνίδι. Ξεκίνησα από εκεί. Στην αρχή, στα πρώτα χρόνια ήμουν ο τελευταίος παίκτης της ομάδας και είχα κάποιες συμμετοχές στο αντρικό. Δεν είχα επαγγελματικό συμβόλαιο με το Μαρούσι, αλλά πραγματικά εκεί ήταν σαν το σπίτι μου. Αισθανόμουν πολύ όμορφα και πέρασα πολύ ωραία παιδικά χρόνια, παίζοντας μπάσκετ στο Μαρούσι. Όπως και έμαθα πολλά πράγματα παίζοντας για 1,5 χρόνο με την αντρική ομάδα.

Απλά πιστεύω ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας που με πήρε είδε ότι κάνω τα βασικά πράγματα καλά και ότι είδε σε μένα κάποια εξέλιξη που μπορεί να έχω στο μέλλον. Γι’ αυτό πήγα στον Ολυμπιακό.

Επόμενη στάση Πανιώνιος: Βρέθηκες ομολογουμένως σε μια από τις πιο αξιόλογες πορείες του Πανιωνίου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Τερμάτισε στη 3^η θέση, ρόστερ με παίκτες όπως Παππάς, Μπόγρης, Αθηναίου και Γιάνκοβιτς με προπονητή τον Σφαιρόπουλο. Επειδή ο Πανιώνιος εκείνα τα χρόνια θεωρούταν μια από τις ομάδες που βγάζει παίκτες και μπασκετικά ταλέντα, θεωρείς πως βρέθηκες στη κατάλληλη ομάδα, τη κατάλληλη στιγμή με τους κατάλληλους συμπαίκτες για να κάνεις το βήμα παραπάνω στη καριέρα σου.

-Καταρχάς, από την αρχή στον Πανιώνιο με ήθελε πολύ ο πρόεδρος και ο Θανάσης ο Σκουρτόπουλος. Μετά έφυγε, ήρθε ο κόουτς ο Σφαιρόπουλος που πραγματικά εκεί γνώρισα έναν άνθρωπο ο οποίος είναι αν όχι ο καλύτερος, ίσως από τους καλύτερους στην Ευρώπη γιατί το πώς δουλεύει, το πώς θέλει να διακριθεί, το πώς κάθε μέρα είναι κοντά σου ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, το πώς σε ωθεί να γίνεις καλύτερος είναι κάτι το μοναδικό. Είχα συμπαίκτες όλα αυτά τα παιδιά τα οποία ήμασταν ατίθασα νιάτα. Εγώ φαντάσου ήμουν ο πιο ήρεμος, ο πιο ήσυχος από όλα τα παιδιά αλλά καταφέραμε και είχαμε με τον κόουτς Σφαιρόπουλο μια πολύ καλή χημεία. Μια φορά, κάποιον είχαμε κερδίσει νομίζω τον Παναθηναϊκό αν θυμάμαι καλά. Αλλά ήταν τρομερή χρονιά. Τερματίσαμε τρίτοι. Ο Παππάς και ο Γιάνκοβιτς πήραν μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Εγώ πήγα στον Ολυμπιακό. Σίγουρα, η χρονιά που είχα κάνει δεν ήταν τόσο καλή, ώστε να κάνω το μεγάλο βήμα. Απλά πιστεύω ότι ο κόουτς Μπαρτζώκας που με πήρε είδε ότι κάνω τα βασικά πράγματα καλά και ότι είδε σε μένα κάποια εξέλιξη που μπορεί να έχω στο μέλλον. Γι’ αυτό πήγα στον Ολυμπιακό.

Το άλμα στον Ολυμπιακό

Ένα νέο κεφάλαιο  και μια μεγάλη ευκαιρία σου προσφέρεται το 2013. Συμφωνία με τον Ολυμπιακό και το εισιτήριο ουσιαστικά για το ντεμπούτο σου στην Ευρωλίγκα. Με τη πραγματοποίηση αυτής της συμφωνίας ένιωσες δικαιωμένος για τους κόπους και τη δουλειά των προηγούμενων χρόνων; Περιέγραψε μου λίγο τα συναισθήματά σου εκείνη την περίοδο.

