Άρσεναλ: Φτου και από την αρχή!

Η περσινή σεζόν στην Άρσεναλ ήταν η χρονιά της…αναπροσαρμογής. Ο Αρσέν Βενγκέρ έφυγε μετά από δύο δεκαετίες και… κάτι ψιλά. Το έργο του Ουνάι Έμερι δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να δώσει χαρακτήρα σε ένα σύνολο που έδειχνε πως είχε τρομερή έλλειψη σε αυτό τον τομέα.

Έπρεπε να λύσει προβλήματα που δεν δημιούργησε ο ίδιος. Αλλά τα βρήκε εκεί. Με παίκτες που έπρεπε να διαχειριστεί και να πάρει το καλύτερο από εκείνους. Κάτι που δεν μπόρεσε ο Αλσατός τεχνικός. Καλοκαίρι 2019. Οι “κανονιέρηδες” έχουν φτάσει και έχουν χάσει σε ευρωπαϊκό μετά από χρόνια. Έχουν παίξει κατά διαστήματα καλό ποδόσφαιρο και έκαναν ένα αρκετά καλό σερί από θετικά αποτελέσματα.

Στο ενδιάμεσο έδειξε και πάλι ανταγωνιστική στα ντέρμπι. Ότι είναι υπολογίσιμος αντίπαλος. Όλοι πίστεψαν πως οι “κανονιέρηδες” με τις επιλογές/μεταγραφές του Ισπανού τεχνικού θα μπουν και πάλι σε…κανονικότητα. Σεπτέμβριος 2019 και όλα φαίνεται να είναι στο… μηδέν.

Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη!

Η επίθεση της Άρσεναλ πέρυσι ήταν φωτιά. Ο Πιερ Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ ταίριαξε απόλυτα με τον Αλεξαντρ Λακαζέτ. Ο Γάλλος ήταν αυτός που αρκετές φορές έβαλε το “εγώ” του σε δεύτερη μοίρα. Τόσο για το καλό του συλλόγου όσο και για να “φτιάξει” τον Γκαμπονέζο. Η θυσία αυτή δεν πήγε χαμένη. Ίσα- ίσα που βοήθησε τον πρώην παίκτη της Μπορούσια Ντόρτμουντ να τερματίσει στην πρώτη θέση των σκόρερ παρέα με τους Σαντιό Μανέ και Μοχάμεντ Σαλάχ της Λίβερπουλ.

Πάνω- κάτω και φέτος η ίδια ιστορία. Ο “Όμπα” παραμένει το ίδιο καυτός. Γκολ με τη Νιούκαστλ. “Παστέλι” με την Μπέρνλι και “δίμπαλο” με τη Γουότφορντ. Το ζήτημα δεν είναι αν σκοράρει ή όχι. Αλλά κατά πόσο αυτά τα τέρματα που σημειώνει πιάνουν… τόσο. Στο τελευταίο ματς έδειξαν ότι δεν θέλει και πολύ για να περάσουν στα… ψιλά. Η Άρσεναλ αν δεν μειώσει τα λάθη της στην άμυνα θα καταφέρει να βγάλει “εκτός λειτουργίας” τον Ομπαμεγιάνγκ. Τον μοναδικό παίκτη, μαζί με τον Λακαζέτ, που δείχνουν ότι μπορούν να πάρουν για την ώρα το κάρο από τη λάσπη.

Για πόσο όμως; Ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη και σίγουρα αν δεν βρει το κατάλληλο περιβάλλον στο Βόρειο Λονδίνο δεν αποκλείεται να πετάξει σύντομα για… άλλες πολιτείες.

Μέλι, μέλι και τηγανίτα… τίποτα!

Τον υποδέχτηκαν με μεγάλες τιμές. Ο Νικολά Πεπέ ήταν η μεγάλη “κανονιά” της Άρσεναλ το καλοκαίρι που πέρασε. Για χάρη του Ιβοριανού φορ οι Λονδρέζοι τα… έσκασαν χοντρά στη Λιλ. Και όταν λέμε χοντρά το εννοούμε. Οι δύο ομάδες ήρθαν σε συμφωνία με τους Άγγλους να βγάζουν από τα ταμεία τους 80 εκατομμύρια ευρώ για χάρη του. Άλλωστε μιλάμε για έναν παίκτη που είχε ήδη πολλές προτάσεις στα χέρια του.

