Bravissimo S̶e̶b̶a̶s̶t̶i̶a̶n̶ Ferrari!

Η Ferrari απείχε από τις νίκες σχεδόν ενάμισι χρόνο. H τελευταία φορά που είδαμε οδηγό της Scuderia στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου ήταν τον Σεπτέμβριο του 2015 στο Grand Prix της Σιγκαπούρης. Και τότε μάλιστα νικητής ήταν ο Sebastian Vettel. Η περσινή χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί… “άγονη” , με την Ferrari να δυσκολεύεται ιδιαίτερα και τελικά να χάνει και την 2^η θέση στο πρωτάθλημα από την Red Bull.

Αφορμή για το παρακάτω κείμενο αποτέλεσε η επιστροφή της Ferrari στις νίκες στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν του 2017 στο Albert Park της Αυστραλίας. Νίκη που σημαίνει πολλά, όχι μόνο για τους απανταχού tifosi, που όπως μπορείτε να διαπιστώσετε εδώ έχουν περάσει αρκετά τα τελευταία χρόνια αλλά και ευρύτερα για τον μαγικό κόσμο της Formula 1.

Ας ξεκινήσουμε από την σκοπιά της Ferrari. Την ήθελαν αυτή την νίκη. Την ήθελαν πολύ. Δεν είναι η νίκη καθ’αυτή, είναι το τι αυτή συμβολίζει. Είναι η στροφή που έκαναν. Είναι ότι όπως φαίνεται πλέον, τα πράγματα πηγαίνουν προς την σωστή κατεύθυνση. Έφτιαξαν ένα μονοθέσιο ανταγωνιστικό, αξιόπιστο, ξεχωριστό. Τα τελευταία χρόνια η Ferrari πάσχιζε (και) σε αυτόν τον τομέα. Τα μονοθέσια της ήταν από κακά έως μέτρια. Μάλιστα, χωρίς μάλλον την ικανότητα του Alonso, η Ferrari ίσως και να μην διεκδικούσε ούτε τα πρωταθλήματα του 2010 και του 2012.

Από αξιοπιστία βέβαια δεν τα πήγαιναν ποτέ άσχημα, αυτό να λέγεται. Από καινοτομίες, όμως; Φέτος, το μονοθέσιο της Ferrari είναι πραγματικά το πιο ξεχωριστό από άποψη επιλογών που έγιναν στον σχεδιασμό. Η Ferrari δεν φοβήθηκε να ρισκάρει με πιο ακραίες και ξεχωριστές λύσεις, οι οποίες μάλιστα φαίνεται πως τους βγήκαν κιόλας, αφού το μονοθέσιο είναι τρομερά ανταγωνιστικό. Σήμαινε όμως μόνο αυτό η νίκη;

Η απάντηση είναι πως όχι. Η Scuderia έδειξε ότι εκτός ενός πολύ ικανού μονοθέσιου, δούλεψε και στο κομμάτι της διοίκησης, των αποφάσεων, της στρατηγικής. Τα τελευταία χρόνια η Ιταλική ομάδα έπεφτε από το ένα λάθος στο άλλο, με πολλά μάλιστα να έχουν στοιχίσει από νίκες έως…πρωταθλήματα. Αυτό που είδαμε όμως στο Αυστραλιανό Grand Prix ήταν μια υποδειγματική διαχείριση του αγώνα, αφού χαρακτηριστικά μόλις ο Hamilton μπήκε στα pit, δεν «ψάρωσαν» όπως πάθαιναν πολύ εύκολα παλιότερα, μα περίμεναν να δουν πως θα κινηθεί ο Βρετανός, ο οποίος βγήκε πίσω από τον Max Verstappen, τον οποίο δεν κατάφερε να προσπεράσει παρότι ήταν κολλημένος από πίσω του.

Εκεί, η Ferrari κέρδισε το παιχνίδι. Άφησε τον Vettel έξω, ο οποίος έχτισε την απαραίτητη διαφορά που χρειαζόταν. Πόση; τόση ώστε να βγει μπροστά από τον Hamilton μετά το δικό του pit stop. Έτσι και έγινε. Ο 4κις πρωταθλητής βγήκε…οριακά μπροστά από τον Max Verstappen και φυσικά τον Lewis Hamilton, ξεχύθηκε μπροστά, χτίζοντας σταδιακά διαφορά ασφαλείας από τον Βρετανό, ο οποίος και αφού ξεπέρασε το εμπόδιο του Max, δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον ρυθμό της Ferrari.

Αυτή η ηρεμία, αυτή η διαχείριση του χρόνου από τους ανθρώπους της Ιταλικής ομάδας έλειπε τα τελευταία χρόνια, μα φαίνεται πως πλέον οι συνθήκες άλλαξαν άρδήν. Στο πλαίσιο των ανθρώπων φαίνεται πως στροφή έγινε και στον τρόπο χειρισμού των ΜΜΕ. Πλέον οι δηλώσεις των ανθρώπων του Cavalino Rambante είναι μετρημένες, συγκροτημένες, προσγειωμένες. Ξεχάστε τα μεγάλα λόγια, αυτά που γέμιζαν τους οπαδούς ελπίδα, και μετά τους την έπαιρναν στην πίστα. Πλέον η Scuderia δουλεύει περισσότερο, μιλάει λιγότερο.

Όμως αυτή η νίκη σημαίνει πολλά και για το σπορ γενικότερα, άποψη που θα στηρίξω σε 2 πυλώνες: Την έλλειψη ανταγωνισμού τα τελευταία χρόνια, και το κύρος της Ferrari.

Οι οπαδοί είναι μαθημένοι στις χρόνιες κυριαρχίες ομάδων. Από το 2000 έως το 2004 η Ferrari ήταν κυρίαρχη, από το 2010 έως το 2013 η Red Bull τα σάρωσε όλα, και από το 2013 έως σήμερα είχαμε την Mercedes να τρέχει ουσιαστικά..μόνη της. Αυτό φαίνεται πως φέτος θα αλλάξει, αφού η βελτίωση της Ιταλικής ομάδας είναι τεράστια. Σε βαθμό μάλιστα να μιλάμε για σχεδόν παραπλήσια δυναμική με αυτήν της Mercedes. Αυτό, είναι αδιαμφισβήτητα καλό για το άθλημα, αφού ο ανταγωνισμός για τις πρώτες θέσεις είναι πολύ σημαντικός ώστε οι θεατές να συνεχίζουν να έχουν ενδιαφέρον και ώστε το θέαμα να είναι περισσότερο και καλύτερο. Ακόμη και η Mercedes μπορεί να παρακαλούσε για λίγο ανταγωνισμό, ποια ομάδα εξάλλου θέλει να τρέχει μόνη της;

Ο δεύτερος πυλώνας που κάνει πολύ σημαντική αυτή την νίκη της Ferrari, αυτή την επιστροφή της στην κορυφή, είναι το κύρος της. Είναι το τι πρεσβεύει. Είναι η ομάδα που έχει κατακτήσει τα περισσότερα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών. Είναι η ομάδα που τρέχει αδιάκοπα στο σπορ από το 1950. Είναι η ομάδα που είναι στο DNA της ο πρωταθλητισμός, οι νίκες, οι διακρίσεις. Δεν νοείται, ομάδες σαν την Scuderia, σαν την Williams, σαν την Mclaren, να μην παλεύουν στην κορυφή. Να μην παλεύουν για νίκες. Δεν το επιτρέπει η ιστορία τους, δεν το επιτρέπει το ένδοξο παρελθόν τους. Η Ferrari φαίνεται να επέστρεψε εκεί που ανήκει. Στην κορυφή.