-Όταν υπέγραψα στον Ολυμπιακό πραγματικά δεν το πίστευα, γιατί όπως σου είπα η χρονιά που είχα κάνει δεν ήταν για να πας στον Ολυμπιακό. Όμως, όταν πήγα εκεί και είδα πόσο σκληρά δουλεύεις για να είσαι στον Ολυμπιακό πραγματικά έπαθα ένα μικρό σοκ. Δηλαδή το πόσο πρέπει να κάνεις γυμναστική, πόσες ώρες προπόνησης χρειάζεται να κάνεις, ήταν κάτι το οποίο πραγματικά με βοήθησε από τόσο μικρός να αποκτήσω μια τόσο μεγάλη εμπειρία. Τη πρώτη χρονιά δεν έπαιζα και τόσο πολύ γιατί η ομάδα είχε πολύ καλούς παίκτες. Εγώ ήμουν πολύ μικρός. Όμως, πάντα πίστευα ότι θα παίξω στον Ολυμπιακό και θα κάνω σπουδαία πράγματα, όπως να πάρουμε τίτλους. Πραγματικά αισθανόμουν ευγνώμων που βρισκόμουν στον Ολυμπιακό.

Σαιζόν 2014-2015. Ο Ολυμπιακός αποκλείεται στο προημιτελικό του κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό, ο Μπαρτζώκας αποχωρεί και αναλαμβάνει ο Σφαιρόπουλος. Για κάθε νέο παίκτη σε μια μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, η προσαρμογή του παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες. Η έλευση ενός προπονητή που τον γνωρίζεις από τη συνεργασία σου στο Πανιώνιο, θεωρείς πως σε βοήθησε τότε αλλά και στη γενικότερη πορεία σου στον Ολυμπιακό;

-Δεν θέλω να αδικήσω τον Τόμιτς, γιατί ήταν αυτός που με έβαλε στην ομάδα πραγματικά και ουσιαστικά. Με τον Μίλαν Τόμιτς είχαμε σίγουρα πολλές φορές «τσακωθεί», αλλά εντάξει σε πλαίσια πάντα παίκτη-προπονητή. Θυμάμαι στο ματς με την Βαλένθια που με χρησιμοποίησε, ήμουν πολύ κακός αλλά ήταν εκεί για να μου πει ότι όσο δίνεις ενέργεια στο παιχνίδι, από εμένα θα έχεις την ευκαιρία και ας είσαι κακός. Πραγματικά, όντως μου έδωσε στα επόμενα παιχνίδια πολλές ευκαιρίες. Μετά ήρθε και ο κόουτς Σφαιρόπουλος που πραγματικά αισθάνθηκα πολύ οικεία ξανά γιατί ήξερα τον τρόπο που δουλεύει. Δηλαδή πρέπει να είσαι πολύ σοβαρός. Εκείνη η χρονιά που ήρθε ο κόουτς ήτανε πάρα πολύ καλή χρονιά και για μένα και για την ομάδα. Πήραμε το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό με 3-0. Στη συνέχεια ακολούθησαν άλλες δύο ολόκληρες χρονιές με τον κόουτς. Αυτά που έγραφαν ότι είχα θέμα μαζί του δεν ίσχυαν. Σίγουρα όμως με μάλωνε παραπάνω γιατί πιστεύω ότι ήξερε τι παιδί είμαι και ήξερα ότι φώναζε σε μένα επειδή ήμουν μικρότερος και δεν πρόκειται να το πάρω μέσα μου. Ήξερε ότι δεν τα παίρνω μέσα μου. Κάποιοι άλλοι παίκτες όταν τους φώναζε ο κόουτς τα έπαιρναν μέσα τους και δεν μπορούσαν να παίξουν. Εγώ ήμουν ακριβώς το ανάποδο. Όταν μου φώναζε, τρελαινόμουνα και έπαιζα. Οπότε πραγματικά μου έκανε πολύ καλό η θητεία μου στον Ολυμπιακό με τον Σφαιρόπουλο. Σου είπα πήραμε τίτλους έμαθα πάρα πολλά πράγματα δίπλα του. Φυσικά, στον Ολυμπιακό δεν μαθαίνεις μόνο από τους προπονητές. Μαθαίνεις όταν έχεις συμπαίκτη σου τον καλύτερο όπως είναι ο Βασίλης Σπανούλης, ένα από τα καλύτερα τεσσάρια, τον Γιώργο Πρίντεζη και μαθαίνεις κυρίως από αυτούς τους δύο σε θέμα νοοτροπίας. Δηλαδή, δεν είδες ποτέ τον Σπανούλη που είναι και ο ηγέτης της ομάδας να χάσει ένα ματς, να χάσει δύο ματς και να είναι την άλλη μέρα σκεπτικός ή στεναχωρημένος. Πάντα σαν ρομπότ. Ήταν εκεί. Σαν να μην έγινε τίποτα. Όλο αυτό δίνει κουράγιο σε όλη την ομάδα, όταν το βλέπεις από έναν αρχηγό σαν τον Βασίλη Σπανούλη.