Οπότε δεν πρόκειται μόνο για μία επικοινωνιακή νίκη των Άγγλων. Αλλά για μία ουσιαστική κίνηση, αφού ο Πεπέ έχει όλα τα φόντα για να αφήσει εποχή στην Πρέμιερ Λιγκ. Σίγουρα θα του πάρει καιρό να προσαρμοστεί για να δείξει το πραγματικό του ταλέντο. Ωστόσο, μετά από τα πρώτα ματς στο αγγλικό πρωτάθλημα δεν έχει κάνει κάτι ουσιαστικό. Παρά μόνο μερικές ντρίμπλες που “κέρδισαν” τους οπαδούς της Άρσεναλ προς στιγμήν.

Από…. τηγανίτα, δηλαδή γκολ, τίποτα ακόμη. Παράλληλα, στα τελευταία ματς ο Πεπέ κρατάει την μπάλα περισσότερο απ ‘οσο θα έπρεπε. Κάτι που δεν βοηθάει ούτε τον ίδιο, ούτε και τους συμπαίκτες του. Μένει να δούμε στο άμεσο μέλλον αν μπορεί να δείξει τον παίκτη που ήταν και στη Λιλ ή όχι.

To δίδυμο της συμφοράς!

Αν θυμάστε την Άρσεναλ με πολύ καλή αμυντική λειτουργία, τότε έχετε ζήσει γ@αματα παιδικά χρόνια. Αν θυμάστε πότε ήταν η τελευταία φορά που οι “κανονιέρηδες” είχαν συμπαγή μεσαία γραμμή και έναν “κόφτη” που θα έκανε τη διαφορά, τότε πρέπει να πάτε σε παιχνίδι γνώσεων και μνήμης.

Η μεταγραφή του Νταβίντ Λουίζ στην αρχή έκανε τους φίλους της αγγλικής ομάδας να ενθουσιαστούν. Όχι άδικα εδώ που τα λέμε. Όταν έχεις ως βασικό στόπερ σου τον Σκόρνταν Μουστάφι, όποιος άλλος και αν έρθει είναι αναβάθμιση. Ο Βραζιλιάνος αμυντικός τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκεται και στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Γι’ αυτό και ήθελε να φύγει από την Άρσεναλ, όπως και έγινε. Γι’ αυτό και οι “μπλε” δεν είχαν πρόβλημα να τον πουλήσουν. Τώρα σιγά-σιγά συμπληρώνεται το… παζλ.

Ήδη ο Λατίνος παίκτης έχει “χαρίσει” τρία πέναλτι σε αντιπάλους της Άρσεναλ. Κάτι που με την έτερη ομάδα του Λονδίνου είχε συμβεί σε 160 ματς. Τρομερή διαφορά. Εκτός αυτού η συνεργασία του με τον Sokratis δεν δείχνει να πηγαίνει και πολύ καλά. Αποτέλεσμα; Κάθε αντίπαλος επιθετικός να κάνει… πάρτι. Ωστόσο, αυτή είναι η… μισή αλήθεια.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και ένα άλλο δίδυμο που είναι πιο μπροστά. Στα χαφ. Τους Γρανίτ Τζάκα και Σέαντ Κολάζινατς. Ναι μεν είναι έμπειροι, αλλά τα λάθη τους, που είναι απανωτά και αβίαστα, δείχνουν ότι δεν μπορούν να σταθούν στο επίπεδο μιας ομάδας με τις απαιτήσεις των Λονδρέζων.

Δύο παίκτες που δεν έχουν ταχύτητα ούτε στη σκέψη, ούτε στις κινήσεις τους. Δύο παίκτες που υπό κανονικές συνθήκες δε θα έπρεπε να είναι βασικοί. Όμως, ο Ουνάι Έμερι συνεχίζει να τους στηρίζει. Μέχρι πότε όμως; Πότε θα αντιληφθεί ο Ισπανός τεχνικός ότι κανένας από τους δύο δεν “κάνει” για την αγγλική ομάδα;

Μέχρι να βρεθεί η απάντηση η Άρσεναλ θα χάνει βαθμούς, αίγλη και όλα θα θυμίζουν τη μέρα της Μαρμότας. Εκεί όπου όλα ξεκινάνε από την αρχή.