2015  και  2017: Συμμετοχή και στα δύο final 4 και μάλιστα πολύ σημαντική. Δύο χαμένοι τελικοί βέβαια αλλά θέλω να μου πεις τι θυμάσαι από αυτούς τους αγώνες. Εγώ προσωπικά δε θα ξεχάσω το τρίποντο στην εκπνοή του ημιχρόνου στον ημιτελικό με τη ΤΣΣΚΑ το 2017 που έριξε τη διαφορά στους επτά. Εκεί λέω τέλος το γυρίσαμε.

-Το 2015 ήταν η πρώτη μου συμμετοχή. Πραγματικά ήταν σαν όνειρο αυτό που έζησα εκεί. Είναι πολύ όμορφη αυτή η γιορτή για το κλίμα ήταν τόσο ωραίο όντας στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και ως αουτσάιντερ κιόλας. Πάντα ο Ολυμπιακός ήταν αουτσάιντερ. Καταφέραμε και αποκλείσαμε αρχικά τη ΤΣΣΚΑ το 2015. Μετά σε ένα ματς το οποίο πραγματικά καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα με τη Ρεάλ, πίστευα ότι θα κερδίσουμε εμείς. Ήμουνα σίγουρος ότι θα κερδίσουμε. Βρέθηκε ένας Κάρολ να μας βάλει 3-4 τρίποντα συνεχόμενα. Ένας πολύ σπουδαίος παίκτης. Ένας από τους καλύτερους game changers στην Ευρώπη τόσα χρόνια και δυστυχώς χάσαμε το κύπελλο που πίστευα πραγματικά ότι θα το πάρουμε.
Το 2017 ήταν μια άλλη ιστορία. Πάλι εμείς σαν αουτσάιντερ αλλά όλοι πιο ώριμοι. Δηλαδή είχαμε ξαναζήσει οι μικροί κάτι τέτοιο και ξέραμε που βαδίζουμε. Είχαμε λιγότερο άγχος και καταφέραμε ξανά να κερδίσουμε με εντυπωσιακό τρόπο την ΤΣΣΚΑ αλλά μετά βρεθήκαμε πάλι σε οικοδέσποινα, στη Φενέρ η οποία εμείς ρισκάραμε τότε να αφήσουμε τα σουτ του Κάλινιτς που ήταν όμως σε απίστευτο φεγγάρι. Σούταρε με εκπληκτικά ποσοστά και χάσαμε αναμενόμενα. Χάναμε σε όλο το παιχνίδι, πάντα θέλαμε να το γυρίσουμε αλλά πιστεύω ότι δε μπορούσαμε. Είχαμε δώσει τόσο μεγάλη μάχη με την ΤΣΣΚΑ και ήμασταν και λίγο πιο άδειοι.

Στο πρώτο τίτλο που κατέκτησα, το συναίσθημα ήταν κάτι το εθιστικό. Δηλαδή, θες να το ζήσεις ξανά και ξανά.

Επίσης, πανηγύρισες και δύο πρωταθλήματα το 2015 και το 2016 που και στα δύο συνέβαλες τα μέγιστα. Είναι ωραίο να συμμετέχεις σε final 4 στη μεγαλύτερη ίσως γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ αλλά το να κατακτάς το ελληνικό πρωτάθλημα απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο, σίγουρα είναι κάτι πιο ξεχωριστό. Σκούπα 3-0 το 2015, δύο μπάζερ τρίποντα του Σπανούλη και ένα δικό σου στην εκπνοή της επίθεσης στο ΟΑΚΑ το 2016. Ποιο ήταν το γενικότερο κλίμα της ομάδας σε εκείνους τους τελικούς;

-Στο πρώτο τίτλο που κατέκτησα, το συναίσθημα ήταν κάτι το εθιστικό. Δηλαδή, θες να το ζήσεις ξανά και ξανά. Το 2016 ήρθε ένα τέτοιο ιστορικό πρωτάθλημα μες στο ΟΑΚΑ. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία του Ολυμπιακού. Και με τέτοιες ματσάρες. Πραγματικά ο κόσμος είδε τρομερά ματς και από τις δύο ομάδες. Είδε τον Βασίλη Σπανούλη να βάζει δύο απίστευτα τρίποντα. Είδε ένα τελευταίο ματς να πηγαίνει παράταση και να αλλάζει συνέχεια το μομέντουμ. Πραγματικά ήταν κάτι το μοναδικό. Μετά, οι πανηγυρισμοί στα αποδυτήρια με όλη την ομάδα ήταν κάτι το οποίο σίγουρα το λες και μέσα σου ανατριχιάζεις κάθε φορά που το περιγράφεις.

Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα με πάει ένας τραυματισμός πίσω γιατί από φύση μου είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν καταλαβαίνει από πόνο.

Σαιζόν 2017-2018. Τελευταία χρονιά Σφαιρόπουλου αλλά μια κρίσιμη στιγμή στη καριέρα σου, η στιγμή του τραυματισμού σου. Φοβήθηκες μήπως αυτός ο τραυματισμός σε πήγαινε πίσω;

-Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα με πάει ένας τραυματισμός πίσω γιατί από φύση μου είμαι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν καταλαβαίνει από πόνο. Δηλαδή, εφόσον γίνω καλά και μπορώ να παίξω και να πονάω λίγο δεν θα με νοιάζει ποτέ. Το πίστευα τότε ότι ακόμα και αν πονούσα λίγο θα έμπαινα να παίξω. Δεν με ενοχλούσε γιατί δεν καταλάβαινα από πόνο. Δεν με ένοιαζε ο πόνος. Εμένα με ένοιαζε το παιχνίδι. Όταν μπαίνεις μες στο παιχνίδι τα ξεχνάς όλα. Πραγματικά ένιωθα έτοιμος πέρσι αφού είχε φύγει ο κόουτς Σφαιρόπουλος ο οποίος εντάξει πραγματικά ήταν άτυχος εκείνη τη χρονιά γιατί είχε πάρα πολλούς τραυματισμούς. Χάσαμε και ένα κύπελλο το οποίο έπρεπε να το είχαμε πάρει. Ήταν άτυχος ο κόουτς αλλά πιστεύω και αυτός δικαιώθηκε που πήγε σε μια μεγάλη ομάδα όπως η Μακάμπι και τον έχουν σαν θεό εκεί πέρα. Αλλά, εντάξει πραγματικά δεν πίστεψα ποτέ για να επιστρέψω στο θέμα ότι θα με σταματήσει κάποιος τραυματισμός. Μέχρι τότε, μέχρι να τραυματιστώ πίστευα ότι είμαι άτρωτος. Πίστευα δηλαδή ότι οκ συμβαίνουν σε όλους. Λες δηλαδή σε κάποιον συμπαίκτη σου όταν παθαίνει κάτι τέτοιο «έλα θα περάσει», δεν πίστευα ότι θα συμβεί ποτέ σε μένα. Αλλά τελικά δεν είσαι πάντα άτρωτος.

Με τον Μπλατ δεν θα ήθελα ποτέ να ξανασυνεργαστώ.

Εποχή Μπλατ στον Ολυμπιακό. Αυτή τη σαιζόν, συνέβησαν αρκετά σημαντικά θέματα στο στρατόπεδο της ομάδας. Αποχώρηση στο ημίχρονο στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό, το περίφημο ηχητικό του Πρίντεζη και φυσικά η απόφαση των κ. Αγγελόπουλων να αποχωρήσουν από το πρωτάθλημα. Ποια η γνώμη σου για όλα αυτά;

-Πέρυσι θεωρώ ότι ήταν μια πάρα πολύ κακή χρονιά για τον Ολυμπιακό. Να ξεκινήσουμε πρώτα με το θέμα του προπονητή. Όλοι, όταν άκουσαν το όνομα Μπλατ θεώρησαν ότι έρχεται άλλος ένας μεγάλος προπονητή μετά τον κόουτς Σφαιρόπουλο. Η ομάδα ξεκίνησε καλά. Έπαιζε σχετικά καλά. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Όμως έβλεπες ότι δεν γινόντουσαν κάποια πράγματα σωστά. Άλλαξε τελείως η ομάδα. Εκεί που βασιζόταν στο ελληνικό στοιχείο και με πέντε-έξι πολύ καλούς ξένους παίκτες, πήγαινε κάθε φορά final 4, πήγες τώρα να αλλάξεις τη φιλοσοφία της ομάδας. Έτσι πρέπει να είσαι έτοιμος και για αποτυχία. Φυσικά, η αποτυχία ήρθε, όπως ερχόταν και στα χρόνια που ο Ολυμπιακός βασιζόταν παραπάνω σε ξένους παίκτες. Καλώς ή κακώς οι ξένοι είναι πάρα πολύ καλοί παίκτες. Όμως, δεν θα πονέσουν το ίδιο την ομάδα όπως την πονάει ο Βασίλης, ο Γιώργος και όλοι οι Έλληνες παίκτες. Είναι και το θέμα της ηλικίας βέβαια. Εγώ δεν βλέπω να έχει μεγαλώσει ο Βασίλης αγωνιστικά, δεν βλέπω να έχει μεγαλώσει ο Γιώργος. Δηλαδή τα παιδιά είναι ακόμη οι καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού. Οπότε, γιατί να βάζεις το θέμα της ηλικίας αφού βλέπεις ότι στο γήπεδο είναι οι καλύτεροι σου παίκτες; Αυτό δεν θα το καταλάβω ποτέ. Με τον Μπλατ δεν θα ήθελα ποτέ να ξανασυνεργαστώ. Σίγουρα για μένα είναι ο χειρότερος προπονητής που είχα. Όχι, ότι είναι κακός προπονητής αλλά ο χειρότερος που μπορούσα να έχω. Δυστυχώς, η ομάδα δε πέτυχε. Αντιθέτως απέτυχε παταγωδώς. Είχαμε το ηχητικό το οποίο ακόμα και σήμερα δεν ξέρουμε πως βγήκε. Απ’ ότι φαίνεται δεν θα μάθουμε ποτέ. Μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε. Πάντως, είναι στενάχωρο από όποιον βγήκε για όποιο λόγο βγήκε, γιατί βγήκε από Έλληνες. Το γκρουπ στο what’s app το είχαμε Έλληνες. Είναι κρίμα που δεν βγήκε να το παραδεχτεί όποιος το έκανε. Μετά από αυτό κάποια άτομο κοιτάζονταν, ξέρεις, «μήπως είναι αυτός ή αυτός;». Αλλά κάποια άλλα άτομα που ξέρεις τη πάστα τους, δεν άλλαξε καμία σχέση μεταξύ μας γιατί ξέρουμε ο ένας τον άλλον.

Προμηθέας: Νέο κεφάλαιο στη Πάτρα

Κεφάλαιο Προμηθέας. Πως προέκυψε η συζήτηση με την ομάδα και πως το φλερτ κατέληξε σε γάμο;

-Λοιπόν, να ξεκινήσουμε από το καλοκαίρι που εγώ μέσα μου πίστευα ότι και για μένα αλλά και για τον Ολυμπιακό δεν θα ανανεώναμε γιατί έμαθα ότι θα μείνει ο κόουτς Μπλατ και εγώ δεν ήθελα καμία σχέση μαζί του. Ούτε ο ίδιος ήθελε μαζί μου. Είναι ειλικρινές τουλάχιστον αυτό. Και όσο και να θέλανε κάποια άτομα να με κρατήσουν στον Ολυμπιακό δεν γινόταν. Έφυγα από εκεί με τις καλύτερες σχέσεις. Πραγματικά, αυτοί οι άνθρωποι θα είναι για πάντα στη καρδιά μου γιατί εγώ ως άνθρωπος δεν ξεχνώ ούτε τι μου έχουν προσφέρει, ούτε τι έχω προσφέρει και εγώ σε αυτούς. Το καλοκαίρι λοιπόν ήμουν ελεύθερος. Μου έκανε πολύ κακό το ότι ενώ ήμουν καλά δεν είχα παίξει αν εξαιρέσεις κάποια ματς στην Ελλάδα ώστε να δει ο κόσμος ότι ήμουν υγιής. Όλα τα ερωτηματικά σε όλη την Ευρώπη ήταν το αν ο Αγραβάνης ήταν υγιής. Εκεί έχασα και σε προτάσεις και σε εμπιστοσύνη. Ήμουν πολύ κοντά στο να κλείσω στην ιταλική Κρεμόνα, δηλαδή είχα σχεδόν κλείσει. Η μονή διαφορά ήταν ότι εγώ δεν ήξερα ότι δεν αγωνίζονται στο Eurocup και ότι δυστυχώς εκεί είχαν ένα ματς την εβδομάδα. Εγώ είμαι νέος σε ηλικία. Θέλω να παίζω δύο φορές την εβδομάδα. Εγώ προτιμώ να παίζω ματς παρά να κάνω προπονήσεις. Εκεί είπα θα περιμένω. Ήρθε το τηλέφωνο από τον κόουτς τον Μάκη που με το που μίλησε αισθάνθηκα λες και όπως αισθανόμουν όταν μου μιλούσε ο προπονητής που είχα στο εφηβικό που με αγαπούσε που με πίστευε πάντα. Έτσι ένιωσα και με τον κόουτς τον Μάκη και πραγματικά λέω δε γίνεται να μη πάω εκεί πέρα. Με τη κουβέντα που κάναμε είδα ότι σαν χαρακτήρες είμαστε ίδιοι. Δηλαδή μου είπε ότι: «είμαι ντόμπρος, δε θα στη φέρω ποτέ». Αυτό για μένα δεν το βρίσκεις ποτέ σε προπονητή. Πολύ σπάνια. Πραγματικά αυτό με κέρδισε. Δεν σκέφτηκα ούτε τα λεφτά. Δεν σκέφτηκα τίποτα. Από την άλλη είδα ότι ο Προμηθέας, στα προηγούμενα χρόνια ότι όλο ανεβαίνει και ότι είναι μια ομάδα με φιλοδοξίες. Μετά μίλησα και με τον πρόεδρο. Επίσης, κατάλαβα πολλά πράγματα τα οποία μου άρεσαν και είμαι πολύ χαρούμενος που πήρα την απόφαση και ήρθα στον Προμηθέα.

Πιστεύω επειδή πλέον ζω στο σύλλογο και καταλαβαίνω πως λειτουργούμε, δεν υπάρχει κανένα ταβάνι.

Από τη χρονιά που ανέβηκε ο Προμηθέας στην Α1, η ομάδα ανεβαίνει κάθε χρόνο και ένα σκαλοπάτι σε Ελλάδα και Ευρώπη με αποκορύφωμα τη συμμετοχή στους περσινούς τελικούς. Θεωρείς πως τα όνειρα του Προμηθέα έχουν ταβάνι;

-Πιστεύω επειδή πλέον ζω στο σύλλογο και καταλαβαίνω πως λειτουργούμε, ότι δεν υπάρχει κανένα ταβάνι. Μπορεί να παίζουμε με τον ΠΑΟΚ, με τον Παναθηναϊκό αλλά θέλουμε να κερδίσουμε με όποιον και να παίζουμε. Αυτή είναι η νοοτροπία της ομάδας. Δηλαδή όπου και να παίζεις θες να κερδίζεις. Αυτό δεν το συναντάς εύκολα. Δηλαδή να έχει μια καινούργια ομάδα τέτοια φιλοσοφία. Θυμάμαι ότι πριν από το ματς στο κύπελλο με τον Παναθηναϊκό μπήκε ο πρόεδρος και μας είπε: «Σας πιστεύω, μπορούμε να κερδίσουμε». Όταν χάσαμε στο ΟΑΚΑ 30 πόντους και εγώ ήμουνα αναστατωμένος γιατί δεν είχα παίξει καλά, δεν είχα βοηθήσει την ομάδα μου όσο ήθελα. Μου λέει ο Μάκης: «Γιατί αναστατώνεσαι; Θα πάμε να τους κερδίσουμε στο κύπελλο». Και πραγματικά το πιστεύουν όλοι και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ, όποιο ματς και να παίξουμε είτε στην Ελλάδα είτε στην Ευρώπη. Δεν θα συμβαίνει πάντα. Έχουμε πάρει πολλά ματς στον πόντο φέτος. Αυτά νομίζουν κάποιοι ότι είναι τυχαία, αλλά δεν είναι καθόλου τυχαία. Όλα αυτά φτιάχνουν έναν χαρακτήρα στην ομάδα, το οποίο δεν είχε τα προηγούμενα χρόνια και αυτό θα τη βοηθήσει να πάει ψηλά και δεν είναι εύκολο να κερδίζεις ένα, δύο, τρία ματς στον πόντο. Βεβαίως, θες και τη τύχη με το μέρος σου.

10 Νοεμβρίου και αποκλείετε τον Παναθηναϊκό στο προημιτελικό του κυπέλλου. Μετά το τέλος του παιχνιδιού ακολουθούν οι δηλώσεις σου που όλοι ξέρουμε. Ένα μήνυμα ουσιαστικά στήριξης στο κόσμο του Ολυμπιακού. Θα ήθελες να τους πεις, βλέποντας τη πορεία του Ολυμπιακού μέχρι τώρα κάτι επιπρόσθετα;

-Εγώ ότι είχα να το πω το είπα εκείνη τη στιγμή. Άμα δεις τη συνέντευξη μου λέω ότι η νίκη είναι αφιερωμένη πρώτα στο κόσμο της Πάτρας γιατί η ομάδα μου είναι η Πάτρα. Σίγουρα, μπορεί πολλοί να το παρεξήγησαν αυτό στις δηλώσεις. Εγώ όμως δεν έχω θέμα. Οι δηλώσεις μου είναι πάντα αληθινές. Εγώ είπα πρώτα στο κόσμο της Πάτρας γιατί τους αγαπάω και με αγαπάνε και είμαι εδώ πλέον και μετά ήθελα να την αφιερώσω στους φίλους μου στον Ολυμπιακό αλλά και στους οπαδούς που με έχουν στηρίξει καλώς ή κακώς και έχουν περάσει πολύ δύσκολες στιγμές με χαμένα παιχνίδια από τον Παναθηναϊκό. Ήθελα χωρίς καμία θέληση να πικάρω κανέναν. Μου ήρθε αυθόρμητα τελείως να αφιερώσω τη νίκη σε αυτούς γιατί είναι και αυτοί οικογένεια μου. Δεν τους ξεχνάς.
Τώρα, η φετινή πορεία του Ολυμπιακού ήταν αναμενόμενη, γιατί φαινόταν αφού έφυγε ο Μπλατ ότι η περίοδος αυτή θα ήταν μεταβατική. Ο Ολυμπιακός έχει χάσει 3-4 ματς στον πόντο και δικά του ματς. Θα μπορούσε να είναι έκτος αλλά είναι ένατος. Είναι στο χέρι του να πάει καλύτερα. Είναι δύσκολα τα playoffs. Θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Όμως, εγώ πιστεύω στο Βασίλη, στον Γιώργο και στο πείσμα τους κυρίως, στον Μιλουτίνοφ και στην εμπειρία που έχουν. Μπορούν να βγάλουν κάποια αντίδραση. Ποτέ μη λες ποτέ. Τον Ολυμπιακό δεν μπορείς να τον ξεγράψεις ποτέ.

Ξεκάθαρα προσωπικός μου στόχος και σίγουρα στόχος της ομάδας είναι το κύπελλο. Μην κρυβόμαστε, όταν έχεις αποκλείσει το νούμερο ένα φαβορί, δεν μπορείς να ζητάς κάτι λιγότερο από το να πάρεις το κύπελλο. Να φέρεις ένα τρόπαιο στη Πάτρα, το οποίο θα φέρει μεγάλη χαρά και κύρος στην ομάδα.

Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι αλλά και οι στόχοι της ομάδας για τη φετινή χρονιά;

-Ξεκάθαρα προσωπικός μου στόχος και σίγουρα στόχος της ομάδας είναι το κύπελλο. Μην κρυβόμαστε, όταν έχεις αποκλείσει το νούμερο ένα φαβορί, δεν μπορείς να ζητάς κάτι λιγότερο από το να πάρεις το κύπελλο. Να φέρεις ένα τρόπαιο στη Πάτρα, το οποίο θα φέρει μεγάλη χαρά και κύρος στην ομάδα. Πραγματικά, θα είναι κάτι ανεπανάληπτο. Πρέπει να το κάνουμε. Παίζουμε τον πρώτο τελικό με το Περιστέρι. Είναι μια πολύ καλή ομάδα. Παίζει ο αδερφός μου εκεί. Αλλά καλώς ή κακώς είναι ένα ματς το οποίο θέλουμε να κερδίσουμε. Κοιτάμε μόνο αυτό το ματς. Αυτή πρέπει να είναι η φιλοσοφία μας. Θέλουμε να το πάρουμε αλλά πρέπει πρώτα να κερδίσουμε το Περιστέρι. Από εκεί και πέρα στο Eurocup με βάση τον όμιλο που τύχαμε θεωρώ ότι και εγώ και οι συμπαίκτες μου πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι άμα προκριθούμε. Έχουμε μια πολύ δυνατή έδρα γιατί ο κόσμος μας στηρίζει πάντα στην Ευρώπη σε δύσκολα παιχνίδια και στην Ελλάδα. Δεν έχουμε παράπονο πραγματικά. Μακάρι να γίνεται συνέχεια αυτό. Τέλος, στο πρωτάθλημα στόχος είναι η δεύτερη θέση στη κανονική διάρκεια. Αλλά και να μην έρθει η δεύτερη θέση στόχος είναι η δεύτερη θέση τουλάχιστον στο τέλος στα playoffs. Θα σου έλεγα η πρώτη θέση γιατί εγώ μέσα μου όταν παίζω με τον Παναθηναϊκό είτε παίζω στο ΟΑΚΑ, είστε στη Πάτρα, πάντα θα πιστεύω ότι μπορώ να τους κερδίσω γιατί μόνο με αυτή τη νοοτροπία μπορείς να φτάσεις ψηλά. Αλλά για να είμαι ρεαλιστής για τον κόσμο θα πω ότι δεν είναι εύκολο. Ο Παναθηναϊκός έχει μια πολύ καλή ομάδα φέτος αλά πάντα θα προσπαθούμε να τον κερδίζουμε όπου και να παίζουμε.

Μέλλον

Ποιες είναι οι προσδοκίες σου για το μέλλον;

-Οι μελλοντικές μου προσδοκίες είναι αυτές που σου είπα μόλις. Εμένα με νοιάζει τι θα κάνω στο Προμηθέα φέτος. Δεν κοιτάζω ποτέ το μέλλον. Όταν είμαι σε μια ομάδα είμαι εκεί και με νοιάζει να τη βοηθήσω να πάει όσο πιο ψηλά γίνεται. Και όπως σου είπα ότι το να παίρνεις έναν τίτλο, είναι τόσο μεγάλο πράγμα που θέλω πραγματικά και εγώ και οι συμπαίκτες μου να φέρουμε το κύπελλο στη Πάτρα.

Τέλος, για να κλείσουμε έχω σκοπό να σου πω κάποια ονόματα προπονητών και παικτών που έχεις συνεργαστεί και να μου τους περιγράψει με μια λέξη.

Γιατράς;

-Αυθόρμητος σαν και εμένα

Σφαιρόπουλος;

-Πειθαρχία

Σπανούλης;

-Ηγέτης

Διαμαντίδης;

–Ομάδα

Πρίντεζης;

-Ψυχάρα

Παππάς;

-Παρεξηγημένος

 Μπόγρης;

-Κ@υλάντας

Φορτούνης;

-Ολυμπιακάρα

Αντετοκούνμπο;

-Greek freak